De totstandkoming van de speciale editie van Zoute griotten ging van start met het vergelijken van de boektekst anno 2001 met het meest recente Wordbestand dat zich in het archief van de auteur bevond. Dat gaf een paar correcties in dat bestand (die destijds in de opgemaakte proef waren aangebracht).
Aan het boek zelf hoefde niet getornd te worden, dat was nog overeenkomstig de bedoelingen en de smaak van de auteur – wel werden kleine verbeteringen aangebracht waar die op hun plaats waren. Zo werd een dialoog een beetje aangepast om het verhaal ‘Literaire porno’ er beter bij aan te laten sluiten.
De belangrijkste wijzigingen betroffen de spelling. In 2001, toen de roman verscheen, gold nog de editie 1997 van de Woordenlijst Nederlandse taal (het Groene Boekje), in 2013 hebben we te maken met de editie 2005, zodat gevreesd moet worden dat we over niet al te lange tijd ten prooi zullen vallen aan de volgende versie. (En verdomd, een paar uur nadat dit doemscenario bij me opgekomen was zag ik op de Vlaamse Teletekst dat er in 2015 een nieuwe editie van het Groene Boekje zal verschijnen.)
Bij het aanpassen aan de vigerende spelling bekroop me het gevoel dat het Comité van Ministers van de Nederlandse Taalunie (Maria van der Hoeven, Frank Vandenbroucke, Medy van der Laan en Bert Anciaux) dat aan het Instituut voor Nederlandse Lexicologie de opdracht tot het breien van een nieuwe Woordenlijst had verstrekt, dit beter niet had kunnen doen.
Want zo’n Instituut, ik weet het niet. Ze moeten daar wel met wijzigingsideeën komen, anders heeft een nieuwe Woordenlijst geen zin. Ik stel me dan ook voor dat het op vergaderingen als volgt is gegaan.
‘Laten we van weleens wel eens maken, van slowmotion slow motion, van alledrie alle drie, lijkt jullie dat wat?’
‘Leuk bedacht. Laten we dan ook woorden aan elkaar plakken: van te voorschijn tevoorschijn maken.’
‘Dat zal ze leren. Ik zat zelf te denken aan tot stand gekomen in plaats van totstandgekomen. En wat zouden jullie ervan zeggen als privé-omstandigheden voortaan privéomstandigheden zouden zijn, een aids-remmer een aidsremmer?’
‘Wat me ook lachen lijkt is in de Woordenlijst onder meer opnemen, geschreven als twee woorden maar met zo weinig ruimte tussen onder en meer dat mensen denken dat er ondermeer staat en dat ook gaan schrijven.’
‘Wat zeggen jullie ervan als we van desalniettemin vijf woorden maken?’
‘Des al niet te min, ha ha ha!’
‘Ik heb nu al voorpret als ik denk aan de verwarring die er zal ontstaan als een deel van onze klanten het Groene Boekje van 1997 gebruikt en een ander deel dat van 2005.’
© Copyright Martin de Jong, Den Haag. Alle rechten voorbehouden.