Bonusflodders

[Niet alle Facebookflodders kregen een plaats in Schrijverijschrijverij en Aan m’n zolen en andere ongemakken. Dat kwam door kwaliteitscontrole, ruimtegebrek, doordat ze niet langer actueel waren (en daardoor onbegrijpelijk) of voor wat betreft de laatstgenoemde uitgave wegens het verstrijken van de deadline. Hieronder zijn de meeste ongebruikte alsnog verduurzaamd. Op ongezette tijden vindt er een aanvulling plaats. Om het saaiheidsgehalte terug te dringen zijn er waar mogelijk illustrerende foto’s toegevoegd.]

2010
Een jaar cel voor de knurft die Barney chanteerde wegens een sekstape. Je moet er toch niet aan denken dat een sekstape van Barney in omloop komt! (10-11)

Denk na over variant op de woordspeling ‘Hoe kom ik nou in Utrecht’ – dit in verband met de treinreizigers die daar momenteel uit proberen te komen. (19-11)

Het bijna dagelijkse ochtendlijke hardlopen door Meer en Bos verliep vandaag voortreffelijk: nu eens niet door loslopende honden belaagd, slechts eenmaal in de poep getrapt. (21-11)

Aangezien de ochtendspits tot halfelf duurt en de avondspits om halfdrie begint, zou het een goede zaak zijn als de maximumsnelheid niet naar 130 maar naar 230 km/u ging. (30-11)

De gladheid valt reuze mee. Vanmorgen maar eenmaal onderuit gegaan, en dat was omdat een fietswiel in de tramrails raakte. (02-12)

Het nadeel van een witte kerst is dat het ook een koude is. (24-12)

Zal je zien dat de laatst overgebleven Somalische terreurverdachte niet uit Somalië komt. (28-12)

2011
Het geboortehuis van Ringo Starr dreigt gesloopt te worden. Dat van mij staat er helaas nog, maar de kleuterschool, de lagere school, een middelbare school en een wijkbibliotheek die ik bezocht zijn al tegen de grond gegaan! (03-01)

Het zal Wilders niet lekker zitten dat op tv weer te zien is hoe magnifiek Coen Moulijn over links kon gaan. (04-01)

Andere tijden, andere zeden. In de jaren zestig zond de schooldirecteur jongens met te lang haar naar de kapper, in Volendam mogen momenteel meisjes hun school niet in omdat een hoofddoekje hun haar bedekt. (19-01)

Opstelten zal niet gedogen dat er in Afghanistan met bonnenquota gewerkt wordt. (29-01)

Fijn dat we nu al weten welk lied er in mei op het Eurovisie Songfestival geen kans maakt. (30-01)

Laatst hoorde ik zoiets geks, ik wist niet wat ik hoorde. (02-02)

De altijd lachwekkende Belgische prins Laurent is zijn rijbewijs kwijt omdat hij met 82 kilometer per uur door een bebouwde kom stoof waar 50 kilometer het maximaal toelaatbare is. Zijn bolide haalt een topsnelheid van 215 kilometer per uur, dus hij reed waarschijnlijk nog in de eerste versnelling. (16-02)

Ik doe niet aan sms maar dat weerhoudt derden er niet van een sms-bericht naar mijn vaste telefoon te zenden, dat dan door een KPN-figuur wordt voorgedragen. Gisteravond gebeurde dat. Een keer of vier. En vandaag minstens zes keer: hetzelfde bericht. KPN gebeld. Een hulpdame: ‘Ik hoor net dat het probleem niet op te lossen is, dus ik kan niet zeggen wanneer het opgelost is. Een fijne avond.’ (04-03)

Alsof we de oorlog gewonnen hadden: Teletekst meldde met hoofdletters dat de militairen vrij waren. Ze waren ongedeerd en niet gemarteld, aldus Teletekst, maar ik zou ze voor de zekerheid toch in handen van slachtofferhulp geven. (11-03)

Mijn zus leverde drie weken strijd met verhuurder Haag Wonen om het gemolde slot van haar brievenbox gerepareerd te krijgen. Kennelijk om het goed te maken kondigde de woningcorporatie vandaag via een kaartje in de bus aan dat de combiketel vervangen zou worden. Mijn zus sloeg het aanbod af: die ketel was twee maanden geleden al vervangen. (15-03)

Het COC heeft met ontzetting gereageerd op de wens van de meerderheid van de Tweede Kamer om een roze ov-chipkaart voor ouderen in te voeren. (16-03)

Omdat ik het nogal druk heb denk ik erover Earth Hour te combineren met het verzetten van de klok naar zomertijd. (26-03)

Mij houden ze niet voor de gek: heb vandaag schoenen zonder veters aan. (01-04)

Aan de kust is het 24 graden, in het binnenland nog een paar graadjes erger. (24-04)

Taalpuristen geven toe dat Shit! Scheisse! en Merde! het duidelijker zeggen dan Poep! (26-04)

In het belang van het onderzoek wil de politie niet zeggen of het met kogels doorzeefde lijk is overleden. (27-04)

Een veilig gevoel: als je een TomTom hebt, heb je meteen ook politiebescherming. (28-04)

De oprichter van de Walker Brothers is dood. Het eigenaardige van de Walker Brothers was a) dat ze geen broers waren en b) niet Walker heetten. (09-05)

Er gaat niets boven spam in de mailbox: ‘Goede avond Xunbuisdorphos, Wacht niet een minuut Om geld te winnen, je hoeft niet alles – gewoon het internet en zhelanie. Vash Bonus tot € 1200 voor registratie. Je neemt afstand van jou € 1200 vandaag?’ Als ik snapte waar het om ging zou ik geen moment aarzelen. (09-05)

‘Zo blijft Ziggo mee verbeteren,’ schrijft het kabelbedrijf in een verontrustende brief, waarin even later aangekondigd wordt dat onder meer BBC 2 en BBC World News uit het analoge zenderpakket verdwijnen. (11-05)

Straks zal blijken dat providers luisteren naar het slappe gelul dat via mobiele telefoons wordt uitgewisseld. (13-05)

Vandaag wordt mijn verjaardag gecombineerd met de uitvaart van dierbare Esther. Ze wordt begraven met haar zielsverwante kat Loekie bij haar in de kist. (15-06)

Heel mijn wall is weg! (01-08)

Harry Muskee doet niet meer mee (26-09)

Waarom naast een plaszak in de trein niet ook een kakzak. (07-10)

Wilders zou zich bewusteloos getwitterd hebben als het decennialange massamisbruik niet door zijn katholieken gepleegd was maar door moslims. (16-12)

Heb de hele dag lopen huilen maar er is ook vreugde omdat Noord-Korea voortaan geleid wordt door Kim de Jong Oen. (19-12)

30 jaar Arena-verbod, kregen de Drie Toppers dat maar. (25-12)

2012
Consumenteninformatie: de HEMA heeft weer paaseitjes in het assortiment. (27-01)

Aan lezersreacties op websites van kranten kan je zien dat de helft van de Nederlanders niet alleen te dik is maar ook te dom. (30-01)

Als hij bij biologie beter opgelet had zou hij geweten hebben dat hij er wegens het bezit van X- en Y-chromosomen zelf verantwoordelijk voor was dat zijn vrouw voor de derde keer een dochter baarde. (31-01)

Nadat de doden en gewonden van het veld waren verwijderd werd de Egyptische voetbalwedstrijd hervat. (01-02)

Wegens door dooi nat geworden wissels moeten treinreizigers in het hele land rekening houden met een vertraging van drie weken. (14-02)

Vanmiddag voor 14,95 euro een koffiezetapparaat gekocht. Thuisgekomen bemerkt dat daarvan de koffiekan kapot was. Terug naar BCC, nieuwe koffiekan gekregen. Wilde weer thuisgekomen koffie gaan zetten, kreeg de ‘draaibare filterhouder’ met geen mogelijkheid gedraaid. Terug naar BCC, medewerker had er geen moeite mee. (Omdat mijn bloeddruk door dit alles een optater gekregen had drink ik de eerste dagen maar geen koffie.) (20-02)

Nelson Mandela (93) is in het ziekenhuis opgenomen met buikklachten. Volgens Jannetje Koelewijn is het goede nieuws dat er geen sprake is van een schedelbasisfractuur. (25-02)

‘Schandalig, Vestiabestuurder Staal kreeg bij zijn vertrek 3,5 miljoen euro mee.’ ‘Tja, we moeten allemaal inleveren.’ (01-03)

Volgens ProRail lagen er in Amsterdam lentebladeren op de rails. (22-03)

Klok een uur vooruit! (Achteruit mag ook.) (25-03)

‘Tijdens zijn jacht op olifanten in Botswana heeft de Spaanse koning Juan Carlos (74) zijn heup gebroken.’ (Gelukkig staat er ook nog wel eens goed nieuws in de krant.) (14-04)

Ik hoef niet te horen wat Frits Wester straks over de kabinetscrisis te melden heeft, ik laat Nieuwsuur aan me voorbijgaan en dito kranten en Teletekst. Kortom: vanmiddag naar de kapper geweest. (23-04)

+Dit gevaarte (Sony TC 730) staat boven in een kast. Lang geleden bij Correct in Rotterdam gekocht voor 1499 gulden – afgeprijsd van 2999 gulden en gefinancierd met het verzekeringsgeld van mijn gestolen Kreidler. De recorder heeft een ingebouwde buizenversterker en kan op meerdere snelheden opnemen en afspelen en bovendien zijn er twee mengmogelijkheden – als-ie ’t nog doet, tenminste. (05-04)

Een enquête heeft uitgewezen dat door de epidemische inhuldigingsverdwazing bij grote delen van de bevolking het IQ gedecimeerd is. Om verdere besmetting te voorkomen wordt aangeraden morgen niet de deur uit te gaan en geen tv te kijken. (20-04)

Dat ze een beleefde toon tegen me aanslaan, daar kan ik al helemaal niet tegen. Tien minuten geleden zei een lulletje van de ING: ‘Waarmee kan ik u van dienst zijn?’ ‘Giro-enveloppen.’ ‘Is het voor uzelf?’ ‘Voor wie anders, de buren?’ ‘Kunt u internetbankieren?’ ‘Ha ha, bij ING zeker!’ En weg was ik, met 48 giro-enveloppen.’ (04-05)

Het Engels is in elk geval verrijkt met een uitdrukking die ze daar nog niet kenden: Birds falling down the rooftop. (19-05)

Zo’n dag vraagt om een terraslunch, dus daar zaten we. In de wind die zo stevig was dat de ober moest meemaken dat de cappuccino waar hij mee liep uit het kopje woei. Dat beloofde niet veel goeds, want wij hadden poffertjes besteld. En inderdaad: ik kreeg onder het eten de poedersuiker goeddeels over me heen geblazen, zoals dat ook kan gebeuren bij het uitstrooien van de as (zie The Big Lebowski). Maar ook poedersuikerarme poffertjes smaken. (15-06)

Wie dit leest is online (18-06)

Teletekst: ‘Het OM stelt dat de agente die schopte conform de regels heeft gehandeld.’ Dat kan betekenen dat je voortaan desgevraagd niet alleen je legitimatiebewijs moet tonen maar ook de benen spreiden. (26-06)

Het derde deel van de Revebiografie kan verschijnen. Aan NRC Handelsblad laat Joop Schafthuizen weten dat hij het gewezen vonnis wil bestuderen alvorens eventueel nader in het geweer te komen: ‘Pas dan kan ik beslissen of ik het lust of niet lust. Wat dan vervolgstappen kunnen zijn weet ik niet. Als ik het niet lust dan gaan die poorten naar de hel open.’ (26-06)

Omdat het business as usual was vergat ik bij het bezighedenoverzicht bijna te vermelden dat ik vanmorgen te kort door de bocht ging, waardoor ik enigszins tegen een boom op fietste. Het viel mee – licht geblutste schouder, op twee plaatsen (wel aan dezelfde hand) bloed – maar de dag is nog jong! (28-06)

De Olympische Spelen kosten 14 miljard maar dan krijg je ook wat. Ze zijn nu (22.15) geloof ik bezig met een Madurodamversie van The Lord of the Rings. (27-07)

De telefoon doet het niet. KPN op internet: ‘Neem contact op met de klantenservice via 0800-0402 (gratis).’ Dat zal ik doen als de telefoon het weer doet. (08-08)

Gisteren een omvangrijke KPN-monteur over de vloer gehad die de defecte telefoonverbinding voor korte duur repareerde, zodat ik ’s avonds opnieuw de helpdesk moest bellen. Toen de betreffende knurft de klacht had aangehoord vroeg hij wat ik aan abonnementskosten betaalde. ‘Geen idee,’ zei ik, waarop de knurft het bedrag noemde. ‘Waarom vraag je er dan naar!’ (Morgenmiddag komt er weer een al dan niet omvangrijke monteur aan de deur.) (13-08)

Over de telefoon wil ik het niet meer hebben, die doet het (weer). Maar nu het internet, want dat gaat ook via KPN. Sinds gisteren heb ik nieuwe webmail, die 500 MB kan hebben (ze kunnen me een 3D keuken mailen). Maar mezelf mailen om wat aanspraak te hebben ging via Outlook niet meer. Na veel vergeefs nadenken en een collega raadplegen kwam de helpdesker eruit: de nieuwe webmail bevat een massa geblokkeerde afzenders, en daar zat ik zelf ook bij! (Instellingen > Geblokkeerde afzenders > Scrollen > Deleten en ik kon mezelf weer mailen!) (15-08)

(Even naar Ameland #1) Nog in de bebouwde kom van Den Haag nader ik een zebrapad waar iemand die op stokken leunt wil oversteken. Denk: laat ik maar stoppen, misschien is het een oorlogsinvalide. Is het zo’n Nordic Walkster! (20-08)

(Even naar Ameland #2) Volgens de routeplanning moest ik de tweede afslag op de rotonde hebben, richting Stiens. Maar die tweede afslag was afgesloten: inrijverbod plus afzetting. Ik zou eventueel slalommend voorbij de afzetting kunnen rijden, maar besloot eerst de naderende automobiliste te raadplegen. Die vertelde dat de betreffende weg pas in november klaar zo zijn. Daar kon ik niet op wachten: de veerpont ging om halfvier. (Kwam later ook nog achter een tractor te rijden, zeven kilometer van Bartlehiem.) (21-08)

(Even naar Ameland #3) Na het interview waar ik voor gekomen was kon ik nog even het dorp Nes in. Als ik ergens zie staan: ‘Groenteboer De Jong’, dan ga ik uiteraard naar binnen. Ik maak een praatje met de bedrijfsleiding en weet meestal wel een kilo bintjes los te praten (of een knolraap). In Nes wilde ik dan ook ‘Brasserie de Jong’ betreden. Maar toen keek ik opzij en daar stond op achtereenvolgende gevels: ‘de Jong De Echte Bakker’, ‘IJssalon de Jong’ en ‘Konditorei de Jong’. Er ging van alles door me heen. Zoals: als uitlekt dat ik ook een De Jong ben staat er morgen op de volgende gevel: ‘De Jong lompen en metalen’, en moet ik lompen en metalen verhandelen en mag het eiland nooit meer verlaten. (21-08)

(Even naar Ameland #4) Huiswaarts! Volgens de routeplanning zou ik na 20 meter rechts moeten gaan maar dan reed ik een weiland in, wat me niet gewenst leek. Ik vertrouwde de routeplanning niet meer en vroeg de weg aan een bejaard stel. De Afsluitdijk? Richting Leeuwarden en dan naar Harlingen. In Leeuwarden won ik bij een benzinestation nogmaals informatie in, bij een biker. Hij zei dat ik bij de aanstaande rotonde rechts diende te gaan. ‘Dus bij de stoplichten rechts,’ begreep ik. ‘Nee, bij de rotonde, dan zie je vanzelf een bord Amsterdam,’ zei de biker, die zich bij zoveel domheid mijnerzijds gelukkig niet van zijn gewelddadige kant liet zien. Ik ging bij de rotonde rechts en naderde weldra een bord waarop mogelijk Amsterdam stond – de zon stond te laag om het te kunnen lezen. (22-08)

Bijgaande spin woont aan de buitenkant van mijn huis. Bij daglicht houdt hij (zij) zich schuil maar na zonsondergang verschijnt hij (zij) voor het raam op de overloop. Vanachter het glas en met een telelens durf ik dat te fotograferen. (26-08)

[In een verzorgingstehuis] Elke dag een schone luier, dat is ook wel een beetje overdreven. (29-08)

Ruwweg zijn te onderscheiden: dames, vrouwen en wijven. Bij Albert Heijn moest ik zojuist een Haags wijf meemaken. Ze stond bij de afdeling hondenvoer en stootte twee pakken voer uit het schap. Ik zei: ‘U laat iets vallen.’ Ze zei: ‘Nou en? Moet ik het dan oprapen?’ (01-09)

Sommige mensen laten zich de kaas van het brood eten, ik me de fricandeau van het broodje. Was naar boven gegaan om een boek te pakken, kwam weer beneden en daar had kat Huig, die op foto’s altijd een onschuldige indruk maakt, een plak fricandeau onttrokken aan het broodje dat ik wilde gaan eten. (04-09)

NOS: ‘Oudste man ter wereld overleden’. Zijn moeder is er kapot van. (15-09)

Omdat ze al om kwart voor vijf ’s morgens met vereende katten in de weer zijn om mij uit bed te verdrijven, hebben Poemba, Aagje en Huig in de loop van de middag behoefte aan een siësta. (Ik ook, trouwens.) (15-09)

SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC

Mijn rugtas stond vanmorgen niet langer dan twee minuten onbeheerd in de gang. Dat was voor bovenstaande schobbejak genoeg. Huig viste een plastic boterhamzakje eruit, haalde het broodje tevoorschijn en werkte de fricandeau weg. (07-09)

Vanmorgen eindelijk de knoop doorgehakt en een nieuwe onderzetter gekocht. De fluitketel (IKEA, 1994) rust op het aanrecht op een onderzetter van kurk die er soms aan blijft plakken. Als ik onoplettend het gas aansteek wil dat wel branden. Na een brandje of twee begint de onderzetter zijn aantrekkelijkheid te verliezen  en dus werd besloten tot de aanschaf van een nieuwe. (03-10)

Misschien gaat de VN overstag als er volgend jaar een stoomboot met Zwarte Pieten meedoet met Gay Pride. (24-10)

Hè, hè, eindelijk onweert en wolkbreukt het. (28-10)

Telefoonmalleur. Monteur ontboden. Bank op z’n kant om monteur toegang te geven tot telefoonaansluiting. Kat vindt dat leuk. (12-12)

Altijd prettig: telefoonmonteur zou tussen 8 en 10 komen, tien voor tien belt hij mijn mobiel, hij gaat eerst buitengaats op onderzoek uit. Tegen halfelf gaat de vaste telefoon over: er was een kabelprobleempje aan de hand geweest. Hoefde dus niet te betalen, en Huig mag nog even op zijn uitkijkpost op de gekantelde bank blijven zitten. (12-12)

2014
Gisteravond een pop-up van iTunes wegens een updating waarvoor ik slechts op OK hoefde te klikken. Dat ging voorheen altijd goed, ditmaal mondde de operatie uit in een rood omkaderde foutmelding. Vanmorgen leidde het aanklikken van de snelkoppeling naar iTunes tot een angstaanjagend bericht: ‘Het programma kan niet worden gestart omdat MSVCR80.DLL ontbreekt op uw computer.’ Na het wegklikken daarvan kwam dit: ‘iTunes was not installed correctly. Please reinstall iTunes. Error… 7 (Windows error 126)’. Zulke mededelingen komen je levenslust niet ten goede. iTunes van de pc verwijderd en opnieuw geïmporteerd, wat lukte totdat geciteerde foutmeldingen zich weer aandienden. Ik kreeg het uiteindelijk voor elkaar iTunes neer te laden en begon toen aan een heidens karwei, want ik had meer dan 100 gigabyte aan geïmporteerde cd’s verwijderd en die moesten weer een plek krijgen in mijn iTunes bibliotheek. (25-01)

Bij Albert Hein zijn paaseieren te krijgen, in vele smaken! (05-02)

In Boekblad geeft een Ad Goos bij een update over het onder donkere wolken schuilgaande Polare deze reactie: ‘Mocht Polare eindigen en de voormalige assortimentsboekhandels weer op eigen kracht doorgaan dan zal het personeel van Polare nog wel eens een dik boek open doen over hun managers en marketingdeskundigen die zetelden in het hoofdkantoor van Selexyz en Polare. De Volkskrant, NRC en heel misschien het Boekblad kunnen er pagina’s aan gaan besteden. Er gaat dan wel een beerputje open.’ Dat krijg je, als boekhandels niet geleid worden door liefhebbers van boeken maar door zakenlieden. (06-02)

Binnenkort Boekenweek. Benieuwd of de oplage van het Boekenweekgeschenk nog naar beneden kan worden bijgesteld, nu Polare op de fles is. (12-02)

Een kat die kopjes geeft, daar valt mee te leven. Maar Poemba geeft ook een kop thee kopjes, om niet te zeggen een mok thee. Die ik zojuist omdat ik op de bank lag te lezen naast me op de grond had gezet. Als Poemba zo’n geheel gevulde mok groene thee kopjes geeft gaat de inhoud over het tapijt. (Voor de tweede keer dit jaar.) (12-02)

Zojuist zijn alle leden van Pussycat opgepakt omdat gevreesd werd dat ze weer muziek zouden gaan maken. (18-02)

Internet: ‘We asked twenty strangers to kiss for the first time…’ Een onbekende tegen de grond slaan gaat de meeste mensen makkelijker af. (13-03)

In de brievenbus aangetroffen: verkiezingspropaganda van Lijst 19, Groep ter Linden. Amusante denkbeelden heeft die groep. ‘Al decennialang lijdt onze stad onder de vreselijke fietsdictatuur. Wij komen op voor de automobilist. Hogere maximumsnelheden, bredere wegen en meer parkeerplaatsen.’ Vrij vertaald komt dat neer op: huizen aan de Laan van Meerdervoort slopen om ruimte te scheppen voor extra rijbanen waar je 130 kunt rijden, zoals dat binnen de bebouwde kom overal moet kunnen. (16-03)

Mijn zus zit vandaag van 08.00 tot 22.00 uur plaatselijke tijd op haar post bij Buitenlandse Zaken zodat ik de honden mocht uitlaten. Toen ik vanmiddag overstak om ze tegen het standbeeld van Eline Vere hun poot te laten optillen werd ik door een agentachtig figuur weggestuurd. Als ik me verzet had was ik met honden en al ingerekend, had ik het idee. (24-03)

Via de mail bereikte mij het volgende bericht, dat ik graag deel, omdat veilig internetbankieren voor ieder van ons van levensbelang is, ook voor wie dat zoals ik niet doet: ‘Graag vragen wij uw aandacht voor het volgende: Wij schrijven uw om u te laten weten dat uw ING rekening een volledig profiel-update vereist. Onlangs ontdekten we dat verschillend computergebruikers toegang tot uw online account probeerde te krijgen. Er zijn met verschillende codes geprobeerd in te loggen op uw ING rekening. Het is nu noodzakelijk voor u om uw rekening gegevens opnieuw te verifiëren zodat wij u identiteit kunnen bevestigen. Om je rekeninggegevens onmiddellijk up te daten Gebruik de onderstaande link om verder te gaan en toegang te krijgen tot uw account. Als dit proces niet gebeurt binnen 24-48 uur, zullen we noodgedwongen worden om uw rekening op te schorten. Uw onlinerekening kan gebruikt worden voor frauduleuze doeleinden.’ En dat moeten we natuurlijk niet hebben. (27-03)

Als je ze daar zo vredig ziet liggen, denk je: dat zijn katten waar je geen kind aan hebt. Nou, dan moet je het nachtelijke gedonderjaag eens meemaken. Van de week bij het ontwaken op het nachtkastje een sok zien liggen die daar nog niet lag toen ik was gaan slapen. (05-04)

Toen ik in 1984 een cd-speler wilde kopen reed ik met tassen vol boeken (onder andere ruim 30 delen Arendsoog) meerdere keren naar De Slegte in Leiden, en stapels grammofoonplaten kon ik voor een aardig bedrag kwijt aan een inkoper in Delft, waarmee de cd-speler voor de helft gefinancierd was. Zo gaat het niet meer (het heeft, merkte ik laatst, ook geen zin huis aan huis oude kranten op te halen – nou ja, het ophalen wel, maar je raakt ze niet kwijt). Vanmiddag met een tas vol boeken naar antiquariaat #1 gefietst, waar men er 4 euro voor bood, zodat ik gepikeerd de tas weer vulde (wat nog niet meeviel). Nee, dan antiquariaat #2: daar wilde men de boeken niet eens hebben. Zoals dat pleegt te gaan was antiquariaat #3 scheepsrecht: maar liefst 15 euro gebeurd, zodat ik even later slechts 5,50 euro uit eigen zak hoefde te betalen bij de aanschaf van een zak voer voor poes Huig. (16-04)

Goed nieuws voor wie ook dit jaar zijn tweede paasdag op een meubelboulevard doorbrengt: daar zal ook dit jaar weer door RTL Nieuws over bericht worden. (21-04)

Passeerde een massa konijnen, in de duinen. Leek wel of ik door Waterschapsheuvel fietste. (15-05)

Een mens bewaart wat. (07-06)

Wie niet kleurenblind is kan hier vliegende parkietachtigen waarnemen. Er waren er ooit een paar ontsnapt en die gingen zich in de Haagsche natuur ongebreideld voortplanten. (Je bent geneigd te denken: wat erg, een parkiet hoort in een kooitje, maar ze redden zich aardig.) (10-07)

Wat een belevenis, in een afgeladen bioscoop (een van de 2000 wereldwijd) het laatste optreden van Monty Python rechtstreeks meegemaakt (20.30 – 23.30 met een halfuur pauze halverwege). De dead parrot sketch bleek nog leuker te zijn in combinatie met de cheese shop sketch (en de improvisatie daarin). Leukste two-liner kwam van Eric Idle (met een Australisch accent): ‘English beer is like having sex in a canoe. It’s fucking close to water.’ (20-07)

Een onwerkelijke samenloop van gebeurtenissen: op tv is de somber stemmende stoet van lijkwagens te zien, voor de deur passeert er wegens een festiviteit een gezelschap vrolijke trommelaars. (23-07)

Mijn moeder hield er vijf jaar geleden mee op, hond Hendrik blaft nog dagelijks. (24-07)

De cyclus The Mortal Instruments (6 delen, 3000 pagina’s) is niet alleen meeslepend spannend, maar zo nu en dan ook zeer vermakelijk. Een internaat voor jonge weerwolven heeft de volgende huisregels: ‘No shape-shifting in the hallways. No howling. No silver. Clothes must be worn at all times. ALL TIMES. No fighting. No biting. Mark all your food before you put it in the communal refrigerator.’ (26-07)

In Tijd voor stampij wordt onder meer ten strijde getrokken tegen 45 km autootjes en hun rijbewijsloze bestuurders. Naar nu blijkt heeft dat een wetenschappelijke basis (30-07-14)

Breaking news: nieuwe centrum Kwintsheul over 91 jaar klaar! (30-07)

Toen ik de kop las dacht ik dat het een variant op kettingroker betrof. (08-08)

Een schrijver kan er maar beter geen weduwe of weduwnaar op na houden. A.H.J. Dautzenberg in de NRC van 25 juli: ‘Reves levensgezel Joop Schafthuizen houdt een herdruk van Op Weg Naar Het Einde en Nader Tot U tegen. “De nieuwe generatie zit niet meer op de heer Reve te wachten,” zei hij aan de telefoon tegen me.’ Blij dat ik bijtijds heb ingeslagen. (17-08)

Geweldiger nieuws is ondenkbaar: in november verschijnt er een dvd-set met alle 120 afleveringen van de Batman tv-serie! Zoals uit afgebeeld archiefmateriaal blijkt was ik daar een fanatiek liefhebber van. Ik vulde een plakboek, waarbij je soms goed moet kijken om te zien dat het niet gaat om foto’s maar om door mij gemaakte tekeningen. De ansichtkaarten hoorden bij de speelfilm uit 1966. Sommige hebben achterop een stempel van het City theater, andere kreeg ik cadeau bij ‘4 okee’s’: destijds populaire Marsachtige snoeperij die erg smerig was. De miniatuur Batmobiel heb ik niet meer, evenmin als de door mijn vader gefiguurzaagde batarang. Dat het maar gauw november mag worden! (19-08)

Kreeg het eervolle verzoek tien boeken te noemen die een blijvende indruk hadden gemaakt en omdat het om een blijvende indruk ging hoefde er niet lang nagedacht te worden: Dik Trom en zijn dorpsgenoten (C. Joh. Kievit), Pietje Bell in Amerika (Chr. van Abkoude), De betoverde kleerkast (C.S. Lewis), Mik en Spruit op de miljoenenjacht (Aleid van Rhijn), Arendsoog en het blaffende zand (P. Nowee), Hoe de katjangs op de kostschool van Buikie kwamen (J.B. Schuil), Tumult in een toeristenhotel (Willy van der Heide), Het geheimzinnige eiland (Jules Verne), Gezellen van de dood (Catherine Duval), De kolos van Ylourgne (Clark Ashton Smith). (03-09)

Wat een service is dat toch: vandaag voor 23.00 uur besteld, morgen in de bus. Zo bestelde ik gistermiddag bij Bol.com het vierde seizoen Pretty Little Liars, een halfuur geleden vond ik de envelop in de brievenbus en ik tril nog na want in de envelop zat de dvd Spider-Man 2, met een pakbon bestemd voor ene Nikay Agterhuis in Enschede, die blijkens Google aan The Voice of Holland heeft meegedaan, wat van mij gelukkig niet gezegd kan worden. (25-09)

Als ik Spider-Man 2 retourneer wordt mijn factuur ongedaan gemaakt. Ik kan Pretty Little Liars dan opnieuw bij Bol bestellen, maar zal daar gek zijn. Naar de Media Markt gefietst, waar ik nog twee euro goedkoper uit was ook. (25-09)

Dat is nog eens wakker worden: vorige maand bezorgde Bol.com een andere dvd dan ik besteld had. De dvd geretourneerd gen bericht gekregen dat mijn oorspronkelijke factuur na ontvangst van de retournering geannuleerd zou worden en dat ik dat binnen veertien dagen bevestigd zou krijgen. In plaats daarvan mailde Bol.com vannacht om 03.36 uur een betalingsherinnering. (10-10)

Recapitulatie: ik ontving van Bol.com een dvd die besteld was door iemand in Enschede. Die dvd retourneerde ik op 25 september, waarna ik op 10 oktober een betalingsherinnering ontving voor de dvd die ik niet ontvangen had. Bol gebeld, aardige dame zei dat de factuur geannuleerd zou worden en dat ik daar binnen 24 uur een mailbevestiging van zou ontvangen. Vanmorgen waren er 48 uur verstreken, nog altijd geen mail. Andere aardige dame aan de lijn. Ze verdiepte zich in de zaak en zei toen dat de 32,99 euro zouden worden teruggestort. Ik zei: ‘Dat is fijn, ik had nog niet betaald.’ (12-10)

Altijd lachen als een woordvoerder het woord voert, zoals deze van de NS: ‘Op dit moment hebben we een goed werkende ov-chipkaart, waar uiteraard veel wensen, vragen en klachten bij horen.’ De klacht over de 7,50 euro voor de aanschaf van de kaart wuift Trinthamer weg. ‘Dit geldt niet voor mensen die gewoon een kaart uit de automaat halen of met een kortingskaart reizen.’ Een goed werkende ov-chipkaart waar uiteraard veel klachten bij horen? En je hoeft geen 7,50 te betalen als je gewoon een kaart uit de automaat haalt? Nee, dan betaal je elke keer 1 euro extra voor je reis. (15-10)

Wuh-kroep met de klemtoon op kroep? Ik wist niet wat ik hoorde en daarom spoelde ik terug. Weer wuh-kroep en dan de uitleg: ‘It is Dutch for wake-up call.’ Het komt soms voor dat Amerikanen in series iets als Nederlands brengen, ditmaal in een aflevering van Bones. Maar wuh-kroep? Ik had Engelse ondertiteling gekozen: wat uitgesproken werd als wuh-kroep bleek wekroep te zijn. (21-10)

Iedereen wakker? De zomertijd is opgeheven en dat geeft elk jaar hetzelfde domme gelul. Vandaag zou je zogenaamd een uur langer kunnen slapen. Onzin. Als je op zondag niet hoeft te werken en geen luiers hoeft te verschonen kan je desnoods de hele dag in je nest liggen stinken. Je staat net als anders op als je uitgerust bent (en niet uitgeslapen, want dan kon je je bed verkopen) en dan wacht je een dag die een uur langer duurt, zodat je vanavond om elf uur zit te gapen alsof het middernacht is en je graag morgen een uur langer zou slapen. (26-10)

SONY DSC

Huig komt uit het asiel, namaakgevaarte Tijger uit de nalatenschap van Esther. Tijger is bijna niet van een echte tijger te onderscheiden. De eerste keer dat Huig hem zag kreeg hij een dikke staart. Nu niet meer. (08-11)

Door sommige instanties wordt er met terugwerkende kracht gewerkt. Ik ontving een brief die zo begint: ‘Door het Hoogheemraadschap van Delfland en de gemeente worden vanaf oktober 2014 de watergangen in een deel van uw stadsdeel gebaggerd. De werkzaamheden vinden plaats tot uiterlijk april 2014.’ (18-11)

Als mensen me iets beginnen uit te leggen houd ik altijd op met luisteren en daarom was het prettig dat degene die ik in Utrecht te hulp had geroepen dezelfde kant uit moest en me als een blindengeleidehond tot aan de Kanaalweg begeleidde. 700 meter Kanaalweg en dan was ik er. Maar links of rechts? Mijn begeleider wist het niet. Ik koos rechts maar besloot na een eindje de Erica die ik ging interviewen op te bellen want als ik 700 meter verkeerd liep zou ik 1400 meter terug moeten lopen (en als ik meer dan 700 meter verkeerd liep nog meer). Erica’s nummer had ik mogelijk niet helemaal goed genoteerd: ‘Dit is de voicemail van Stefan Pop.’ Een Engelstalige fietser meende dat ik in de goede richting liep en dat was ook zo. Werd een gezellig interview, al mislukten twee pogingen van Erica om Senseo te bereiden. (Weer wat geleerd: Senseo bereiden kan mislukken.) (27-11)

Van de week ontving ik een Wegenwachtacceptgiro, een paar dagen later de Kampioen (die ik altijd ongelezen weggooi) en gisteren stond hier bij Recent Activity dat ik de ANWB geliked had. De ANWB liken? Over mijn lijk. Die frauduleuze like onmiddellijk ongedaan gemaakt. (30-11)

Het is een goede gewoonte om je kerstpakket aan minderbedeelden te schenken maar dit jaar moet ik er iemand anders voor vinden want ik begrijp dat Gordon al in de bres is gesprongen voor Bram Moskowicz. (03-12)

De derde Hobbitfilm was meer dan twee uur gooi- en smijtwerk in 3D IMAX. Toen bleek dat ik dat overleefd had mezelf getrakteerd op deze nieuwe uitgave: letterlijk handzame boekjes (11,5 x 15 cm) die je kan lezen zonder dat horen en zien je vergaan. (16-12)

2015
Als je de helpdesk van KPN hebt moeten bellen, komt er weldra een verzoek om een enquête in te vullen: ‘Wij werken continu aan het verbeteren van onze dienstverlening. Uw mening, ervaringen en suggesties helpen ons om u nog beter van dienst te zijn. Wij stellen het op prijs als u een aantal vragen wilt beantwoorden.’ Gelukkig dat ik met het beantwoorden wachtte totdat de ontboden monteur zijn werk gedaan had. Die zou vandaag tussen 14.00 en 16.00 uur aan de slag gaan. Het euvel zat buitenshuis, dus ik hoefde er niet te zijn. Voor de zekerheid nog een keer gebeld en nogmaals vernomen dat ik niet thuis hoefde te zijn. Om kwart voor twaalf reed er een busje voor waar een monteur uit stapte. Hij zou toch tussen 14.00 en 16.00 uur komen? Nee, hij had opdracht gekregen er tussen 12.00 en 14.00 te zijn. En ik moest wel degelijk thuis zijn. Het probleem zat ondergronds op nummer 100 (niet het toilet maar een huis verderop met dat nummer). Niemand thuis, bewoner moet contact opnemen met KPN. Toen ik dat vernomen had fijnzinnig de vragen beantwoord. (15-01)

Geachte Lul (m/v) van KPN, Eergisteren had ik uw monteur over de vloer wegens een telefoonstoring. Het euvel zat buitenshuis, om precies te zijn op nummer 100. De bewoonster was niet thuis, de monteur deed een kaartje in de bus: ‘I.v.m. storing van telefoon op huisnr 58 willen wij graag als ’t kan bij uw [sic] onder de vloer kijken i.v.m. de las van de telefoon kabel.’ Des avonds bij de betreffende buur aangebeld, zij bleek bereid te zijn op haar vrije dag een monteur te ontvangen en belde gisterochtend in de bus naar haar werk het opgegeven nummer. Ze kreeg een lul (m/v) aan de lijn die het verhaal niet snapte, het gesprek moest beëindigd worden toen buurvrouw de bus verliet. Vervolgens heeft zij geheel haar middagpauze opgeofferd aan een tweede gesprek, waarbij zij opnieuw een lul (m/v) trof die het verhaal niet begreep. Thuisgekomen van haar werk wilde buurvrouw nogmaals bellen, maar moest eerst de leeggeraakte telefoon opladen. Degene die ditmaal aan het apparaat kwam – ongetwijfeld een lul (m/v) – vroeg naar mijn telefoonnummer, dat bij buurvrouw niet bekend was. Toen zij zojuist verslag kwam uitbrengen van haar lijdensweg bleek tot overmaat van ramp dat mijn telefoon het weer was gaan doen. U zult begrijpen dat het laatste woord hierover nog net gesproken is. (17-01)

Geachte troela van KPN, Graag reageer ik op uw mail want die heeft me zeer vermaakt. U bent maar liefst servicespecialist, nog hoger in de hiërarchie dus dan de onbenullen die als servicemedewerker op de loonlijst staan. Inderdaad, ik had in mijn mail gerefereerd aan zaken die niet goed zijn gegaan. ‘Graag informeer ik u hierover.’ Maar dat doet u niet, ik word nergens over geïnformeerd. Er komt alleen maar slappe praat. U schrijft dat u het ‘vervelend’ vindt dat ik ‘deze ervaring’ heb gehad met KPN. Dat is natuurlijk onzin. U wordt betaald om klagers te laten weten dat u hun ervaringen vervelend vindt. Als u zich klachten van mensen die u niet kent persoonlijk zou aantrekken zou u wel erg labiel zijn. En dan dat: ‘waarvoor in de eerste plaats mijn excuses’. Wat moet ik met die excuses? ‘Uw ervaring geef ik door aan de betreffende afdeling zodat wij onze service kunnen verbeteren.’ Ja hoor, confronteer mensen die voor hun taak niet betekend zijn maar met de steken die ze hebben laten vallen, dan gaat het voortaan vast beter. (19-01)

Er belde zojuist iemand aan die zei: ‘Heeft u een minuutje?’ Ik zei: ‘Nee,’ dus hij ging gewoon door. Het betrof een actie van Greenpeace om de Noordzee te redden, waar mijn betrokkenheid kennelijk essentieel voor was. Maar ja, ik krijg straks Hans op de koffie, dus de Noordzee is helaas reddeloos verloren. (21-01)

Zo’n ov-chipkaart heeft niet alleen als nadeel dat je er geld op moet zetten, de kaart is ook nog eens beperkt houdbaar en voor een nieuwe word je op kosten gejaagd. Op de site van HTM: ‘Je betaalt € 7,50 via iDEAL en je moet opnieuw een pasfoto uploaden. Een anonieme kaart kun je niet vernieuwen. Stuur je ov-chipkaart op en vraag je saldo (het geld dat nog op de kaart staat) terug met het formulier ‘Teruggave saldo verlopen anonieme ov-chipkaart’. Het geld dat nog op de oude kaart staat, ontvang je op je bankrekening, binnen 30 dagen nadat je kaart verloopt. Je verlopen kaart wordt beëindigd. Je kunt een nieuwe anonieme ov-chipkaart kopen bij een verkooppunt bij jou in de buurt.’ Zoals er flink verdient wordt aan mensen die vergeten zijn uit te checken, zo zal er ook verdiend worden aan mensen die geen zin hebben om het formulier ‘Teruggave saldo verlopen anonieme ov-chipkaart’ in te vullen. Waarom zou een anonieme ov-chipkaart überhaupt vervangen moeten worden? (29-01)

Moest vanmorgen per trein van Den Haag naar Houten. Hoewel het motregende werd dat reisdoel bereikt. De trein was flink gevuld, omdat wegens de motregen de dienstregeling gehalveerd was. Benieuwd wat er van de dienstregeling overblijft als het echt winter wordt. (29-01)

Voor het geval dat er zich onder mijn Facebookvrienden boeren bevinden die zoekend zijn is hier Rita: ‘Hallo hoe gaat het, Mijn naam is Rita ik zag je profiel op Facebook en raakte geïnteresseerd en ik dacht te vragen voor vriendschap, kan ik je vriend zijn ?, ik hoop dat je het niet erg, zo ja, kunt u mij terug schrijven met deze prive e-mailadres dus kunnen we meer weten. Bedankt en doe een mooie dag verder.’ (31-01)

SONY DSC

Vertederend, hè, drie katten op bed? Ja, ja. Aagje, die hier onschuldig in de lens kijkt, zag laatst dat ik een broodje hagelslag ging eten. Toen ik even niet op het bord lette stoof ze de trap af met de bovenkant van het broodje tussen haar tanden. Ook de volgende dag plukte ik gemorste hagelslag uit het tapijt. (10-02)

Die kan lang wachten: ‘hallo Mijn naam is Victoria Johnson. Ik wil dat je mijn vriend zijn. contact met mij terug voor mij om u te vertellen over mezelf. wachten op uw antwoord.’ (13-02)

Als mijn moeder nog geleefd had zou ze haar verjaardag gewoon in huiselijke kring gevierd hebben. (17-02)

Soms staan de sterren uitzonderlijk gunstig: aanstaande woensdag in Amsterdam een redactievergadering, en dan is er bij Fame extra korting! (21-02)

Heb weer wat te lezen en te kijken, maar het was een gevecht op leven en dood. TNT-bus reed voor en zonder iets afgeleverd te hebben weg. Per fiets de achtervolging ingezet, bus stond geparkeerd, het wachten was op de bezorger. ‘Martin!’ riep deze naderend. Hij had aangebeld, en dus deed de bel het niet. Er was ook een pakje voor nummer 32, waar een briefje naast de bel hing waarop stond dat de bel het niet deed. Vanmorgen het pakje op nummer 32 afgegeven, Elmon zei dat de bel gerepareerd was, het briefje moest er nog af. Even later een monteur bij de kast met bellen. Hij ontdekte dat het repareren van de bel van nummer 32 ertoe geleid had dat alle andere bellen het niet meer deden. Hij moest op nummer 32 nader onderzoek doen, maar de bewoner was inmiddels naar het ziekenhuis. (25-02)

Probleemloos de computer uitzetten kan op elk moment van de dag, behalve als je de deur uit moet. Dan verschijnt in beeld de mededeling: ‘Zet de computer niet uit. Bezig met verwerken update 1 van 16.’ Als na twee minuten update 2 nog niet aan de beurt is om verwerkt te worden zet ik met gevaar voor eigen bloeddruk de computer toch maar uit. (En dat ga ik nu ook doen.) (15-03)

Om te voorkomen dat ik er een zal vergeten een overzicht van aanstaande evenementen. Op 26 maart vanuit The Young Vic in Londen A View from the Bridge (Pathé), 30 maart Freek (Koninklijke Schouwburg), op 29 mei word ik geïnterviewd (Amsterdam FM), 7 juni Paul McCartney (Ziggo Dome), 1 juli The Who (Ziggo Dome) en 24 juli Gregg Allman (Paradiso) (15-03)

Gisteren een uur nadat ik een mok koffie gedronken had de lege glazen houder van het koffiezetapparaat onder de koude kraan gehouden, niet in de gaten hebbende dat het apparaat al die tijd aan was blijven staan. Krak zij bij terugplaatsing het glas. En maar goed ook want nu ben ik de trotse bezitter van een originele witte Dutch Design machine, limited edition maar liefst. (Kostte 15,99 euro maar dat zie je er niet aan af.) (23-03)

Vanavond in Pathé, rechtstreeks vanuit de Young Vic in Londen, A View from the Bridge. Hopen dat niet zoals bij A Streetcar named Desire mensen denken dat als de voorstelling om 20.00 begint er dan eerst reclame en trailers vertoond worden en daarom maar wat later de zaal betreden en door het beeld gaan lopen. (Ook figuren voorzien van een emmer popcorn zouden geweerd moeten worden.) (26-03)

Wie onzin tegen me uitkraamt krijgt de volle laag. Zat zeer bijtijds in Pathé, in afwachting van het toneelstuk A View from the Bridge (rechtstreeks vanuit The Young Vic). Komt als tweede bezoeker een man binnen die in het voorbijgaan tegen me zegt: ‘U bent er vroeg bij.’ Ik zeg: ‘U ook.’ (26-03)

Het zal door de zomertijd komen (het voelt bioritmisch een uur eerder aan) dat de mail van Amazon nog niet wil doordringen. Had een stuk of vijf boeken besteld, zondag zeer vroeg was een ervan alvast verzonden, men wilde mij sneller van dienst zijn. De overige boeken gingen een paar uur later op weg. Maar! Het eerder gezonden boek zou een dag later aankomen dan de later verzonden boeken! Hierover een mail gestuurd, waarop een reactie kwam die ik wegens het vroege uur nog niet helemaal kan volgen, maar ik schijn 8 euro verzendkosten terug te krijgen. (30-03)

De eerste keer dat een caissière zei: ‘Heeft u alles kunnen vinden?’ dacht ik: wat attent om dat te vragen. Maar sindsdien is me die vraag een keer of zes gesteld en ik begin dan ook te vermoeden dat caissières daartoe verplicht zijn, net als een fijne dag wensen. ‘Heeft u alles kunnen vinden?’ ‘Nee!’ Of: ‘Waarom wil je dat weten?’ Of: ‘Sinds wanneer verkoopt Albert Heijn alles?’ (02-05)

Toen ik bij de servicebalie tien postzegels wilde hebben belde de medewerker een collega om te vragen waar die zich bevonden. De postzegels waren uitverkocht, dus dit keer hadden we geen van allen alles kunnen vinden. (03-05)

Het gaat met Poemba nog niet zoals het met haar zou moeten gaan. (03-05)

Zo makkelijk kan een kat zijn: Aagje gaat vrijwillig de draagbak in, zelfs als het niet nodig is. (12-05)

Poemba komt bij van de narcose. Onderweg naar de dierenarts rook ik een eigenaardige lucht. Afgeslagen naar een flatgebouw, Poemba uit de draagbak getrokken en jawel: een drol van jewelste. Onderin de draagbak lag een krant, dus het was een kwestie van krant plus drol uit de auto werpen en plankgas de reis vervolgen. (13-05)

[NS meldt succes poortjes Rotterdam CS: ruim duizend boetes] Ruim duizend boetes, die poortjes zijn inderdaad een succes. (14-05)

Of Poemba haar tong kan gebruiken is niet goed te zien maar drinken geeft wel flink gekwijl, net als het geval is bij het injecteren van voer, dat als ze haar kop schudt op keukentegels een fraai patroon geeft. (17-05)

Vandaag begint de week van de flauwe mop, dus daar gaan we. Een vrouw komt een vriendin tegen, vriendin vraagt hoe het gaat. Vrouw zegt: het wil maar niet lukken om zwanger te worden. Vriendin zegt: dan moet je naar dokter die en die gaan. Paar maanden later komt vrouw vriendin weer tegen. Vrouw: ik ben met mijn man naar die dokter geweest, het heeft niet geholpen. Vriendin: je moet ook alleen gaan. (18-05)

Ik geloof dat ze bij de HTM een pizzakoerier als buschauffeur in dienst hebben genomen, zodat ik zojuist deze klacht moest indienen: ‘De bus sloeg op de Ockenburghstraat linksaf en ging vervolgens rechtsaf naar de Pissuissestraat, terwijl richtingaanwijzer bleef aangeven dat de bus linksaf wilde slaan. Pas bij de halte ging de richtingaanwijzer uit en die was nog steeds uit toen de bus links afsloeg naar het Arnold Spoelplein. Als de chauffeur de hele dag door Den Haag rijdt en bij het afslaan de verkeerde richting aangeeft of helemaal geen richting aangeeft, dan kunnen er ongewenste levensgevaarlijke verkeerssituaties ontstaan.’(18-05)

[NOS: onderzoek naar toename van verwarde mensen] Daarnaast komt er een onderzoek naar de afname van onverwarde mensen. (21-05)

Er gaat niets boven lik op stuk. Ik nam de trap naar de vierde etage. Collega aldaar zei: ‘De trap is gezond.’ Ik zei: ‘Nee, van hout.’ (27-05)

[NOS: ‘Fuck de koning’-roeper niet vervolgd] Het is nog wel verboden om tijdens het roepen van Fuck de koning met waxinelichthouders te gooien. (28-05)

Het leven is eenvoudiger als je in de gevangenis zit of in het ziekenhuis ligt. Zondag ga ik naar het Ziggo Dome om Paul McCartney mee te maken. Een voordelige parkeermogelijkheid is P+R bij de Arena, zo beveelt de website van het Ziggo Dome aan. Op de site van P+R staat dan weer dat er geen P+R is als er evenementen zijn in Arena of Ziggo Dome, zie daarvoor het overzicht. Volgens dat overzicht kan er zondag tot 16.00 ingereden worden, mooi zo. Voorwaarde om van het P+R voordeel te profiteren is dat je met het ov naar het centrum reist en terug. Maar als je dan teruggereisd bent moet je binnen een uur de parkeer de parkeerruimte verlaten! Daar heb ik dus geen moer aan. Tenzij ik na terugkeer uit het centrum niet uitcheck maar dat pas na Paul McCartney doe. Tenzij dat onmogelijk blijkt te zijn. Op 2 juli nog een keer naar het Ziggo Dome, voor The Who! (03-06)

[Telegraaf: ‘Dertig graden!’] Dat wordt om de een of andere reden gepresenteerd als goed nieuws.’ (05-06)

‘Geachte bewoner(s),
Betreft: Aanbrengen nieuwe coating op de galerijvloeren
Frenoflex BV zal vanaf maandag 29 juni 2015 de vloeren voorzien van een nieuwe coating. Het is nog niet precies te zeggen op welke dag we op uw etage zullen zijn. Ook bij slechte weersomstandigheden zullen de werkzaamheden geen doorgang kunnen vinden. Indien de werkzaamheden op een andere dag uitgevoerd zullen gaan worden krijgt u van ons een nieuwe aankondiging.’ Juist. (07-06)

Eind maart kreeg Poemba eetproblemen die leidden tot de ontdekking van de twee tumoren die zich metterwoon onder haar tong gevestigd bleken te hebben. Ze krijgt sindsdien een paar keer per dag via een spuit krachtvoer in haar bek toegediend en houdt dapper vol. (07-06)

Uiteindelijk kwam het goed maar vanmiddag belandde ik eerst midden in afgebeelde troosteloosheid. Te hulp geroepen inheemse Eucalypta zei dat ik de weg vier kilometer moest volgen en dan 700 meter links gaan en dan rechts. ‘Waar moet u zijn?’ ‘Nummer 9.’ ‘Een nummer zegt me niets. Wie woont daar?’ Ik noemde de naam. ‘O, de architect,’ zei ze. Ik wist niet hoe gauw ik gas moest geven. (17-06)

[Nieuwe voorzitter VNO-NCW Hans de Boer in de Volkskrant: ‘Heel veel mensen met een uitkering zijn labbekakken’, hij zou ze graag aan het asperges steken zetten] Het lijkt me dat deze heer als hij zonder werk komt te zitten zijn handen niet vuil hoeft te maken aan asperges steken maar dat die handen gevuld zullen worden met een oprotpremie. (24-06)

[Stoomstoringen in Den Haag en Zeist] Eind maart geboortegolf verwacht. (26-06)

Omdat het me niet interesseert volg ik de berichtgeving niet zo maar er worden nu ook al extra Journaals ingelast. Alweer lang geleden mocht Griekenland niet uit de Euro want dat zou ons land miljarden gaan kosten, vandaar dat er miljarden naar Griekenland gingen. Als straks Griekenland uit de Euro is kost dat ons land alsnog (en wederom) miljarden, zodat er binnenkort wel weer bezuinigd zal worden op kunst en cultuur want die zijn maar een linkse hobby. (28-06)

Bij de huidige hitte is alleen kijken naar werken te doen. (02-07)

Al twee dagen grieperig, met aanvankelijk keelpijn en later rillerigheid. Maar daar laat je The Who in het Ziggo Dome niet voor schieten. Vooraan gestaan, alles meezingend en buitenissig dansend. Een jongedame naast me die met haar was deed identiek. Ik vroeg haar naar haar leeftijd, ze was 29 en The Who zat in haar bloedsomloop, wat me ontroerde. Twee uur lang geen ongezondheidsverschijnselen, nu weer volop. (02-07)

Tegen het einde van het laatste nummer (Won’t get fooled again) viel Rogers microfoonzender uit, waarna Pete vakkundig de laatste vocalen voor zijn rekening nam. (03-07)

[NOS: komende nacht mogelijk vorst aan de grond] Hij kan zijn villa in Griekenland niet meer betalen. (09-07)

Vroeger veranderden vrouwen als de relatie voorbij was van kapsel, tegenwoordig van profielfoto. (23-07)

Het hardlopen was vanmorgen ook poolshoogte nemen – was benieuwd of ik met de auto Albert Heijn zou kunnen bereiken of dat gesneuvelde bomen dat zouden verhinderen. Totdat mijn zus gistermiddag om halfvijf opbelde had ik geen benul van de weersgesteldheid. Wat wil je: ik lag te lezen. Bij haar om de hoek was afgebeelde boom gekapseisd en beland op het pad naar de woning van Cesar Zuiderwijk, die er niet in of uit kon. (26-07)

Als je de Chaos Walking trilogie van Patrick Ness ligt te lezen veer je niet vrolijk op als de intercom gaat. Een jongedame in beeld. ‘Ik ben van gas en licht.’ ‘Bij wie moet u zijn?’ ‘Bij u en andere inwoners.’ Knorrig de meterkast vrij gemaakt van belemmerende schoenenrekken. Daar was ze. ‘Ik zal me eerst even voorstellen.’ ‘Dat hoeft niet.’ Op dat antwoord was ze niet getraind, dus ze stelde zich toch voor. ‘We hebben gehoord dat hier in de energierekening hoog is…’ ‘Geen interesse,’ zei ik en sloot de deur, waarna ik haar nog ‘Goedenavond’ hoorde wensen. (29-07)

Zo vroeg op de koude ochtend vertoont De Telegraaf al tekenen van een zonnesteek. Het dreigt maandag 34 graden te worden en daarom noemt men die ondraaglijk hete dag een ‘superdag’. (31-07)

[RTL Nieuws: ‘Ruzie achter het stuur; lantaarnpaal uit de grond’] Ophef om niets. Heb wel eens bijna de Euromast omver gereden. En dat zonder ruzie achter het stuur. (31-07)

[NPO: ‘Koningslied heeft 550.000 euro gekost’] Leedvermaak heeft geen prijs. (31-07)

Dat is snel, burgemeester Alphen bezoekt dag later al de rampplek. (04-08)

Veilig achter glas jaagt Huig op een vliegende verschrikking (volgens een deskundige mogelijk een houtpantserjuffer) die ik even later met gevaar voor eigen leven van dichtbij fotografeer. Ondanks de hitte houd ik deuren en ramen de rest van de week gesloten! (05-08)

Toch wel een zegen dat er geen gevecht op leven en dood hoeft te worden gevoerd om de katten in de draagbak te krijgen. (10-08)

[Telegraaf: ‘Heintje mateloos populair in China’] En dan toch in het Nederlands blijven zingen. (12-08)

Ondanks diverse deskundige plakbandreparaties was de afstandsbediening een beetje onbruikbaar geworden, zodat ik een nieuwe ging kopen. Zou die wel geschikt zijn voor een tv uit 1990? Indien de verpakking intact was kon ik ruilen. Helaas lukte het uitpakken niet zonder de verpakking volledig te vernietigen, maar gelukkig kan ik weer naar hartenlust zappen! (12-08)

Mijn horloge had al geen bandje meer dus het was op zichzelf geen ramp dat het zoekraakte, maar toch 19,99 euro moeten neertellen voor een nieuw exemplaar. Vanmorgen na vijf weken weer op de werkplek aangekomen zag ik daar het verloren gewaande bandeloze horloge naast de pc liggen. Vanmiddag naar de Media Markt gefietst, met een zonnebril op. In de winkel liet ik de bril vallen en had dat gelukkig in de gaten. Maar toen ik weer op de fiets zat had ik niet in de gaten dat ik de bril nog een keer had laten vallen. Voor de zekerheid twee nieuwe gekocht: wegens 30% korting kostte me dat slechts 12,55 euro. Voor de verzekering maar vast een foto gemaakt. (19-08)

Er zijn diverse situaties denkbaar waarin het leven geen zin meer heeft. Vanmiddag kwam er een bij. In Nijmegen zouden borden met CENTRUM me naar de parkeergarages aldaar leiden. Daar was Nijmegen, daar was een bord met CENTRUM en daar was even later een rotonde met vele richtingborden maar geen met CENTRUM. (20-08)

Dat krijg je als mensen zonder algemene ontwikkeling persberichten vertalen. NRC Handelsblad maakte melding van het overlijden van Yvonne Craig, de eerste Batgirl. Ze had ook tegenover Elvis gestaan in de film Kissin’ Cousins and It Happened at the World Fair. Dat zijn dus twee films. (Waarvan de tweede trouwens It Happened at the World’s Fair heet. (29-08)

[NOS.NL: ‘Aanhanger ramt huis in Heeze’] Nog een geluk dat het geen tegenstander was. (29-08)

[MSN.COM ‘Kettingrukker gefilmd in Rijswijk’] En alweer las ik het als een variant op kettingroker. (03-09)

Toen ik bij Albert Heijn deze pepernoten zag liggen raakte ik zo in de war dat ik het winkelen vervolgde met de verkeerde winkelwagen. (06-09)

{Niet teruggevonden foto van wolken] Het valt niet mee, het IJsselmeer fotograferen terwijl je met 130 km per uur over de Afsluitdijk raast. (10-09)

[Foto voetballende koning] Het is lastig om aan Willy’s gelaatsuitdrukking te zien of er sprake is van concentratie of constipatie. (12-09)

[NOS.NL: ‘Slechtere schoolprestaties door meer computergebruik’] Door het gebruik van een rekenmachine verleerden kinderen het hoofdrekenen, nu kunnen ze op de computer de rekenmachine niet eens meer vinden. (15-09)

Martinhair? Je moet er toch niet aan denken dat zoiets een rage wordt. (17-09)

Nog twee maanden tot de intocht van Sinterklaas te gaan, vanmorgen al wat in mijn hardloopschoentje gevonden: Aagje had erin gekotst. (20-09)

Om 09.00 uur begon het Prijzencircus, om 09.13 had ik afgerekend. (Ooit was zo’n Prijzencircus een heksenketel, vanmorgen was ik de enige klant. (25-09)

Toen in 2009 onze moeder ophield met leven, ontfermde mijn zus zich over hond Hendrik. Als gezelschapsdame kwam daar gelijksoortig hondje Teuntje bij. De afgelopen maanden was Hendrik wegens kanker in prostaat en lymfeklieren onder behandeling bij een dierenkliniek in Gouda – dat sloot vrijwel aan op de maanden dat ik daar over de vloer kwam met poes Poemba, die met dodelijk blijkende tumoren kampte. De zaak leek onder controle, maar vannacht had Hendrik merkbaar pijn. Mijn zus belde een noodnummer en ging met hem op weg. Voor het eerst van zijn leven wilde Hendrik de auto niet in. Inslapen was de enige optie. Teuntje was vanmorgen uit haar doen, ze likte de mand van haar verdwenen maatje. (26-09)

[Telegraaf: ‘Stromend water op Mars’] Benieuwd of het warm of koud is. (28-09)

[MSN.COM: ‘Albert Heijn: Zwarte Piet hoort erbij’] Wel heeft Albert Heijn besloten Sinterklaas van de snoepverpakking te weren. Dit vanwege de associatie die deze figuur oproept met seksueel misbruik van kinderen door functionarissen van de katholieke kerk. (01-10)

[Massa parkieten op de gevel] Ik dacht eerst: wat leuk, een groen vogeltje. Maar toen begon het op The Birds te lijken. Ik houd deuren en vooral ramen maar gesloten. (09-10)

Het is zoiets als het eerste kievitsei: in welke bibliotheek is een nieuw boek het eerst uitgeleend? Ontdekte vanmorgen dat het er drie zijn: Wageningen, Heyhoef en Waalwijk. (11-10)

De nieuwe hoefijzers staan en zitten goed en ermee hardlopen ging maandag geweldig, de eerste tien minuten. Toen voltrok zich iets in de linkerkuit, ik geloof dat daar een spier uit de kom schoot. Grommend door je huis strompelen is geen punt, maar gisteren moest ik in Zwolle van de parkeergarage naar de bibliotheek en dat waren twee pittige winkelstraten. Het leek wel Midnight Cowboy. (15-10)

En natuurlijk helemaal uit de kunst: in de Bibliotheek Oosterhout zijn door onbekenden de beide exemplaren uitgeleend. (17-10)

Na het heengaan van hond Hendrik begon hondje Teuntje een beetje weg te kwijnen, zodat mijn zus haar gisteren meenam naar een dierenasiel in IJmuiden. Daar troffen zij hond Jacob, en blijkens hun nabije slapen is dat de ware. Ga zo meteen zien hoe men de nacht is doorgekomen. (18-10)

De 200ste aflevering van Bones is als een film uit de jaren vijftig (inclusief de primitieve achtergrondprojectie bij autoritten). Er wordt gerefereerd aan To Catch a Thief en North by Northwest en de muziek is als van een Hitchcockfilm. Maar omdat veel hedendaagse kijkers dat referentiekader niet hebben is op IMDB de waardering voor deze geweldige aflevering laag. (25-10)

Hoe ze het voor elkaar kregen weet ik niet, maar volgens Lira hebben de bibliotheken in het afgelopen jaar 453 keer een boek van me uitgeleend, zelfs het antieke Zoute griotten (2001) zeven keer. (27-10)

[Telegraaf: ‘Mansveld treedt af’] Haar arrogantie zal gemist worden maar er wordt vast wel een burgemeesterspost voor haar gevonden. (28-10)

Mansveld: ‘Ik heb ernaar gestreefd de Tweede Kamer naar eer en geweten te informeren.’ Ze heeft de Tweede Kamer dus niet naar eer en geweten geïnformeerd, daar heeft ze slechts naar gestreefd. (28-10)

[NOS.NL: ‘PvdA-leider Samsom looft moedig besluit Mansveld’] Als ze eerder moedige besluiten genomen had was het zover niet gekomen. (29-10)

[Telegraaf: ‘Het verhaal achter ons nieuws’] Zo werkt dus De Telegraaf. Jongetje van vier dood gevonden, met gierende banden eropaf! Regio-verslaggeefster kan weinig uitrichten, want ‘de familie is vast moeilijk te bereiken’. Goh, zou die wat anders aan het hoofd hebben dan een troela van De Telegraaf te woord staan? (31-10)

Had vanmorgen na anderhalf uur stevig fietsen een moment van duffe luiheid, waarbij ik opgeschrikt werd door een vogelgeluid dat om de zoveel tijd herhaald werd. Was die vogel nou helemaal gek geworden! Zondagsrust! Opende het dakraam om het beest weg te jagen, maar toen kwam het geluid van achter me. De rookmelder meldde daarmee dat de batterij op was, zo begreep ik uit de onbegrijpelijke gebruiksaanwijzing. ‘Batterijstoring: 2 snelle pieptonen om de 60 sec. Storing te wijten aan vuile detectieknop: 8 snelle pieptonen om de 58 sec.’ De batterij maar weggegooid, hopend dat er geen brand zou uitbreken. (01-11)

Laten we het er maar op houden dat het komt doordat ik nooit gestudeerd heb. Bij de universiteit aan het Turfdraagsterpad aangekomen stap ik in de lift. Wat is die lift traag. Sterker: die lift komt niet in beweging. Na een minuut of twee zie ik vermeld staan dat voor gebruik van de lift een pas vereist is. Dan maar de trap. Die brengt me een etage hoger, voor een deur die niet open gaat. Behalve voor wie een pas heeft. Gelukkig komt Lisa Kuitert eigener beweging naar beneden om me op te vangen (wat inmiddels nodig is). Na het prettige gesprek over haar boek kreeg ik zin in boekhandel Scheltema, die verhuisd was. Ik vermoedde dat ik wist waar naartoe. Tot voorbij de Dam, zelfs tot vrijwel aan het station: geen Scheltema. Zou Scheltema wellicht aan gene zijde van de straat zitten? Teruggelopen naar het Rokin, en jawel. Er twee stripavonturen van Blake en Mortimer gekocht, want daarvoor hoef je niet gestudeerd te hebben. (03-11)

[NOS.NL: ‘Advies: geen alcohol meer, wel dagelijks noten eten’] Dan drink ik vanavond maar een handje noten. (04-11)

[NOS.NL: ‘Dekker vindt Sesamstraat geen politiek probleem’] Graag een parlementaire enquête én een referendum over deze belangwekkende kwestie. (06-11)

[NOS.NL: ‘Normaal van de weg geplukt; fans teleurgesteld’] Oerend hard, heel Normaal. (07-01)

Een prettige bijkomstigheid van de jongste reis die mijn zus naar IJsland maakte is dat men daar zo aardig was om voor haar honden even een paar authentieke IJslandse truien te breien. (11-11)

Beste Martin, aldus Schoolbank in een mailbericht. ‘Het is weer tijd voor Sint Maarten! Weet jij nog hoe je op school je lampion maakte, zingend langs de deuren ging en lekkers kreeg?’ Nee, dat weet ik niet meer. Ik weet nog wel dat ik op school geen lampion maakte, dat ik niet zingend langs deuren ging en geen lekkers kreeg. Maar het is een idee. (13-11)

[NOS.NL: ‘PvdA en SP: geen dokters met fantasietitel’] Dokter Bibber moet praktijk sluiten. (19-11)

Op de radio had iemand het weer eens over ‘minderjarige kinderen’ – alsof kinderen niet per definitie minderjarig zijn. (20-11)

De spaarkaart is gevuld met zegeltjes, ik kan nu met korting bestek gaan kopen dat ik niet nodig heb. (Al is het in deze tumultueuze tijd wel handig om een luxe hakmes binnen handbereik te hebben als er wordt aangebeld.) (25-11)

Sinds afgelopen donderdag kan mail die ik aan mijn zus richt niet bezorgd worden. Wij kunnen het beter met elkaar vinden dan Holadieeder en zijn zus, daar ligt het niet aan. Na een aantal vertragingsmeldingen en onbezorgbaarheidsberichten KPN gemaild. Dat valt via hun website nog niet mee, want na het vinden van de optie ‘Mail ons’ is je zoektocht nog lang niet voorbij. Vatte de klacht samen en kreeg weldra antwoord: ik moest me richten tot het Abuse Team. Daar kwam men zojuist tot de volgende ontdekking: ‘Inmiddels is gebleken dat meer klanten van KPN om onduidelijke redenen geen mail af kunnen leveren op de domeinen van Apple. Wij zijn dan inmiddels ook contact aan het zoeken met Apple om de reden van het probleem te kunnen achterhalen en hier een goede oplossing voor te vinden. We gaan er dan ook vanuit dat dit probleem zo spoedig mogelijk opgelost zal zijn. Onze excuses voor het ongemak.’ Wilde mijn zus dit goed nieuws mailen, maar dat kan nog niet. (01-12)

En als dankzij de actie van de Consumentenbond een nieuwe ov-chipkaart voortaan gratis verstrekt wordt, zullen de vervoerders ter compensatie de tarieven verhogen. (08-12)

De jacht is geopend. Niet de kerstbomenjacht maar de jacht op giro-enveloppen. Die worden alleen nog deze maand door ING-kantoren verstrekt (ze zijn tot april 2016 bruikbaar), daarna kun je de gratis enveloppen bij de Klantenservice bestellen, en dat kost elke keer 2,50 ‘administratiekosten’. In Loosduinen kreeg ik twee setjes van tien los, bij kantoor De Stede wilde een mannetje slechts een enkel setje afstaan. ‘Dat is genoeg voor deze maand. U kunt meerdere opdrachten in een envelop versturen.’ Die had ik zien aankomen, dus ik zei: ‘Maar niet alle betalingen moeten dezelfde dag gedaan worden’ Helaas, hij mocht maar een setje per klant verstrekken. ‘Dat wordt niet geregistreerd,’ zei ik. ‘Nee, als u morgen komt en ik ben er niet dan kunt u aan een collega enveloppen vragen. Of naar de Leyweg gaan. ‘Op naar de Leyweg! En vervolgens de Fahrenheitstraat. De strijd is nog niet gestreden maar met 74 enveloppen kan ik even vooruit. En dan morgen op kerstbomenjacht! (09-12)

DE RABOBANK KOMT NAAR JE TOE DEZE ZOMER! ‘Wij richten ons op nieuwe vormen van contactpunten waar wij mee gaan experimenteren. Denk aan mobiele advieskantoren zoals een rondrijdende bus met vaste stopplaatsen, waar je terecht kunt met vragen of voor basale dienstverlening. Of rijdend advies bij concerten of andere plekken waar veel mensen bij elkaar zijn. Ook gaan wij adviesbalies in bestaande winkels en tijdelijke winkels, popup-stores, openen. Maar ook gaan wij meer advies aan huis geven’ (Aldus een tophufter ter gelegenheid van het massaontslag.) (10-12)

Ding-dong. ‘Wat wenst u?’ ‘Ik ben van de Rabobank en ik adviseer u namens de Rabobank om niet open te doen voor mensen die zeggen dat zij van de Rabobank zijn.’ (10-12)

Je moet er toch niet aan denken dat dat allemaal in een e-reader zou zitten. (14-12)

Vier sterren voor de auteur maar we moeten helaas strafpunten in mindering brengen omdat de vertaler op pagina 52 ‘analen’ schrijft in plaats van ‘annalen’ en ‘Dit wordt extra problematische gemaakt’ (p. 60) is ook niet helemaal goed. (16-12, op Goodreads over Sterfelijk van Christopher Hitchens)

[Niet teruggevonden foto katten in doos] Tenzij ik iemand een plezier kan doen met een ‘Windlicht’ en 4 Big Tealights kan zeker de helft van het kerstpakket met de vuilnisman mee, de doos komt echter zeer van pas. (17-12)

Vreemde vriendenverzoeken dienen met argwanen bekeken te worden: het ziet er verdacht uit als degene die het verzoek doet acht vrienden heeft van wie je er niet een kent, als ze badpakfoto’s van zichzelf afbeeldt. En o ja: als ze bij haar likes aangeeft een liefhebber te zijn van PSV, Feyenoord en Ajax. (19-12)

In een ultieme poging om mee te gaan met de tijd wil V&D het mogelijk maken dat online bestelde producten voortaan niet alleen worden thuisbezorgd maar ook in de winkel afgehaald. (23-12)

Soep is de eerste van drie in 2016 te verschijnen romans – en daar wil ik het qua goede voornemens bij laten. (27-12)

Feestelijk om bij het lezen de personages uit de soap voor je te zien, maar strafpunten voor uitgever en vertaalster omdat er op pagina 78 tot driemaal toe Edgar Allen Poe staat in plaats van Edgar Allan Poe. (18-12, op Goodreads over Peyton Place)

Op een gegeven moment is de maat vol en daarom zeg ik tegen figuren die me prettige dagen toewensen slechts: ‘Ja.’ (29-12)

[OMROEPWEST.NL: ‘Zwaargewonde bij schietpartij in Laakkwartier in Den Haag’] Toch wel prettig om daar al bijna 22 jaar niet meer te wonen. (30-12)

2016
Tip aan de middenstand: vraag 1 euro voor een plastic zak en geef dan bij aanschaf van die plastic zak 1 euro kassakorting op de gekochte artikelen. (05-01)

Te koop aangeboden: twaalf eenmaal gebruikte plastic tassen. Bieden vanaf 25 euro. (06-01)

Vanmorgen twee wowmomenten in de Bibliotheek Amsterdam. 1. Twee eigen werken in de vitrine uitgestald tussen toppers. 2. In Literaire giller waren door een enthousiaste (of woedende) lezer meerdere strepen in de marge gezet. (06-01)

Het begint nu toch wel een beetje op een oeuvre te lijken. (17-01)

‘Doet u mij maar een patat met.’ ‘Met wat?” ‘Met 1 euro.’ (19-01)

[NOS.NL: ‘Wordfeud populair onder ouderen’] Als dat maar niet ten koste gaat van Bingo. (24-01)

Wat ruist er door het struikgewas – dat vroeg ik mij af toen ik zojuist de telefoon probeerde. Die produceerde een geruis, wat een verbetering ten opzichte van gisteren betekent, toen er zelfs geen geruis klonk. Het ziet ernaar uit dat de KPN Helpdesk benaderd moet worden en dan moet ik eerst bloeddruk verlagende medicatie in huis halen. De vorige keer ging het aldus. Men mat de lijn door en stelde vast dat het euvel buitengaats zat, er zou de volgende dag tussen 2 en 4 een monteur komen, ik hoefde niet thuis te zijn. De monteur reed om 12 uur voor en ik moest wel degelijk thuis zijn. Het probleem bevond zich onder de grond in de kruipruimte van een buurvrouw (dat klinkt dubbelzinniger dan ik het bedoel) en die was niet thuis. Monteur deed een briefje in haar bus (idem) met het verzoek een afspraak te maken. Nadat ik de zaak ’s avonds had toegelicht zei de buurvrouw dat ze de volgende dag zou bellen en die avond bracht zij amechtig verslag uit. Ze had in de bus bij vertrek uit Loosduinen opgebeld en degene die ze aan de lijn kreeg niet duidelijk kunnen maken wat er aan de hand was: die drol stelde bijvoorbeeld vast dat buurvrouw geen KPN-aansluiting had, terwijl het om mijn aansluiting ging – in Scheveningen aangekomen hing ze maar op. De hele lunchpauze had zij een volgende drol aan de lijn, die het ook niet snapte. ’s Avonds thuisgekomen deed zij een derde poging, nadat de leeggeraakte telefoon was opgeladen: ook die drol begreep het niet. Ik heb haar toen maar een volle BP-spaarkaart voor de wasstraat cadeau gedaan. (09-02)

Het gebeurt niet vaak dat je tijdens een interview de neus moet dichtknijpen. In Nijmegen bestaat de bibliotheek 100 jaar en daarbij worden ambassadeurs ingeschakeld die geïnterviewd en gefotografeerd moesten worden. Een ambassadeur was verlaat omdat ze eerst nog naar de kapper moest en de kapper al doende een stuk van zijn vinger knipte. Er waren ambassadeurs van alle leeftijden uitgekozen en bij de jongste, nog geen twee jaar oud, deed zich iets voor waarbij het gewenst werd dat zijn moeder hem een schone luier omlegde, terwijl ik met dichtgeknepen neus alvast nadacht over de volgende vraag. (11-02)

[DVHN.NL: ‘100.000ste bezoeker voor David Bowie is’] Ik was vrijdag waarschijnlijk nummer 100.001 (of 99.999), daar hadden ze ook wel bij mogen stilstaan. (21-02)

En jawel: doorgegaan met zegeltjes sparen totdat de inleverdatum verstreken was. (22-02)

Het lijkt er op deze foto op te lijken dat er gisteren geen eten bereid kon worden omdat Huig de kookpitten ontoegankelijk had gemaakt maar dat lijkt maar zo. Er was in de oven een pizza op temperatuur gebracht en de hitte van dien maakte glasplaat tot een aantrekkelijke ligplek (Aagje wachtte op haar beurt.) (01-03)

Bijna Boekenweek! Remco Campert in Vandaag ben ik een lege kartonnen doos (2015): ‘Een keer kwam de dichter Arie Gelderblom (1945-1992) op bezoek. Hij was op zoek naar God. Daarvoor was hij bij mij aan het verkeerde adres en ik verwees hem door naar de in de buurt wonende Gerard Reve (“die weet alles van God”). Of ik dat nooit meer wilde doen, vroeg Gerard. Hij kende al genoeg gekken.’ Die kwestie was eerder aan de orde gekomen. Gerard Reve in Nader tot U (1966): ‘Zo stuurde, een maand of wat geleden, mijn al eerde genoemde kunstbroeder Remco C. een jonge naar mij door (…) die bijna huilend bij me boven kwam. Hij was bij onze Rem aan de deur geweest om hem te vragen wat de zin van het leven was. Godverdomme, dat gedonder weer, had kunstbroeder gezegd. Aan godverdomme, daar heb ik niets aan, had de jonge toen gezegd, die helemaal op de fiets uit Hilversum was gekomen, en erg fraai weer was het niet. Ga maar naar Reve, had Remco toen gezegd, die weet alles van de zin van het leven af.’ (03-03)

Na de lange reis (84 km) naar Oosterhout was ik wel toe aan een gevulde koek, dus ik kocht er een en duwde die in de muil. Even later een interview in de bibliotheek, waarbij men om mij gunstig te stemmen een cappuccino serveerde, alsook een enorme appelpunt. Wilde ik daar slagroom bij? Graag! (03-03)

[Telegraaf: ‘Politie: hoofd en lichaam horen bij elkaar’] Dat is een opluchting, anders zou er op zoek gegaan moeten worden naar nog een hoofd en nog een lichaam. (09-03)

Zoals elk jaar op tweede paasdag rijdt een cameraploeg van RTL Nieuws meubelboulevards af om te berichten over mensen die zoals elk jaar op tweede paasdag een meubelboulevard bezoeken. (28-03)

Het wordt vandaag weer lachen! (01-04)

[NU.NL: ‘Echtgenote Tom Jones overleden op 59-jarige leeftijd’] Knap staaltje journalistiek. Het persbericht heeft het over ‘his wife of 59 years’ en dan denkt men bij Nu.nl dat ze 59 was. Nee, ze waren 59 jaar getrouwd. (11-04)

Ik blijf een onverbeterlijke verbeteraar. Rekende dit (niet afgebeelde) fraaie tijdschrift af, kassadame zei: ‘Mooie uitgifte.’ Ik zei: ‘Uitgave.’ (12-05)

Bijna elke dag geeft het KNMI code Geel af, ik ben er eindelijk achter dat daarmee bedoeld wordt dat de zon schijnt. (07-06)

Je krijgt op internet soms de raarste pop-ups. ‘Zou je uitgaan met een oudere dame? Die in de buurt woont?’ Nog ouder dan ik? Die zal dan wel hier verderop in bejaardengesticht Loosduinse Hof een mummelend bestaan leiden. (07-06)

Er stond op spoor 9 een trein die naar Leeuwarden zou vertrekken maar er werd omgeroepen dat die vanaf spoor 10 zou vertrekken. Op spoor 9 veranderde ‘Leeuwarden’ in ‘Amsterdam’. Was net gezellig gezeten of er werd omgeroepen dat we eerder in Amsterdam zouden zijn als we de volgende trein namen. Deze ging naar Leeuwarden! Moest in Leiden overstappen, een dame deed dat ook, evenals een echtpaar. Daar stonden de vier gedupeerden op station Leiden. Treintrammelant schept een band. De man van het echtpaar sprak Engels, zo slecht als ik het nog nooit had horen spreken. Hij kwam uit Australië. ‘En waar komt u oorspronkelijk vandaan?’ vroeg ik. ‘Loosduinen!’ zei hij (50 jaar geleden geëmigreerd). ‘Ik woon in Loosduinen!’ zei ik. ‘Loosduinen bestaat niet meer,’ zei hij. ‘Waar woon je?’ ‘Louis Armstrongkade.’ ‘Nooit van gehoord.’ (14-06)

Dank voor alle adhesiebetuigingen rondom de meeste bijzondere verjaardag die ik ooit meemaakte: geboortejaar (min 1900), leeftijd en huisnummer zijn een jaar lang aan elkaar gelijk, dat zal vast wel een astrologische betekenis hebben, maar toch gewoon uit eten gegaan. (16-06)

De ogen van een dode kat blijven open, zo ook hier die van Poemba, die vandaag een jaar geleden insliep. Ze was de aanhankelijkste kat die ik ooit meemaakte. Als ik ging slapen kroop ze onder het dekbed, nestelde zich tegen me aan en sloeg een pootje om me heen. (18-06)

Een aardig voorbeeld van tendentieuze ‘journalistiek’. Een heer van een plaatselijke (Rijswijkse) partij windt zich plat pratend op over Polen die in het bos eten en drinken en lukraak hun auto’s parkeren – en achter die heer zie je auto’s met een buitenlands kenteken keurig geparkeerd staan. Dan vertelt de nieuwslezer dat de problemen er twee jaar geleden al waren. Welke problemen? In Den Haag was er betaald parkeren, daarom parkeerden mensen net over de grens in Rijswijk. Polen? Nee, Hagenaars – maar dat wordt er niet bij gezegd. Dan weer de heer van de plaatselijke partij, die vindt dat gecontroleerd moet worden of Polen wegenbelasting betalen want van hun auto’s slijten onze wegen. (22-06)

Het management had dat kennelijk voorgeschreven dus toen ik een notebook van 2 euro afrekende vroeg de kassaknaap van de HEMA ongeïnteresseerd: ‘Heeft u alles kunnen vinden?’ Ik zei: ‘Ik heb niet alles gezocht.’ (24-06)

Om de situatie te schetsen: meer dan een kwarteeuw geleden opende ik een rekening bij Roparco (tegenwoordig Robeco). Daar deed ik goed aan want je kreeg 7,8% rente en ook nog een winstdeling van 0,3%. Tegenwoordig is die 0,3% zo ongeveer de rente en van wat er op de rekening rust kan je niet contant een huis betalen. Dus dan wil je wel even lachen als er op de dag van de Brexit een toelichtende mail van Robeco komt. ‘Wat te doen als belegger? Hoofdeconoom van Robeco, Léon Cornelissen: “De kans is groot dat de beurskoersen voorlopig blijven schommelen. In dit soort situaties is afwachten en niet overhaast verkopen de beste strategie.” Het is verstandig om uw rust te bewaren en u goed te laten informeren, zodat u altijd weloverwogen belegt. Een goed gespreide portefeuille en een langetermijnvisie zijn altijd de beste uitgangspositie voor het omgaan met de actualiteit.’ (27-06)

Een financiële meevaller: ‘Ik en mijn vrouw won een Britse Jackpot loterij van 101 miljoen en we hebben besloten om een bedrag van 1.000.000,00 Pounds doneren aan u. U kunt contact opnemen met mijn raadsman Barr.’ (29-06)

[Telegraaf: ‘Fiets van justitieminister Van der Steur gestolen’] Hopelijk heeft hij het bonnetje bewaard. (29-06)

[Telegraaf: ‘Jongere zit zich ziek’] Wij trokken er vroeger op uit, we gingen straatvechten. (11-07)

[NOS.NL: ‘Erdogan: ik zal het leger schoonvegen’] ‘Dag meneer Rutte, fijn dat u belt. De heer Erdogan kan helaas niet aan de telefoon komen, hij is het leger aan het schoonvegen.’ (16-07)

Als ik wakker word ben ik altijd meteen helemaal wakker, ook als het zoals vandaag warm is. Ik was gaan slapen met de mobiele telefoon naast me. Waar was die gebleven? Vroeger kon ik soms de losse vaste telefoon niet vinden en dan liet ik een buur het nummer draaien zodat ik aan het overgaan de locatie kon afleiden. Andersom kon natuurlijk ook! Ik draaide met de vaste telefoon mijn mobiele nummer, dat wil zeggen eerst een verkeerd nummer. Toen hoorde ik de mobiele boven overgaan, die was in het fonteintje in het toilet terechtgekomen. Hé, ik had een telefoontje gemist, zag ik. Juist. Dat was mijn vaste telefoon die gebeld had. (23-07)

Was zelf een halve eeuw niet bij Panorama Mesdag geweest – zo werd Den Haag voor mij een herontdekkingsreis. Een lunch bij de Room, uitwaaien op de pier, uit de wind op een terras met koffie en gebak, ’s avonds twee Hitchcocks en pizza op bed. En dan te bedenken dat de vakantie nog moet beginnen. (28-07)

Een gunstig besluit van de dag. een bericht van de mij onbekende heer Green: ‘Het is al heel lang geleden dat we hoorden van elkaar. Ik ben in een slechte staat van gezondheid op dit moment en ik kan zijn overleden voor mijn Zoon u deze brief sturen, maar accepteer de vijf miljoen, zeven honderd duizend pond (£ 5,700,000.00) compensatie.’ Dat is een alleszins acceptabele compensatie voor ik weet niet wat. (31-07)

[NOS.NL: ‘CDA-leider Buma: De Jong was uniek persoon’] Dat ben ik nog steeds. (01-08)

[NOS.NL: ‘Studenten in Texas mogen vuurwapen meenemen naar school’] Dat noemen ze dan nieuws. Toen ik nog naar school ging had ik altijd een paar handgranaten op zak. (02-08)

[Telegraaf: ‘“Bomdreiger” in trein naar Schiphol’] Hij zei waarschijnlijk dat het in de trein bomvol was. (02-08)

Omdat mijn moeder al zeven jaar dood is en ze er dus niet zo vaak meer in zat kon die stoel wel weg. (03-08)

De kennis van spreekwoorden neemt hand over hand af. Zojuist in het journaal van Omroep West een item over de bestrijding van slakken. In een tuincentrum gaan de pakken slakkenverdelger als zoete broodjes over de toonbank. Zoet broodjes? Warme broodjes! (04-08)

Na een hersenbloeding moet je rust houden, neem ik aan, maar er zijn natuurlijk dringende zaken die je aandacht vragen, zoals deze: ‘Dear CEO, We are a Network Service Company which is the domain name registration center in China. We received an application from Hualong Ltd on August 8, 2016. They want to register “Buisdorp” as their Internet Keyword and “buisdorp.cn”, “Buisdorp .com.cn”?”buisdorp.net.cn”, “buisdorp.org.cn” “buisdorp.asia” domain names, they are in China and Asia domain names. But after checking it, we find “buisdorp” conflicts with your company. In order to deal with this matter better, so we send you email and confirm whether this company is your distributor of business partner in China or not? Best regards, Jim, Service & Operations Manager Asia YG Network (Head Office)’ (16-08)

[NOS.NL: ‘Jongvolwassenen per jaar drie volle dagen onder de douche’] Wij stonden eenmaal in de maand met de hele klas twee minuten onder de douche, zonder tatoeages en zonder pers. (22-08)

Zag bij mijn agendaleverancier de editie 2017 liggen. Voor die van dit jaar had ik 9,99 euro betaald. Deze, hou je vast, kostte 4,31 euro. (Benieuwd wat binnenkort de pepernoten zullen kosten.) (25-08)

Je gaat niet dansen, ik althans, als de KPN-monteur bij binnenkomst over de telefoonaansluiting zegt: ‘Hoe hebben ze dat nou gedaan!’ Ja, dat weet ik ook niet. Vorig jaar januari ontdekte een andere monteur dat mijn leed kwam door een kapotte las bij een buurvrouw onder de grond. Zij was niet thuis. Toen ze terugbelde om een afspraak te maken voor ondergronds onderzoek lukte dat niet, omdat men haar niet begreep. De monteur van vandaag zei dat ik minimaal 3 meg ohm moest hebben en ik had slechts 1,8 meg ohm. Er gaat nu wederom geprobeerd worden bij de buurvrouw onder de grond te kijken. (30-08)

Ik werd opgeroepen door een Revalidatiebureau en moest daar vreemde vragen beantwoorden. ‘Hoe gaat het na uw hersenbloeding met koken?’ ‘Goed. Dat doe ik nog steeds niet.’ Dat ik schreef werd opgevat als een hobby. ‘Schrijven komt voort uit wie ik ben. Een kind krijgen is toch ook geen hobby?’ Ik wilde een handstand demonstreren maar dat was niet nodig. (O ja. Toen er een foto gemaakt moest worden vroeg ik of ik me moest uitkleden.) (30-08)

45 minuten met KPN verbonden geweest en bereikt dat ik teruggebeld zal worden over mijn verzoek een afspraak te verzetten. (31-08)

[NOS.NL: ‘300 zelfremmende politieauto’s terug naar garage’] Ze worden omgebouwd tot politieauto’s die helemaal niet meer remmen. (31-08)

Terwijl het telefoonleed nog lang niet geleden is en op mijn bloeddruk blijft inwerken, wil KPN al weten hoe ik over de servicemedewerkers denk. Mag men mij daarvoor bellen? Graag zelfs. Op welk nummer? Liever niet mijn vaste KPN-nummer, dat is nog niet werkzaam. (01-09)

De monteurs waren er al om vijf voor tien! Ze hadden niet doorgekregen dat de reparatie niet door kon gaan omdat de buurvrouw weinig tijd had! Ze gaan nu volgende week in haar kruipruimte tekeer. Zij had al ADHD en begon toen ze het goede nieuws hoorde ook last te krijgen van beginnende hysterie en weet nog niet dat het wel eens drie uur kan gaan duren. (02-09)

Een vergissing van de bank in mijn voordeel. De Engelse Amazon bood de blu-ray editie van Twin Peaks (inclusief speelfilm en anderhalf uur ongezien materiaal daaruit) aan voor omgerekend 26 euro inclusief verzendkosten. Razendsnel besteld, de zending is onderweg. Inmiddels is de vraagprijs gerezen tot 35 pond (ofwel 42 euro exclusief verzendkosten). (07-09)

[MSN.COM: ‘Poepbacterie op tartaar en biefstuk van Jumbo’] Ophef om niets. Iedereen weet dat tartaar van runderpoep gemaakt wordt. (21-09)

Ik zag het zelf op de pc: de onafhankelijke MRI-scan heeft ondubbelzinnig aangetoond dat ik in het bezit ben van een brein. Hopelijk zijn nu ook degenen die daaraan twijfelden overtuigd. De neuroloog schatte de kans dat er zich nog eens een insult zou voordoen op twee tot vijf procent, de kans op een nieuwe hersenbloeding was in zijn optiek nog geringer. (22-09)

Meestal weet ik het slechter, nu wist ik het beter. Er moet bloed afgenomen worden, ik wilde weten hoe laat ik terechtkon. Ik besloot (mooi weer!) naar het ziekenhuis te fietsen. Net als gisteren, toen ik de uitnodiging ontving, was balie A-04 onbeheerd en stond op een bord dat men er niet was. Op naar de infobalie bij de ingang. Daar wilde een dame me niet geloven. ‘Zal ik even een foto van het bord gaan maken?’ Nee, ze liep wel even mee. En vernam van een collega dat de balie al twee weken dicht was. ‘De communicatie hier!’ (23-09)

[Daily Mail: ‘Monty Python star Terry Jones, 77, reveals he is battling dementia’] Naar nieuws, het was inderdaad al merkbaar bij het afscheidsoptreden van Monty Python. (23-09)

Wilde bij Paagman een nieuwe uitgave van de brieven van Van Gogh kopen, stond daar Gerard Spong een lezing te houden. Daar kwam nog bij dat ze het brievenboek niet op voorraad hadden. (25-09)

Een uur geleden stond op het getrokken nummertje dat ik in de grote wachtkamer moest wachten. Borden gaven aan Wachtkamer 1 en Wachtkamer 2 maar niet Grote wachtkamer. De dame bij de infobalie snapte mijn vraag niet en liep daarom mee: ‘Daar kunt u wachten. Op dit bord verschijnt het nummer dat aan de beurt is.’ Niet het bord gaf dat aan maar degene die bloed afnam. Ze zei: A10. Ik had B10 maar dat scheelde haast niks. Elf buisjes bloed! Plus wat er onder mijn nagels vandaan gehaald was. (26-09)

Weer wat nieuws bij Albert Heijn. Spaart u zegels? Nee. Wilt u de kassabon? Ja. Wilt u Uit-zegels? Ja. Wilt u een gratis bloemetje? Ja. (07-10)

[NOS.NL: ‘Oranjes incasseren opbrengst kunstbezit zelf’] Alle kleine beetjes helpen. (08-10)

Het is verterend zoals ze op deze foto liggen te slapen en het is leuk als ze door het huis rennen, maar minder feestelijk als je urenlang naar een usb-stick moet lopen zoeken voordat je ontdekt dat een van de katten die door de kamer heeft gevoetbald. (02-11)

Mijn zus heeft Teuntje moeten laten inslapen. Een nare beslissing, zeker als je nog naast je aan de lijn loopt, onderweg naar de dierenarts. (10-11)

[Telegraaf: ‘Realityster El Tjabo vloert norse Sinterklaas’] Meteen in de zak. (22-11)

Soms moet je mensen schrik aanjagen. Er wordt druk gecolporteerd door Ziggo, men wil dat ik via Ziggo ga internetten en telefoneren, ik vind via Ziggo tv kijken al mooi genoeg. Er kwamen enveloppen met mooie aanbiedingen, op het Loosduinse Hoofdplein stond een actiebus en er belde ook nog ongevraagd een Pipo bij me aan. Hij droeg kleding met een Ziggovignet erop, voordat ik de deur weer gesloten had hoorde ik hem nog zeggen: ‘Maar u bent klant van ons!’ Zojuist een dame aan de telefoon, van Eneco. ‘U bent al heel lang klant van ons, daar zijn we natuurlijk blij mee. Mag ik u een aanbod doen en een cadeautje geven?’ Ik zei: ‘Nee’ en toen wist ze niet meer wat ze moest zeggen. (05-12)

Wij van De Jong hebben wel wat met katten. Lang geleden naast het fietspad richting Leiden een uitgeputte kat aangetroffen en met het dier op de arm de 15 km terug naar huis gefietst. Gisteren liet mijn zus haar twee honden uit en zag deze kat op een vensterbank zitten die bij omwonenden onbekend was (de kat, niet de vensterbank), dus ze nam het dier met goedvinden van de honden mee naar huis. De Dierenambulanceman las aan de chip af dat de kat in de buurt woonde en waarschijnlijk van het balkon was gevallen. Eigenares zat in Londen, kat nu bij Dierenambulanceopvang. (07-12)

[NOS.NL: ‘Loterijwinnaars: geld maakt niet gelukkig’] Maar gelukkig wel rijk. (09-12)

[OMROEPWEST.NL: ‘Verwarde, bier drinkende man trotseert koude zee op Scheveningen’] Als het whisky geweest was zou hij niet verward geweest zijn. (15-12)

Mooie boel: stalde fiets bij Albert Heijn, na het inslaan van boodschappen was de achterband lek. Vlakbij zat een fietsenmaker, de fiets er afgegeven, kon ’m om drie uur ophalen, wat twee keer met de tram was. Om drie uur vroeg Malle Pietje de fietsenmaker: ‘Kan ik u helpen?’ ‘Dat heeft u hopelijk al gedaan,’ zei ik. Boven de toonbank werd een beschuitbus vol sleutels omgekeerd, daaruit moest ik mijn sleuteltje zien te vissen. De eerste drie sleutels die ik koos, waren het niet (er was geen prijs aan verbonden). (16-12)

[NOS.NL: ‘NS gaat treinuitval naar Den Helder oplossen’] Dat zal wel net zo goed helpen als middelen tegen haaruitval. (16-12)

[NU.NL: ‘Sylvester Stallone wijst door Trump aangeboden functie af’] Dan zal het Hulk Hogan wel worden. (19-12)

[Telegraaf: ‘Vlag kan uit voor 130 km/u op meer wegen’] Waarom niet 130 km per halfuur? (30-12)

2017
[Telegraaf: ‘Ik weet nu hoe belangrijk pensioenen zijn’] Dat weet Krol (66) omdat hij behalve AOW pensioen krijgt. (01-01)

[AGENCESPORT.BE: ‘Besnijdenis loopt pijnlijk verkeerd’] Het lijkt me al pijnlijk als het goed verloopt. (02-01)

Krijg nou wat. De Goudse Post in de bus. Het motto daarvan luidt: ‘Altijd in de buurt!’ Maar Gouda is toch wel een eind uit de buurt (43 km) en de redactiepost in Utrecht helemaal (74 km). (05-01)

[DVHN.NL: ‘Fruitschaal David Bowie te zien in Groninger Museum’] De Bowietentoonstelling van vorig jaar was top maar om nou zes uur in de auto te gaan zitten voor een fruitschaal… (09-01)

Was vanmiddag in de OBA bij de inhuldiging van de kinderdirecteur. Vooraf was er voor de kleintjes vooruitstrevende jazz. Ik zat aan de piano maar de klep was gelukkig dicht. (11-01)

[NOS.NL: ‘Topman Belastingdienst stapt op na chaotische reorganisatie’] Chaotischer kunnen we het niet maken. (13-01)

[NOS.NL ‘Vrouw schiet hond dood na aanvallen baas’] Kan de politie, die onderzoek doet naar het bezit van een wapenvergunning, meteen ook onderzoeken of die mensen een vergunning hadden voor het houden van vechthonden? (15-01)

Ik meldde me een uur geleden in het ziekenhuis bij de balie en zei: ‘Ik ben besteld door drs. Ypma.’ Baliedame: ‘Ik heb de naam niet verstaan.’ Ik zei: ‘Ypma.’ Ze zei: ‘Nee, uw naam.’ Ik zei: ‘Die heb ik nog niet genoemd.’ (16-01)

Wie is er bij de gemeente Den Haag chef Verkeersborden? Was vanmiddag naar Delft gefietst en trof bij terugkeer de Leyweg goeddeels afgezet aan. Rechts van de afzetting een rond bord met een rode rand en tegen een witte achtergrond een fiets. Daar mocht je niet fietsen. Maar twintig meter naar links stond een geel bord met de tekst: ‘Met uitzondering van fietsen.’ (17-01)

Kwam een oud-collega tegen. ‘Hoe gaat het?’ wilde hij weten. ‘Hersenbloedinkje gehad,’ zei ik, ‘kort na een bezoek aan de Apenheul. Jij al bijna dood?’ ‘Laatst in het donker gestruikeld en mijn knie kapot en een enorme bloedneus,’ zei hij. ‘Fijne dag verder!’ zei ik. (21-01)

Bij Albert Heijn zijn paaseitjes verkrijgbaar. Wacht niet te lang! (23-01)

Gelukkig maar dat dromen bedrog zijn, zoals die ik had toen ik wegens ondermaatse nachtrust vanmorgen een uiltje knapte. Ik fietste over de snelweg (wat ik anders nooit doe), er kwam een oud-collega over de vloer (die ik normaal gesproken niet binnen zou laten) en er belde een dame op die zei dat ze van ‘de moskee in Utrecht’ was, terwijl ik in wakende toestand met dame noch moskee betrekkingen onderhoud. (31-01)

Gezond eten kan linke soep zijn. Lepelde gisterochtend vetvrije Almhof naar binnen en klokte er een uur later groentesap achteraan. Toen kwam ik op het idee nog wat Almhof en groentesap te gaan kopen en ging op weg. Na een paar honderd meter had ik het idee dat ik moest overgeven, zou het een haarbal zijn? Op de terugweg van Albert Heijn dienden zich maagkrampen aan, alsof Almhof en groentesap een chemische verbinding waren aangegaan die tot perforatie van mijn ingewanden aan het leiden was. Wonder boven wonder zonder calamiteiten het toilet weten te bereiken. (Vandaag tot nu toe geen Almhof of groentesap geconsumeerd.) [Deze bonusflodder is als Facebookflodder opgenomen in Aan m’n zolen en andere aandoeningen maar daar zonder afbeelding] (07-02)

In de OBA is een paar jaar geleden Zoute griotten speciaal (2013) ontvreemd, iemand heeft nu uit het magazijn Zoute griotten geleend, uit 2001 – als je zo’n oud boek gelezen hebt moet je een tetanusinjectie halen. (13-02)

Het was gisteren onder nul en er woei een gemene wind, daar hoefde ik niet op geattendeerd te worden, maar dat deed de man die eveneens de straat overstak wel: met wilde gebaren en geroep in mijn richting. Het is dan wel leuk om zo’n malloot zonder iets te zeggen uitdrukkingsloos aan te kijken en door te lopen. (14-02)

[NOS.NL: ‘Jan Smit wordt Topper’] Van drie keer niks naar vier keer niks. (21-02)

[NOS.NL: ‘Minder postbodes, maar meer pakjesbezorgers bij PostNL’] Dan ga ik voortaan mijn brieven maar als pakje versturen. (27-02)

[Telegraaf: ‘Krol: niet mijn beste dag’] Zijn gestuntel met cijfers en WAO zeggen als hij AOW bedoelt is tot nu toe het beste argument van Henk Krol (66) om de pensioengerechtigde leeftijd op 65 jaar te houden. (28-02)

Clark Ashton Smith (1893-1961) was de gelijke van H.P. Lovecraft (die hem bevriendde en bewonderde). Als tiener verslond ik zijn werk, dat verscheen in de Bruna Fantasy en Horror reeks, zojuist werden The Collected Fantasies bezorgd, eveneens voorzien van opmerkelijke omslagen. (01-03)

Naar Nijmegen voor een interview, relaxt en zonder stress met de trein. Omdat er wegens werkzaamheden op het traject Arnhem-Nijmegen een bus liever treinen via Breda. Maar wegens de harde wind rijdt die trein vandaag niet! Heel de planning naar de maan! (02-03)

[NOS.NL: ‘Buma: kinderen moeten weer staand Wilhelmus zingen’] Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. (04-03)

Er kwam een brief uit Heerlen: U kunt vanaf 1 maart 2017 aangifte doen met de online aangifte op Mijn Belastingdienst of met de aangifte-app ‘Aangifte 2016’. In plaats daarvan de BelastingTelefoon gebeld (0800-0543) en bij het eerste keuzemenu 4 voor overige vragen en bij het tweede keuzemenu 2 voor een papieren aangifteformulier. (08-03)

Pieter Jan Hagens had het zojuist over een live debat dat rechtstreeks wordt uitgezonden. (13-03)

Ik stem pas als ik mijn stempas gevonden heb en dat wil al een halfuur niet lukken. (15-03)

‘Wij verloren alle 80 zetels en beschouwen dat als een goed uitgangspunt voor de volgende verkiezingen.’ (16-03)

Van de week ontving ik een uitnodiging voor de opening van Crematorium Haagse Duinen, daar moest ik zojuist aan denken. Heel de ochtend had ik geen verbinding met het internet, toen ik vanmiddag mijn flauwekul weer op Facebook kon plaatsen bleek het verzenden van mail niet te lukken. Fout 0X800CCC67 leidde tot reactie 421 van de server wegens connect code 10060. Crematorium, here I come. Me voorbereid op lang wachten (zes mokken koffie ingeschonken) en toch maar de helpdesk gebeld. Daar draaide een bandje: het mailprobleem was bekend, er werd aan gewerkt. (02-04)

Bijna de kaartverkoper over de balie getrokken en geworgd. Ik bestelde een kaartje voor Who’s afraid of Virginia Woolf, op 18 mei rechtstreeks vanuit een Londens theater en gaf aan vanaf welke rij en stoel ik dat wilde meemaken. Kon niet, het was vrij zitten. ‘Maar ik heb net op internet gezien dat je stoelen kunt reserveren!’ riep ik op de rand van kokende woede. Bleek dat de kaartverkoper dacht dat ik de een of andere 50+ film wilde zien. Op 12 mei. (12-04)

Bij het lezen van de geweldige Büchbiografie moest ik als het ging over diens verzinsels (zoals over studies die hij niet gevolgd had) denken aan een collega, die er ook wat van kon. Hij bezette een bescheiden plek in de hiërarchie maar volgde in de avonduren een universitaire opleiding. Om kennis op te doen voor een hertentamen verbleef hij een paar weken in een caravan op het parkeerterrein van een Duitse universiteit, toen het daar vroor. Ook had hij een pen in zijn voet en een ernstige rugkwaal, zodat het ons wat verbaasde dat hij in opdracht van Naturalis woeste wandelingen ondernam, zich voedend met wat er onderweg uit de grond gegroeid kwam. Ook was er sprake van een reis in de voetsporen van de held van Nooit meer slapen. Iemand die gek werd van zulke verhalen, belde Naturalis op. Daar was onze collega niet bekend, laat staan dat men er de gewoonte had hem met een vijftig kilo wegende rugzak de natuur in te sturen. (18-04)

Was in het Atrium voor de uitstalling van de prachtige omslagen die Dick Bruna maakte. Feest van herkenning en weemoed omdat ik de Havanks, Maigrets en Lawrence Blocks niet meer als zodanig bezit (de laatste twee wel in andere edities) en ook van verrassing wanneer ik niet wist dat hij iets ook ontworpen had. (18-04)

De omstandigheden waren wel toepasselijk voor het gespreksonderwerp (dementheek): de man die ik moest hebben zag mij bij aankomst verbaasd aan omdat hij te horen had gekregen dat het interview niet doorging, in beide toiletten werkte het licht niet en de klok gaf aan dat het vandaag vrijdag 22 april was. (22-04)

En hier alvast de playlist voor de komende week. Maandag: The Mamas & the Papas – Monday, Monday. Dinsdag: The Rolling Stones – Ruby Tuesday. Woensdag: Simon & Garfunkel – Wednesday Morning, 3 A.M. Donderdag: David Bowie – Thursday’s Child. Vrijdag: The Easybeats – Friday on my Mind. Zaterdag: Nick Drake – Saturday Sun. Zondag: Johnny Cash – Sunday Morning coming Down. (07-05)

Soms vermeldt Teletekst dat de ondertiteling kan achterlopen omdat het een rechtstreekse uitzending is. Toen vanmiddag bij Het Buitenhof de ondertiteling vooruitliep op wat er gezegd werd, kreeg ik het idee dat het niet rechtstreeks was. (14-05)

Dat zal Floortje Zwigtman goed doen om te vernemen. Toen ik een jaar of vijf was lunchte ik bij een buurvrouw en die serveerde uiterst lekkere stroop. Hoe de stroop rook bleef me bij, welke het geweest was, daar kwam ik niet achter. Tot ik woensdag deze kocht. (Wonderlijk dat een geur je ruim een halve bijblijft…) (26-05)

‘Waar blijf je nou!’ riep Jan van de Media Markt omdat ik pas om halfdrie aan hem verscheen. ‘Is-ie binnen?’ ‘Ja, natuurlijk!’ Sgt. Pepper op 4 cd’s, een dvd en een blu-ray. Plus onder meer een boek van 144 pagina’s. De Stonesdocu was ook aangekomen en omdat het 3 halen, 2 betalen was de dus gratis Casablanca mee gegraaid. (27-05)

Deze was bij Blokker zeer sterk afgeprijsd, wegens Vaderdag. Hoewel ik geen vader meer heb en het zelf nog niet ben kon ik ’m kopen. De vorige doet het niet altijd naar wens: door veelvuldig gebruik wordt hij snel moe, dat had ik ook bij dvd-spelers, die dan vaak niet meer te repareren waren.  (Geen idee meer waar dit over gaat. )(07-06)

Wat een avonturen weer! Man voor me kreeg het niet voor elkaar bij de automaat op Den Haag CS een kaartje te kopen. ‘Hij is stuk.’ Ik kocht probleemloos een retourtje Zoetermeer en besloot de man te helpen. ‘Waar moet u naartoe?’ ‘Antwerpen.’ Ik tikte de A aan. ‘Dat is de B,’ zag de man. Ik zei: ‘Brussel is ook mooi.’ Bij terugkeer in het ABC een meisje dat een boek wilde kopen over de fases van de maan. ‘Er zijn er toch maar vier,’ zei ik. Nee, het ging over de invloeden die de diverse fases hadden. Ik zei: ‘Als je hoogzwanger bent en je gaat bij vollemaan op het balkon staan, dan komt het kind eerder.’ Dat wist ze niet. (08-06)

Dat maak je bij een internetboekhandel niet mee. Meldde me bij het American Book Center om bestelde boeken op te halen en hoefde mijn naam niet te noemen. Wat wil je, ik ben daar veertig jaar klant – al was de verkoper die mijn naam wist toen nog niet geboren. (10-06)

Geen wonder dat Nederland voor veel multinationals een belastingparadijs is. Mijn bijdrage Zvw is 236 euro, voorlopig opgelegd was 235 euro. Te betalen 1 euro, zou je denken. Maar! Het te betalen bedrag is 0 euro omdat de aanslag uitkomt op minder dan 3 euro! (27-06)

Eindelijk weer eens een (tot nu toe) droge vakantiedag, maak ik in de keuken een waterballet mee. Na 23 jaar trouwe dienst is de fluitketel lek geraakt. In een keukenkastje vond ik als tijdelijk alternatief een waterkoker, ooit verworven uit iemands nalatenschap. Wie het was weet ik niet meer, maar hij/zij is dus niet voor niets gestorven! (07-07)

‘Beste Klant. Wij hebben je beltegoed aangepast, je beltegoed is nu 32.09 euro. Groeten, HEMA.’ Ik wilde van ellende weer naar bed gaan maar blijf nu nog maar even wakker. Had gisteren voor het opwaarderen van het beltegoed het saldo gecontroleerd: 22.09 euro. Na het opladen van 10 euro bedroeg het nog steeds 22.09 euro. Verzenuwd de helpdesk gebeld, het kon even duren voordat het verwerkt was. Vanmorgen was het nog steeds 22,09 euro, zojuist nog verzenuwder de helpdesk gebeld, een dame zou het laten uitzoeken, weldra kwam de verlossende sms. (20-07)

Mijn hartelijke Iraanse buurman, die ik niet vaak spreek, sprak ik weer eens. Hij vroeg hoe het ging, ik zei dat ik vorig jaar een hersenbloedinkje had meegemaakt, niets bijzonders. Even later belde hij aan met deze bos bloemen in de aanslag en wenste me beterschap. (26-07)

Naderde vanochtend het De Savornin Lohmanplein, waar een oudere dame aangefietst kwam die in plaats van te remmen een gil slaakte, waarna we beiden onderuit gingen, gelukkig niet over elkaar heen, want het was dus een oudere dame. Ze bleef even liggen om bij te komen, ik stond vrij ongeschonden op. Ze had een nieuwe heup en gelukkig maar, anders was het misschien niet goed voor haar afgelopen. (26-07)

Het was gisteren een dag van vallen en opstaan: ging ook nog een keer op eigen kracht onderuit. Het fietspad was afgesloten maar er was te fietsen, tot aan een barricade, waar ik probleemloos het trottoir op kon wippen, zij het dat mijn voorwiel verkeerd landde en ik toen ook, met mijn koppige kop op een keiharde kei. Vandaag blijf ik thuis! (27-07)

Heb niet naar de wedstrijd gekeken, wel geluisterd. Na de eerste Nederlandse doelpunten schoot een benedenbuur door het raam een kanon af, waarna mannetje Emilio (2,5 jaar) drie huizen verderop rumoerig in tranen uitbarstte en zijn moeder op het oorlogspad ging en het gedaan was met de kanonslagen. (06-08)

Als ik thuiskom laat ik de katten altijd op de galerij, zo ook vanmorgen. Even later zat Huig op de keukenvensterbank naar buiten te turen, in kangoeroehouding. Wat was daar te zien? Een zwarte kat. Deed de deur open: kat stoof naar binnen en naar boven, foute boel. De binnendringer bleek buitengesloten Aagje te zijn. (21-08)

Geheel onverwacht werd het een fietsvakantie. Een paar weken geleden een ouwe taart en mezelf tegen de grond gereden, later op die dag zonder hulp van buitenaf met mijn harses op het trottoir beland. En een uur geleden schoot de kabel van de achterrem raadselachtig los. Ik ga maar een eindje wandelen. (25-08)

Zojuist zei een nieuwslezer dat iets ‘meer duidelijk’ was geworden. Vroeger zou er gezegd zijn: ‘duidelijker’, wat meer duidelijk is. (07-09)

Ik haalde gistermiddag de gesneden kaas uit het schap. Ik ontdekte thuisgekomen dat die kaas niet in mijn tas zat. Ik zag aan de kassabon dat de kaas niet afgerekend was. Toen ik het wagentje wegzette, was dat leeg geweest. Conclusie: ik had de gesneden kaas waarschijnlijk in het wagentje van een andere klant geworpen. (12-09)

Gisteren werd in het Stadsdeelkantoor Loosduinen mijn hoofd afgekeurd. Ik was er voor de aanvraag van een om gezondheidsredenen twee jaar geldig rijbewijs en had de pasfoto uit 2012 bij me die prijkt op het tot 2022 geldige huidige rijbewijs en dus tot dat jaar bruikbaar zou moeten zijn. Maar in de ogen van de balieman had mijn uiterlijk een ontwikkeling doorgemaakt die een nieuwe pasfoto vergde en die ik daarom liet maken en aan hem overhandigde. Je weet niet wat je ziet maar hij had er zelf om gevraagd. (28-09)

Goede daden verricht ik uit de losse pols. In de Centrale Bibliotheek zag ik de cd You want it Darker van Leonard Cohen bij de moderne jazz staan, zodat ik de man aan de balie erop attendeerde dat dit niet hoorde. Hij ontstak in dank want de cd was als verdwenen geregistreerd. (11-10)

Lira laat weten dat bibliotheken mijn boeken vorig jaar 594 keer uitleenden, van de 62,97 euro die dat oplevert kom ik niet rond, dus ik moet blijven schrijven. (02-11)

Verkeerd rijden kan ik heel goed op eigen kracht, daar heb ik de ANWB niet voor nodig. Was vanuit Loosduinen naar Leiden gefietst en koos terugkerend een iets andere route. ANWB-bord gaf aan dat Den Haag 14 km rechts was, toen ik gehoorzaamde kwam ik na een paar honderd meter een bord tegen met dezelfde tekst, die me in de richting van het eerdere bord stuurde. (08-11)

Wat erg leuk is: iemand die bij de uitleenmachine haar pas heeft laten liggen en mogelijk nog in de bibliotheek is en die als achternaam Bulder heeft, en dan, zoals ik gistermiddag, op volle kracht roepen: ‘Mevrouw Bulder!’ (17-11)

Geachte mevrouw/meneer,
Het is bij u toch wel vreemd georganiseerd. Ik stuurde u op 7 november een e-mail omdat ik ontdekt had dat er van mijn roman Soep een braille-editie gemaakt was die ik graag wilde komen bekijken. Daar kwam meteen een ontvangstbevestiging op.
Op 13 november ontving ik het bericht (Re: [6216937]) dat ik van het boek een presentexemplaar op Daisy-rom zou ontvangen (dat is tot op heden niet gebeurd) en dat het verzoek om een braille-exemplaar was doorgestuurd naar de afdeling collectievorming. In mijn antwoord op die mail verstrekte ik mijn adresgegevens, en daar volgde weer een ontvangstbevestiging op.
Op 16 november kwam er een mail van u ondertekend door Mischa, die liet weten dat ik desgewenst een braille-exemplaar kon ontvangen, ook zij vroeg om mijn adresgegevens. In mijn antwoord verzocht ik om tevens bewijsexemplaren van mijn romans De mooiste dag tot nu toe en De mafste week tot nu toe. Op 20 november werd (Re: [3809747] Re: RE: [6216937]) de bestelling van het brailleboek Soep bevestigd, drie dagen later ontving ik het bericht van verzending. In mijn antwoord van 23 november bracht ik het eerder gedane verzoek om bewijsexemplaren van de twee romans ter sprake, waarop in de mail van 20 november niet ingegaan was.
Op 25 november maakte ik melding van de ontvangst van beide romans op Daisy-rom en verzocht weer om toezending van een presentexemplaar van Soep op Daisy-rom. Het boek was inmiddels in braille aangekomen, zo ook een brailleboek dat niet voor mij bestemd was maar voor M.N.N. Somers. Ik noemde al diens gegevens op de wikkel en bood aan het boek te gaan bezorgen als dat in Den Haag zou zijn.
Op 28 november een bericht van uw Conny, die op de mail van 25 november niet inging, maar wel de hoop uitsprak dat ik de gesproken boeken waarvan ik in mijn mail de ontvangst bevestigde inmiddels ontvangen had. Geen woord over de verkeerd bezorgde brailleboeken, daarom voegde ik de mail waarin ik daarvan melding maakte in mijn antwoord bij.
En zojuist las ik aan het ontbijt uw mail (Re: [5255534]) waarin u verzoekt om mijn adres (hoewel ik al meerdere zendingen van u ontvangen heb en al uw mails een nummer hebben dat neem ik aan op te zoeken zal zijn) want pas dan kan mijn verzoek (om een gesproken exemplaar van Soep) in behandeling genomen worden (hoewel u al op 13 november bericht had dat ik dat zou ontvangen).
Dat moge allemaal zo zijn, maar wat heeft mijn vraag over een verkeerd bezorgd brailleboek en mijn aanbod dat op het juiste adres te gaan bezorgen met mijn adresgegevens te maken? Omdat u er anders kennelijk niet uitkomt zal ik ze hier nog een keer geven, maar ik ben bang dat deze mail (waar ongetwijfeld een ontvangstbevestiging op komt) iemand anders dan Mischa of Conny onder ogen zal komen die het evenmin onmiddellijk begrijpt. (06-12)

Geachte heer/mevrouw,
Ik zie dat ik een brief naar Leeuwarden moet sturen. Jammer: ik was daar afgelopen week tweemaal, ik had aan de deur kunnen komen met mijn klacht. Die is ook via uw website in te dienen maar er staat: ‘Maak eerst een keuze uit bovenstaande onderwerpen’ en aanklikken leidt nergens toe. Er is vandaag voor de tweede keer deze week post voor het King Olivereiland bezorgd. Uw website biedt daarvoor een oplossing: ‘Post die verkeerd bezorgd is kunt u gewoon in een oranje brievenbus stoppen of afgeven op een PostNL-locatie.’ Ik heb een betere oplossing: de kloot die lukraak post bezorgt op zijn flikker geven. (09-12)

Geachte heer/mevrouw,
Onlangs ontving ik van u een 29 november gedagtekende brief waarin u mij wegens het in 2018 niet meer meesturen van acceptgiro’s de keuze biedt uit twee ‘nieuwe’ betaalmethodes, waaronder automatische incasso. Ik koos voor automatische incasso en vulde daartoe op de geëigende weblocatie mijn ‘unieke’ code in. Zojuist kwam er van u een voorschotfactuur aan, met het verzoek het betreffende bedrag voor 3 januari te voldoen (factuurdatum 12 december, dus ruim nadat automatische incasso geregeld was). Waarom stuurt u mij een factuur als de incasso automatisch geschiedt? Probeert u op die manier dubbel te vangen? (12-12)

Er wordt na de dood van Loe voorzichtig weer gelachen. Voor me in Lijn 2 zit een rijpere vrouw die een banaan begint te pellen en als zij halverwege is een hap neemt. Pas dan attendeer ik haar op het bericht dat eten in de tram verboden is. Ze kijkt ervan op. Man naast me: ‘Weet u dat niet? Ik ben 46, dat wist ik al toen ik 9 was.’ Vrouw maakt aanstalten banaan op te bergen. ‘Eet nou maar door,’ zeg ik, ‘als u de schil maar niet door de tram werpt.’ Maar ze moet er al uit. ‘Eet smakelijk!’ wens ik haar na. (15-12)

Het moest er maar eens van komen. Bij de HEMA rekende ik een zakje kerskransjes van 2 euro af met een briefje van 10. ‘Heeft u het niet kleiner?’ vroeg het kassameisje. Uit wraak omdat ze ook altijd vragen of ik alles heb kunnen vinden vouwde ik het briefje tergend langzaam tweemaal doormidden. ‘Nu is het kleiner.’ (22-12)

2018
De vorige keer zag ik via Uitzending gemist ongeveer een kwartier en hoorde Youp een keer of zes ‘flikker toch op’ zeggen. Gisteravond wilde ik op Teletekst zien hoe het met het rellen ging, in de dertig seconden die daarmee gemoeid waren hoorde ik Youp twee keer ‘flikker toch op’ zeggen. (01-01)

Een wandeling richting Kijkduin, nabij het strand passeer ik een vrouw met hond, die me daarbij toelacht en wat lijkt te zeggen, zodat ik inhoud en een oordopje van de iPod verwijder. ‘Wat zei u?’ ‘Ik zei niets.’ ‘Ik dacht dat u een gesprek wilde beginnen.’ (02-01)

De Vrij Nederland Seriegids over Monty Python: ‘The Lumberjack Song door een groep transseksuele houthakers, Nudge nudge… Als je ze niet kent, waar praten we dan nog over?’ Daar moeten we dus nog over praten, want de enige houthakker is Michael Palin, de overige zangers (geen transseksuelen) zijn Mounties. Houthakker Michel trekt graag vrouwenkleren aan, en is dus ook geen transseksueel maar een travestiet. (03-01)

 

Eindelijk een goed voornemen! Ik was al anderhalf uur aan de wandel wegens het uitlaten van de honden van mijn zus toen ik Zier Running passeerde, eigenaar John wenkte me binnen te komen: ‘Ik heb een aanbieding voor je.’ Dat waren de zwarte New Balancen die ik in juni 2016 besteld (omdat de vertrouwde, links, niet meer te krijgen waren) had maar die toen niet leverbaar waren – en nadat ik ze maar bij Amazon besteld had alsnog arriveerden. Ik mocht ze nu voor 60 euro hebben, maar had op die van Amazon nauwelijks gelopen. Wel besloot ik mee te doen met de training van acht zaterdagen die John verzorgt om klaar te raken voor de 5 km CPC. (05-01)

Vanmorgen tot mijn stomme verbazing in de keuken een lamp weten te vervangen. Want het was a) donker en b) een ingewikkelde constructie. Twee uur later op weg gegaan naar Assen, maar al om de hoek een afzetting: de tram aldaar stond onder stroom of iets dergelijks. ‘Ik heb toch rubber banden!’ wierp ik tegen maar ik mocht er niet door. (11-01)

Het leek me wel leuk om mee te doen met een loopgroepje waarin ik word klaargestoomd voor de 5 kilometer van de City Pier City. Er werd vanmorgen opgedeeld in twee groepen. Omdat ik lang niet getraind had wilde ik met de aspiranten meedoen, maar organisator John zei: ‘Martin kan wel 20 minuten aan.’ We renden stukjes, snel en langzaam, van halftien tot elf. Iemand zag op haar Smartphone dat we 7 kilometer hardgelopen hadden! (13-01)

Sinds de training van zaterdag is de nagel van mijn linker grote teen zwart aan het worden (en zal mettertijd afvloeien), dus tijd voor nieuwe hoefijzers. Deze: ga gauw twee blauwtjes lopen. (16-01)

Een korte samenvatting van het voorafgaande. DUNEA kan geen acceptgiro’s meer sturen, maar ik kan automatisch laten afschrijven, een regeling waar ik op 4 december mee akkoord ging. Toen kwam er een acceptgiro met factuurdatum 12 december. Kwade mail gestuurd. Sorry, meneer, factuur ging automatisch. En dan zojuist: een betalingsaanmaning! Dame van de klantenservice laat weten dat bij de overgang naar een nieuw systeem afschrijven niet lukte en ook niet alsnog gedaan kan worden. Computer says no! (19-01)

Donderdagavond had ik niet met de looptraining meegedaan. Trainer Peter zei gisterochtend: ‘Ik heb je donderdag gemist!’ Ik zei: ‘Ik jou niet.’ En toen gingen we op weg met z’n tienen, plus het loslopende wollebaalhondje van Jack, door bos en duin. Bij de uitloop ging ik voorop lopend bij het bereiken van de Laan van Poot links, totdat ik doordravend bij de Kwartellaan aangekomen de weg maar eens vroeg: ik had inderdaad rechts moeten gaan om bij Haag Atletiek te komen. (21-01)

Zag zojuist in de herhaling de opening van Leeuwarden Friesland Culturele Hoofdstad 2018. Op drie pleinen waren mensen bijeengedreven om in de regen te luisteren naar nagemaakte Star Warsmuziek. Het staatshoofd zag het met een geconstipeerde gelaatsuitdrukking aan, zodat de presentator op Jeugdjournaaltoon zei: ‘De koning geniet er ook van!’ (28-01)

Een nieuwe hardloopbroek gekocht! De oude moest geregeld met naald en draad gerestaureerd worden en ik deed dat professioneel maar het was toch een heel gedoe. Dat hoeft nu niet meer. Plus dat in de nieuwe mijn benen beter uitkomen. (30-01)

Al voordat we aan een training van 8 kilometer begonnen had een loopster mijn nieuwe hardloopbroek gespot. ‘Heb je een nieuwe broek? Het moet niet gekker worden.’ Een van de onderdelen betrof een rondje dat we eerst op 70 procent van ons vermogen moesten lopen en toen op 80 procent, zodat ik aan de trainer vroeg: ‘Hoe bereken je het verschil tussen 70 en 80 procent?’ (03-02)

Waarschuwing aan degenen die voornemens zijn op het Noordeinde de mededeling Fietsers afstappen over het hoofd te zien: aan het einde van het Noordeinde word je dan opgewacht door agenten van wie er een het stinkende gore lef heeft tegen je te zeggen: ‘U krijgt een boete.’ Ondanks dat ik terugkeerde van een interview en dus in the line of duty was. Boete bedraagt 95 euro plus nog een tijd moeten wachten voordat de administratie rond was want het blijft natuurlijk politie. (07-02)

Over een programma dat morgenavond wordt uitgezonden staat geschreven: ‘55-plussers grijpen steeds vaak naar de fles om een leegte op te vullen.’ Ik dacht dat ze naar de fles grepen om ’m leeg te maken. (10-02)

Om WordPress enigszins onder de knie te krijgen leende ik bij de bibliotheek twee boeken die binnenkort retour moeten omdat verlengen niet langer kan. Tegen mijn gewoonte in keek ik een ervan zojuist eindelijk in. Bij de inhoud stond ‘De tekstkleur van de header wijzigen’ – daarvoor moest ik op pagina 55 zijn. Bleek dat iemand de pagina’s 53 t/m 60 eruit gescheurd had! (15-02)

Bij Broese lag de complete Knausgårdcyclus voor 50 euro. Maar: sticker gaf aan dat de actieprijs t/m 31 januari 2018 gold en dat was het al zestien dagen niet meer. Winkelman deed desgevraagd navraag: ik had geluk maar een volgende belangstellende niet, want winkelman ging de laatste set omprijzen. En dus teruggekeerd naar Den Haag met in de rugtas vijf kilo Knausgård! (17-02)

In mijn bespreking van een recente Marukami op Goodreads was ik van mening dat de vertaler ‘de’ doolhof had moeten schrijven in plaats van ‘het’ doolhof. Daar werd op gereageerd door een zekere Dagmar den Oude, die via een link naar Onze Taal liet weten dat het ook ‘het’ doolhof mocht zijn. Zo iemand vraagt er dan om dat ik daar wat van zeg. ‘De Woordenlijst Nederlandse Taal, samengesteld door het Instituut voor Nederlandse Lexicologie in opdracht van de Nederlandse Taalunie, noemt alleen ‘de’ doolhof, en de Nederlandse Taalunie gaat in dezen boven het taaladvies van Onze Taal, net zoals De Jong boven Den Ouden gaat.’ (19-02)

Was nog nooit eerder in Panningen geweest, dus ook niet op het parkeerterrein voor het Huis van de Gemeente, waar ik moest zijn. Toen ik daar geweest was trof ik onder de ruitenwisser een briefje aan met deze tekst
‘Muts,
Dit is geen parkeerplek maar ’n doorgang voor parkeren achter de winkels door personeel’
Weer veilig door Den Haag rijdend bedacht ik dat zoiets ook Kees van Kooten had kunnen overkomen. Dat schoot me te binnen omdat hij op de Lozerlaan achter me reed, zag ik bij een stoplicht in de spiegel.(26-02)

Mies! Op de Firato (of bij een rondleiding in de NOS Studio) kon je meedoen aan een quizje. Mijn moeder werd daarvoor uitgekozen omdat men haar op Mies Bouwman vond lijken. Er moest een stem geraden worden. Mijn moeder: ‘Die man met dat witte haar en die bril!’ De tegenkandidaat dankzij deze voorzet: ‘Frits Thors!’ Dan waren mijn ouders naar Een van de acht. Na afloop van de uitzending betrad mijn moeder het podium waar Mies nog stond, om haar van dichtbij te zien. Wat had Mies veel rimpels! Toen ik twaalf geworden was mocht ik ook mee, ik zat vooraan op het balkon. Elsje de Wijn zong het lied Karel, waar ik een rood hoofd van kreeg omdat ze over diens rode haar zong, wat ik toen zelf ook heel erg had. Stel je voor dat ze me zag zitten en me aanwees. Een jongen in de straat was eerder geweest en had aan de cameraman het draaiboek gevraagd, dat deed ik dus ook (jammer dat ik het niet meer heb). Bij vertrek zag ik in de foyer orkestleider Tony Nolte een biertje of iets zwaarders drinken maar was te verlegen om een handtekening op het draaiboek te vragen. Later werd ik in dat soort situaties doortastender. (03-03)

Bij het fouilleren kwam aan het licht dat ik gewapend was met een flesje water. Dat mocht de uitverkochte zaal in, maar de dop niet (het laatste woord is hier nog niet over geschreven!). Van het doploze flesje werd mijn jas nat, dus ik zette het naast mijn stoel, waar het omver werd gedenderd door een passerende kolossale dame. Ellen ten Damme verzorgde een vrolijk voorprogramma (Edith Piaf) en na de pauze was daar Charles Aznavour, met een verbijsterend krachtige stem, die een uur en driekwartier zong en ook de tijd nam om het publiek in het Frans toe te spreken, waar ik vrijwel iets van verstond, behalve “on il va”, waarmee de band werd aangespoord om het volgende lied in te zetten. Geen moment het idee gehad dat er een 93-jarige op het toneel stond. Voor wie dat ook eens wil meemaken: de tournee voert dit jaar nog naar Praag, Barcelona, Sint Petersburg, Moskou, Osaka, Tokyo, Monaco, Palmanova, Londen, Keulen en Brussel. Flesje water goed verbergen! (04-03)

De afgelopen drie zaterdagen wegens een hardleerse kuitblessure niet met de loopgroep mee kunnen doen, zowaar trotseerden ze gisteren de elementen. (04-03)

Gisterochtend is er een monteur geweest in verband met een lekkage aan de cv-ketel. De monteur verhielp die niet want het betrof een fout bij de installatie van de ketel in oktober vorig jaar, die door een onderaannemer was uitgevoerd en door deze onderaannemer verholpen zou moeten worden. Die partij werd door de monteur in kennis gesteld, ik zou volgens de monteur dezelfde dag door hen gebeld worden. Dat gebeurde niet.
Toen ik u vanochtend belde zei een medewerkster dat ik vandaag gebeld zou worden door dat bedrijf. Ook dat is niet gebeurd. Ik verlang van u dat er morgen (woensdag 7 maart) iemand bij mij aan de deur komt om de lekkage te verhelpen. (06-03)

Dat zal ze leren! Vanmorgen maar weer de firma Breijer gebeld, waar men inmiddels mijn gepeperde mail ontvangen had. Binnen een uur zou ik teruggebeld worden, dat gebeurde al twee uur later. Monteur was onderweg! Deze belde weldra aan. Kort nadat hij van leer getrokken was moest hij driemaal niesen. Even later nog een keer. ‘Heeft u katten?’ Jazeker! (Lekkage nog niet verholpen, dat moet in teamverband gebeuren, met een tweede geleerde op het dak.) (07-03)

Voortgang! De firma Breijer weer gebeld want er moesten twee monteurs tegelijk komen en daarvoor wilde ik een afspraak maken. Dat is een andere afdeling, aldus de telefoniste, ik zal proberen u door te verbinden. Hallo meneer? Ik krijg de voicemail. Wilt u teruggebeld worden of wilt u de voicemail inspreken? Ik wil dat de lekkage verholpen wordt! Dan verbind ik u door. (Waarna de voicemail kwam die ik niet insprak maar inschreeuwde.) (07-03)

En terwijl ik alvast messen aan het slijpen was en zon op een nog venijniger mailtje dan dat van gisteren werd ik gebeld uit Wateringen, door een heer die zei: Ik had u vanmorgen ook al aan del lijn. Ik zei: We worden goede vrienden! En: Ik wilde een afspraak maken. Dat is ook toevallig, zei de heer, daar bel ik voor. Morgenmiddag komen ze! Tussen twaalf en vier! Twee man sterk! ( 07-03)

Als je er een verhaal van maakt (waar nu niets anders op zal zitten) is dat ongeloofwaardig. Monteur 1 (maandag) zag de lekkage aan en oordeelde dat een andere afdeling zich erover zou moeten buigen. Monteur 2 (gisteren) ging slechts provisorisch te werk want het was iets om met z’n tweeën te doen, met een tweede monteur op het dak. Vanmiddag zou er een duo opduiken (monteurs 3 en 4) maar daarvan bleek er een (3 of 4) ziek te zijn. Daarom wordt de lekkage morgenmiddag verholpen, als ik tenminste op tijd terug ben uit Amsterdam. (08-03)

Binnen twee jaar bespaar ik maar liefst 18,70 euro per maand! Ziggo stopt met het aanbieden van analoge televisie, en als ik digitale wil kijken, zal ik mijn toestel uit 2001 moeten vervangen voor een waarmee dat mogelijk is. Ik ging eens na wat ik keek. De NPO’s zie ik via Uitzending gemist, de Duitslanden laat ik aan me voorbijgaan, net als de commerciëlen inclusief de sportzenders, en eigenlijk ook België en BBC. Weg met dat Ziggo abonnement! (08-03)

Terwijl de mannen in de kast en op het dak aan het werk zijn kan ik wel even vertellen hoe mijn dag er tot nu toe uitzag. Toen ik tegen halftwaalf in de OBA directeur Martin interviewde kwam het bericht door dat het Rijksmuseum ontruimd was wegens een stroomstoring. Daar moesten beide Martins hard om lachen. Bij terugkeer hoorde ik nabij de KB ‘Martin!’ roepen, dat was oud-collega Devika. En toen ik even later in boekhandel Douwes was stond daar bij de kassa Vincent, de directeur van de bibliotheek in het Limburgse Panningen, die ik vorige week geïnterviewd had en die nog naar de NBD in Zoetermeer moest (en daarna terug naar Panningen.) It’s all in a day’s work. (09-03)

Er was uiteraard nog een nabeschouwing (van ongeveer een halfuur). De resterende monteur had goede woorden over voor de dvd’s die hij zag: Prison Break, The Blacklist en Lost. En de muziek: Rod Stewart in zijn goede tijd, met Ron Wood in The Faces. Nina Simone had hij zien optreden en hij raakte al ontroerd toen ik zei dat ik zaterdag Charles Aznavour had meegemaakt. Ook had ik in 1973 in de Vliegermolen in Voorburg de Eagles gezien, die kon hij afgezien van Hotel California wel pruimen. Ry Cooder had ik daar ook gezien. De monteur was bij een Leids filmhuis betrokken geweest en had vanwege Cooders soundtrack Paris, Texas geprogrammeerd (hij probeerde ook A Clockwork Orange en The Rocky Horror Picture Show te programmeren). Hij was te spreken over de remasterde Sgt. Pepper. Ik was dat ook, en had bovendien Paul McCartney in het Ziggo Dome gezien. Maar van Paul moest hij niks hebben want bij McCartney dacht hij aan Wings en bij Wings aan Mull of Kyntire. Benieuwd wat de monteur die binnenkort de brom van de mechanische ventilatie moet elimineren er voor een zal zijn. (09-03)

De wil was aanwezig, de uitmonstering en het startnummer waren het eveneens – maar de kuitblessure noopte tot afmelden. (10-03)

Ziezo, de slimme meter geweigerd. De reden daarvoor kon je aanvinken, waaronder het vakje ‘Anders’ – waarna je die andere reden moest invullen, dat werd ‘Gaat je niet aan’. Het invullen van je telefoonnummer was niet verplicht (dat zou een nepnummer geworden zijn), dat van je e-mail was dat wel. Speelde met de gedachte daar kut@lul.nl van te maken, maar dan zou ik geen bevestigingsmail ontvangen. Tot slot wilde men weten of ik aan de info wat had gehad, ik klikte op ‘Nee’ waarop er gevraagd werd wat er aan de site verbeterd zou kunnen worden. ‘Opheffen.’ (12-03)

O O Den Haag – om precies te zijn: boekhandel Paagman. Daar heeft men dit liggen, en bovendien al de nodige sets verkocht, zodat er, aldus een medewerkster, voor de zekerheid 75 extra besteld zijn: woensdag wordt het bij het signeren een volle bak. (12-03)

Bijna lente! Toen ik dit gezelschap op de gevoelige plaat vastlegde hield een fietsster halt, ik zei om een gesprek op gang te brengen dat de ukkies de kou doorstaan hadden, en hun moeder ook. ‘Waar is de vader?’ vroeg ze zich af. Ik zei: ‘Die is geld gaan verdienen.’ (12-03)

Het duo Neerlands Hoop en hun elkaar uit elkaar gaan was een lang verhaal, zei Freek gisteravond: ‘Daar vertel ik in DWDD nog wel eens over.’ De geweldige avond kende naast NH-conferences NH-muziek, fantastisch vertolkt door onder anderen Mathilde Santing, Paul de Munnik, de Nits, Spinvis en de Bluegrass Boogiemen. Het stevigst werd er gerockt als gitarist Jan de Hont erbij was – lang geleden ging het via de koptelefoon, nu kon ik Doe de Hoop in de zaal doen, bovendien was ik niet te beroerd desgevraagd een zak op het hoofd te plaatsen. En aan het eind werd er een authentieke kanariegele Daf het toneel op geduwd! (14-03)

De laatste tijd was het verdacht stil op de galerij maar toen ik zojuist mijn fiets in de berging plaatste klonk er gelukkig weer eens een woeste kreet. Een buur, goddank een aantal huizen verderop wonend, stond naakt in de deuropening. (What’s he building in there? vraag je je dan met Tom Waits af.) (15-03)

Nooit meer gelazer met het fietsslot! Naar de fietsenberging is een afstand van niks, ik speelde het klaar onderweg het fietssleuteltje kwijt te raken. Zes keer het spoor terug (en heen) gevolgd: blijvend onvindbaar. In de keukenla volop sleutels die niet pasten, waaronder van een IKEA-ladenblok, inclusief reservesleutel. De verloren fietssleutel was ook een reservesleutel en het was de derde of vierde keer dat ik ook die kwijt was geraakt en het slot doorgezaagd en vervangen moest worden. In de kou naar de fietsenmaker gelopen, het achterwiel van de grond en dan vervloek je de degelijkheid van een Gazelle Orange uit 2001: om de zoveel meter moest ik omdat het niet meer ging van draaghand wisselen. Maar mooi op het ei van Columbus gekomen: weg met dat het slot en voortaan alleen het hangslot gebruiken, waarvan de sleutel aan een bos hangt. (19-03)

Volgens uitgever Prometheus waren er voor dit slechts 334 pagina’s tellende boek zes vertalers actief, het is gissen wie welke blunder veroorzaakte: ‘racistische rechts’ (p. 143), ‘Ik heb me weinig met de gezondheidszorg bemoeit’ (p. 181), ‘een verwend kind dat van toeten nog blazen weet’ (p. 204). (20-03)

Ik kreeg laatst een boete waartegen ik in beroep kon gaan. Ik betaalde maar, want de overheid kan het geld goed gebruiken. Op de nota staat dat ik digitaal in beroep kan gaan. Het kan ook per brief, zie ik nu, naar ‘Parket CVOM, Afdeling Mulder’. Ben jij dat, Irene Mulder? Wil je de 64 euro dan van de week terugstorten? (20-03)

Een brief van Annet van der Hoek Directeur Klantenservice ING, die aldus begint: ‘U ziet het goed, uw papieren afschrift is vernieuwd!’ Inderdaad, toen ik dat afschrift zag, dacht ik: zie ik dat nu goed? ‘Wij hebben het afschrift gewijzigd zodat het voor u overzichtelijker is.’ En wat is er dan overzichtelijker geworden? ‘Het volgnummer op het afschrift is verdwenen.’ Ja, dat maakt terugzoeken er een stuk makkelijker op. ‘De meest actuele boeking staat nu bovenaan.’ Ook een grote verbetering, want waarom zou je het chronologisch doen? (23-03)

Waarschijnlijk opent het Journaal er straks mee. Toen ik afrekende werd er geen bonuskorting verwerkt, en dat terwijl die het boodschappen doen tot een feestje maakt. Volgens de caissière betrof het een landelijke bonusstoring, bij de servicebalie zou ik uit mijn leed geholpen worden. Een rekenkundige medewerkster aldaar trok handmatig de korting af van de smoothies, de chips, het verse sap, de amandelen, de jam, de pindakaas en de speculaaspasta. En zo werd het toch nog een feestje. (26-03)

Als ik van deur tot deur een monteurachtig figuur over de galerij zie gaan heb ik de neiging me klein en onzichtbaar te maken en als dat laatste niet lukt me verdekt op te stellen en de bel te negeren. Maar het was waarschijnlijk inspectie van het schilderwerk waarover geïnformeerd was en omdat de zon scheen en de kans op modderafdrukken op het tapijt dus miniem was, liet ik de inspecteur binnen. O, o, o, luidde zijn deskundige oordeel over de kwaliteit van het schilderwerk aan de balkonzijde. Er zullen dus schilders worden ingezet, hopelijk is het dan ook zonnig. (26-03)

Weer eens een lachsalvo veroorzaakt. Kassajongedame: ‘Kunt u pinnen?’ Ik: ‘Is dat moeilijk?’ (05-04)

Het laatste Afschrift Betaalrekening besloeg de periode t/m 18 maart, daarom belde ik ING. Het volgende had al bezorgd moeten zijn, aldus een dame, die een klacht zou opstellen en een kopie sturen. Voor het eveneens niet aangekomen Overzicht Creditcard werd ik overgedragen aan een collega, die daar een kopie van toezegde. En zojuist lag in de bus het Afschrift Betaalrekening. Omdat ik de oude pik die hier bezorgt niet aan de schandpaal genageld wilde hebben ING weer gebeld. Het Afschrift behelsde de periode t/m 4 april. Was bezorgen op 10 april niet veel te laat? Nee hoor, aldus de ING-man. Maar waarom zat er geen Overzicht Creditcard in de envelop? Dankzij een dame die vervolgens aan de lijn kwam krijg ik daar een kopie van. Waarschijnlijk dus twee. (10-04)

De bibliotheekbus naar het Gemeentemuseum zou om zes uur vertrekken, een reizigster waagde het om drie over zes kalmpjes haar fiets te parkeren. Als het aan mij gelegen had waren we pontificaal toeterend langs haar gereden: zes uur is zes uur. In het museum vroeg ik welke rondleiding er zojuist op weg gegaan was, het betrof bezichtiging van het werk van een Vlaamse schilder. Ik probeerde aan te sluiten maar kwam terecht in een Mondriaanrondleiding die ik vorig jaar al meegemaakt had, geleid door dezelfde Italiaanse kunsthistorica, die net als toen af en toe terugviel op Duits. Omdat Mondriaan geen geheimen voor mij kent dwaalden mijn gedachten af. Stel je voor dat er op de Mozartlaan waar mijn auto stond betaald parkeren was. Boete! Wielklem! Boete plus wielklem! Met de consumptiemunt een biertje gekocht en haastig ingenomen en toen naar de tramhalte. Parkeren aan de Mozartlaan bleek gratis te zijn, was ruim voordat de bus bij het museum vertrok thuis. (12-04)

De heenreis was een genot: zonnig uitzicht, muziek van The Who (Hyde Park 2015) en de Bibliotheek Dokkum moeiteloos gevonden. Om halftwee terug: volgens de geprinte routeplanning moest ik na 4,2 kilometer de tweede afslag op de rotonde hebben. Na 15 km vertrouwde ik het niet, keerde terug en nam de eerste afslag. Dat was de goede. Na 16,4 km richting Garyp gegaan, dan de tweede afslag op de rotonde. Maar nu kwam ik in een dorpje. Weer terug en de N31 gevonden en gas gegeven. Aan het begin van de Afsluitdijk: brug open. Aan het einde van de Afsluitdijk: brug open. Op de A4: niet sneller dan 50 tot aan de A44. Op de A44: tussen Leiden en Wassenaar stapvoets. In Den Haag: sluiproute afgesloten. Plus bloedheet. (19-04)

Omdat ik benieuwd was of er aandacht besteed zou worden aan het overlijden van Shireen Strooker keek ik gisteravond tegen mijn gewoonte in naar RTL Bouvelard. Daarin kwam over een andere kwestie een dame aan het woord die advocate was. Ze had het over content in de zin van inhoud en legde de klemtoon op de laatste lettergreep, alsof het om tevredenheid ging. (20-04)

Consternatie! Om elf uur begon de docu over Escher, was tien over half bij Pathé, dan kon ik na het kopen van een kaartje het American Book Center nog even in. Maar na het lopen over de rode loper kwam ik voor een dichte doorgang. Een opgedoken medewerkster: ‘U kunt hiernaast wachten.’ ‘Waarom zou ik dat doen?’ ‘Dat is ook van ons. U hoeft niets te bestellen.’ ‘Waarom zou ik dan doen?’ zei ik weer, en ging buiten op de rode loper staan. Daar was de medewerkster weer, waarschijnlijk om me weg te jagen. ‘Mag ik u iets te drinken aanbieden?’ ‘Nee.’ ‘Koffie of thee?’ ‘Nee.’ ‘Iets anders?’ ‘Nee.’ (Voor het ABC was geen tijd meer, maar de docu was geweldig.) (24-04)

Reed een halfuur te vroeg voor een afspraak in de bibliotheek Schiedam binnen, dus het was een geluk bij een ongeluk dat ik door hopeloos verkeerd rijden en tweemaal de weg vragen twintig minuten vertraging opliep. (Volgens de dame die ik interviewde is Schiedam te klein voor zoveel oponthoud.) (25-04)

Om financieel onafhankelijk te worden kocht een Koningsdaglot. De prettige verkoopster van Primera vroeg of ik er een gratis T-shirt bij wilde. ‘Het is een dames-shirt, maar we moeten ze kwijt.’ Ik kan alles gebruiken, dus pakte het T-shirt aan. Nu nog een dame ervoor zien te vinden. Maar als ik financieel onafhankelijk ben zal dat geen probleem zijn. (25-04)

Tien minuten over de braderie in de Loosduinse Hoofdstraat gelopen en het is overweldigend, wat ik allemaal niet kocht. Een grote collectie zonnebrillen, een borstbeeld van mogelijk Elvis (bijschrift was niet goed leesbaar), divers op straat gestort gereedschap, een meerdelige geschiedenis van internationale dieren, kleding in alle soorten en maten (helaas geen pashokje), een Agatha Christie Vijfling en noem zelf maar op. (27-04)

Nadat ik een keer of zes dit bord was tegengekomen en me elke keer had afgevraagd waarom en waarvoor ik moest uitwijken, begreep ik dat er iets anders bedoeld werd. (30-04)

Hoe voeg je mensen aan je mailinglist toe? Daar is weer wat nieuws op bedacht. Op msn.com vond ik een meerkeuzequizje dat bedoeld leek om mijn kennis gezondheid leven te testen, maar als ik wilde weten of ik de vragen goed beantwoord had moest ik mijn e-mailadres geven, dan zou ik horen. (02-05)

Vanmiddag zag ik een buurvrouw die een tijdje uit beeld was geweest in gesprek met twee onbekende dames. Ze zei dat ze weer thuis was na een operatie in de hersenstreek, ik zag daarvan hoog op haar voorhoofd een litteken zoals ik dat van het monster van Frankenstein kende. Het beviel haar thuis beter dan het haar tijdens de twee weken in dat ‘kut Westeinde’ bevallen was. Ik wenste haar sterkte en vervolgde mijn middagwandeling. (03-05)

Is onderwijs nog wel een terecht woord? In de VARAgids vertelt Tommy Wieringa dat zijn dochters op school in blokletters moeten schrijven. Aan elkaar mag niet meer, leraren konden het niet goed meer lezen. Met andere woorden: ze konden het dus niet goed onderwijzen. Toen ik in januari 1968 als tienjarige een ooroperatie onderging schreven klasgenoten beterschapsbriefjes (die ik uiteraard bewaard heb). Ze zijn niet vrij van spelfouten (‘Ben je al geopareedt of niet’) maar alle handschriften waren en zijn goed te lezen. (09-05)

De wandeling naar de bibliotheek duurde ongebruikelijk lang. Op het Strausspad stond een gemotoriseerde invalidenkar stil waar een ouwe pik met gestrekte benen in lag. Hij was de weg kwijt en noemde onverstaanbaar zijn bestemming. Op tevoorschijn gehaalde administratie las ik ‘Passievruchtenstraat’. Nooit van gehoord maar een eind terug was een instelling voor mensen in dat soort karren. We werden er de weg gewezen naar de Passievruchtenstraat, uiteraard de andere kant op. Op de kale schedel van mijn nieuwe vriend zat een groene vlieg die ik maar ongemoeid liet want iemand die je zo kort kent geef je geen pets. Aha, de Passievruchtenstraat. ‘Willem! Waar was je?’ Ik vroeg aan de dame van de instelling of Willem alleen met lichamelijk ongemak kampte. Hij bleek bovendien soms wat verward te zijn. (10-05)

Het via de bieb bemachtigde zesde seizoen Homeland was het bekijken zeer waard. Maar achterop de verpakking staat barre onzin: ‘Carrie (Clare Danes), die nu in New York woont, raakt in de nasleep van de Amerikaanse presidentsverkiezingen verwikkeld. Ze stelt alles in het werk om af te rekenen met Peter Quinn (Rupert Friend) en Saul Berensen (Mandy Patinkin).’ Maar dat zijn juist haar bondgenoten, de enigen die ze kan vertrouwen! (11-05)

(G)een komma kan de betekenis van een zin veranderen. Bij het corrigeren van een tekst las ik: ‘Pauline Boty (1938-1966), de enige vrouwelijke kunstenaar uit de Britse pop art die na haar overlijden in de vergetelheid raakte.’ Daar moest een komma bij (achter pop art) want zonder komma was zij de enige vrouwelijke kunstenaar uit de pop art die in de vergetelheid geraakt was, terwijl bedoeld werd dat zij de enige vrouwelijke kunstenaar uit de pop art geweest was (en na haar dood in de vergetelheid raakte). (18-05)

Het is bijna te warm voor het strand (voor mij althans), een goede gelegenheid om ING weer eens te bellen wegens een onbezorgd afschrift. Een heer van de klantenservice verbrak de verbinding voordat ik een vraag had kunnen stellen, een dame hoorde me helemaal aan en zou een kopie sturen. ‘Wij weten ook niet precies hoe het komt.’ ‘Dus wel ongeveer?’ vroeg ik. ‘Waarschijnlijk is er iets misgegaan.’ (22-05)

De Koninklijke Schouwburg heeft een puike akoestiek. Om zondag met Ed Witmans goed beslagen in Carré te zitten ging ik gisteravond zien hoe Freek het in Den Haag deed. Bij aankomst stond er een jolige groep Brabanders voor het gebouw, ze werden gefotografeerd en liepen door. Ik zei: ‘Dat was gelukkig geen publiek,’ wat een van hen hoorde. Freek vertelde dat een tekstpassage geïnspireerd was door Reve en een schrijver uit Dordrecht op wiens naam hij niet kon komen, zodat ik van achter in de zaal op orkaankracht riep: CEES! BUDDINGH’! Dat moet ik vaker doen. (29-05)

Ging vanmorgen zonder dat ik het wist naar de dokter. De voorzitter van de Vrienden van de Bibliotheek Zelhem (rechts op de foto) bleek een huisarts in ruste te zijn. Om te controleren of hij zijn vak nog beheerste liet ik hem mijn linkerhand zien, waarin de ziekte van Dupuytren zit. Hij zag het meteen, toen ik gesouffleerd had. (30-05)

Vandaag viert Clint Eastwood zijn achtentachtigste verjaardag. Als hij tijd heeft, tenminste, want hij is bezig met een nieuwe film, The Mule (ditmaal niet voor Sister Sara) die hij regisseert en waarin hij (yes!) de hoofdrol speelt. IMDB: ‘A 90-year-old horticulturist and WWII veteran is caught transporting $3 million worth of cocaine through Michigan for a Mexican drug cartel.’ (31-05)

Hij draait weer, 2001: A Space Odyssey! De rijpere kassaprinses in Pathé Spuimarkt was tevens belast met het controleren en scheuren van kaartjes. Terwijl zij mij behandelde wilden anderen na het tonen van hun kaartje doorlopen maar daardoor raakte zij het overzicht kwijt. ‘Ze denken allemaal dat ze koning zijn,’ verzuchtte ze. ‘Maar u bent de koningin,’ zei ik. ‘De keizerin!’ zei ze. (31-05)

Er kwam een vriendschapsverzoek van ene Amber, die met de deur in huis viel. ‘Ik ben een sexy meisje hier voor jou, en ik speel graag met heel mijn lichaam.’ Een speels type dus, en lenig. ‘Je zou me moeten zien, ik zal je helemaal neerslaan! Neem contact op en neem me mee vanavond.’ En dan zeker nog een keer helemaal neergeslagen worden. (06-06)

PostNL past het ‘netwerk van brievenbussen in uw regio’ aan. Een van deze twee kan denk ik wel weg. Als de linker was neergezet voor kleine mensjes die niet bij de gleuven van de rechter kunnen was die rechter niet nodig geweest, want lange mensen kunnen bukken om bij de gleuven van de linker te komen. (12-06)

Strafpunten voor slordigheden: ‘had ik uitgebreide kennis van zijn leven en werk had opgedaan’ (p. 18). In de zin ‘Toen in het archief van Wolkers…’ (p. 148) moet na ‘Toen’ ‘ik’ staan. Je hoeft niet (p. 169) te schrijven dat Wolkers eind jaren negentig ‘van de vorige eeuw’ door Leiden liep, het is duidelijk dat hij dat niet eind negentiende eeuw had gedaan. Als je schrijft (niet genoteerd waar) dat iets elke beschrijving tart, moet het niet vervolgens gaan beschrijven. (Over Onno Blom, Memoires van een biograaf op Goodreads, 14-06)

Dank voor alle adhesiebetuigingen! De cadeau gekregen boekenbonnen waren zeer welkom maar vooral ook dit gisteren door Irene Mulder gemaakte geweldige omslag: zo wil je elk jaar wel jarig zijn. En het had wel iets, dat ik op mijn zestigste verjaardag afgebeeld boek voltooide. (Harry Mulisch voltooide op zijn vijfenzestigste verjaardag De ontdekking van de hemel en beleefde in dat jaar de geboorte van Menzo, dus ik ben er nog lang niet.) (16-06)

Vijftig worden leek me een aardige aanleiding om voor het eerst van mijn leven een das te gaan dragen. Het toenmalige Vroom & Dreesmann had ze in de aanbieding, ik kocht een paar blitse. Helaas lukte het me niet ze aan de hand van een geprinte handleiding gestrikt te krijgen. Tien jaar later is de techniek voortgeschreden en bevat YouTube instructiefilmpjes, zodat ik voortaan waarschijnlijk nooit meer geen das zal dragen. Nog een paar weken oefenen, dan kan ik het uit mijn hoofd! (17-06)

Sinds de fluitketel bezweek verwarm ik als ik trek heb in thee een mok water twee minuten in de magnetron. Als je dat doet zonder de mok water in de magnetron te plaatsen krijg je dit. Ik had nog een nasi goreng maaltijd liggen, hoe moest dat! Bereiden kon ook met een ‘wok’ (?): ‘verhit (olijf)olie en roerbak (?) de maaltijd’. Ik vond een koekenpan en schenkboter die tot 14 mei houdbaar was geweest en kon weldra smullen. Nu op pad voor een magnetron en eventueel een degelijke fluitketel. (18-06)

En dit is dan de nieuwe keukenmachine die maar liefst 69 euro gekost heeft. ‘Laat een minimale ruimte van 30 cm boven de magnetron open,’ aldus de gebruiksaanwijzing. Maak dat de kat maar wijs! (24-06)

Reisde naar Dokkum voor het afscheid van de sympathieke bibliotheekdirecteur. Het programma gaf me te denken, want er was een uur ingeruimd voor een spreker. Maar dat was afgebeelde heer. Toen hij zijn muil opentrok kwam daar vertrouwd Haags uit. Hij vertelde na afloop dat ook zijn moeder op de Goeverneurlaan gewoond had. En een oom van hem was zo’n groot liefhebber van ADO, dat hij een stadionverbod van acht jaar gekregen had. (28-06)

Ik reed een uur geleden achter een ‘HTMbuzz’ en las: ‘Kies bewust, kies de aardgasbus.’ Dus je staat bij de halte, de bus stopt en je moet dan aan de chauffeur vragen: ‘Is dit een aardgasbus?’ (Want omdat het achterop staat weet je dat niet.) Nee? Dan wacht ik wel op de volgende. (06-07)

Toen ik in 1984 John Taylor van Duran Duran interviewde was ik enigszins jaloers want hij bezat alle Bondfilms op video. Twintig jaar later kon ik ze op dvd kopen: voor 35 euro per stuk. Weer wat jaren later kocht ik ze nog een keer, want er verschenen speciale edities – die waren ook niet gratis. Tegenwoordig krijg je bijna geld toe, zoals in het geval van deze box met de eerste 23 films op blu-ray: voor 3 euro per film thuisbezorgd. (08-07)

Alweer ruim twee jaar geleden dat ik in Groningen de bieb en de Bowietentoonstelling bezocht. Straks rij ik wederom naar de bieb aldaar en Bowie gaat mee op cd. (11-07)

Vroeger zou ik hebben uitgezien naar een snel intredende dood, tegenwoordig haal ik mijn schouders erover op. Laatst uit Heiloo terugkerend zag ik dat de afslag naar de A5 gebarricadeerd was. Ik reed fluitend, hoewel ik dat niet goed kan, richting A4. Vanmiddag was er een file op de A15, een halfuur vertraging zou die geven. Zonder erbij na te denken schoot ik de A2 op en kwam fluitend (dat gaat steeds beter) thuis. (12-07)

Na het koele Pathéverblijf liep ik bij ongeveer 60 graden naar het American Book Center om te vragen of het bestelde nieuwe deel in de reeks Pendergast was aangekomen. Helaas niet. Een uur na thuiskomst mail: de bestelling was aangekomen. Ik geloof dat het momenteel nog maar 50 graden is, dus ik fiets er weer vanuit Loosduinen op af. (27-07)

De winnaar van de AKO Literatuurprijs 1991 op pagina 31:
‘“Dr. Mourits laat weten dat de hele uitgeverij erg uitkijkt naar uw nieuwe andere boek,” zei het meisje van de telefoondienst professioneel opgewekt.
Maar toen had ik al opgehangen.’
Hoe kon hij weten dat ze dat zei als hij al had opgehangen! (Op Goodreads over Ik, J. Kessels van P.F. Thomése, 31-07)

In wetenschappelijke kringen smult men van hoogdravend taalgebruik, bij mij moet je er niet mee aankomen want dan krijg je strafpunten: ‘mimetisch verlangen’ (p. 65, 72), ‘eschatologische drang’ (p. 143), ‘chiliastische verwachtingen’ (p. 143), ‘meme van intellectuele onzekerheid’ (p. 148). En dan ook nog in haast elke alinea een deskundige citeren alsof je zelf niets te melden hebt. (Op Goodreads over Tijd van woede van Pankaj Mishra, 01-08)

Met zulk weer heb je zin om de trein naar Amsterdam te nemen en je slag te slaan bij Fame (onder de Media Markt). De slag geslagen maar ik was er nog niet: de Media Markt wil niet langer aan de kassa de korting verwerken. Daarom maakt iemand van Fame een factuur, die je met je aankopen meeneemt naar de kassa. ‘Dat is vragen om fraude,’ zei ik. ‘Hoezo?’ zei het Famemeisje. ‘Als ik de factuur heb kan ik nog meer in het mandje doen.’ Zelfs meerdere mandjes vullen. Maar 39 cd-schijfjes is voorlopig weer genoeg. (02-08)

Beste mevrouw De Jong,
Wij vragen je aandacht voor het bericht dat je vindt bij deze e-mail. (…) Heb je een vraag, wijziging of wil je deze verzekering opzeggen? Neem dan contact met ons op via …’
Geachte nowGo,
Moet de bijlage nog lezen maar nu al wil ik graag een wijziging doorgevoerd zien: die is dat mail voortaan gericht wordt aan de heer (of Martin) De Jong in plaats van aan mevrouw De Jong. (07-08)

Eigenaardige mail van Amazon: ‘We are noticing that you are purchasing in large amounts. Are you purchasing for business?’ Hoe komen ze daar nou bij! (09-08)

De dag begon met een schaterlach: ‘Uw rekening is op het initiatief van ING tijdelijk geblokkeerd omdat er vanaf verschillende verdachte locaties is getracht in te loggen op uw account. Wat houd een tijdelijke blokkade in? Een tijdelijke blokkade is een blokkade die enkel door de rekeninghouder zelf kan opgehoffen worden, er werd sinds het reeds sinds het begin van de week tevergeefs contact met uw opgezocht.’ Ik heb geen ING-account, dus er hoeft wat mij betreft niet opgehoft te worden. (13-08)

[Campagne van de Wereldgezondheidsorganisatie]
Diarree is niet goed voor je, begin er niet aan. Zeg nee tegen diarree! (22-08)

Er werd weer eens een pakje bezorgd. De vakantie loopt ten einde en daarmee ook het vakantielezen, daar moet nog wat op verzonnen worden. (29-08)

In een ‘geboortecahier’ over Remco staat bij wijze van grap: ‘Gedoopt door Buzian’ (p. 31) – waarschijnlijk stond er ‘Buziau’. Een gelijksoortige verlezing in een geciteerde brief van Vera Nabokov (p. 202), waarin zij een roman van haar man noemt: Dead Sinister. Zij zal ongetwijfeld de juiste titel geschreven hebben: Bend Sinister. En in een Jiskefetsketch zat niet Herman Koch in een trainingspak tegenover Campert (p. 507) maar zat Kees Prins daar. Verder louter lof! (07-09, op Goodreads over Een knipperend ogenblik)

Als het om genderneutraliteit gaat sta ik mijn mannetje, dus toen ik bij de apotheek op de balie een briefje zag liggen over een nieuwe manier van recepten ophalen en daar stond: ‘U wordt dan sneller geholpen door een van onze assistentes’ wenkte ik een assistent en zei dat dit veranderd moest worden in ‘assistenten’. Hij zou het (laten) regelen. (11-09)

Als er voor een interview is afgesproken bij Seats2Meet ‘op CS Amersfoort’ en Martin bereikt dat station, dan denkt hij dat hij op het station moet zijn. Omdat hij er niet met de trein hoeft wil hij niet inchecken en glipt hij door het poortje met iemand die dat wel heeft gedaan, waarna er een alarmpje klinkt. Seats2Meet blijkt niet letterlijk op CS te zijn: het station weten te verlaten door weer iemand op de hielen te zitten (plus alarmpje). Bij Seats2Meat (naast het station) moet je een handeling verrichten om binnen te raken, dus pas door de deur weten te komen toen er iemand naar buiten kwam. (Wat na het interview ook bij de parkeergarage zo ging.) (20-09)

De dame van de KB-receptie kondigde me bij Erik aan en gaf me een badge die ik zichtbaar moest dragen maar die ik altijd in m’n zak stop en vaak ‘vergeet’ terug te geven. Daar was Erik. ‘Toen ze zei dat Martin er was zei ik: Bel meteen de politie!’ Ik zei: ‘En dan heel de KB in lockdown!’ Erik: ‘En een politiemacht langs de gevel aan touwen omlaag!’ En toen moest het interview nog beginnen.(24-09)

Soms wil je een middenstander over de toonbank trekken maar dat zou het oude vrouwtje misschien niet overleefd hebben. Ik zei niet mis te verstaan dat ik zwarte Waterman inktpatronen bliefde. Er ging een la open. ‘Zwart, zei u?’ ‘Zwart, ja.’ ‘Ik heb alleen blauw.’ ‘Dat is niet zwart.’ ‘Nee.’ ‘Wordt zwart nog verwacht?’ ‘Ik heb drie blauwe, ik denk het wel.’ Op naar de volgende leverancier. Die legde gevraagd naar zwarte inktpatronen meteen blauwe op de toonbank. Maar hij zag er te vitaal uit om hem eroverheen te trekken. (25-09)

Omdat ik dringend een broek nodig had fietste ik in de herfstzon naar C&A in Rijswijk. Was er vorig decennium voor het laatst geweest maar wist nog dat ik na binnenkomst links moest zijn. Daar zat nu Clockhouse, waar ik Den Haag bij aanschafte. Er hingen ‘super skinny’s’ – niet mijn ding maar ik had haast. Met een gegokte maat de paskamer in. Mijn linkervoet ging er maar voor de helft in. Het bleek ‘Clockhouse meisjes’ te zijn. Bij de heren met een passende pantalon de paskamer verlaten (eerst de uitgang niet gevonden en mezelf in een grote spiegel tegemoet gelopen, dan schrik je wel.). (03-10)

Filmhuis, hedenochtend. ‘Eenmaal Fahrenheit 11/9.’ ‘Krijgt u korting?’ ’Graag! Wanneer krijg je dat?’ ‘Vanaf 65 jaar.’ ‘Dat duurt nog een paar jaar, dan draait ie waarschijnlijk niet meer.’ ‘Ha ha ha.’ ‘Dan draai ik zelf misschien niet eens meer.’ (05-10)

This book will definitely win the Name-Dropping Award 2018. You will experience a déjà vu on page 175 (‘My own show after Python, Rutland Weekend Television, had no live audience and so I never knew whether it was funny or not. Several people went out of their way to assure me it wasn’t.’), but only if you read page 67 first (‘Because it had no live audience, I was never very sure whether it was funny or not, and some people kindly went out of their way to point out it wasn’t.’). (08-10, op Goodreads over Always Look On The Bright Side Of Life van Eric Idle)

Tot 50 meter waterproof? Ha! Zoals dat bij mij meestal gaat begaf onlangs ook van mijn huidige horloge het bandje het. Dat geeft niet, een bandeloos horloge kan in de broekzak gedragen worden. Of, zoals gisterochtend, in een shirtzakje, voor het timen van de fietstraining. Toen het shirt ’s middags uit de wasmachine kwam bleek het horloge mee gewassen te zijn en volkomen onbruikbaar geworden. (08-10).

Een verwarde vrouw is bijna altijd lachen. Na zijn mooie lezing in de theaterzaal interviewde ik Juan achter in de bibliotheek van Laren. Daar kwam zij ons vragen waar daar de uitgang was. Die was er niet. Ik zei: ‘Hoe bent u dan binnengekomen?’ ‘Met een groepje.’ Vervolgens informeerde zij naar Juans geboortedatum. ‘U wilt zeker weten wat zijn sterrenbeeld is,’ gokte ik. En inderdaad. Eind december was steenbok, dat had zij al gedacht. Toen vroeg ik uiteraard naar haar sterrenbeeld: boogschutter was het. Net als mijn vader had gehad, maar dat zei ik er maar niet bij, anders wilde ze misschien mijn hand lezen, of erger. (18-10)

‘Te laat, te laat, zei Winnetou, het zaad is al naar binnen toe,’ aldus een klassiek gezegde. Ik zei het gisteren ook, maar alleen ‘te laat’ – tegen de caissière van de Loosduinse Albert Heijn, want zij zei toen ik aan de beurt kwam: ‘Goedemiddag.’ Ik zei: ‘Te laat!’ ‘Hoezo?’ ‘Het is al avond’ (18.03, om precies te zijn.) ‘Maar het was wel een goede middag.’ (20-10)

Het is altijd spannend: hoe een bespreking uitvalt en in hoeveel bibliotheken een boek belandt en wanneer dat zal zijn. In de eindeloze rij Favorieten op mijncomputer zit die van Bibliotheek.be. Daar was zowaar Ontsporingen in collectie, onbesproken ingekocht. En in de bibliotheek van Berlare uitgeleend. Dat zal omslagmaakster Irene Mulder ook super vinden. Gauw opzoeken waar dat ligt en wie daar woont! (21-10)

Een situatieschets: de afgelopen week druk geweest met het uitzoeken van boeken die ‘wel weg konden’: bij drie inkopers in totaal 24 exemplaren gesleten (en 69 euro gebeurd). Inventariseerde de acht boekentorens onder mijn bureau, gaf ze deels elders een plek en deed daarbij ontdekkingen: had onlangs een aantal superbe Billy Wilder films gezien en was vergeten dat ik een ongelezen biografie van hem had liggen. En de bio’s van Orson Welles, Frank Capra, Fritz Lang en James Whale moet ik ook nog lezen! (22-10)

Bij de Zwolse parkeergarage stopte ik desgevraagd de bon in de machine, toen mijn pas. Maar die werd onbruikbaar bevonden! (Contant kon niet.) Ik haalde de pas eruit, de bon bleef erin zitten. Met een waas voor ogen drukte ik blindelings op knoppen, totdat een stem klonk die zei dat ik op een knop moest drukken die ik niet ontwaarde. Het werd een moeizame discussie want wegens passerend verkeer was de stem slecht verstaanbaar. Een stuk of wat vergeefse handelingen later had ik een vervangende bon in handen. Daarmee ging het bij het wegrijden slechts eenmaal mis. (24-10)

Flitsend begin van de dag! Bij het oude koffiezetapparaat duurde het een kwartier voordat er uitgedruppeld was, het nieuwe loopt door als diarree. (02-11)

Geen napijn, dat viel mee. Jaren geleden was een gerenoveerde kies uiteengevallen, ik draaide het schroefje dat erin zat er eigenhandig uit. Wat resteerde werd geëgaliseerd (door de tandarts). Bij een recente controle ontdekte hij dat er een ontsteking zat. Die zat er al voor het uiteenvallen, ik was eraan gehecht geraakt, maar het kiesrestant moest er toch uit. Er werd gisterochtend gelukkig verdoofd, maar halverwege het trekken werd een extra verdoving door mij zeer gewenst. ‘Ik zeg het maar even, dan weet u wat ik aan het doen ben,’ zei de tandarts als hij iets aan het doen was. ‘Mooi, dan kan ik het de volgende keer zelf,’ zei ik. (09-11)

Dat wordt de komende weken volop Beatle-en en Lennonnen. The White Album in grote box (25×31 cm) waarin 6 cd’s, 1 blu-ray, dik gebonden boek, poster, vier losse foto’s, Imagine (4 cd’s, 1 blu-ray, gebonden boek) en het dikke boek Imagine (320 p.). Daar hoort natuurlijk een apple bij. (09-11)

Voor wie mocht denken dat het trekken van mijn kies een hamerstuk was, de nota van Infomedics geeft aan wat ik heb ondergaan. ‘Moeizaam trekken tand of kies, met mucoperiostale opklap’. Ik weet niet wat dat is maar het kostte me wel 66,31 euro. (16-11)

Energieleverancier Eneco wil aan je verdienen, dat zal het zijn. Na het invullen van de meterstand kwam de melding dat ik minder verbruikt had dan verwacht, klopte dat wel? Ja, dat klopte. Toen moest ik ook nog aanvinken waarom ik dacht dat ik zo weinig gas verbruikt had! (17-11)

Voor het eerst van mijn leven moest ik de aanwijzing ‘Havens 2250-2750 Heijplaat’ volgen. Daar zag ik al dagen tegenop – maar wat kon me eigenlijk gebeuren? De route gepland en geprint en gas gegeven. Wat me gebeurde was dat ik vanmiddag per abuis heel de Heijplaat rechts liet liggen. In actiefilms is dat geen punt, maar ik rijd in een oude rode Toyota Aygo. Terwijl de bloeddruk richting onmeetbaar had moeten gaan behield ik de kalmte en nam een afslag naar Rotterdam en naderde weldra van de andere kant de Heijplaat. Een keer de weg moeten vragen en toch maar tien minuten te laat voor mijn afspraak. (21-11)

Als een van de weinige mannen op aarde heb ik het nooit over auto’s maar aan een belendende pomp voegde een man benzine toe aan een authentieke Opel Kadett. Het kenteken eindigde op LG, ik vroeg of de kar uit 1973 was. Nee, uit 1971. ‘Die van mijn vader had als kenteken 29-35-RS.’ ‘Dat zit vlak bij LG!’ Ik vergiste me in het bouwjaar omdat mijn vader in 1973 de Kadett kocht, die toen twee jaar oud was. De man aan de pomp was de zijne aan het restaureren, er zat een nieuwe motor in die iemand ergens had liggen. In juni wordt er met de antieke Kadett naar Mongolië gereisd. (Ik vergat te vragen waarom). (26-11)

Onder de luifel van uitspanning Raw in regenachtig Tilburg zat een zeer gerimpeld oud vrouwtje in een rolstoel te roken. ‘Binnen mag dat niet meer,’ zei ik wijs. ‘Vind ik niet erg. Maar ik heb vanaf mijn elfde gerookt, dat geef ik niet op.’ ‘Dan kan je alles wel opgeven,’ zei ik nog wijzer. ‘Precies!’ beaamde ze en nam nog een trek en liet zich toen door haar zoon wegrollen. (29-11)

Toen ik een paar weken geleden in Tilburg wethouder Berend interviewde kreeg ik vooraf van een gezellige troela die dranken serveerde een keuzemenu voorgelegd, waaruit ik choco-de-luxe selecteerde. Toen me gisteren iets te drinken werd aangeboden, riep ik dan ook: Çhoco-de-luxe!’ ‘Toe maar,’ zei wethouder Marcelle, die zelf voor koude chocomel ging. ‘Alcoholvrije chocomel?’ vroeg ik. ‘Ja, alcoholvrij.’ Het werd dus een vrolijk interview. (30-11)

Toen ik omstreeks zeven jaar oud was had ik een kwartje en besloot voor mijn vader een pakje Lexington te kopen. Maar er kwam niets uit de automaat want er had nog een gulden bij gemoeten. Die kostprijs breng ik ter sprake omdat een pakje straks tien euro gaat kosten, dat is omgerekend tweeëntwintig gulden. Dus als je in plaats van een pakje per dag te paffen dagelijks een halve fles whisky drinkt hou je geld over. (01-12)

‘De partij wil dat kinderen die op YouTube filmpjes kijken, beter worden beschermd tegen beelden met geweld, seks of grove taal.’ Dat wil ik wel eens zien, beelden van grove taal. Ook leuk: ‘Als de leeftijdskwalificatie steeds in beeld staat, kunnen ouders op elk moment controleren of de video geschikt is voor hun kind, aldus [CDA-]Kamerlid Harry van der Molen.’ O ja? Ook als ze buitenshuis met een smartphone in de weer zijn? (03-12)

Het is een wonder dat ik vannacht sliep en hedenochtend om 06.04 uur fris ontwaakte. Ik moest gisteren opnieuw op Facebook inloggen. Vooruit dan maar. Maar! Er werd gemeld dat het wachtwoord acht maanden geleden veranderd was. Ja, dus? Ik kon een nieuw aanvragen, dan zou er een code gemaild worden. Maar die kwam niet. En toen die kwam werkte het niet en werd er gevraagd of ik een robot was (nee, wel bijna een Hulk). Om nog wat aan mijn avond te hebben de pc uitgezet. En zojuist een verlossende mail: ‘Hi Martin, We noticed you’re having trouble logging into your account. If you need help, click the button below and we’ll log you in.’ Daar ben ik weer! (06-12)

Bemachtigd! Bij Elvis Corner in Utrecht (35 euro goedkoper dan elders), met vergoede reiskosten want we hadden op CS redactievergadering. Dat wil zeggen: er was om negen uur afgesproken voor de ingang van Starbucks. Nadat ik daar tot kwart voor tien nietszeggend had gestaan kwam ik maar weer in beweging en ontdekte dat er op het station nog een Starbucks in het spel was. Voor de ingang daarvan zaten mijn collega’s op een bankje te beraadslagen. De hoofdredacteur moest er alweer vandoor, dus geen gezeur aan m’n kop. (06-12).

Wat is er slimmer dan een slimme meter? Geen slimme meter. Van Eneco 114 euro retour en het maandelijkse voorschot 5 euro omlaag. (08-12)

Vanmorgen bleek dat ik een internationale uitstraling heb. De Media Markt bood twee dvd’s/blu-rays voor 10 euro aan. Na langdurig wachten in de rij verklaarde de caissière dat een van de dvd’s voor 10 euro werd aangeslagen in plaats van 5. Ik moest op de dvd-afdeling een factuur laten maken. ‘En dan weer in de rij staan?’ Ze wenkte een collega die het bij de servicebalie in orde zou laten maken. ‘You can pay there,’ zei ze. De servicebaliejongedame maakte het in orde. ‘Have a nice day.’ ‘Waarom zeg je dat in het Engels?’ ‘Mijn collega sprak ook Engels, ze dacht zeker dat u Engels was.’ ‘Waarom zou ze dat denken?’ ‘Misschien omdat u er een beetje Engels uitziet.’ (10-12)

De oudste broer van mijn vader kreeg twee welluidende voornamen: Gerrit Barend. Daarna werd er wederom een zoon geboren, die ging Barend Gerrit heten. En toen kwam mijn vader. Gerrit Gerrit en Barend Barend vielen om de een of andere reden af, evenals Gerrit Barend Gerrit, Barend Gerrit Barend, Barend Barend Gerrit Barend Gerrit, Barend Barend Gerrit Gerrit en Barend Gerrit Barend Barend Barend Gerrit Gerrit Barend. Omdat er binnen drie werkdagen na de geboorte aangifte gedaan moest worden werd het Jan. (14-12)

Ze hadden dezelfde verjaardag (8 januari) maar Bowie had er meer. In juni 1972 vloog hij op en neer naar New York om Elvis in Madison Square Garden bezig te zien. Wat verlaat liep Bowie uitbundig uitgedost naar zijn vooraanplaats. Elvis, ook niet in confectie, zag dat fronsend aan. Na terugkeer droeg Bowie zijn manager op honderd sjaaltjes te kopen – dat Elvis die gul in het publiek wierp vond hij wel wat hebben. (16-12)

Drat! On page 478 it doesn’t say ‘Bad people want to get their hands on you’, it says: ‘Bad people want to get their hands you’. Fortunately the author is not to blame since the book was edited by Julie Strauss-Gabel. (Op Goodreads over A Map of Days, 18-12)

Bewust of onbewust weet ik het meestal zo uit te kienen dat ik een interview afneem als in de buurt, zoals vandaag bij Fame, de actie 3 halen 2 betalen heerst. (De Bowie-dvd/cd is blijkens de bijsluiter voor boven de 12 wegens ‘Infrequent strong language, drug references, sex references’. Ben benieuwd!) (19-12)

Voor wie nu hoofdschudt: ‘Je kan wel zien waar het geldt zit’ het volgende. De twee jaar oude machine in het midden vergde de laatste tijd wekelijks ontkalken. Daar was mee te leven, maar toen er gesis klonk en het water in het rond spoot vertrouwde ik het niet meer en moest denken aan een koffiezetapparaat dat ooit de stoppen deed doorslaan. Weg ermee dus en de bewaarde afgeschreven linker machine tevoorschijn gehaald, die ik afschreef toen er wekelijks ontkalkt moest worden. Deze doet het nu weer naar behoren. (Ik denk dat ie moe was geworden van het vele gebruik, dat hadden mijn dvd-spelers ook.) (21-12)

Voor wie volgende week niet weet wat terug te zeggen als er gezegd wordt ‘Gelukkig nieuwjaar’ hier twee mogelijke reacties. 1. Gelukkig maar. 2. Gelukkig wel. (23-12)

Dat de telefoon niet stilstaat merk ik pas als ik een oproep gemist blijk te hebben. Met een enkele klik zocht ik contact met het gemiste nummer. Er werd opgenomen door een Agnes die me niets zei (behalve ook nog haar achternaam). Ze was van de Bibliotheek Nieuw Waldeck waarvan het nummer was doorgeschakeld naar haar thuistelefoon. Had ik in de bieb mijn pas laten liggen, vroeg ze. (Nee.) Was er misschien iets voor me aangekomen? (Nee.) Ik wenste haar smakelijk eten want ik hoorde keukengeluiden. Misschien had het gemiste biebbelletje te maken gehad met de Elvistentoonstelling die ik binnenkort inricht. En dus droomde ik daar vannacht van. (Ontruimde een vitrine, die te klein bleek. Enorme ruzie ontketend met iedereen.) (30-12)

2019
Voordat ik het door Onno Blom samengestelde Amstelglorie. De volkstuin van Jan Wolkers ging lezen nam ik de ‘Verklarende namenlijst’ achterin door. De namen worden daar inderdaad verklaard maar het zijn niet altijd de juiste namen. Jeugdboekenschrijver ‘W.G. van der Hulst’ heette in werkelijkheid W.G. van de Hulst, tv-maker ‘Gied Jaspers’ in werkelijkheid Gied Jaspars. En wat de verklaring betreft: Evert van der Pik was geen personage uit De Fred Haché Show maar uit Van Oekel’s Discohoek. (02-01)

Aan de traditie van het helse Scheveningse vreugdevuur lijkt een einde te komen maar gelukkig zal burgemeester Krikke de heksenverbranding op Kijkduin blijven gedogen. (02-01)

Durfde het niet aan de visverkoopster te vragen of in Scheveningen de jaarwisseling rustig verlopen was maar wegens de btw-verhoging kon ik het niet laten te zeggen: ‘De vis wordt duur betaald!’ (04-01)

Blue Monday viel hier op dinsdag want toen kwam er bericht van Ziggo: op 12 maart houdt analoge tv op te bestaan. ‘Zet uw tv op een digitaal kanaal.’ Door uiteenvallen van de originele afstandsbediening kunnen er geen andere dan de ingestelde kanalen gevonden worden, dat wordt een nieuw tv’tje aanschaffen. Op de Ziggo site kan ik dan verder geholpen worden, om te beginnen via drie keuzemogelijkheden bij de vraag: Hoe technisch ben je? (Niet erg technisch, Gemiddeld, Best technisch.) Het toepasselijke helemaal niet technisch staat er niet bij! (’s Avonds ook nog een paniek verwekkend item bij EenVandaag over het verlengen van het rijbewijs dat een halfjaar kan duren.) (23-01)

Mooie memoires van een toffe peer. Maar… ‘En dan te bedenken dat ik in het Nederlands een echte purist ben,’ aldus Koelewijn (p. 199). Dan had hij zijn levensverhaal beter door iemand anders dan Tjerk Lammers kunnen laten optekenen: ‘toeten nog blazen’ (p. 114), ik wordt (p. 97), ‘omdat ik er die avond optreedt’ (p. 102), ‘gezongen dor Roberta Flack’ (p. 91), ‘Yoep’ van ’t Hek (p. 374), ‘Ik iantwoordde’ (p. 432). De laatste zin van pagina 199 begint met: ‘Ik ben niet de beste’ en vervolgt op pagina 200 met: ‘niet teveel bewegen, want je hoorde elk kraakje.’ En o ja: Koelewijn kent maar één liedje van Prince dat zeer succesvol gecoverd is (Nothing compares to you, p. 88) maar Tom Jones deed het toch ook niet slecht met Kiss. (op Goodreads over Peer, 27-01)

Omdat de gulle koper anoniem is kan het filantropie genoemd worden. De onbekende mecenas (m/v) om wie het gaat schaft in porties van twee chronologisch mijn oeuvre aan: eerst Zoute griotten speciaal en Tijd voor stampij, toen De mooiste dag tot nu toe en Literaire giller, en onlangs Sabbatical en Duizend korte columns. Ik zou zeggen: ga zo door, er zijn nog acht boeken te gaan! (31-01)

Veel glijpartijen dankzij de gladheid, maar ik heb daar geen gladheid voor nodig. Door onzorgvuldige overstekers zag ik me op de Dagelijkse Groenmarkt genoodzaakt in de tramrails te belanden en vervolgens op de grond. Ontwrichte rem en voorwiel geblokkeerd. De Gazelle Orange (2001) is de Leopardtank onder de fietsen, met het voorwiel van de grond gaan wandelen valt niet mee. De uitbater van de Biesieklette bij Pathé Buitenhof wist dat op de Gedempte Gracht een fietsenmaker zat. Die had daar inderdaad ooit gezeten, zodat ik vloekend verder hinkte naar de Herengracht waar er wel een in bedrijf was. Had geen mobieltje bij me, dus was niet te benaderen als ik in Pathé Spuimarkt zat. Fietsenmaker: ‘En als je in de bioscoop overlijdt?’ ‘Dan mag u de fiets houden.’ (01-02)

Zondag had poes Huig (hier op archiefbeeld) in de keuken gespuugd, later volgde nog wat gal, en trek in eten bleef uit. Maandag hetzelfde verhaal, maar dinsdag niet gespuugd, wel gegeten – en vanmorgen weer gespuugd en niet gegeten. De dierenarts voelde geen onregelmatigheden, diende een prikje toe en verstrekte tabletten. Als dat niet hielp een bloedonderzoek. Dat kon nu ook wel gedaan worden, vond ik, we waren er nu toch. De uitslag viel mee: lever en nieren in orde, alvleesklier een wat te hoge waarde, daar een ontsteking die met symptomatische behandeling te lijf wordt gegaan. Huig maar flink trakteren op lekker voer (en mezelf ook). (06-02)

Voorafgaand aan het interview dat ik vanmiddag bij DNK in Assen had nam ik ter plekke het krantje Beleef! door. Daarin komt bibliotheekgebruiker Arie Post Cleveringa (72) aan het woord, die het niet meer zo goed weet (en de redactie ook niet). Hij leende jongensboeken als Arendsoog en Pim Pandoer. ‘En ik las op jonge leeftijd al stiekem Jan Wolkers (‘Ik Jan Cremer’).’ (07-02)

Keurig op tijd op Den Haag CS maar de trein van 13.47 naar Amsterdam niet. Sterker, er werd omgeroepen dat die vervallen was. Het had niet licht gesneeuwd, dat kon het niet zijn. Voor herfstbladeren op te rails was het te vroeg in het jaar, al trekken de spoorwegen zich daar doorgaans niets van aan. Wat bleek het te zijn? Er liep op het traject van en naar Leiden een man over de rails. (09-02)

Ik laat me er niet snel onder krijgen maar na een dag van rillerigheid en gehoest liep gisteravond de koorts op tot 39.4. Dan ga je toch denken dat het einde nadert en probeer je maatregelen te nemen. Voor mijn zus een envelop achterlaten met daarop IN GEVAL VAN DOOD, met inlogcodes van Facebook, website, DigiD, Ticketmaster en vele andere. Dan moeten er stapels en stapels manuscripten en 22 dagboeken naar het Literatuurmuseum. Waardevolle verzamelde werken (Bommel, W.F. Hermans, Russische Bibliotheek et cetera) naar een opkoper die flink schuift. Leuk muziekje kiezen voor bij het zakken van de kist. Het was zulk onafzienbaar geregel dat het me beter leek beter te worden (schreef hij hoestend). (11-02)

Veel Valentijnskaarten zijn fake news. (14-02)

(Overpeinzingen vanaf het ziekbed #1) Met een kopje slappe thee het slappe geouwehoer van de weerman van aangehoord. ‘In de ochtend is er bewolking, vanmiddag meer zon.’ MEER zon? Bij bewolking is er GEEN zon, dus is er als er weer wel zon is, is er niet MEER zon. Uche uche uche. (15-02)

(Overpeinzingen vanaf het ziekbed #2) Een groot deel van de dag slapen, van de week, dus volop gedroomd. Over een muziekgebeuren, waarbij ik betrokken raakte bij een arrangement waar drie saxofoons in ondergebracht werden en op mijn verzoek ook bongo’s. Sterker, die bongo’s zou ik gaan bespelen, maar toen werd ik wakker. Zo ging mijn eerste openbare optreden als bongospeler in rook op. (16-02)

(Overpeinzingen vanaf het ziekbed #3). Het was gezellig op een eveneens gedroomd jazzfestival in de openlucht, waar zelfs Weather Report zou optreden. Maar daar kwam opeens een verward ogende prinses Juliana over een zebrapad gerend, als daar maar geen ongelukken van kwamen. Gauw op zoek naar een neuroloog om bijstand te verlenen. Die werd in een tent gevonden maar wat zij eventueel kon uitrichten met betrekking tot de verwarde Juliana werd niet duidelijk want ik ontwaakte. Vrijwel meteen realiseerde ik me dat prinses Juliana buiten leven verkeerde, en dat Weather Report al ruim dertig jaar niet meer bestond. (17-02)

Five stars for the scripts, not for the annotation. No, Wilfrid Brambell did NOT play the son in Steptoe and Son ( p. 798)! (Op Goodreads over Monty Python’s Flying Circus: Complete and Annotated, 18-02)

Op pagina 49 brak mijn klomp. Daar schrijft de taalvirtuoos Kees van Kooten over de ‘multivaak’ (leuk) stoppende Sprinter, ‘waarin de treinreis van Amsterdam naar Den Haag Centraal tweemaal zoveel tijd kost dan je in de intercity kwijt bent’. Tweemaal zoveel dan? Tweemaal zoveel als! (Op Goodreads over Aanelkaar, 02-03)

Voortaan gaat Marco Kroon bij RTL Late Night gasten ondervragen. (04-03)

Een interview aan huis was weer eens wat anders en daarom wel leuk. Maar het huis was een brok nieuwbouw met een hek ervoor. Je moest bellen om binnen te komen, wat lukte. Maar hoe ging dat bij vertrek? Dat ging niet, dus weer aangebeld bij de geïnterviewde, die me richting een rode knop wees. Welke rode knop? ‘Aan die paal!’ Toen zag ik inderdaad een paal maar moest eromheen lopen voordat ik de rode knop erop in de gaten had, en de voor iedereen behalve mij duidelijk zichtbare melding dat je daarop moest drukken. Ik had mezelf al over het hek zien klimmen, met mijn rugtas aan een spijl hakend en er spartelend aan blijven hangen, minimaal een uur. (07-03)

Hij was al een held toen hij in Rawhide Rowdy Yates speelde, wat een belevenis is het dan om Clint meer dan vijftig jaar later te zien schitteren in The Mule. Niet meer kaarsrecht maar nog altijd cool en voor iemand van achtentachtig onbegrijpelijk kwiek. Geweldige scènes als hij on the road is en met de radio meezingt: Ain’t that a kick in the head van Dean Martin! Moeite heeft hij met sms maar dat komt goed, let maar op: ‘I’ll text my brains out.’ (Maar houd voor het slot een zakdoek gereed.) In deze korte behind the scenes doet Clint aan het eind een imitatie van Droopy Dog. Ook dat kan hij. (08-03)

Om eigen boeken aan Goodreads toe te voegen kopieerde ik voor het gemak op AKO.nl flapteksten en ISBN’s. Daardoor las ik ook de lezerscommentaren bij twee romans. Onder de kop ‘Waar voor je geld’ staat er over Literaire giller: ‘Een van de grappigste boeken van de eeuw, met een vette knipoog naar de boekenwereld. Eindelijk weer eens een boek waar je schaterlachend van de bank rolt!’ En onder ‘Magistraal’: ‘Het is alweer jaren geleden dat ik zoveel genoten heb van een boek. Martin de Jong toont zich niet alleen een waar woordkunstenaar in Tijd voor Stampij, hij is ook zeer geestig! Een boek dat je moet lezen, vooral zo in de donkere dagen voor Kerst. Mij heeft het enorm goed gedaan! Het scheelt weer 10 sessies psycholoog! En dat voor geen 20 euro J’ Zo komt mijn werk misschien nog eens in de basisverzekering. (09-03)

Een al zeg ik het zelf niet onaardige correspondentie met Jan van de fietsenfirma Binbikes, die mailde: ‘Goedemiddag mijnheer, Wilt u zo vriendelijk zijn contact op te nemen met ons op telefoonnummer 06 [xxx]? Wij hebben helaas geen telefoonnummer van u. Uw fiets staat al een tijdje bij ons in de werkplaats.’ En ik dan weer: ‘Wat vervelend dat u mijn telefoonnummer niet hebt. Het lijkt mij niet nodig dat ik u bel want mijn fiets staat niet bij u in de werkplaats maar bij mij in de fietsenberging. Ik vermoed dan ook dat de fiets die al een tijdje bij u in de werkplaats staat aan iemand anders toebehoort.’ Leuk toch? (11-03)

Als je tot je afgrijzen hebt geconstateerd dat er over het fiscale jaar 2018 0,13 euro (ofwel 13 cent) aan rente is uitgekeerd, is het wel weer amusant om een dag later een e-mail van de beheerder van je liggende geld te krijgen met als onderwerp: ‘Geachte heer de Jong, Belegt u met vrees of verstand?’ Was een van beide maar mogelijk! (12-03)

Luisterde in de auto naar een cd met een radio-opname van War of the Worlds onder leiding van Orson Welles. Toen dat hoorspel in 1938 rechtstreeks werd uitgezonden meenden veel Amerikanen dat er een invasie van Marsbewoners gaande was en raakten in paniek. Na een tijdje werd het cd-geluid weggedrukt voor verkeersinformatie. Ik dacht even dat het ging om filevorming veroorzaakt door Marsvoertuigen. (13-03)

In een interview in de VARAgids vertelt Hans Wiegel over de radeloosheid die hem als digibeet overvalt als zijn KPN-kastje uitvalt, zelfs tegen KPN opbellen ziet hij op. Nee, dan ik. Ziggo maakte analoge kabel-tv ongedaan, op mijn bakbeesttoestel uit 2001 kunnen wegens op de afstandsbediening gaan zitten geen kanalen worden ingesteld. Maar een dove buurvrouw die slecht ziet en moeilijk ter been is wist dat ze bij Ziggo een ‘kastje’ konden sturen, plus een monteur, dan kwam het in orde. En daar moest ik dus even Ziggo voor opbellen. (14-03)

Na een lange reis van wel 85 km bereikte ik de bibliotheek van Purmerend dus ik moest daar om te beginnen het herentoilet hebben. Dat was vergrendeld. Een medewerkster legde uit dat je er na het scannen van je biebpas in kon. ‘Bent u lid van de bibliotheek?’ ‘Beter nog: ik ben van Bibliotheekblad.’ (De vorige keer dat ik er was kampte men met een wc-roldief, sindsdien met iemand die ongewenste vernielingen aanricht.) (15-03)

Toen ik gisteren de Ziggo helpdesk dorst te bellen kreeg ik te horen dat er voor de overstap van analoog naar digitaal een ‘kastje’ opgestuurd zou worden, de bezorging daarvan vergde vijf werkdagen. Alle records werden gebroken want het kastje kwam vandaag en de monteur komt woensdag. Zo mis ik slechts één aflevering van This time with Alan Partridge (maandag, BBC 1, 22.30) maar de hele serie verschijnt in april op dvd en het is dus zaak dat de Brexit minimaal tot mei wordt opgeschort. Maar dat komt wel goed. (15-03)

Juweliers staan wegens de dreiging van overvallen onder hoogspanning, dus elk lachje kan van de zenuwen zijn. Maar misschien kwam het door de opmerkingen die ik plaatste. Want het nieuwe horloge (een Lorus van wel 21,95 euro, inclusief doosje) blijft het onderwater tot op een diepte van 50 meter doen. Ik zei: ‘Dat is mooi, als het onder de 50 meter stilvalt kunnen ze precies zien hoe laat ik verdronken ben.’ (16-03)

Proust stond al compleet op de plank maar ik was benieuwd naar de editie die vorig jaar op de markt kwam, met verbeterde vertalingen. Het was me wat te dol om daar 165 euro voor neer te tellen, dus ik trok naar de bibliotheek, en gisteravond begon het herleesfeest. Honderd jaar later zou er in plaats van ‘kranten’ ‘social media’ geschreven zijn, voor de rest geldt nog steeds wat Swann in Combray (1913) op pagina 69 zegt: ‘Wat ik op de kranten heb aan te merken heb is dat we dagelijks op onbelangrijke dingen attent worden gemaakt, terwijl we drie of vier keer in ons leven de boeken lezen waar iets essentieels in staat.’ Die van Proust, bijvoorbeeld. (17-03)

Soms moet je de handdoek in de ring gooien. Ik kocht de delen Verzameld Werk van Willem Frederik Hermans altijd in de luxe editie. Dat was te doen omdat ze met grote tussenpozen verschenen en ik als het zover was verjaardagscadeaubonnen (juni) of de eindejaarsuitkering van de werkgever kon overleggen. Daardoor zou het nieuwe deel in groter formaat minder dan 100 euro kosten. Maar de boekhandelares belde op om te zeggen dat de prijs van 150 naar 250 was gerezen (ofwel 550 gulden!). Dat was zelfs mij te gortig (ook omdat het boek niet gesigneerd was), zodat ik straks de volkseditie van slechts 75 euro ga ophalen die dankzij de inzet van een cadeaubon slechts 15 euro kost. (18-03)

Zonder dat ik daarbij doodsangsten uitstond (dat is wel eens anders geweest, zoals toen er een telefoonman over de vloer was die ‘dat gaat niet lukken’ hoofdschudde) bracht de monteur een ‘kastje’ aan zodat ik weer (maar nu digitaal!) tv kan kijken. Al die sportzenders hoeven voor mij niet (Ziggo Sport, Eurosport, Meiden van Holland Sport) maar BBC 2 is weer zichtbaar! De jongeman vroeg of ik al die boeken gelezen had. ‘Niet allemaal.’ Hij wilde advies want hij had zin in het lezen van waar gebeurde verhalen. ‘Over voetballers?’ vroeg ik rolbevestigend. ‘Nee…’ Hij spotte de frontaal gepresenteerde dikke pillen van en over Bill Clinton en Walt Disney en vroeg of die de moeite waard waren. ‘Die heb ik nog niet gelezen.’ (20-03)

De eerste Amazonzending van het jaar, dat is zoiets als het eerste kievitsei. P.S. Het is leuk om de krant van je geboortedag op te sporen – helaas viel de mijne op een zondag (en een Vaderdag). Maar! Het eerste van de zes concerten op afgebeelde cd/dvd set (met een introductie door Noël Coward) is de dag ervoor in Monte Carlo opgenomen. Het moet haast wel zo zijn dat toen Sinatra I’ve got you under my skin inzette, bij mijn moeder in het Scheveningse ziekenhuis de weeën begonnen. (Dat verklaart misschien ook waarom ik de volgende dag ondersteboven door het geboortekanaal de wereld in werd geperst.) (25-03)

Buurmannetje Emilio van bijna vier zwaaide toen hij drie was al enthousiast naar de katten die voor mijn keukenraam zaten, dus zijn moeder haalde ook een kat in huis. Maar nu blijkt Emilio allergisch te zijn en dus moest tot peilloos verdriet van alles en iedereen de kat weer weg. Maar gelukkig ontfermde buurmannetje Peter (58) zich erover en elke ochtend als Emilio naar school gaat dribbelt hij eerst naar Peters huis en roept de kat ten afscheid door de dichte deur heen gedag. (27-03)

Zouden mensen die wifi uitspreken als wiefie hifi uitspreken als hiefie? (28-03)

Heppem! Hattem in Delft bij mijn vaste adresje besteld maar er kwam een attendering van Fame waar ie 14 euro goedkoper is – en omdat het zondag met het abominabele Boekenweekgeschenk gratis treinen is, belde ik Delft om te annuleren, als dat mocht en niet erg was. Vervolgens bij Fame een exemplaar apart laten zetten. Maar ik kreeg in de loop van de nacht wroeging en fietste daarom vanmorgen naar Delft want de zon scheen en wat konden mij die 14 euro schelen. (En dan nu Fame bellen om de reservering ongedaan te maken.) (29-03)

Jammer dat het zulk mooi weer is want anders was ik met de auto naar Delft gereden en had op de terugweg chinees afgehaald, nu gebeurde dat in een later stadium. Op de terugweg gewacht tot het stoplicht op groen ging en opgetrokken voordat de auto voor me dat deed, een stevige Mercedes die minder stevig was dan je zou denken want de uitgestapte Turkse heer meende dat er schade was. Kennelijk had het duwtje bewerkstelligd dat de kofferbak even gerezen was en een ietwat uit model was geraakt. Om een schadeformulier in te vullen moest ik hem volgen naar een garagebedrijf waar hij familie had zitten. Omdat ik niet zo goed ben met formulieren en er een kern van waarheid in zit zei de Turkse heer op zeker moment: ‘U heeft geen hersens.’ En zo maken we elke dag weer nieuwe dingen mee. (29-03)

[Kop boven bericht NOS.nl: ‘Korter slapen, langer licht; de zomertijd is ingegaan.’] Niks korter slapen want het is zondag en als de wekker niet afloopt kun je zo lang slapen als je wilt. En het is net zo lang licht als gisteren alleen gaat de zon een uur later onder. (31-03)

Gratis treinen met het gruwelijke Boekenweekgeschenk ging volgens het (spoor)boekje, al was er retour enig oponthoud. (Verontschuldigende omroepster: ‘Nou ja, we doen wat we kunnen.’) Nadat bij Fame het onderstaande afgerekend was moest de reservering van de Zappa box geannuleerd worden. Daar werd niet moeilijk over gedaan, mocht dat wel gebeurd zijn dan had ik een meer dan waanzinnig excuus klaar: mijn voor de gelegenheid in het leven geroepen vriendin was enthousiast aan komen zetten met een in Delft gekocht exemplaar, zodat ik tot mijn woede 14 euro duurder uit was. Daar kwam een geweldige ruzie van, inclusief elkaar met huisraad bekogelen, waarna ik het uitmaakte. (Of zij, dat was ook goed geweest.) (31-03.)

Kocht gisteren een kaartje voor National Theatre Live: Pathé, 11 april (All about Eve, met Gillian Anderson!). Op rij 2 was al enige bezitting, koos daarom een stoel met een stoel tussenruimte. Nee, dat kon niet, er moesten twee stoelen tussen vrij blijven. Dat zat me niet lekker. Vanmiddag ook een kaartje gekocht voor 14 mei (All my Sons, met Bill Pullman!). Wederom was een enkele stoel tussenruimte geen optie maar ik had er een nachtje over kunnen slapen. ‘Als er tussen mij en de volgende stoel twee leeg zijn, kan iemand dan een van de twee lege plaatsen nemen?’ Nee, dat kon niet. ‘En als het dan uitverkocht is, behalve die twee plaatsen en iemand wil één kaartje?’ Dan kon het weer wel. (Knap dat de kaartjesverkoopster haar kalmte wist te bewaren.)  (03-04)

Wat was het gisteravond in Pathé goed, wat was het geweldig. De vondst om wat zich in andere ruimtes dan het toneel afspeelde (keuken, badkamer) erboven op een scherm te vertonen (Gillian Anderson die op z’n slapsticks dronken achterover in een badkuip valt). Als ze voor de make-upspiegel zat werd dat vanaf de andere kant daarvan gefilmd en kwam het boven het toneel groot in beeld. Eenmaal ging dat niet rechtstreeks maar zag je haar voor de spiegel zitten en verscheen er een eerder gemaakte griezelige montage waarin zij in een bejaarde vrouw veranderde. Ga gauw de film met Bette Davis weer zien. (Over All about Eve, 12-04)

Internetreclame is antireclame. Als je op YouTube wat wilt zien kun je niet wachten tot het sein Advertentie overslaan gegeven wordt. Als je de hele reclame moet uitzitten groeit per seconde de ergernis, terwijl je geen enkele belangstelling hebt voor het geadverteerde. En dan heb je op YouTube ook nog documentaires die meerdere keren voor reclame onderbroken worden. Op zulke momenten is je woede bijna niet meer te beheersen. (14-04)

Op het parkeerdek van het De Savornin Lohmanplein, waar je een of twee uur gratis mag parkeren, bedacht ik toen ik wegreed een item voor Poets of Bananasplit of zo’n soort itritant programma. Bij aankomst en vertrek wordt je kentekenplaat gescand en gaat als het binnen de tijd is de boom omhoog. Het zou wel hilariteit bij de kijkers geven als van een geparkeerde auto de kentekenplaat verwisseld werd. (Dat moet te doen is, ze hebben ook eens toen iemand even een boodschap deed een voertuig omgebouwd waarna het stuur aan de andere kant zat.) Ook leuk als studentengrap! (15-04)

Hopelijk kon de klokkenluider bijtijds wegkomen. (16-04)

Sinds de introductie van Twitter is het aantal patiënten dat doorverwezen wordt naar cursussen op het gebied van anger management schrikbarend toegenomen. (17-04)

Het voordeel van chinees afhalen is dat je tijdens het wachten je algemene ontwikkeling kunt laten toenemen door het lezen van volkskrant De Telegraaf. Daarin een hele pagina gewijd aan een jongedame die meende dat zij te weinig bil bezat en daar wat aan liet doen door een kapster omdat de methode experimenteel was en in Nederland niet medisch aanvaard. Daarbij werd secondelijm ingezet en nog meer narigheid waarna er uiteindelijk professionele liposuctie nodig was om er weer wat model in te krijgen. (En toen moest ik nog aan tafel.) (19-04)

En hier alvast de belangrijkste onderwerpen van het RTL-Journaal van halfacht vanavond. 1. Het was warm vandaag. 2. Het was weer druk op de Keukenhof. 3. Omdat het Tweede Paasdag was bezochten veel mensen die zich geen raad wisten met hun vrije tijd een meubelboulevard. (22-04)

“Reminder: You have an event coming up this weekend: Kunstboekenmarkt Gent.” Die algoritmes van Facebook doen maar wat. Ze denken a) dat ik van plan ben naar een kunstboekenmarkt in Gent te gaan en b) dat ik daaraan herinnerd moet worden. Of misschien ook denken ze dat ik mij nu verplicht zal voelen naar die Kunstboekenmarkt in Gent te gaan. (“Facebook heb gezeg dat ik mot gaan.”) (25-04)

Soms kun je maar beter geen gelijk hebben. Zeker weken geleden zat ik in de bioscoop en tastte in de rugtas naar het laatste in een plastic zakje meegenomen broodje maar kon dit niet vinden. Ik had me waarschijnlijk vergist en een broodje minder meegenomen dan gedacht Maar nee. Het plastic zakje met wat niet meer op een broodje leek kwam vanmorgen tevoorschijn toen ik de tas voor iets anders overhoop haalde. Er rust een vloek op die tas (of op mij) want zaterdag haalde ik uit een ander vak het mapje met autopapieren dat bezoedeld was geraakt door gesmolten chocola. (08-05)

De theatervoorstelling was een belevenis, rechtstreeks vanuit Londen, gisteravond in Pathé: All my Sons (Arthur Miller) met topacteurs Sally Field en Bill Pullman. Er kwamen de nodige Britten op af, dus toen vier van hen in mijn nabijheid gingen zitten dacht ik: The Four Brexiteers! (15-05)

‘Tegenwoordig hebben die meiden van 16 allemaal een brommer, dat was in mijn tijd niet,’ zei de dame die voor me afrekende en desgevraagd verklaarde dat ze 92 was. ‘En dat dan!’ gaf ik lik op stuk en wees op de rollator waar ze van voorzien was. (16-05)

Als je liever geen wachtenden voor je hebt moet je zien dat je de eerste bent. Dat lukte vanmorgen helaas niet: er stond bij de kapper een kater voor de deur die miauwend aangaf dat hij naar binnen wilde. Toen we erin konden werd ik als tweede geholpen: om te beginnen kreeg de kat brokjes geserveerd. Hij behoort aan buren toe en bezoekt voor aanvullende vertroeteling dagelijks de kapper. Het aanhankelijke dier lag weldra op een stoel te slapen, tot de volgende traktatie, neem ik aan. (29-05)

Wilde welwillend twee sterren toekennen totdat ik op pagina 185 las over een route ‘die vreemd genoeg nooit verveeld’ waar ik liever ‘verveelt’ had gelezen. Toen kwam ook nog op pagina 305 ‘geen van beiden’ dat ‘geen van beide’ had moeten zijn. Waarschijnlijk kostte het ook de redacteur moeite de aandacht te houden bij de onbenullige ontboezemingen van de auteur. En dat in de prestigieuze reeks Privé-domein! (29-05, op Goodreads over Alfred Birney, Niemand bleef)

Door een omrijding fietste ik over het Weigeliaplein. De voordeur van het huis waar mijn binnenkort tien jaar dode moeder woonde stond open. Een man met een hondje kwam naar buiten, dus een babbel. ‘Je mag wel binnen kijken,’ zei hij voordat hij met het hondje op weg ging. ‘Zeg maar dat Willem het zei!’ Ik liet de vrouw die zich vervolgens vertoonde weten dat ‘Willem’ het goed vond en kreeg de flink veranderde woonkamer te zien. ‘Wilt u de slaapkamer ook zien?’ ‘Wel ja.’ ‘De tuin ook?’ ‘Oké.’ In de tuin alom tegels, was dat ten tijde van mijn moeder al zo geweest?’ In elk geval niet de grafsteen die tegen de schutting stond. ‘Het is mijn broertje,’ lichtte de vrouw toe. ‘Hij was verstandelijk gehandicapt, zat in een inrichting. Hij is gestikt zonder dat ze het zagen. Maar 31 geworden.’ ‘Ach jee.’ ‘Het graf werd geruimd, we hebben de steen hier maar neergezet.’ ‘Ja, natuurlijk.’ (30-05)

Postverdorie! Nadat ik een recensie-exemplaar op de bus had gedaan realiseerde ik me dat ik verzuimd had de envelop te frankeren. Na vijf uur zou de bus gelicht worden, dus voor de zekerheid om kwart voor vijf was ik er met een vel postzegels. Twee uur al later arriveerde de buslichter. Ik rekende erop dat ik strijd zou moeten leveren, maar het was een hartelijke heer. Helaas kwam de ongefrankeerde envelop niet tevoorschijn want op maandag is er ook een eerdere lichting. (03-06)

Ik werd er door een buur op geattendeerd dat er bij mij op de galerij aan de gevel een opening in de stenen zit waar bijen in en uit vliegen. Dat is ter hoogte van het badkamerraam, tussen dat raam en de regenpijp. Wilt u bij gelegenheid iemand met een flinke ladder en insecticide langs sturen om dat te verhelpen? Bij voorbaat dank. (04-06)

Een dag nadat ik de woningcorporatie had ingelicht over de bijensituatie al een reactie met als onderwerp ‘Wespen’. Men had de toepasselijk genaamde firma Van Ganzewinkel belast met de bestrijding daarvan. Dat neemt andere ellende niet weg: vanaf de zomer gaat online betalen met een creditcard niet zomaar meer, schreef ING. Omdat ik geen smartphone heb moet ik via Mijn ING (dat ik ook niet heb maar ik in een paar minuten kan krijgen wat wel zal moeten) de ‘ING scanner’ krijgen die voortaan onontbeerlijk is. Mocht ik vragen hebben: ‘Op kantoor staan we voor u klaar.’ Ik heb er al een: op welk kantoor? (05-06)

Onnozelheid kent geen tijd. In een boekwinkelfolder prijst een lezerspanel dat duidelijk geen schrijverspanel is boeken aan. Een meer dan rijpe dame uit Vinkeveen over de roman Maan van Lucinda Riley: ‘Een echte pageturner, wanneer je begint met lezen kan en wil je niet meer stoppen. (…) Binnenkort ga ik op vakantie maar Maan gaat met me mee, ik kan niet wachten!!’ Een Breukelse noemt de Churchillbiografie van Andrew Roberts ‘heerlijk voor regenachtige vakantiedagen’. En een Leidse meldt dat de winnaar van de Libris Literatuurprijs 2019 (en dus kennelijk niet diens boek) klaarligt om gelezen te worden: ‘Heel bijzonder omdat het zich in de toekomst afspeelt.’ (06-06)

Controleerde of een pakje dat ik op 16 mei verzonden had (met twee exemplaren uit afgebeelde doos met dingen) was aangekomen, Track & Trace meldde dat het zich bij het sorteercentrum bevond: ‘Bezorging is vertraagd’. Op naar het postagentschap waar men op Track & Trace hetzelfde las. Ik ontving een telefoonnummer en kreeg van de gebelde Post.nl-dame te horen dat het pakje waarschijnlijk toch was aangekomen omdat het een postbus betrof. Ze was haast niet te verstaan en de communicatie met Haagse Milieuservices vlot ook niet want ze bellen als ik er niet ben en als ik terugbel zijn ze er niet meer. Toen ik terugkeerde van het postagentschap bleek blijkens een briefje in de bus de Afdeling Plaagdierbestrijding net aan de deur te zijn geweest. Nu komen ze dinsdag. Hopelijk zitten de bijen er dan nog. (07-06)

Wat zouden bij Omroep West de functie-eisen voor medewerker Teletekst zijn? Zo te zien zijn redactionele en taalvaardigheden niet nodig. Een vechtpartij ‘op begin juni’. De politie doet een melding, en de burgemeester bevestigt die niet ‘Ook’ want hij is de enige die bevestigt. De woordvoerder kan niet zeggen hoe het met de slachtoffers ‘gaan’. Jammer. Ben wel benieuwd hoe het met ze gaan. (09-06)

Je zou het astronomische onzin kunnen noemen. Voor Trump is de maan een gepasseerd station, hij Tweette dat NASA zich zou moeten richten op ‘Mars (of which the Moon is a part)’ – en gisteren kondigde de VARAgids een aflevering aan van Govert naar de grenzen van het heelal, waarin deze Govert zich zou gaan bezighouden met het ontstaan van dat heelal en met de oerknal, ‘zo’n 13,8 miljoen jaar geleden’. (11-06)

Heel Holland bakt, ik even niet. Zo nu en dan duw ik om de magnetron rust te gunnen ovenfrieten of een variant daarvan de oven in. Ze hebben als tijdrovend nadeel dat je ze na tien minuten handmatig moet omkeren. Een onlangs ontdekt alternatief is pommes duchesse want die kan je ongemoeid laten tot ze na twintig minuten consumabel zijn. Maar zojuist gaf de oven de brui eraan, de pommes duchesses waren nog maar net ontdooid. Mij smaakt alles, maar lekker is anders. (11-06)

Er was lang geleden bij de Haagsche Courant een corrector die van vakantie terugkeerde met kranten waarin hij de fouten had onderstreept die tijdens zijn afwezigheid waren gemaakt. Een held. Had het plan om een VARAgids te spellen en de wemeling van taalfouten en onjuistheden op te sommen, maar zag ertegenop. Een voorbeeldje uit die gids (20-26 april 2019). Ronald Giphart schrijft: ‘Je kunt het jonge mensen niet kwalijk nemen dat zij niet meer weten wie Martin Bril was, noch dat ze zijn werk hebben gelezen.’ Nee, je kunt het jonge mensen niet kwalijk nemen dat ze het werk van Martin Bril hebben gelezen. (12-06)

Het kan altijd gekker. Nieuwslezer Jeroen Overbeek, zojuist: ‘Het was heel buiig, vandaag, hè?’ Weerman Peter Kuipers Munneke: ‘Ja, met op sommige plaatsen ook heel veel regen.’ (12-06)

Maakte een praatje met iemand die eveneens in het bibliotheekwezen werkzaam is en zei dat ik volgende maand dertig jaar in dienst ben. Ze zei: ‘Ga je er wat aan doen?’ Ik zei: ‘Er is niets aan te doen.’ (14-06)

Lik op stuk! Grootscheeps genoten van het gezamenlijke optreden van Freek en Brigitte Kaandorp in Haarlem. Maar er was ook een tegengeluid. Op Freeks Facebookpagina gaf een deskundige die er niet bij was geweest deze geleerde analyse: ‘Als je in links Haarlem gaat optreden krijg je wel publiek ..er stemde met de provinciale verkiezingen 1 miljoen mensen op Baudet ! Dan kun je weg kijken. ! En een andere muts op zetten ! Weet het niet ! Maar als je miljonair bent is het makkelijk praten toch ! Deze EU brengt de mensen niks. Maar dan kan je de clown wel blijven uit hangen !! En weg kijken !’ Waarop ik antwoordde: ‘Zo te lezen kunt u niet goed tegen drank.’ (17-06)

Bij het opschonen van de mailvoorraad (daardoor bevatte op 17 juni, 10.22 uur de Inbox nog slechts 969 items, waarvan 59 ongelezen, en waren er 196 verwijderde items, waarvan 15 ongelezen, plus nog eindeloos veel in 56 andere mappen, waarvan alleen de map Ongewenste mail leeg) kwam ik er een van 21 juni 2011 tegen van Netlog, met als onderwerp. ‘Bevestig je Netlog registratie.’ Netlog? Wat was dat ook alweer? (18-06)

Weer een fabuleuze avond in Haarlem. Ditmaal zat ik eerste rij en bracht Freek twee uur en een kwartier een keuze uit de grote verhalen van zijn solowerk: klassiek en recent (we hadden online kunnen kiezen). Aan het slot van de voorstelling vroeg hij of iemand alle verhalen kende, zodat ik mezelf kenbaar maakte. Freek, herkennend: ‘Jaaa, jij… Dat zijn de diehards.’ En hij kwam me een hand geven en zei: ‘Je kent meer verhalen dan ik.’ (19-06)

Telegraaftelevisie is altijd van vermakelijke knulligheid. Zo ook gisteren een item over een Friese slager die zijn klanten eenmalig met guldens liet betalen. ‘Presentator’ Pim Sedee zet sterk in: ‘Johannes Hoekstra dacht dat ie een prachtig idee had bedacht.’ (Ja, dat zou wel wat zijn, als je ideeën niet kreeg maar kon bedenken.) (19-06)

Toen ik weergekeerd was van een boodschap viste ik van mijn T-shirt een haar die bij meting 42 centimeter lang bleek te zijn en die, hoe graag ik het ook gewild had, niet van mezelf afkomstig was. Hoe kwam die haar daar? Van wie was die vreemde haar? Ik ga maar eens op zoek naar een DNA-kit. (21-06)

Er kan weer sportief gemarcheerd worden. Omdat ik behept ben met de uitstervende schoenmaat 40 is het lastig hoefijzers voor heren te vinden, daarom werden het deze. ‘Kan dat kwaad, damesschoenen,’ vroeg ik voor de zekerheid. ‘Nee,’ was de verkoopster van mening. ‘Als u paarse veters niet erg vindt.’ Ik wees naar het kleurrijke schoeisel dat ik uitgetrokken had. ‘Wat dacht u hiervan?’ (21-06)

Op controle is altijd dollen. De neuroloog moest verklaren dat mijn brein ook de komende jaren de overige weggebruikers niet in gevaar zal brengen en ik gaf hem een tip bij het invullen van het formulier. ‘Dat doet het altijd wel goed,’ beaamde hij. Hij wilde graag lezen wat ik over mijn hersenbloeding geschreven had, ook mooi. Hij gaat helaas met pensioen. Ik vroeg of hij dan voor zichzelf ging beginnen. Voor wat betreft de hersens kon dat aan huis maar bij de nevendiscipline hartchirurgie was dat lastig. ‘Gaat u maar op de keukentafel liggen.’ Ik wil niet zeggen dat ik schaterend de spreekkamer verliet maar het was toch even omschakelen toen ik in de wachtkamer een oude bekende trof, die kampte met de triple whammy suikerziekte, Parkinson en schizofrenie. (21-06)

Spraakverwarring is van alle tijden. Ik juniorde bij Laakkwartier en nam een deel van de verdediging op me. Desondanks werd er eens door de tegenpartij gescoord door iemand die zich buiten mijn blikveld ophield. ‘Ik zie niet wie er achter me staat,’ legde ik aan de keeper uit. Hij zei: ‘We staan allemaal achter je.’ (22-06)

Ook de laatste avond in Haarlem (de derde van de reeks die ik meemaakte) was een feest. Na het optreden samen met Brigittte Kaandorp en een soloavond met de Grote Verhalen de afsluiting met eigen band, aangevuld met strijkers, blazers en zangeressen. Geweldige covers (If you don’t know me by now, It’s a man’s man’s man’s world) en eigen nummers (Quo Vadis). Aan het slot zei de schouwburgdirecteur dat hij alle acht performances inclusief de repetities meegemaakt had en volkomen uitgeput was. In de foyer gaf ik genaderde Freek een hand, hij mij bovendien een hug. (23-06)

In mijn trein naar Haarlem, die uit Amsterdam was gekomen, had iemand een Apple oortelefoontje laten liggen. Dat gebruik ik voor mijn iPod en daar had ik geen tweede (met andermans oorsmeer) van nodig. Bestond dat nog, een loket voor gevonden voorwerpen? Stel dat ik na terugkeer uit Haarlem daardoor een tram miste. Of het de volgende dag ging afgeven, als de eigenaar er de vorige dag al vergeefs naar gevraagd had? Zou een Amsterdammer voor dat vergeten oortelefoontje naar Den Haag willen reizen? Tot aan Haarlem was ik van slag, bij het uitstappen de conducteur aangesproken. ‘Ik neem het wel mee naar Amsterdam,’ zei hij. ‘Dan gooi ik het daar in de bak.’ (24-06)

Zei zaterdagavond in Haarlem tegen Hella dat ik de volgende dag per fiets kon komen, ze zei dat de middag in het Theater aan het Spui niet doorging. En dus vanmiddag het kaartje gaan retourneren. Dat kan niet meer via een greep in de kassa: het geld wordt overgemaakt en daartoe moest er een formulier ingevuld worden. ‘Dan reken ik wel administratiekoten,’ zei ik. ‘Hoeveel?’ vroeg men. Ik zei: ‘Wat kunt u missen?’ (Het nog niet ontvangen geld alweer in de economie gepompt want Freek komt volgende week naar het Filmhuis voor een Q&A.) (24-06)

De hitte ontregelt alles. Na een tropisch ritje Renkum wilde de cd niet uit de speler komen en bij een afspeelpoging verscheen in beeld ERROR 3. YouTube bevat een filmpje over het verwijderen van de stereo unit, maar ik ben bang dat ik dan kwaad word en heel het motorblok door de opening naar buiten trek. Gelukkig ook een positief machinaal manco: leende bij de bieb een dvd-box met de Collected Works van George Sluizer en zag dat die uitlening in Mijn bibliotheek niet is vastgelegd, en blijkens de catalogus is de box ‘gereserveerd’. (26-06)

Altijd al willen doen. In de Boekenberg in Spijkenisse was vanmiddag de uitreiking van de Nederlandse Kinderjury (in het wild liepen daar rond: Carry Slee! Tosca Menten! Jacques Vriens! Jochem Myer!). Een medewerkster tikte me op de schouder: er kon koffie gehaald worden. Ik bestelde dan ook een cappuccino. Die bleek niet gratis verstrekt te worden. ‘Doet u dan maar een gratis koffie.’ En toen! Ik nam een slokje, een gelaatsuitdrukking aan waaruit walging sprak en gaf het kartonnetje terug. ‘U vindt het niet lekker?’ ‘Nee.’ (26-06)

Soms schiet mijn adremvermogen tekort. Zojuist in de bieb een scheldende man meegemaakt, die door zijn te zomerse uitmonstering en tatoeages de indruk wekte dat schelden zijn grondhouding was. Hij schold tegen een timide oudere dame die hem zijns inziens op haar beurt uitgescholden had. ‘Ik laat me godverdomme niet uitschelden!’ brulde hij door alles en iedereen heen. Toen had ik kalm moeten zeggen: ‘Waarom niet?’ (27-06)

Vanavond eindelijk weer eens een documentaire over chimpansees op de buis. In Senegal wordt een groepje daarvan geleid door ‘alfamannetje David. Hij is al drie jaar de baas en meestal wordt een leider dan afgezet. Tot overmaat van ramp heeft David geen bondgenoten, dus er is niemand die hem kan helpen zijn leiderspositie te beschermen,’ aldus de toelichting in de VARAgids. Sinds wanneer hebben apen namen? En als leiders meestal na drie jaar worden afgezet, wat is dan het probleem? Fuck alfamannetje David! (01-07)

Doordat er geen correctoren meer in dienst zijn ontaardt het lezen van de krant vaak in geschater. Zo is er de een of andere Wilfred Takken die het verschil tussen kunnen en kunne niet kent. In NRC Handelsblad (14 juni) bespreekt hij een docu over Dylans Rolling Thunder Revue. Deze Dylan is dan volgens Takken ‘op de top van zijn kunne’ – hij was dus nooit zo man geweest. (03-07)

Mijn zus had een excuusbrief van Yarden ontvangen, vergezeld van een foto die me het idee gaf dat er een uitbraakpoging was geweest, of een postume afrekening van de onderwereld – maar nee, men had ten onrechte gedacht dat het graf van onze bijna tien jaar dode moeder geruimd moest worden en was het houten grafteken te lijf gegaan. Ze gaan proberen het te repareren, hopelijk blijft het moederskelet dan nog een tijdje onder de oppervlakte. (07-07)

Soms kom je jezelf tegen, zoals vanmiddag in het American Book Center. In 1988 had ik in Londen meegemaakt dat percussionist Ed Mann een foutje maakte, waarop Zappa aftikte. Een paar weken later in Rotterdam, terwijl Ed een handtekening gaf, sprak ik vriendelijk de hoop uit dat het die avond goed zou gaan, wat hij geloof ik niet enorm waardeerde, zodat Zappa er bij het voorstellen van de band uitvoerig bij stilstond (en dat later op een cd plaatste). In het ABC lag een dikke Zappastudie, ik dacht: even kijken. En jawel. ‘Audience member Martin de Jong reminded Ed Mann of the incident.’ (09-07)

Die dekselse Wilfred Takken had dankzij afwezigheid van correctoren weer vrij spel. In NRC Handelsblad (5 juli) bespreekt hij een boek over Michael Jackson. ‘De invloedrijke popzanger was net vrijgesproken voor kindermisbruik’ – je vraagt je af wat er in dat Takkenhoofd omgaat. Hij denkt zeker dat als je ergens voor veroordeeld wordt, dat je er ook voor vrijgesproken wordt, in plaats van van. (10-07)

Het zal niemand verbazen dat ik het vrijwel meestal zelf ben. Voorbeeld: had een glas wijn (het eerste, dus daar lag het niet aan) even neergezet en drukte op de knop waardoor de la van de dvd-speler naar buiten kwam – en het glas wijn over het bed heen duwde. Gisteravond lag ik nietsvermoedend dvd te kijken, poes Aagje lag nietsvermoedend naast me en toen verscheen plagerig poes Huig waardoor Aagje op de vlucht sloeg en in haar vlucht een volle mok koffie omver kegelde. Het matras schat ik momenteel op tweemaal zo zwaar als bij aanschaf. (11-07)

Zoals bij elke update keek ik geboeid naar de trilogie 63 up. Maar klopte het wel? Het begon met een portret van kinderen die in 1964 zeven jaar waren zodat die uitzending 7 up heette. Ze waren in 1957 geboren – hoe kunnen ze nu dan drieënzestig zijn? (Dat zoemt dan drie uitzendingen lang driekwartier lang door mijn hoofd.) (12-07)

In de herhaling een Uur van de wolf over platenlabel Blue Note gezien die beter had gekund en geweest was als niet krampachtig gepoogd was hiphop als het vervolg van jazz te zien. Beter kon en kan ook hoe het er bij Blue Note aan toegaat. Een heer die het archief bestierde trok af en toe een la open en viste er onbetaalbare historische foto’s uit. Zonder handschoenen! Al die foto’s vol vieze vingerafdrukken! (12-07)

Het was toen ik Pathé naderde weer zo moment van: je lijdt het meest van het lijden dat je vreest. Bij bioscoopbezoek leg ik mijn fiets doorgaans vast aan een nietje, voor uitspanning Dudok, tegenover het Binnenhof. Van de week bleken er nietjes geruimd te zijn en bankjes geplaatst. Nou ja! Stel je voor dat ze zo’n nietje weghalen terwijl je fiets er door middel van een ketting aan vastzit! Dan is je fiets niet langer vastgelegd! Kunnen onverlaten ongehinderd wegfietsen! (13-07)

Ze kunnen er wat van, in Eindhoven. Om te beginnen een afbeelding van John Cleese die beter had gekund, daarbij een tekstballon met nagemaakt Engels erin. It looks like you can use a silly walk! had It looks like you could use a silly walk! moeten zijn. (Of beter nog: You look like you could use a silly walk!) (14-07)

Als ik het niet dacht. Wikipedia: ‘NPO 3FM is een nationale radiozender van de Nederlandse Publieke Omroep, die zich richt op de doelgroep 15 tot en met 35 jaar.’ Dat verklaart de wartaal op de 3FM-site over het gastoptreden van Ringo bij het concert van Paul: ‘Een prachtig moment voor alle The Beatles-fans ter wereld’ – want wie The Beatles heeft meegemaakt en over verstandelijke vermogens beschikt zou nooit ‘The Beatles-fans’ schrijven. (Tot besluit van het bericht ook nog reguliere onzin: ‘Godzijdank voor mensen die filmen tijdens concerten!’) (16-07)

In mijn nabijheid bevindt zich een speelveld dat naar mijn inzien oneigenlijk gebruikt werd want een kat speelde er met een muis. Als ik dat zie kan ik daar niet tegen. Kat met muis aan de wandel, ik erachteraan. Muis viel uit de katmuil en verdween in het struikgewas, ik belemmerde met mijn fietswiel de kat de doorgang. ‘Hij had een muis gevangen!’ zei ik verontwaardigd tegen een passerende dame. ‘Dat is de natuur,’ probeerde ze het goed te praten. Ik zei: ‘Ik ben ook de natuur!’ (16-07)

Binnenkort drie jaar geleden was ik met mijn toenmalige in het Omniversum, waar ik deze voordelige aanbieding beperkt zag liggen. Daar moest ik dus snel bij zijn! Gisteren was ik er solistisch om Apollo 11 te zien. De riante box met 20 dvd’s lag er nog volop, voor dezelfde prijs. Misschien een idee eindelijk eens naar die 20 dvd’s te gaan kijken. (17-07)

Soms zit het tegen, soms zit het mee. Zag zaterdag op Amazon.co.uk een blu-ray met daarop Kubricks The Killing en Killer’s Kiss, voor zeven pond. Toen ik de volgende dag wilde bestellen was ie vier pond duurder geworden. Maar dan, twee dagen later! Had bij het American Book Center een set met drie dikke biografieën van Amerikaanse presidenten zien staan, meer dan 73 euro. Keek eens bij Amazon: 19,77 pond. Snel besteld, voor 30 euro all-in. Minuten nadien gingen er aan gene zijde van de Noordzee alarmbellen af en werd er opgehoogd naar 47 pond. Het geluk was weer met De Jong! (18-07)

Bij de Bibliotheek Den Haag heb ik een Sterpas, bij de vestiging Loosduinen ben ik voor de harde werkers een Sterpersoon geworden, zodat ik niet onopgemerkt binnen kan lopen. Woensdag probeerde ik dat, met om bevriende mogendheid Niki een Bibliotheekblad aan te reiken waar het binnenkort befaamde bibliotheekfenomeen Roos Visser in staat. Harde werkster Harde werkster Yvonne trok het blad meteen uit mijn handen, Ed liet me op een stoel plaatsnemen en begon omstandig de aanstaande verbouwing toe te lichten, waarna Parwaneh informeerde of ik vanavond leiding wil geven aan een tafel Nederlands lerenden. (19-07)

Als de benedenbuur zich aan zijn woord houdt is over een halfuur de rust weergekeerd. Momenteel dendert er housemuziek door merg en been die alles tart, op een volume dat alles tart. Toen hij zijn harses uit het ook nog geopende raam stak riep ik hem vanaf het balkon toe, maar dat verstond hij door de herrie niet. Daarom liet ik van het balkon geraapte bladeren op zijn kale hoofd neerdwarrelen, wat hem deed opzien. Ik vroeg of het wat minder kon, hij of het nog een halfuurtje mocht. Ja, hoor, zei ik en stak een duim op. Denk dat hij moest afreageren of dat de medicatie op was. (19-07)

Soms heeft een mens behoefte aan een nieuw douchegordijn en daartoe fietste ik naar IKEA Delft. Omdat Yvenburg niet meer het vliegveld van mijn jeugd is maar een woonwijk moest ik tweemaal de weg vragen (in IKEA zelf viermaal). Ik had de grootst mogelijke rugtas meegenomen maar door de uitgekiende verpakking had mijn binnenzak bijna genoeg bergingsruimte. Het werd een douchegordijn dat helemaal mijn ding was dus je weet niet wat je ziet. (20-07)

Voor sommigen is Engels best wel een moeilijke taal. Hoorde op de radio iemand (een politicus, uiteraard) Canal Parade uitspreken als Kennel Parade. (Het viel me des te meer op omdat ik Huig net voor een onderzoekje bij de dierenarts had afgeleverd.) (22-07)

Pas tweemaal in de Bibliotheek Loosduinen sturing gegeven aan een groepje Nederlands leerders, nu al een uitnodiging voor het zeer exclusieve PrinsjesOntbijt! ‘Op zaterdag 14 september dekken wij voor zo’n 800 gasten ontbijttafels op de Lange Vijverberg met uitzicht op de Hofvijver. (…) Het ontbijtprogramma begint om 9.30 uur en wordt om 11.30 uur afgesloten met het enige echte PrinsjesOntbijt-lied, gezongen door kinderkoor De Zeesterren uit Scheveningen. (…) De eerste 60 aanmelders krijgen gegarandeerd een plek bij het Prinsjesontbijt [hier zonder hoofdletter O geschreven]. Voor de overige aanmelders wordt bekeken of er nog plaatsen zijn.’ Desnoods ontbijt ik staand! (22-07)

Het stond er weer, in een gesponsorde Facebookpost, de vaak gebruikte uitdrukking die nergens op slaat. ‘Woodstock: het concert dat de geschiedenis van de rockmuziek en een hele generatie veranderde.’ De geschiedenis kan niet veranderd worden want de geschiedenis is wat al gebeurd is! (23-07)

Mijn oma werd negentig. Tien jaar na haar dood zei ik tegen mijn moeder (hier op archiefbeeld aan het gebak): ‘Ze zou nu honderd geweest zijn.’ Mijn moeder: ‘Daar moet je toch niet aan denken.’ Zelf hield ze vandaag tien jaar geleden op met leven. In het Filmhuis vertelde ik Freek, die op de uitvaart van zijn moeder niet gesproken had, dat ik voor de mijne een begrafenisconference gehouden had, en bracht hem aan het lachen (meestal is het andersom) om dit voorbeeld. Na een muzikaal intermezzo begon ik te applaudisseren zodat de anderen in de aula dat ook maar deden. Toen zei ik: ‘Als mijn moeder ergens een hekel aan had was het applaus op een begrafenis.’ (24-07)

Ik heb het niet van een vreemde. Mijn moeder ging verhuizen en we trokken naar zo’n verschrikkelijke meubelboulevard om verse inboedel te kopen. Van een tafel waarvan het hout bewerkt was zei ze nogal luid: ‘Het lijkt wel of die tafel aids heeft.’ En toen ze een keer (80 jaar oud) met mijn zus op Kijkduin lunchte en koffie bestelde en de ober vroeg wat voor koffie, zei ze onmiddellijk: Kofi Annan. (25-07)

Toen ik nog niet leesvaardig was las mijn moeder mij een keer Sjors en Sjimmie bij de baanbrekers voor, en moest lachen om de naam van een van de personages: Bill Extra. Ook amusant vond zij een collega op haar kantoor, die op elk moment scheten kon laten. ‘Meneer …, laat nog eens een scheet,’ werd er gevraagd, en dat geschiedde dan. Vele jaren later vertelde mijn moeder me een mop die ze leuk vond. Een man vraagt bij de sigarenboer om een pakje Baballero. ‘Ik heb geen Baballero,’ zegt de sigarenboer. De klant: ‘Heb je geen Baballero? Wat een butzaak.’ (26-07)

Buitentuinen is een straatje waar je in minder dan drie minuten doorheen gewandeld bent, gisteren deed ik er een halfuur over. Wamt er liep een vogel heen en weer. Een oudere dame wist dat het een van het dak gevallen meeuw was die nog niet kon vliegen, er werd al de hele middag door de straat gedoold. Ik wist de vogel richting een groenvoorziening te sturen, daar zat misschien familie. Nee. Terug er maar weer mee. De vogelopvang was al gesloten, de dame kreeg bij de dierenambulance evenmin gehoor. Een buur meende dat het vanzelf goed zou komen als pa en ma meeuw zich vertoonden en junior gingen voeren. Maar daar ben ik dan niet gerust op. (27-07)

Box bemachtigd – maar tegen welke prijs! (Letterlijk een prikkie: 31 Bergmanfilms voor 108 euro). Er was rond Haarlem treintrammelant, dus nam ik de Sprinter. Wegens een nagekomen stroomstoring ging die niet verder dan Hoofddorp. Een optie was een andere Sprinter tot Duivendrecht en daar een naar Amsterdam. Omdat zij dat niet verstonden nam ik een Amerikaans echtpaar uit Florida onder mijn hoede. Stephen King heeft daar een tweede huis, zei ik. Volgens King zijn oudere Amerikanen dat verplicht. ‘He lives in Maine,’ wist de vrouw. ‘In Bangor,’ wist ik. En zij ook want zij had bij hem aan het hek gestaan. Voorts herinneringen opgehaald aan Rawhide, Bonanza en Peyton Place, waarbij ze een kandidaat voor Jeopardy in me zagen. We gingen als vrienden uiteen. (28-07)

De hitte maakt alles kapot. Vorige week ging toen ik boekhandel Paagman verliet het alarm af, terwijl ik dit keer niets gestolen had. En vanmiddag liep bij Albert Heijn de macaroni in de soep. Ik had een pak op de lopende band gelegd, de kassa sloeg er twee aan. En nog een. De caissière kreeg er bij herhaald pogen slechts een verwijderd en zei toen wanhopig: ‘Vindt u het erg om nog een pak macaroni te nemen?’ Nee, hoor. Toen ik afgerekend had keek ik op de meegekregen kassabon: daar stonden nul pakken macaroni op. (29-07)

Het bedrijf waar ik wegens een dienstverband mijn tijd aan verspilde ging verhuizen. Ik kreeg intern een desbetreffend bericht onder ogen waarin stond dat we naar de ‘Olof Palmenstraat’ verkasten, zodat ik erop wees dat er vermoedelijk verhuisd werd naar de Olof Palmestraat. Een dom leidinggevend loeder dat nooit geboren had mogen worden reageerde onovertroffen met het tegenbericht dat ze het ging ‘uitzoeken’. (01-08)

Er was eens een meisje dat altijd een rood hoofddoekje droeg. Omdat de meeste mensen alleen maar naar het uiterlijk kijken, werd zij Rood Hoofddoekje genoemd. Op een dag ging Rood Hoofddoekje met een mandje eten bij haar grootmoeder op bezoek. Grootmoeder had een mooie boerka aan. ‘Grootmoeder, wat hebt u een mooie boerka aan,’ zei Rood Hoofddoekje. Maar het was grootmoeder niet, het was een boze Wilders. Dat kon je niet zien omdat het een boerka was. Een Wilders houdt niet van hoofddoekjes, zelfs niet van rode hoofddoekjes. De Wilders begon te vloeken en te tieren toen hij Rood Hoofddoekje zag. Grootmoeder had hij al opgegeten, maar zijn honger was nog niet gestild. Hij probeerde Rood Hoofddoekje te pakken, maar doordat hij die boerka droeg kon hij niet goed zien en kon Rood Hoofddoekje ontsnappen. (01-08)

Aan de bewoners van dit adres. De gemeente werkt hard aan het optimaliseren van het milieubeleid. In het kader daarvan worden binnenkort in uw straat nieuwe containers geplaatst. U was al bekend met de glascontainer, daar doen we er een bij voor gekleurd glas. Naast de vertrouwde bak voor papier komt er een voor glossy magazines. De nieuw te plaatsen container voor plastic afval is voorshands geschikt voor alle soorten en kleuren plastic. Voor zuivelverpakkingen worden er twee bakken gestationeerd, respectievelijk bedoeld voor die van volle en die van halfvolle melk. Omdat door deze maatregelen zes parkeerplaatsen verdwijnen, zal de prijs van een parkeervergunning met 25 procent worden opgehoogd. Wij hopen op uw begrip. (03-08)

Interessant om dat eens van dichtbij mee te maken. Ik kwam met een helaas nog plastic tasje vol papier bij de papierbak, die werd net in de hoogte gehesen en boven een vrachtwagen geleegd. ‘Goedemorgen,’ zei de heer die dat door middel van afstandsbediening deed, en hij voegde er na de geklaarde klus nog ‘Een prettige dag verder’ aan toe. Had willen vragen waarom hij geen beschermend hoofddeksel droeg maar realiseerde me even later dat je daar niet veel aan hebt als je een neergestorte volle of lege papiercontainer op je plaat krijgt. (05-08)

Soms is het vol-ko-men on-mo-ge-lijk om iemand iets aan het verstand te brengen. Een omroep die een literaire rubriek in de gids heeft noemt op haar website de adresgegevens: Postbus 10050, 1201 DB Hilversum. Daaronder staat een ‘Retouradres’: Postbus 10050, 1200 AB Hilversum. De helpdeskdame vroeg toen ik wilde weten hoe dat zat of ik iets retour wilde sturen. ‘Nee, mevrouw, het gaat erom dat er aan hetzelfde postbusnummer twee postcodes gekoppeld zijn.’ Daar had ze nog nooit van gehoord en nu ze ervan hoorde snapte ze er niets van en kon vanaf haar desk dus niet helpen. (05-08)

Ik heb meer niet van een vreemde. Mijn vader zei: ‘Je moet het juist stellen,’ als dat niet gebeurd was. En als iemand het waagde accessoires uit te spreken als assessoires wees mijn moeder erop dat je dat woord uitspreekt als aksessoires. En gelijk had ze, want accent spreek je ook niet uit als assent en accelereren niet als asselereren. (06-08)

Sign of the times. Toen ik het stoplicht tot op zo’n dertig meter genaderd was sprong het op groen, een fietser en een bromfietser bleven wachten. Ze wachtten nog steeds toen ik tussen ze door fietste. Want ze waren verdiept in hun telefoon. (06-08)

Yes, vandaag is mijn hersenbloeding jarig! Drie jaar oud, alweer, waar blijft de tijd. Vier het in huiselijke kring met hersenactiviteit want in november moet er een novelle verschijnen (Livia) en omstreeks maart een verhalenbundel (Aan de stok en andere schermutselingen). Van beide is alvast een ISBN aangevraagd, dus ik moet wel. (07-08)

Blijkens navraag die ik deed bij achtereenvolgens twee vestigingen van Blokker, HEMA en Albert Heijn is er momenteel bij de middenstand een nijpend gebrek aan gootsteenzeefjes. Maar bij Jumbo mijn slag geslagen en daar zaten er maar liefst twee in de verpakking! (10-08)

Since the 1985 book was updated in 1995 and 2008, there must have been opportunities for further editing. ‘He had married his wife’ (p. 44). ‘Jimmy chain-smoked continually’ (p. 293). An Elvis tribute including ‘A Mess of Blues’ and ‘Blue Monday’ (p. 135)? ‘Every day is just blue Monday’ is a line in ‘A Mess of Blues.’ Plus: Elvis singing the beginning of ‘Treat me like a fool’ (p. 216)? ‘Treat me like a fool’ is the beginning of ‘Love me.’ (12-08, op Goodreads over Stephen Davis, Hammer Of The Gods: Led Zeppelin Unauthorized.)

De hoge heer van de Rabobank zei gisteravond in het Journaal dat er alles aan gedaan zou worden om te voorkomen dat de klant moet gaan betalen voor het parkeren van geld op een rekening. Gepolste passanten zeiden onnozel dat ze hun geld van de bank zouden halen, als sparen geld kostte. O ja? En hoe doe je dan online aankopen? Hoe kan dan de huur automatisch afgeschreven worden? Hoe betaal je aan een kassa waar alleen pinnen mogelijk is? En wat als straks contant geld uit de roulatie gaat? (16-08)

Altijd fijn wakker worden: een LinkedInuitnodiging! Ik heb momenteel 337 connecties waar ik nets aan heb. Soms krijg ik een uitnodiging die ik afwijs, onverbiddelijk als ik kan zijn, zoals van een ‘Digitalisering medewerker’ bij een museum. Zo iemand kan beter dat museum digitaliseren dan het met mij op een LinkedInnen zetten. Maar die van vanmorgen was een schrijfster, altijd goed. Nou ja, altijd goed: op haar website schrijft ze over zichzelf in de derde persoon: ‘Ze rond na de basisschool haar opleiding aan het Markenhage College af.’ Denk niet dat ik op korte termijn een boek van haar zal gaan lezen. (20-08)

Paul Simon kennen we allemaal, maar wie zal Paul Simons zijn? Het woont of woonde in Heerlen, dat voorspelt natuurlijk niet veel goeds. Kwam zojuist een uitgeknipte ingezonden brief van hem tegen, die in een VARA TV Magazine was afgedrukt. Simons windt zich vanuit Heerlen op over een artikel in de gids waarin gestaan had dat de film 2001: A Space Odyssey ervoor gezorgd had dat An der schöne blaue Donau van Johann Strauss in de top 40 kwam. Hij had de film een paar keer gezien maar An der schöne blaue Donau niet gehoord, wel Also sprach Zarathustra van Richard Strauss. Misschien moet hij de film nog een keer gaan zien, of eerst een optreden van André Rieu bezoeken om een beetje vertrouwd te raken met de wals. (20-08)

In de aanstaande bundel Aan de stok en andere schermutselingen gaat het onder veel meer over een zenuwslopende verhuizing van 25 jaar geleden, in een andere uitgave stond ik stil bij de bloedstollende renovatie van badkamer, keuken en toilet, en de ijzingwekkende vervanging van deuren en ramen. Dus als je dan met dit fraaie weer in de brievenbox een aankondiging vindt van binnenkorte schilderwerkzaamheden, dan stort je hele wereld (weer) in. En dan heb ik het niet eens over de taalfouten. ‘Tijdens deze werkzaamheden hebben we u medewerking nodig i.v.m het openen van ramen en deuren hier zal een afspraak met u gemaakt worden tijdens de uitvoering van de werkzaamheden.’ Aan de stok en andere schermutselingen zal nog dikker worden. (21-08)

Het is elke dag weer een feest, Teletekst van Omroep West lezen. Welke fouten zullen er nu weer gemaakt zijn? Genoten van een bericht van iemand die dacht: je hebt het werkwoord ‘weghalen’, daar kan je ‘weggehaald’ van maken, dan is die auto dus ook ‘van de weggehaald’. (En die motoragent controleerde niet op ‘hardrijders’ maar op ‘te hardrijden’. Ik bedoel ‘te hard rijden’. ) (23-08)

In de CBR-brief van 1 juli stond dat ik als ik na acht weken niets gehoord had contact moest opnemen. Het rijbewijs is tot 1 oktober geldig, dus dat zag er gunstig uit. Maar laatst citeerde de NRC mensen die ook zo’n brief ontvangen hadden en die toen ze na acht weken contact opnamen te horen kregen dat het nog eens tien weken zou duren. Gisteren, op de valreep, bericht van het CBR in de bus: ik mag ook de komende drie jaar een gevaar op de weg zijn. Dat moest gevierd worden met een bodempje whisky, ook om te vergeten dat ik er op de nieuwe pasfoto’s weer uitzie alsof ik een week dood in het water heb gelegen. (24-08)

De video van de gemeente Den Haag (‘De dienstverlening aan de balies van Publiekszaken’) is zo te horen niet ingesproken door een native speaker, want zoals zij de klemtoon legt, leggen wij die in Den Haag niet. Loosduinen en Leyweg spreken wij uit als LoosDUINEN en LeyWEG, niet zoals in het filmpje als LOOSduinen en LEYweg. Ik vertrek zo meteen naar de LeyWEG voor een nieuw rijbewijs, zou de LEYweg niet eens kunnen vinden. (26-08)

Dat krijg je als je mensen aanspreekt, ik althans. In Leiden kwam ik een oud-collega tegen, die flink ouder was geworden. Zo had ze minder voortanden dan de laatste keer dat ik haar zag. Ik gaf haar een hand, ze vroeg hoe het met me ging en meer van die praat. Toen werd ik achterdochtig. ‘Je bent toch Karin?’ Nee, Karin was ze niet. En mij kende ze evenmin als zo was nu duidelijk geworden ik haar. Toch hartelijk afscheid genomen. (26-03)

Verheugde me op het interview met de geweldige Wolkersbiograaf Onno Blom maar had niet kunnen denken dat het een zo gezellig gesprek zou worden, waarbij wederzijdse kennis van zaken met zoveel enthousiasme over tafel vloog. Had Onno gemaild dat ik graag een boek van hem over Jan gesigneerd wilde hebben, hij voldeed niet alleen aan dat verzoek, hij had bovendien het stempeltje meegenomen waarmee Wolkers toen schrijven niet goed meer ging signeerde. Morgen André Kuipers interviewen! (28-08)

Er was schilderwerk aangekondigd dus zondag om de schilders tegemoet te komen provisorisch een spons over de balkonramen gehaald en een paar vergeten herfstbladeren van vorig jaar opgeveegd en wat wilde beestjes doodgetrapt. Maar nu is er op het balkon een kaal hoofd met een hogedrukspuit van leer aan het trekken die denkt dat het wederom moet gebeuren en die er nog bij fluit ook. Ik verwacht voor de komende tijd op dit gebied nog veel meer narigheid en grote ellende. (28-08)

Het begint nu toch wel buitensporige vormen aan te nemen want het dreigt een badmutsendag te worden. Het kale hoofd van gisteren is opnieuw op het balkon verschenen en is daar met inzet van een borstel aan een slang de ramen voor de tweede keer aan het reinigen. Vanaf twee uur vanmiddag zit ik in de Blauwe Sterrenzaal van Artis tegenover André Kuipers en ongetwijfeld zal vanavond in het RTL-Journaal Frits Wester te zien zijn. (29-08)

‘Ik had niet gedacht dat het zo’n leuk gesprek zou worden!’ zei André Kuipers na afloop. Ik ben een paar maanden ouder dan hij dus er waren gedeelde herinneringen en passies: de ruimtevaart, de Thunderbirds, Star Trek, Philip K. Dick, Led Zeppelin, Deep Purple, Pink Floyd, The Temptations. Alles verliep vlekkeloos, behalve dat de deur van de Blauwe Sterrenzaal geen bel had zodat ik even door paniek overwoekerd was. En in de tram naar Artis verloor een gewichtige jongedame bij het optrekken haar evenwicht en stortte op mij af. Ik onderbrak haar val met een gestrekte arm, want, zoals ik tegen haar zei: ‘Anders heb ik straks een dwarslaesie.’ (29-08)

Vandaag is hij 75 geworden, een mooi getal dat ongeveer overeenkomt met het aantal keren dat ik Freek aan het werk zag op het podium, bij colleges, in het museum, in actie voor Groningen, en op literaire soirees. De kaartjes van De komiek, De tragiek en De mythe hebben mijn ouders mee het graf in genomen maar wat bewaard bleef is ook niet mis. En weg met die e-tickets, er gaat niets boven echte kaatjes. Ga maandagavond kijken naar de prachtige documentaire van Dennis Alink op NPO2! (30-08)

Als je de jarige een hand gaat geven moet je niet met lege handen komen. Nou ja, een hand, ik kreeg in de OBA van Freek een hug. Het werd een feestelijke lunch waarop officieel bekendgemaakt werd dat alle bibliotheken de Neerlands Hoop box cadeau krijgen. Helemaal mooi was dat we afspraken dat we binnenkort een afspraak voor een interview maken. (30-08)

Er is al tweemaal aangebeld. Door een pief, zag ik door het kijkgaatje. Het is een werker die vermoedelijk aansluiting op de waterkraan wil hebben, ten behoeve van reiniging van deur en ramen ten behoeve van het schilderwerk. Daar werk ik liever niet aan mee want ik zit in opperste concentratie te werken. Helaas heb ik in de keuken geen vitrage, zodat ik me daar op handen en voeten moet voortbewegen om niet vanaf de galerij gezien te worden. Dat deed ik ook toen ik nog niet kon lopen, ik merkte dat je dat niet verleert. (02-09)

Om twintig kilo kattenbaksteentjes een plek te geven opende ik het passagiersportier. Verhip, daar lag tussen stoel en deur een boterhamzakje met inhoud die niet langer herkenbaar was. Wellicht een belegd broodje van weleer, het voorjaar of zo, de late winter. Zo lang zal ik het zojuist aangeschafte afgebeelde voedsel niet ongegeten laten! (05-09)

Internetbangkieren! Eind mei een zeikbrief van ING: bij betalen met de creditcard komt er een stapje bij, bevestigen via de Mobiel Bankieren App of de ING Scanner. Als ik geen smartphone of tablet heb kan ik zo’n scanner aanvragen. Vandaag weer een dreigbrief: ‘U ontvangt deze brief omdat u een ING creditcard heeft en nog geen Mijn ING heeft aangevraagd.’ Vanaf overmorgen moet een betaling met een TAN-code bevestigd worden. Ze stellen zelf de vraag: ‘In de vorige brief stond dat ik de ING App moest downloaden of de scanner moest hebben. Hoe zit dat?’ En hun antwoord: ‘Voorlopig heeft u alleen Mijn ING en TAN codes nodig.’ En: ‘ING werkt continu aan verbetering.’ Op die manier. (12-09)

Norsigheid beloond! Nam vanmorgen als genodigde plaats aan tafel 27 van het PrinsjesOntbijt aan de Hofvijver, troela tegenover me stak hand uit en zei: ‘Ik zal me even voorstellen, ik ben Els.’ Een uitgestoken hand wijs ik niet af, maar me voorstellen? Never nooit. Els gaf niet onmiddellijk op: ‘Woont u hier ook in de buurt?’ ‘Nee.’ ‘Woont u in Houtwijk?’ ‘Nee.’ Op het programma stonden een quiz en massale zang van een lied, dus toen ik de broodjes in de muil geschoven had was ik weg. Om de hoek ging het Mauritshuis bijna open, voorlaatste dag van de Rembrandttentoonstelling. Jongedame kwam op me af: haar Duitse vader had kaartjes besteld, zij had al een Museumkaart. Wilde ik de onnodige e-ticket hebben? En zo belandde ik alias Thomas Vogt in een nog lege zaal voor de Anatomische les! (14-09)

Het gaat weer eens niet zomaar. NowGo annuleerde de rechtsbijstandverzekering en legde me een nieuwe met verdubbelde premie voor. Daarom aangeklopt bij Centraal Beheer, waar men meent dat ik als werknemer van NBD Biblion, wat ik gelukkig niet meer ben, collectiviteitskorting geniet. Dat was niet van het online invulformulier te verwijderen, maar kon telefonisch. Tot nu toe in totaal driemaal telefooncontact gehad omdat bovendien de website een storing had en afsluiten niet wilde lukken. Men heeft mij nu telefonisch verzekerd, wat hopelijk zonder gevaar zal blijken te zijn. Zojuist ook Mijn ING aangevraagd, maar daar hoor ik later in de week pas nader van: het is dus te vroeg om alle ellende van dien samen te vatten. (16-09)

Zojuist de tv aangezet maar als door een adder gebeten weer uit want de commentator richtte zich tot het infantiele volksdeel met de woorden: ‘Nu komt het spannende moment. Wat heeft prinses Laurentien aan?’ (17-09)

In Groningen over de vloer bij een voormalige bestuurder (71) van de bibliotheek aldaar. Was Pronk niet een Scheveningse naam? Hij had inderdaad zijn eerste levensjaren in Scheveningen doorgebracht, was daarna in Den Haag beland, en naast George Kooymans in de schoolbank. Die wilde Pronk in een bandje hebben, maar hij had geen tijd wegens veel sporten en kon bovendien geen gitaar spelen. Daarom trad hij niet toe tot de Golden Earrings. Wel een passieve muziekliefhebber van onder meer jazz gebleven: Miles Davis nog zien optreden. Jammer dat het interview daar niet over ging. (19-09)

Ik ga met sprongen vooruit. In de Groningse Albert Heijn waar ik weinig had ingeslagen kon zelfstandig afgerekend worden via een soort apparaat dat barcodes scande en dat leverde een totaalbedrag op dat je met je pinpas kon betalen. De barcode op de ontvangen bon werd dan weer gescand als je de zaak verliet, en dat ging totaal goed! Zo meteen het wachtwoord van Mijn ING ophalen, ik heb al een geinige gebruikersnaam ontvangen. (Wordt helaas vervolgd.) (19-09)

Ook als je een wachtwoord afhaalt moet je wachten. Voor me een heer en dame, op leeftijd maar modieus vlot. ‘We horen bij elkaar,’ zegt de man. ‘Al lang?’ wil ik weten. ‘Vijftig jaar.’ ‘Eerst twee jaar verkering,’ aldus de vrouw. Onaangenaam vrolijke ING-medewerkster vraagt of ik een flesje water wil. Niets liever, natuurlijk. Dan aan de balie. Ik moet tekenen onder de mededeling ‘Ja, ik heb mijn wachtwoord voor Mijn ING opgehaald’ maar doe dit nog even niet. Want ik heb het nog niet opgehaald. Balieman zegt dat het wel goed zal komen. Als hij zich heeft omgedraaid om te regelen dat het inderdaad goed komt steek ik een ING-pen in m’n jaszak. Meer kan je niet doen. (20-09)

Was al vroeg (10.15 uur plaatselijke tijd) in vorm. Kocht in Het Filmhuis een kaartje voor de Miles Davis documentaire, bij de kassa twee vrouwen in gesprek, ving het slot van een zin op: ‘…was zó groot geworden,’ aldus de ene vrouw. Ik zei: ‘Het gaat toch niet over een gezwel?’ Gelukkig: het ging over een flink gegroeid hondje. (Geweldige documentaire, gaat die zien!) (19-09)

Niemand weet meer iets, lijkt het wel. Zag in de herhaling een aflevering van Boeken, waarin Maarten ’t Hart, die, zou je niet zeggen, pas in november vijfenzeventig wordt, werd ondervraagd over zijn recente roman De nachtstemmer. De held daarin is bekwaam in het leren van vreemde talen, zo stelt ondervraagster Tjitske Mussche vast, ‘in dit geval Braziliaans’. Denkt dat ze in Brazilië Braziliaans spreken! (21-09)

Dat was toch wel een cultuurshock, daar in Groningen: bij de kaartcontrole werd verteld dat er geen pauze zou zijn. In een Haagse Pathé maak je dat niet mee. Ging als gebruikelijk vooraan zitten alwaar extra beenruimte wegens de uitgespaarde ruimte voor twee rolstoelen die ik met mijn 1 meter 71 hard nodig heb. En toen kwamen er, wat ik nooit meegemaakt had, twee stoelen aangerold! De bestuurster van een ervan had moeite met inparkeren. Ze moest er halverwege Downton Abbey vandoor voor vermoedelijk toiletbezoek en vermeed bij terugkeer het inparkeren door vrijwel tegen het doek tot stilstand te komen. (22-09)

Wat is dat toch heerlijk, domme mensen. Zojuist via de autoradio een presentatrice van Radio 1 horen zeggen dat er naar aanleiding van een item over kleiduiven schieten was gebeld door boze activisten. Ten behoeve van eventuele overige luisterende domme mensen legde ze uit dat het bij kleiduiven niet om duiven gaat maar om klei. (23-09)

Er is nog meer leed dan ik al dacht want mijn Albert Heijn aan het De Savornin Lohmanplein en de rokende klanten kampen met grote tegenspoed, zo las ik gisteren in het voorbijgaan: ‘Shag is helaas niet verkrijgbaar omdat de lade niet opengaat.’ (24-09)

In een van mijn stambibliotheken lag een aankondiging van het Kinderboekenbal aldaar waar ik niets mee heb of mee kan. Na retournering van beelddragers door de regen naar de tijdschriftenleverancier, waar de The Beatles Years Vol. 2 is aangekomen. Voor me bij de kassa een dame die (zie Don’t look now) in kleurige regenkleding gestoken is (maar dan geel). Ze blieft vellen tekenpapier want het is binnenkort Kinderboekenweek. ‘Verderop in de bieb is er een Kinderboekenbal!’ zeg ik bemoeizuchtig. Ze draait zich als in Don’t look now om: geen enge boze oude dwerg met een mes maar een medewerkster van de bibliotheek die herkennend lacht. (27-09)

Dwars door de herfst heen naar Voorburg gefietst om bij theatertje Ludens een kaartje te bemachtigen voor een try-out van Freeks jaarconference De lachgasfabriek. Kassadame: ‘Bent u hier bekend?’ ‘Totaal niet. Wel op een avond in 1973 in de Vliegermolen onder meer de Eagles, Ry Cooder, Rod Argent en Slade gezien.’ Het was van groot belang dat ik mijn nam, adres en telefoonnummer afstond. ‘Voor als meneer De Jonge ziek mocht zijn.’ ‘Mevrouw, meneer De Jonge is nooit ziek!’ (28-09)

Hardlopen tijdens een wolkbreuk is helemaal leuk, merkte ik zojuist. (30-09)

Je trillende handen zweven boven het toetsenbord om eindelijk van start te gaan met Mijn ING en je hebt je gebruikersnaam en wachtwoord paraat en ziet bij de informatie staan dat je op de homepage van Mijn ING moet inloggen en klikt na eerst nog maar een mok koffie op login en dan komt de mededeling: ‘Sorry, Mijn ING is niet beschikbaar. We lossen het zo snel mogelijk op! Probeer het later nog een keer.’ Dat wordt dan morgen, heel misschien. (30-09)

Voor de vierde keer even Apeldoorn moeten bellen omdat het afsluiten van een rechtsbijstandverzekering al twee weken sleept. Onmiddellijk iemand aan de lijn krijgen ging ook niet: ‘Wilt u tijdens het wachten het muziekje blijven horen, toets dan 1, wilt u een kiestoon, toets dan 2.’ Om ze dwars te zitten zowel 1 als 2 niet getoetst! (01-10)

Spraakverwarring bij Albert Heijn – of misschien was het gewoon gewone verwarring. Oudere dame staat voor de uitstalling van melk. ‘Dat is volle melk,’ stelt ze vast. Ik beaam het. ‘Wat moet u hebben?’ vraag ik omdat ze voor de volle melk blijft staan. ‘Volle melk.’ ‘Dat is volle melk,’ zeg ik nog maar een keer. Het dreigt uit te lopen op een oeverloze discussie over volle melk en omdat ik onder hoge tijdsdruk leef pak ik een pak halfvolle melk extra calcium en ga op zoek naar een Bonusaanbieding. (02-10)

Zoals iedereen die mij niet goed kent weet kan ik in de omgang uitzonderlijk prettig zijn. Maar het valt niet altijd mee dat te zijn. In de boekenhoek van de Kringloop zegt een man zonder dat ik daar aanleiding toe gegeven heb tegen me: ‘Vier euro.’ ‘Wat?’ Hij houdt een boek op. ‘Kost vier euro.’ ‘En wat heb ik daarmee te maken?’ ‘Dat boek ga ik kopen.’ ‘O.’ (04-10)

Dat is toch wel prettig, met dit fraaie herfstweer door Meer en Bos hardlopen zonder hooivorken te moeten ontwijken of te hoeven uitwijken voor tractoren en Leopardtanks. (Mochten ze een vrouw zoeken, die laten in Meer en Bos de hond uit.) (16-10)

Sublieme anekdote. Jan van de Media Markt vertelde vanmorgen dat hij toen hij gisteren na het werk onderweg was naar Hollands Spoor bij de Doubletstraat twee tractoren geparkeerd had zien staan. De boeren gingen naar de hoeren! (Oftewel: de boeren wilden zelf ook wel eens gemolken worden.) (17-10)

Kop Teletekst: ‘G.J. van D. in gevangenisziekenhuis’. Het zou helemaal lekker allitereren als voor gevangenis een humoristische schrijfwijze van lang geleden gebruikt was: de G van Genis. (21-10)

Omdat de Brexit nog geen roet in het bestellen gooit bij Amazon gekeken of de seizoenen twee en drie van de serie Penny Dreadful voordelig verkrijgbaar waren. Dat waren ze maar lenen bij de bieb was nog voordeliger. Het eerste seizoen heb ik in bezit, dat wilde ik voorafgaand aan het tweede en derde nog een keer gaan zien. Maar ik kon het niet vinden! Daarom ook dat maar bij de bieb gehaald. (23.-10)

Ik ga vanavond geloof ik maar een uur eerder slapen. (27-10)

Mail van boekhandel Paagman met als onderwerp: ‘Deze week GRATIS geschenk van Mark Manson!’ Antwoord van Martin: ‘Deze week een GRATIS geschenk? Zijn er bij u ook weken dat er voor een geschenk betaald moet worden?’ (29-10)

Het is nog herfst maar als bij de huidige weersomstandigheden om 08.30 uur de voordeur en de balkondeur open moeten staan omdat er een schilder aan het werk is en je halverwege zit weg te tochten, heb je toch het idee dat het de winterschilder is. (31-10)

De geprinte richtingaanwijzing gaf aan: ‘Na 1,1 kilometer sla linksaf richting Viaductweg’ maar zelfs na twee keer de weg vragen was ik zo niet in de buurt van Kerkplein Beverwijk gekomen want ik was in Velsen Noord beland. Alsnog (vraag niet hoe) in Beverwijk aangekomen hoefde ik nog maar drie keer de weg te vragen om slechts twee minuten te laat in de bibliotheek te zijn. Nadien Esthers graf buiten beschouwing gelaten, dat zou nog zes keer de weg vragen geworden zijn. (06-11)

Upgepopte melding: ‘14 januari 2020 is de laatste dag waarop Microsoft beveiligingsupdates en technische ondersteuning biedt voor computers die werken op Windows 7. Wij zijn ervan bewust dat verandering soms moeizaam kan verlopen. Daarom melden wij vroegtijdig dat wij je kunnen helpen bij het maken van een back-up van je bestanden en de voorbereidingen op de volgende stap.’ Maar ze zijn zich er niet van bewust dat ze ‘Wij zijn ons ervan bewust’ hadden moeten schrijven. (07-11)

De schilders gaan hun gangetje. Kwam gisteren een aankondiging tegen: in week 35 (vanaf 26 augustus dus) zou men van start gaan. In die week verscheen er inderdaad tweemaal een kaalhoofdige op het balkon die inleidend reinigingswerk verrichtte, vorige week (31 oktober) werd er geschilderd. Maar de voordeur ontoereikend, die moest over. Sprak zojuist een van de twee overgebleven schilders aan (de derde is wegens wangedrag ontslagen) en vroeg wanneer hij in werking zou treden. Dat hij me maandag had gevraagd of ik vandaag thuis zou zijn herinnerde hij zich niet meer, hopelijk is hij het na zijn koffie-uurtje niet weer vergeten. (08-11)

Het is nu al, nou ja nu al, zo ver met me gekomen dat ik uit weerzin tegen het opzij schuiven van de boekentorens onder het bureau een werk dat ik wilde herlezen maar bij de bibliotheek ging halen: This house is haunted, van John Boyne. (11-11)

Ik geloof dat de weergoden me eraan proberen te herinneren dat ik morgen in de bibliotheek van Gieten moet zijn. (12-11)

Het is altijd afwachten of de geïnterviewde content zal zijn, dit keer zat het blijkens de mail die ik kreeg geloof ik wel goed: ‘Bedankt Martin. Een fijn gesprek. Goed geredigeerd. Groet, Freek de Jonge’ (13-11)

Je zult maar Piet heten. (17-11)

Je maakt soms wat mee (1). De tekst van een interview wordt altijd voorgelegd aan de geïnterviewde, zo ook aan de bestierder van het aanstaande Storyworld in Groningen. Hij struikelde bij lezing over het woord animatiemaker: ‘illustratrice en concept artist’ leek hem beter. Teruggemaild dat ik dat animatiemaker op de website van Storyworld gelezen had, waar stond: ‘Meteen vanaf de opening op 11 januari bij ons te zien: het werk Nederlandse illustratrice en animatiemaker Lois van Baarle.’ (18-11)

Je maakt soms wat mee (2). In Arnhem hoefde ik maar eenmaal de weg naar Rozet te vragen, aldaar een medewerkster gevraagd naar de Jenny die ik moest hebben. Als eigen naam gaf ik Martin op want anders gaan ze je meneer De Jong noemen. De benaderde jongedame besloot me naar de telefoniste te voeren want ze was pas kort in dienst en kende de weg nog niet optimaal. Wel wist ze dat Jenny de directeur was, maar ‘niet precies’ hoe ze eruitzag. ‘Dus wel ongeveer?’ wil ik dan zeggen. (19-11)

Voor wie al slim is, is het een makkie om nog slimmer te zijn. De Loosduinse bibliotheek wordt vanaf december inwendig verbouwd en materialen worden er daarom uitgeleend tot 2 maart. En dus laat ik reserveringen in Loosduinen afleveren. Maar daar werd gisteren administratief een stokje voor gestoken zodat ik een vanmorgen in de centrale voor vier weken geleende tiendelige dvd-box in Loosduinen retourneerde en meteen weer leende: tot 2 maart 2020. (20-11)

De huidige magnetron is een wonder van techniek. Toen ik de vorige in werking stelde zonder in de gaten te hebben dat ik er geen inhoud aan had gegeven, raakte het apparaat in een paar minuten tijd totaal vernietigd. Gistermiddag vergat ik voor het aanzetten de op te warmen zuurkool erin te leggen en daarvan kwam alleen maar stank die tot op de bovenverdieping te ruiken was. (21-11)

Met Freek op de foto is voor ons beiden een routineklus geworden maar deze is toch wel bijzonder. Ontving gisteravond na afloop van de voorstelling in Voorburg in de kleedkamer het eerder toegezegde (en dus ‘Voor Martin – eindelijk…’ gesigneerde) jubileumboekje Freek viert Carré met daarin een van de zijkant van de zaal gemaakte twee pagina’s vullende foto van de Neerlands Hoop avond, met Freek en kanariegele DAF op het podium en mijn zus en ik waarneembaar in de zaal. (22-11)

In de jaren dat ik drie (naar boven afgerond: vijf) Senseoapparaten versleet was het voor mij een uitgemaakte zaak: als de Senseo nog smeriger uitpakte dan anders moest er ontkalkt worden. Totdat ook dat niet meer hielp. Maar verstandelijk minder begaafde mensen moeten geholpen worden en daarom gaat er op het tegenwoordige toestel een lampje branden. Toen zich dat laatst voordeed ontkalkte ik dan ook, en omdat het lampje bleef branden nog een keer. Dat lampje brandt nu permanent: er moet dus niet ontkalkt worden maar ontbrand. (23-11)

Toen hij vernomen had dat er op een van zijn treinen geschoten was had Rogier van Boxtel zich afgevraagd of Nederland collectief gek geworden was, verklaarde hij in het Journaal. Naar mijn idee was de NS-topman individueel gek geworden want er waren niet 17 miljoen schutters geweest maar slechts twee. (25-11)

Bancaire mail is altijd welkom. ‘Momenteel is uw totale vermogen bij Robeco onbelegd. Door de verlaging van de spaarrente levert dat nu weinig meer op.’ (Die ging inderdaad vandaag van 0,03% naar 0,01%.) ‘Kunt u uw geld langere tijd missen? Dan maakt u met beleggen mogelijk meer rendement.’ Dat is wellicht een goed idee, want: ‘Er is geen rentevergoeding over het saldo vanaf 5 miljoen euro.’ (26-11)

Je moet in je leven een doel hebben, liefst meerdere. Ik heb er weer een gehaald, wat me op een felicitatie in hoofdletters kwam te staan: ‘GEFELICITEERD U heeft uw persoonlijke doel bereikt en hierdoor zojuist automatisch 75 EXTRA FreeBees ontvangen!’ (28-11)

Dat ik in een bomvol Tivoli Vredenburg bij Dweezil Zappa vooraan zou staan lag voor de hand, vrij verrassend was dat ik daar mijn pogotechniek moest aanwenden want zowaar werd My Sharona gespeeld. Waarom? Vader had de riff in een paar nummers verwerkt. Ook het publiek was top: jongeren van ruim onder de twintig maar ook een overenthousiaste man die nabij de tachtig moest zijn en die tegen het podium leunend de maat aangaf. (02-12)

Verwarring veroorzaken is mijn tweede natuur, zo niet mijn eerste. Zag op ‘Mijn bibliotheek’ dat het gereserveerde derde seizoen True Detective onderweg was naar Loosduinen. Dat leek me ongewenst want ginds is men dicht wegens een diepgaande verbouwing. Op de centrale navraag gedaan. Informatiedame belde naar Loosduinen maar kreeg (goh) geen gehoor. Iemand die elders opnam wist dat Loosduinse waar in Nieuw Waldeck werd afgeleverd. Ja, dat zag de infodame nu ook want ze had het scherm opgeroepen omdat niemand mij op mijn oneerlijke gezicht vertrouwt. Had ik het dan weer verkeerd gezien? Op een publieks-pc ‘Mijn bibliotheek’ aangezet, waar als afleveradres Loosduinen stond. De infodame van verre gecommandeerd dat te komen zien (‘Kijk dan!’), ze zou er iemand over bellen. (06-12)

Soms grenst inwendig vloeken aan uitwendig vloeken. In de heentram werd omgeroepen dat de dienstregeling in januari wijzigt: niet iets om per direct slapeloos van te worden. Had tien minuten om de vier minuten wandelen naar de terugtramhalte af te leggen, had ik op de dienstregeling gezien. Maar ruim voordien kwam die tram langszij! Een sprint van jewelste, de deuren gingen dicht maar ik was nog dermate bij zinnen dat ik mijn rugtas er niet tussen duwde want dan zou ik ervan gescheiden worden. Hoe kon het zo misgaan? Welnu, aan de halte Conradkade hingen twee dienstregelingen: een ingaand 20 juli, een ingaand 2 november. (09-12)

Een van de ergste dingen die ik me kan voorstellen is dat bij het verlaten van het parkeerdek van winkelcentrum De Savornin Lohmanplein de slagboom dienst weigert. Toen ik gisteren het parkeerdek op wilde rijden zag ik voor beide gesloten bomen op vertrek staande auto’s in de rij staan. Daar was een van de ergste dingen die ik me kon voorstellen realiteit geworden. Maar het was nog niet te laat. Ik reed achteruit – wat nog niet meeviel omdat ik niet in aanraking wilde komen met auto’s die langs de toegangsbomen wilden. Zowaar hoefde er geen schadeformulieren ingevuld te worden. (10-12)

Doordat de oven na een knalletje onbruikbaar was geworden kon er geen pommes duchesse meer bereid worden. En dus deze aanschaf. Alleen al van de gebruiksaanwijzing krijg ik het benauwd. ‘Voorkom dat er vloeistoffen in het apparaat komen om elektrische schokken en kortsluiting te voorkomen.’ ‘Wanneer u de heteluchtfriteuse vult met olie kan er brand ontstaan.’ ‘Haal de stekker direct uit het stopcontact wanneer er donkere rook uit het apparaat komt.’ En er moet een toezichthouder paraat zijn als de machine wordt gebruikt door ‘personen met verminderde fysieke, zintuiglijke of mentale capaciteiten of een gebrek aan kennis en ervaring’. (11-12)

Al vroeg van leer moeten trekken. Had maandag een interviewtekst voorgelegd aan bibliotheekdirecteur Carin, met het verzoek uiterlijk donderdag te laten weten of die akkoord was. Voor de zekerheid gisteren een herinnering gezonden. Vanmorgen (donderdag) nog geen reactie, dus de mail doorgemaild naar Sanne die eerder had laten weten dat er naar haar gemaild moest worden: ‘Anders moet de mail eerst langs verschillende collega’s, wel zo handig.’ Maar Sanne liet automatisch weten dat ze er niet was. In geval van nood kon Reine hulp bieden. Hele handel doorgemaild naar deze Reine, die antwoordde: ‘Ik begrijp niet goed wat u bedoelt’ – en toen was het pas 08.44 uur en zat ik nog aan de geroosterde muesli. (12-12)

‘Geachte klantenservice. Ik kocht eerder deze week uw heteluchtfriteuse BL-18003 en trof in de doos een gebruiksaanwijzing aan waarin op pagina 8-11 staat: (fig.4), (fig.3), (fig. 6) et cetera. Maar nergens zijn de afbeeldingen waarnaar verwezen wordt afgebeeld.’ Nog geen kroket heteluchtgefrituurd en ik ben nu al helemaal dol van dat apparaat. (12-12)

Een folder in de bus van een firma die mij erop attendeert dat op 23 december de losse verkoop van start gaat. ‘Professioneel vuurwerk in jouw straat!’ ‘Hardcore Master 3×144 shots 270 seconden rammen!’ Normaal gesproken 329,50 euro, onlineprijs 299,50. Ik denk dat je voor dat geld wel een vliegticket naar Syrië kunt krijgen waar zonder dat je eigen straat er last van heeft volop te genieten is van 270 seconden rammen en nog wel langer. luider en levensbedreigender ook. (17-12)

Het lenen van het derde seizoen True Detective werd de moeder van alle hoofdpijndossiers. De reservering was weken geleden vergeefs onderweg naar Loosduinen waar de verbouwing tot ontmanteling van alles had geleid. In New Waldeck haalde men daarom een hendel over, opdat er daar afgeleverd zou worden. Afgelopen vrijdag de dertiende was het object inderdaad derwaarts onderweg zodat een juichkreet me bekroop. Maar vier dagen later kon er nog altijd niet opgehaald worden. Men was gisterochtend van mening dat bellen naar de centrale geen zin had maar een mailtje die kant op hielp wellicht. Twee uur later dook de reservering op, men had geen idee hoe dat mogelijk was. Hopelijk kan er een true detective op de zaak gezet worden. (18-12)

Altijd leuk, een publiciteitsgeile advocaat. Van de week was het Knoops, met zijn kaalheid verdoezelende kapsel, die in EenVandaag een monoloog mocht houden over de aanhouding van Taghi. Er was geen uitleveringsverdrag, en dit en dat en zus en zo, en het zou volgens Knoops zomaar kunnen dat hij straks weer vrij rondliep. Intussen is Taghi in Nederland geland want in Dubai zeiden ze simpelweg: kom ’m maar halen. (19-12)

De tergingen worden dagelijkse kost: gisteren dankzij DHL, dat om 12.49 uur liet weten dat er tussen 12.44 en 15.15 een Amazonzending bezorgd zou worden. Mezelf kennende wist ik dat ik tegen 15.15 op van de zenuwen zou zijn, en dat was ik meer dan onbeschrijflijk toen er rond 15.30 een DHL-busje zonder af te remmen voorbijkwam en na een rondje door de wijk wederom. Om 17.10 was mijn toestand onhoudbaar geworden en diende de helpdesk (die van DHL) gebeld te worden. Maar eerst moest de telefoon opgeladen worden. Bij een blik uit het raam (17.15) zag ik een afgemeerd busje staan. ‘Was ik te laat?’ informeerde de bezorger zonder enige empathie. (19-12)

Op 17 maart 1997, tijdens BulkBoek’s Dag van de Literatuur in het Congresgebouw, lunchte ik in de artiestenkantine (waar anders) met Bart Chabot en wist daar bovendien Gerard Reve en Matroos Vos een handtekening te onttroggelen. Na het evenement voor scholieren was er gelegenheid tot het nuttigen van een consumptie. Ik stond ter hoogte van de bar een tijd in de buurt van de geduchte Jules Deelder. Ik hield ongebruikelijk mijn mond omdat ik in vrees verkeerde over wat er zou kunnen gebeuren als ik het woord tot hem richtte. (20-12)

Freek in Amsterdam, dat betekent vooraf Fame, en subliem getimed , het is de dag waarop de box set The Hot Rats Sessions uitkomt en aankomt. Men heeft op mij gerekend want er prijkt een post-it op: ‘Martin komt 20/2’. Ook nog een voordelig boek over Elton John vergaard. Heeft die banden met Zappa, zal men zich afvragen. In de terugtrein las ik daarvan de bevestiging. Elton over de gouden muziektijd eind jaren zestig, begin jaren zeventig: ‘You were listening to everything. You were listening to Ravi Shankar, you were listening to Hot Rats by Frank Zappa, you were listening to Astral Weeks by Van Morrsion, you were listening to the Band, to Leon Russell, t the Greatful Dead, to Jefferson Airplane. It was fucking astonishing.’ (21-12)

Vooropgesteld: het ligt (afkloppen) nooit aan mij. ‘Er gebeuren altijd rare dingen als ik met jou ga eten,’ sprak lang geleden mijn tafeldame wijsgerig en ervaringsdeskundig. We dineerden in restaurant Bazar aan de Albert Cuypstraat en of ze het erom deden nestelden zich nabij figuren die wat te vieren hadden en dat oorverdovend deden. Voorafgaand aan Freek bestelde ik in Brouwerij Troost een ijsthee. Na behoorlijk wat tijd serveerde men een glas kokend water plus een bakje theezakjes. Toen ik daar een bediener schreeuwend (lawaai door feestvierders!) op wist te attenderen had mijn disgenote haar glas bier al zowat geleegd. Wilde ik ijsthee zonder of met bubbels? Zonder. Tien minuten later: we hebben geen ijsthee. Doet u dan maar een biertje. Dat kreeg ik van het huis. (22-12)

Soms valt een vrije dag vrijwel volledig in de vernieling. Ik controleerde vrijdag of een gereserveerd seizoen American Horror Story al onderweg was, en niet alleen dat niet, ook nog was mijn pas geblokkeerd. Waarschijnlijk wegens in de bieb laten liggen. Vestiging Nieuw Waldeck gebeld, waar de huispianist de blokkade ongedaan maakte. Maar wacht eens, dacht ik na ophanging… Ik had het laatst bij Bibliotheek Bomenbuurt geleend. Derwaarts gebeld en verwarring gesticht omdat mijn pas niet geblokkeerd was, wat na een vondst reglementair dient te gebeuren. Zo meteen zien of ik er het verloren voorwerp kan heroveren. (23-12)

Freek blogt dagelijks over de voortgang van zijn voorstelling De lachgasfabriek en deed er van de week een foto bij van papiertjes waarop hij haastig invallen genoteerd had die hij later niet meer kon ontcijferen. Ik liet hem vrijdagavond na de voorstelling een van de talrijke soortgelijke briefjes zien die ten behoeve van mijn schrijven beschreven werden. Ook lastig leesbaar: ‘ontsuffers’ vond/vonden een plek in de roman Soep, dan drie onleesbare krabbels plus een wel leesbare maar ongebruikte grap (die hier nu wel gemaakt wordt). Kapper vraagt bij het afrekenen aan de geknipte klant: ‘Spaart u hairmiles?’ (24-12)

De airfryer was op 9 december aangeschaft en sindsdien waren er welgeteld vier kroketten en twaalf pommes duchesses in heteluchtgefrituurd. Uit oogpunt van rendabiliteit was het gisteren dus de hoogste tijd voor de volgende poging, anders was ik bij Cafetaria Loosduinen voordeliger uit. Twee kroketten! Maar hij deed het niet. In de gebruiksaanwijzing stond niets over ‘schudden voor gebruik’ maar pas bij het schudden van de machine, vlak voordat het uitdraaide op ermee gaan gooien, kwam er leven in de fryer. Bij de volgende twee kroketten hetzelfde verhaal. Onderzoek wees uit dat je de mand helemaal aan moet duwen. (Ja, als je een beetje handig bent kom je er wel uit.) (27-12)

Als groot liefhebber wil je een docu over Queen niet missen. Maar al snel neig je er door de opeenvolging van kritiekloze talking heads toe de handdoek in de ring werpen. Kwam er maar iemand in beeld die van Queen niet wil horen, hoop je. Maar nee. Amerikaanse muziekjournalist Lyndsey Parker: ‘In de jaren tachtig konden ze niet stuk.’ (O nee? De laatste Amerikaanse concerten waren in Los Angeles, september 1982: bij de tournees van 1984 en 1986 werd wegens de aldaar weggezakte belangstelling Amerika overgeslagen.) Volgens radiopresentator Paul Gambuccini zou dat niks voor Queen geweest zijn, optreden in kleine clubs. (O nee? In december 1979 was er de Crazy Tour of London, waarbij juist zaaltjes werden aangedaan, zelfs als er geen ruimte voor de lichtinstallatie was.) Maar als Brian en Roger aan het woord komen kan het er weer mee door. (28-12)

Een overbuur, begaan met de natuur en bevreesd voor het vreugdevuur, kalkt elk jaar op de muur. Nou ja: het is een muurtje, waar een boom voor staat die zij niet in de brand wil zien vliegen. Daarom staat er nu kleurig gekrijt: ‘Safe the tree’ – veilig de boom? Dat zou ‘Save’ moeten zijn, hoewel redden pas aan de orde is als de vlam erin gegaan is. ‘Spare the tree’ is in dezen de beste optie, maar het lijkt me niet dat buurtvandalisten zich daar veel van aan zullen trekken. Misschien dat een enkeling aarzelt en zich afvraagt of het wel een sparrenboom is die hij in de hens gaat steken. (29-12)

In de jaren vijftig was er nog volop filmcensuur. Alfred Hitchcock omzeilde die geregeld, zodanig dat de dubbelzinnigheid niet in de gaten liep. Dat aan het eind van North by Northwest na een romantisch moment een trein een tunnel in rijdt, bijvoorbeeld. En in Vertigo, als ex-detective James Stewart op bezoek is bij zijn ex-vriendin Barbara Bel Geddes, een ondergoedontwerpster, die tegen hem zegt: ‘I’ve gone back to my first live, painting.’ Stewart: ‘Well, good fot you. I always said you were wasting your time in the underwear department.’ In huiselijke kring was er geen censuur. Op een verjaardag liet Hitch aankondigen dat de gasten zich tegoed konden doen aan Hitchcake’s cock. (30-12)

Kop Omroep West: ‘Kaaienpoten gestrooid bij brandweerkazerne Den Haag’. Je weet niet wat deze figuren door het hoofd gaat (de plek waar bij anderen hersens zitten). Misschien hopen ze stiekem dat de brandweer vanavond met benzine zal blussen, dat ambulances over slachtoffers van steekpartijen heen rijden en weer terug en er nog een keer overheen. (31-12)

Het was wel weer een boekenjaar. Er honderd negen gelezen, twee gepubliceerd en flink gevorderd met Aan de stok en andere schermutselingen. (31-12)

2020
Toppie! LinkedIn laat weten dat ik deze week ben verschenen in negen zoekopdrachten. (03-01)

Je achterdocht gaat rijzen als er een mail aankomt met als afzender: ‘Beevestiigen’ en als onderwerp: ‘GaalaaxyS10+ beloniiingenn’. (06-01)

Een vergadering in de Chocoladefabriek geheten bibliotheek van Gouda. Na aankomst eerst maar eens het toilet. Dat gaat daar niet zomaar: er moet met een muntje van 50 cent of via een betaalpas betaald worden anders wordt betreding verhinderd door een draaiend mechaniek. Omdat ik gekke Henkie niet ben (of juist wel) deed ik het my way. Springen zou tot een calamiteit kunnen leiden (vallen, tanden uit de bek), daarom kroop ik onder het mechaniek door. ‘Dan weet je dat voor de volgende keer,’ zei ik tegen de handen wassende knaap die mij in actie zag en wel betaald had. (09-01)

Ik rij met sprongen vooruit. Woensdag naar Beverwijk geweest: niet zoals in november jongstleden abusievelijk in Velsen-Noord terechtgekomen, en alleen in Beverwijk zelf weer verkeerd gereden. Gisteren naar Haarlem, dat ging geheel volgens het boekje, afgezien van op de terugweg een onterechte weg. Lang geleden routineerde ik wat minder. Ik moest toen ook naar Haarlem (de VNU) en kreeg van iemand het advies ‘over Schiphol’ te rijden. Ik was gehoorzaam maar vond het wel raar dat ik op die manier nabij de vertrekhal belandde. (10-10)

Na het afrekenen van eenmaal Granny Smith las ik in de Bonusfolder dat de tweede dan gratis was. Dit bij de servicebalie gemeld, ik mocht mijn gratis setje gaan halen. De kortste weg terug daarmee was door de toegangspoortjes maar die waren eenrichtingsverkeer. Na het avontuur in Gouda wilde ik niet ook hier onderlangs gaan: je krijgt algauw een naam als onderkruiper. (13-01)

Lang gewacht, stil gezwegen, niet verwacht, toch gekregen: de HEMA heeft weer paaseitjes! (16-01)

Over de aanstaand in première gaande film Mudhond lees ik: ‘Jonathan, een zachtaardige jongeman, wordt bij gebrek aan bewijs vrijgelaten uit de gevangenis.’ Maar als er gebrek aan bewijs is, hoe is hij dan in die gevangenis terechtgekomen! (18-01)

[Facebookvertaalfout: Xi Jinping als Mr Shithole]. Dat brengt in herinnering een anekdote die leraar handelsrekenen Smit vertelde. Een Nederlander opende een restaurant en wilde Chinese karakters op het raam hebben. Die werden overgenomen van de theekisten die hij uit China ontving. Op een keer vroeg hij aan een Chinese eter wat die karakters op het raam eigenlijk betekenden. Er bleek te staan: ‘Thee voor blanke honden.’ (19-01)

Voor de BBC-camera verloor Michael Palin het gevecht tegen de tranen. Geen wonder: hij was sinds 1962 hecht bevriend geweest met Terry Jones. Ze vormden al voor Monty Python een schrijversduo, en ook erna (Ripping Yarns). Welk volgend overlijden zal het hardst aankomen? Palin en Cleese waarschijnlijk ex aequo, gevolgd door Terry Gilliam (vanwege zijn bekendheid als regisseur) en als laatste Eric Idle, de solist op sketchgebied (Cleese schreef samen met Chapman). Geen terechte laatste plaats want Idle was een drijvende kracht. Hij gaf structuur aan de tv-uitzendingen en gaf aan de reünieoptredens in 2015 vorm en inhoud en heeft bovendien de succesmusical Spamalot op zijn naam staan. (23-01)

Kwam een mail tegen die ik Terry Jones op 15 december 2006, 18.12 via zijn website gestuurd had. Er was in het nieuws gekomen dat hij met kanker kampte en daarom schreef ik: ‘Don’t worry – the Pythons will probably die alphabetically. Martin de Jong (Mrs)’. (Dat ‘Mrs’ stond onder in de tv-serie getoonde ingezonden brieven, met name als ze door een man ingezonden waren.) (24-01)

Wanneer begon het mis te gaan? Misschien toen men besloot ‘gegevens’ te vertalen als ‘data’, tot dan toe het meervoud van datum. Men denkt dat het Nederlands geworden is, als je een woord letterlijk vertaalt, zoals ‘objectify’ dat men hier ‘objectiveren’ is gaan noemen. Stuitte gisteren op een ‘vertaling’ waarbij men van ‘wait till you see them today’ had gemaakt: ‘wacht tot je ze vandaag ziet’. Als het vandaag is hoef je niet te wachten, zou ik zeggen. (31-01)

Twee jaar terug twintig minuten verdwaasd door Schiedam gedoold, gisteren slechts tien minuten. Ik moest de tweede afslag op een rotonde hebben en belandde op een weg die niet de weg van mijn geprinte routeplanning was. Er stond een bord CENTRUM maar als je die richting ging reed je misschien rechtstreeks de A4 op, omdat ze de binnenstad autoluw willen houden. Maar volgens een wegwijzer voorzien van Google Maps ging ik de goede kant op en zo bereikte ik de garage aan de (wel ja) Kreupelstraat. Amsterdammers opgelet: vijf kwartier geparkeerd voor vijftig cent! (01-02)

Een hond mag geen chocola hebben, een kat geen melk, en je moet het zelf niet te gek maken met chocolademelk. (03-02)

Dat wordt nog wat, als de kwaliteit van onderwijs verder blijft afnemen. Of nee: dat is al wat. Je hebt er die van ‘sowieso’ drie woorden maken, en daarbij van de s een z. Las onlangs een Tweet waarin de betreffende twitteraar schreef: ‘swa’. Swa? Wat was swa? O ja: soit. (04-02)

Het eerste kievitsei zal nog wel even op zich laten wachten maar wel al het eerste mondkapje gezien, in de Loosduinse Hoofdstraat. Het werd gedragen door een dame, dus lastig om het aan de burgemeester aan te bieden. (05-02).

Aan die recente foto’s te zien zou hij een prettiger leven gehad hebben als hij er tien jaar eerder tussenuit geknepen was. Leerzaam zijn de reacties onder het artikel. Want al is de kop nog zo groot en wordt Catherine Zita-Jones zijn schoondochter genoemd: er zijn lezers die zich hem van Romancing the Stone herinneren, en denken dat Michael Douglas dood is. En dat die 103 was. (06-02)

Had die naamsverandering niet geleidelijk kunnen worden doorgevoerd, bijvoorbeeld een overgangsjaar waarin de lekkernij moorhoofd heet? (06-02)

Alsof ik niet genoeg sport. Teruggekeerd van 21 minuten non-stop hardlopen naar en door Meer en Bos vind ik in de brievenbox een flyer die me aanmoedigt een gratis proefles kickboksen te volgen. Er zijn categorieën kickboksen ‘man/vrouw’ (kickboksen lijkt me beter dan elkaar in huiselijke kring met servies bekogelen), ‘ladies only’ (dus geen viswijven) en ‘ouder kind kickboksen’. Als dat kind onder de tien is lijkt het me een ongelijke strijd. (08-02)

Amazon had niet meer op voorraad, daarom het tweede seizoen bij producent Network besteld (nog goedkoper ook): gerestaureerd beeld, enige extra’s en een boek van 171 pagina’s. Vorige week dinsdag verzonden, maar zonder track & trace! Waar bleef dat pakje! Dat pakje werd zojuist na het hardlopen in de brievenbox aangetroffen en was niet gekomen met Post.nl, DHL of UPS maar par avion via Royal Mail. Seizoen drie (31 maart) zal ook wel in de brievenbox passen. (12-02)

Ik had me Valentijnsdag heel anders voorgesteld. Althans niet bedacht dat die zou beginnen met een mail aan FreeBee.nl: ‘Ik werd erop geattendeerd dat per 1maart FreeBees alleen nog met een geregistreerde spaarkaart ingewisseld kunnen worden. Op uw website vul ik daartoe mijn kaartnummer in, 70567805125107. Dan moet er een ‘activatiecode’ ingevuld worden, die zou zich ‘rechts bovenin’ op de achterkant van de kaart moeten bevinden. Maar die bevindt zich daar niet, althans niet bestaande uit vier cijfers: er is slechts een 7 te ontwaren. Hoe nu verder? (14-02)

De geprezen cd Kiwanuka van Michael Kiwanuka werd bij de Media Markt voor 11,99 aangeboden, dus ermee naar de kassa. Daar wordt iemand geholpen die een televisietoestelletje op afbetaling wil kopen, een van meer dan 1200 euro. Om de afbetaling geregeld te krijgen moet hij volgens de kassadame zijn paspoort overleggen. Ik aan de beurt. Kassa slaat 11,99 aan, dame zegt: 1199 euro. Ik zeg: ‘Dan moet ik mijn paspoort gaan halen.’ (15-02)

Heb maar zes ons paaseitjes gekocht want chocola schijnt je goed te doen. Brief van ING: TAN-code stopt, moet de ING Scanner gebruiken. ‘Vraag deze tijdig aan via Mijn ING.’ Wat staat daar? ‘Je vraagt deze aan via het bericht dat je hebt ontvangen via Mijn ING.’ Daar heb ik geen bericht ontvangen! Als ik bij de klantenservice aan de beurt ben heeft men mij op Mijn ING uitgelogd. Heer stuurt me naar Mijn ING, dus ik moet weer inloggen. Gelukkig bel ik vast en kan gelijktijdig mobiel de wachtwoord-SMS lezen. Er wordt voor gezorgd dat ik de scanner op 10 maart heb. Enigszins opgelucht, toch aan de paaseitjes gegaan. (18-02)

Voordat ik gisteren ging hardlopen behelsde het ontbijt een mok koffie, twee mokken Vifit en muesli met lijnzaad – als ik dat zo lees is het geen wonder dat ik vaak voor Anouk word aangezien: ‘Maar sporten is niet het enige wat Anouk zo fit en gezond houdt, want ze let ook goed op haar voeding. “Warme proteïne shake met havermout of gekookte eieren. En 2 zwarte koffie”, reageert Anouk op de vraag wat ze eet als ontbijt.’ (24-02)

Nadat ik op 10 februari 1988 aan het hardlopen was gegaan moest ik eraan wennen dat sommige mensen het uit een misplaatst en mislukt gevoel voor humor riepen. En nog steeds, zoals zojuist. Een mannetje riep toen ik hem naderde: ‘Ze hebben ’m al!’ Omdat ik haast had minderde ik geen vaart en keek ik in het passeren zo minachtend mogelijk aan en zweeg dodelijk. Ik had ook kunnen stoppen en hem vastgrijpen en door elkaar schudden en op de grond werpen, zeggende: ‘Denk! je! dat! dat! een! leuke! en! originele! grap! is!’ (27-02)

Omdat de toetsen naast elkaar liggen kan er makkelijk abusievelijk een s getikt worden als het een a moet zijn (of een a als het een s moet zijn). Als er dan een woord ontstaat dat geen wartaal is, kan je eroverheen lezen – zoals de schrijver van de uitvoerige toelichting bij het tweede seizoen Monty Python’s Flying Circus. In een sketch zit een stukje verfilming van Shakespeare’s Julius Caesar, uit dat toneelstuk komt volgens de toelichter: ‘Beware of the idea of March’. (28-02)

We leven in een rare tijd, dus toen de dame van Primera toen ik haar ter verzending een pakje aanreikte gelijktijdig nieste, zei ik: ‘Beetje corona?’ (28-02)

Ik had oude afleveringen van Coronation Street gezien, waarin burenruzies veel toeschouwers trokken, dat zal meegespeeld hebben. Bij de bieb Loosduinen om de hoek was een jochie zeer in tranen, terwijl zijn moeder in zijn gezicht tegen hem tekeerging. Zoiets kan ik niet aanzien, dus ik ging erbij staan. ‘Wilt u doorlopen?’ voeg het mens. Dat wilde ik niet. ‘Ik zie dat het u aan opvoedende kwaliteiten ontbreekt,’ zei ik. Doordat ze zich tot mij richtte kalmeerde het ventje dus liep ik door. Maar ik had nog genoeg op mijn repertoire, zoals: ‘U bent niet geschikt om moeder te zijn!’ Ook een handgemeen zou ik niet uit de weg zijn gegaan. (29-02)

Geweldig. Fantastisch. Enorm goed gedaan. Petje af. Wat een prestatie. Heb je dat in je eentje voor elkaar gekregen? You make that dress look pretty. Met dat nieuwe kapsel zie je er tien jaar jonger uit. Is dat je dochter? Ik dacht dat jullie zussen waren. En hoeveel kilo ben je precies in twee maanden tijd afgevallen? Ik wou dat ik zo weinig rimpels had. (En tot zover mijn bijdrage aan de Nationale Complimentendag 2020.) (01-03)

Was weer eens eenmansdierenambulance. Fietsend over de Veenkade naderde ik een geparkeerde auto met een kat erop die via de voorruit probeerde af te dalen maar geen succes had. Het dier liet zich onder de kin aaien en toen dat goed bleef gaan waagde ik het erop – want het betekende aan de onderkant vastpakken, daar zijn ze als het onbekenden betreft niet altijd van gediend en voor je het weet moet je dan gehecht worden en een oog missen. Maar weldra stond hij of zij weer met alle pootjes op de grond en zat ik weer op de fiets. (04-03)

Ga het straks weer proberen. Het Nationale Theater doet de kaartverkoop voor Theater aan het Spui. Was er vorige week voor een kaartje maar de verkoop zou pas op maandag beginnen. Me gisteren dus weer vertoond. Vergeefs, zo bleek: voor Movies that Matter doet Het Filmhuis de kaartverkoop. Op de balie een bak zuurtjes. ‘Helpt dat tegen corona?’ vroeg ik. ‘Ja, dat helpt tegen corona.’ Dus met zo’n zuurtje in de muil doorgefietst naar Het Filmhuis, waar men aan de kassa van mening was dat de kaartverkoop de volgende dag (deze dus) zou beginnen. Ben benieuwd. (05-03)

Kaartje bemachtigd. Maar hoe! Bij aankomst in Het Filmhuis had de kassaman iemand aan de lijn, en waarschijnlijk al een tijd want het duurde nog een tijd voor hij uitgeput opgehangen had. De beller belde voor Movies that Matter en werd online bij de hand genomen en naar het blokkenschema gevoerd en kreeg uitgelegd hoe je meerdere kaarten kon bestellen en vervolgens hoe je korting verwerkt kreeg. Ik zei toen ik aan de beurt was: ‘Dat wordt niks. Want het is een gouden regel dat iemand die het uit zichzelf niet begrijpt ook de uitleg niet begrijpt.’ (05-03)

Morgen de City-Pier-City, vandaag al tumult geïnitieerd. Op het Malieveld een enorme keet (ik bedoel van de organisatie) waar het startbewijs ophaalbaar was. Twee toegangsdeuren, een figuur liet weten dat ik de achterste moest hebben. Ik dus naar binnen door de voorste, zeggende: ‘Maakt dat wat uit?’ Startbewijs in ontvangst genomen, figuur was bij de uitgang gaan staan, dus ik via de ingang vertrokken. ‘U bent dwars vandaag,’ meende de figuur te moeten constateren. Hij moest eens weten. (07-03)

De kat van ome Willem was op reis geweest (voor zeven dagen naar Parijs geweest), dus het kwam vaker voor. Maar ik keek toch wel op toen ik in lijn 2 een witte kat zag lopen. Iemand ermee naar de dierenarts? Het beest ging naar voren, ik klopte op de deur van de bestuurder. Geen zorg: de kat reed geregeld mee naar Leidschendam, liep daar even rond en keerde per tram terug. ’Daar ben je weer,’ aldus een passagier die het vaker meegemaakt had. Bij een halte haalde de bestuurder de kat zijn cabine binnen, maar liet hem even later weer vrij. Dat was allemaal surrealistisch, even later werd het in Pathé psychedelisch bij Nick Mason’s Saucerful of Secrets. (Terug lijn 3, zonder kat. en zonder betalen want de ov-machines waren defect.) (11-03)

Met de trein, ook wel fijn. Had het keurig uitgekiend: de rechtstreekse naar Amsterdam, over Haarlem. Vlak voordat ik naar de tramhalte vertrok nog even online gegaan: geen treinen volgens dat parcours wegens een defect spoor of zoiets. Dan maar via Schiphol, en omdat dat bevallen was ook terug via Schiphol (mede omdat het genoemde probleem nog niet verholpen was). Aldaar bleek de trein naar Den Haag CS vervallen te zijn, waarschijnlijk hadden ze nog maar een spoor kapotgemaakt. De Sprinter ging niet verder dan Hoofddorp, daarvandaan bussen naar Leiden. En dus werd het reizen via Utrecht. Momenteel op het traject Den Haag – Amsterdam geen problemen meer, maar omdat ik thuis ben gekomen heb ik niets aan. (11-03)

Tot nu toe zie ik vooral de voordelen van het virus. Lekker rustig in tram en bioscoop, voorlopig geen dronken voetbalsupporters op de openbare weg. En als het meezit gaat dat verschrikkelijke Eurovisie Songfestival niet door. (13-03)

De commotie ontvlucht in Pathé, waar het vrij zitten was (daarom koos ik een stoel). Weg zwijmelen bij Emma, spelend in een onbekommerde tijd, waarin je niet om de haverklap je handen hoefde te wassen, toen er nog geen tandpasta of toiletpapier bestond. En geen coronagevaar, alleen zo nu en dan vlektyfus, scheurbuik en builenpest (13-03, bij YouTube trailer)

Zolang er thuisgewerkt wordt kan de maximumsnelheid wel naar 180 km p/u. (14-03)

Er wordt wc-papier gehamsterd (wat moet je daarmee als er straks geen eten meer is?) maar paaseitjes waren er bij de HEMA gisteren nog volop. Van contant geld wilde men daar niet weten, zelfs wat je wilde afrekenen niet aanraken: je moest het zelf doen, met een scanner. Als je mij kwaad wilt krijgen moet je met onzin aankomen. ‘Jullie willen je handen er niet aan vuil maken maar alle klanten zitten aan die besmettelijke scanner!!!’ (15-03)

O ja: dat Britse voornemen om zeventigplussers huisarrest te geven. Moest meteen denken aan Paul McCartney, Mick Jagger, Pete Townshend, Roger Daltrey, Tom Jones en Brian May. De laatste blogt er dit over: ‘Can this be true ? It sounds more and more like a distopian science fiction film. So anyone over 70 will now be discriminated against ? Denied their freedom ? Under house arrest ? And please don’t tell me “It’s for your own good, Bri”. The reason given in the small print is that this will be done to ease pressure on NHS, so younger cases can be prioritised. This means it’s basically for the good of the young, now that we old buggers have been declared of secondary importance ? Wow. So, last month I’m travelling the world playing to 40,000 happy kids per night – and next month, if I’m seen loose on the street, I will be reported to the police ? What an awful slippery slope we are on. Can they really get away with this ? Excluding us from society ? Have they really thought this through? I guess I will no longer be able to say “We’re all in this together”. Or have I got this wrong? (15-03)

In deze tijd komt het aan op scherpe journalistiek, dus dan moet je niet een NOS-verslaggever een kwartier voor de sluiting een café in sturen als dat iemand is die vergeet na het stellen van een onnozele vraag de ander de microfoon voor te houden. (15-03)

Naast het leed dat allen treft (vanavond toespraak van Rutte), het leed dat sommigen treft (de maximumsnelheid naar 100 km) is er nog wat persoonlijk leed in de vorm van een aankondiging van Stedin: ‘U heeft geen stroom op 16-03-2020 tussen 08.30 en 12.30 uur.’ En: ‘Mocht er iets onverwachts gebeuren, kunnen de werkzaamheden uitlopen.’ Kortom: kaarsen hamsteren! (16-03)

Was bij Albert Heijn snel klaar en goedkoop uit want de benodigde Sinaasappelen, Vifit en wattenstaafjes waren er niet. Wel gescoord: mandarijnen (benieuwd wat dat nou weer is) en voor de verandering Alpro. En: volop verkrijgbaar en nog in de Bonus ook: Palmolive Melk & Amandel, wat geen combinatie is van zuivel en amandelen maar handzeep. (De aangekondigde afsluiting van stroom door Stedin bleef uit, weet nog niet of daarover geklaagd zal worden.) (16-03)

In deze donkere tijd hebben mensen behoefte aan een praatje. Ik stopte papier in de papierbak, een genaderd mannetje probeerde daarover een dialoog op gang te brengen: ‘Dan ben je het maar kwijt. ‘Ja.’ ‘Daar zijn die bakken voor.’ ‘Ja.’ ‘Papier hier.’ ‘Dat is van de Efteling,’ antwoordde ik wat uitvoeriger. Maar het bleef een onzingesprek. (19-03)

Maar ook een goed gesprek gehad, in Albert Heijn Fahrenheitstraat, waar de winkelleider op de vraag waar ik een bepaalde Bonusaanbieding kon vinden liet weten dat alles in de aanbieding was. Dat wilde ik dan wel eens nalezen in de folder, en die vroeg ik te leen bij klant die er een vasthield, een heer (echt waar) uit Duindorp. We raakten het er snel over eens dat het vreugdevuur dit jaar waarschijnlijk geen doorgang zal vinden, en oordeelden eensluidend over de krukkende burgemeester Krikke en haar wel capabele opvolger. (20-03)

Dat hoef je tegen zeventigplussers maar eenmaal te zeggen, dat ze al om zeven uur in de supermarkt terechtkunnen. Toen ik anderhalf uur later ook was toegelaten zag ik dat de schappen met Kukident volledig leeg gehamsterd waren. (23-03)

Het aangifteformulier was ingevuld maar hoe het voor eigen administratie te kopiëren? De bibliotheek is tot 6 april dicht (zal nu wel 1 juni zijn), de Albert Heijns hebben de kopieerapparaten buiten werking gesteld. Via Google ontdekte ik dat het bij Bruna Ouddorp (Hoenderdijk 19) kan maar dat is vanuit Loosduinen 65 km rijden, wat de prijs (10 cent per kopietje) nogal opdrijft. Maar vond via Google ook de Printerette aan de Valeriusstraat, 5,9 km fietsen. En ze waren in bedrijf en kopietjes kostten slechts 9 cent. Benieuwd of ze bij de Belastingdienst de aangifte met handschoenen aan bekijken. (24-03)

Gisteren een historisch interview bij Rijnbrink in Deventer want vanaf vandaag is het pand niet langer toegankelijk: daar had menigeen zo te zien al op gepreludeerd. De Georges die ik ondervroeg verkeert in overeenkomstige omstandigheden: ook hij staat om halfzeven op, gaat in de vroegte een ommetje hardlopen en werkt thuis – maar hij raakt daar volkomen vermoeid van. Misschien omdat drie kinderen van onder de tien om je heen hebben meer spektakel geeft dan twee katten van boven de tien. (25-03)

 We hebben allemaal wel eens naast een onbehouwen bestuurder gezeten, met de handen aan het dashboard vastgeklonken en wit wordende knokkels. Toen ik gisteravond naar de spannende serie FlashForward keek gebeurde iets dergelijks: onder mij scheurde het hoeslaken in de lengte doormidden. (26-03)

 De pakketbezorger maakt tegenwoordig een buiging en legt de pakjes voor me neer in plaats van ze aan te reiken, dat heeft wel wat. Zijn coupe viel me op, dus ik vroeg hoe hij het klaargespeeld had in deze coronatijd een kapper te vinden. ‘Ik heb het zelf gedaan,’ zei hij. Als het zo door blijft gaan zal er niets anders opzitten, wat in mijn geval dan als voordeel heeft dat mensen automatisch anderhalve meter op afstand blijven, en wel meer ook. (29-03)

Vreemd winkelen in de Loosduinse Hoofdstraat. Bij de HEMA is gebruik van een mandje verplicht. ‘Moet ik dan ook iets kopen?’ Nee, hoor. Ik kies uit het assortiment drie zakjes paaseitjes (twee betalen!) maar houd die in de hand en leg ze niet in het mandje: weer eens burgerlijk baldadig bezig. Na het eigenhandig afrekenen bereik ik de kapper (70+), die een briefje op het raam heeft: wegens corona tijdelijk gesloten. We zwaaien naar elkaar want hij zit in zijn zaak zinloos naar buiten te kijken. (31-03)

Vreemd, zoals het kan gaan: ik kon niet op een naam komen, Liz wist wie ik bedoelde maar kon ook niet op de naam komen. In de verder verlaten bibliotheek van Hoogeveen gaf ze me gisteren geen hand maar wel een bekertje cappuccino, waarvan ik zei dat dit na leegdrinken onmiddellijk vernietigd moest worden want je weet maar nooit. Liz was na een weekje bed weer op de been, de dame die ik vandaag in Weert zou gaan interviewen liet vrijdag weten dat ze met coronaverschijnselen in het ziekenhuis was beland. (08-04)

Blij dat ik ook op dit punt tot een minderheidsgroepering behoor: ‘Bijna een op de tien Nederlanders tussen de 16 en de 80 heeft sowieso geen smartphone, blijkt uit cijfers van Telecompaper, en kan de app dus helemaal niet gebruiken. Maar dat zou niet uit moeten maken, denkt het kabinet: dan zou de 60 procent alsnog gehaald kunnen worden.’ (09-04)

Corona of geen corona: had grote trek in een beetje vis, dus ik plaatste bij de viskraam een bestelling (drie lekkerbekken, drie haringen en een makreel, die ik thuis achter elkaar wist in te nemen). Omdat ik een goede band met de visboer heb vroeg ik of hij en zijn team nog gezond waren. ‘Helemaal gezond!’ glunderde hij, waarop ik zei: ‘Zo gezond als een vis!’ (11-04)

De Posthoorn beschouwt zichzelf als ‘Dé weekkrant voor alle Zuidwesters en Loosduiners’ en daar zou ik aan willen toevoegen: ‘en past precies in de kattenbak’. De jongste editie heeft als prominente voorpaginakop: ‘Tientallen senioren volgen sportles vanaf het balkon’. Waarmee de indruk gewekt wordt dat ze naar die sportles staan te kijken. (12-04)

Sinds de late middeleeuwen bericht het RTL Journaal op tweede paasdag over mensen die uit verveling een meubelboulevard bezocht hebben. Dat kan dit jaar niet het geval zijn. Daarom zal er een item worden uitgezonden waarin een verslaggever door verlaten meubelboulevards loopt en zegt dat het er verlaten is. (13-04)

Een van de bijverschijnselen van het coronavirus is dat mensen die je niet kent je om de een of andere reden op straat in het passeren groeten. (14-04)

Met de Sprinter, waarin het rustig was, naar Amsterdam, waar het rustig was. Eerst Patisserie Confiserie Arnold Cornelis, mijn geheime adresje voor boterkoek. Dan langs het American Book Center (gesloten) en Waterstone’s (dicht). Concerto is open en verstrekt beschermingshandschoenen maar aantrekken lukt me net zo slecht als O.J. Simpson. Bij de uitgeverij waar ik voor een interview moet zijn is het wegens coronagevaar behoedzaam manoeuvreren: als zich een tweede bezoeker meldt stel ik voor totdat die gepasseerd is me in het toilet te verschansen zoals men dat bij het Theater van de Lach onder een bed placht te doen. (22-04)

Kocht bij Concerto Do it again, een verzamelaar van Deodato, waarvan ik alleen de titeltrack (Steely Dan cover) al had. Gisteravond via de koptelefoon 76 minuten genoten van funky uitvoeringen van Peter Gunn en veel meer moois. Deodato brak solo door met de elpee Prelude (1972), op CTI (Creed Taylor Incorporated), opgenomen in de studio van de legendarische Rudy Van Gelder: Billy Cobham drums, Ron Carter en Stanley Clarke bas, Airto percussie. Ik bedoel maar. Dat begint onvergetelijk met een bijzondere versie van Also sprach Zarathustra (de reguliere werd door Stanley Kubrick gebruikt in 2001: A Space Odyssey, die van Deodato is te horen in Being There). Had de elpee en heb de cd, ook Deodato 2 en Deodato in Concert. Las in het cd-boekje (1988) daarvan dat Deodato niet meer optrad maar dat was gelukkig niet waar: zag hem in 2002 op het North Sea Jazz Festival (toen ook Cassandra Wilson, Gino Vannelli, St Germain en Koop). Herinner me dat er geweldig luid gespeeld werd, dat Zarathustra op het menu stond, dat Deodato een keurig heertje van zestig geworden was, dat ik vooraan stond en een hand van hem kreeg. (23-04)

 Leuk geprobeerd, maar ik trap er niet in. Post van het Wereld Kanker Onderzoek Fonds dat een acceptgiro stuurt en me een formulier wil laten invullen waarop mijn naam en adres vermeld staan! Men wil weten hoeveel dagen in de week Martin de Jong ten minste twee stuks fruit eet. En hoeveel minuten per dag hij gemiddeld aan lichaamsbeweging doet. Dat ik eergisteren 8 minuten hardliep, een uur fietste en vijf kwartier wandelde en gisteren 11 minuten hardliep en twee uur wandelde vertel ik aan niemand. Je kunt op die vraag ook antwoorden: ‘Weet ik niet’. Dan zal er wel een vragenlijst van het Alzheimerfonds komen (plus acceptgiro). (24-04)

Zag in het Journaal de een of andere Jan Doedel van een burgemeester in een radiostudio met zijn ambtsketen om (daar hebben de luisteraars wat aan) iemand verrassen met het bericht dat hij of zij bij de lintjesregen uitverkoren was. Een helaas onbenutte buitenkans om in die rechtstreekse uitzending te antwoorden dat deze burgervaarder dat lintje in zijn reet kon steken. (25-04)

Eddy P.G. doet niet meer mee. Een held uit het team vol helden dat als eerste de Europacup won, wat wij in hotel Vogelzang in Valkenburg op tv zagen gebeuren. Grote verrassing daarbij: trainer Ernst Happel had Eddy Treijtel op de bank laten plaatsnemen en de oude Pieters Graafland (36 jaar maar liefst!) opgesteld. (29-04)

Gisteren naar Groningen ging relaxt maar dat Under Pressure uit de speakers kwam toen ik de parkeergarage in reed was een veeg teken. Want het ging wegens corona zomaar niet: er werd geen kaartje verstrekt, ik moest de betaalkaart tegen een lezer houden. Paniekerig portemonnee tevoorschijn geplukt, door omstandigheden was daarvan de ritssluiting onklaar geraakt, dus onder meer rijbewijs naast de stoel gevallen waar ook eens maandenlang een vermist broodje verbleven had. Daar rees de slagboom. Bij de afreis zou het ook zo gaan: alvast op een aantal onbegrijpelijke knoppen gedrukt, vertrek verliep zowaar vlekkeloos. Straks Leeuwarden en de parkeergarage aldaar, vrees dat ik onderweg geen oog dichtdoe. (30-04)

In Leeuwarden verstrekte de parkeergarage een ticket en maar goed ook want op vertoon van de achterkant is het bij McDonald’s twee Big Macs halen, een betalen. Wegens corona duurde de bereiding lang, toen ik voorzien was moest ik ze, zittend in de wind, om op tijd te zijn in tien minuten wegwerken. Maar dat is een Elvisfan wel toevertrouwd. Het biebpand was dicht, ik zou bij aankomst opbellen. Het 06-nummer stond op papier dat toen ik met de rechterhand toetste uit de linker weg wilde waaien. Hé, een onbekend nummer. Misschien moest de genoteerde 7 een 3 zijn. Jawel, er werd opgenomen. Maar niet door de beoogde directeur. Die verscheen na proberen van het vaste nummer. Volgens hem was het niet een 7 of een 3 maar een 5. Multi-interpretabel, mijn handschrift, om het woord onleesbaar, dat een negatieve connotatie heeft, te vermijden. (01-05)

 Nabij de papierbak had zojuist een oudere hondenuitlater behoefte aan een babbel want er stond een auto geparkeerd waarvan alle banden lek gestoken waren en de lak rondom van krassen voorzien was. Ik sprak het vermoeden uit dat er opzet in het spel was. De man had een meisje en haar moeder bij de auto zien staan: ‘Misschien was het een wraakactie omdat ze de verkering had uitgemaakt.’ Ik zei: ‘Dat moet je ook niet doen.’ (02-05)

 De overheid is goed in het afkondigen van maatregelen waarvan de naleving niet te controleren valt. Zoals: onder de 18 in de supermarkt geen bier mogen kopen. Nou, dan laat je een oudere voor je afrekenen. En vanwege corona: geen airco in de leswagen. Ga dat maar eens controleren. Of dubieuze maatregelen, zoals mondkapjes in de tram, waarbij nog altijd 20 tot 80% besmettingsgevaar bestaat. En hoevelen zullen bij elke rit een nieuw mondkapje aanbrengen? Kreeg zojuist bericht dat het concert van Tom Jones naar juni 2021 verplaatst is. Lijkt me niet dat het dan wel doorgaat. Eerst moet er een vaccin gevonden worden, en niet alleen 17 miljoen Nederlanders moeten dan gevaccineerd worden, heel de wereldbevolking. En dan nog: hoe lang werkt dat vaccin? Een griepprik moet je elk jaar halen. (08-05)

Doorvragen! Doorvragen! Gesprek met de minister-president gisteren. Minister-president: als je geen gezondheidsklachten hebt kun je gewoon naar de kapper gaan. Halllooooo! Als je besmet bent geraakt kan het een week duren voordat je klachten krijgt. In die tijd dat je nog geen klachten hebt kun je de besmetting overdragen, ook aan de kapper. Maar daar vroeg de interviewer dus niet naar. (09-05)

 Als we ons allemaal aan alle voorschriften en adviezen houden kan de anderhalve meter samenleving hopelijk al binnen een jaar worden afgeschaald naar de een meter veertig samenleving. (11-05)

Geweldige docu over deze reuzin van 1 meter 40, gemaakt ter gelegenheid van haar negentigste verjaardag, als ze zich nog altijd verbazingwekkend kwiek voortbeweegt en graag schatert. Maar vochtige ogen zijn niet te vermijden bij haar oorlogsverhaal: ze wordt als tienjarige naar een Zwitserse kostschool gestuurd, haar ouders eindigen in een concentratiekamp. Ze zegt op zeker moment: ‘Dit herinnert me aan de eerste nacht van mijn leven.’ De eerste nacht van haar leven? Een domme vertaalfout van de ondertitelaar. Want ze zei niet first night maar first knight. (13-05)

Een jaar geleden moesten er stappen ondernomen worden om het rijbewijs verlengd te krijgen, wat wegens een trio epileptische aanvallen van drie jaar voordien een medische verklaring vergde. Die kon de huisarts verstrekken, maar ik maakte een afspraak bij de neuroloog want dat was zo’n aardige man met wie ik dan ook een minuut of tien gezellig kletste. Zag zojuist aan de afrekening van de zorgverzekeraar dat dat gezellige kletsen me 264 euro gekost had, en tot nihil teruggave van de automatisch geïncasseerde zorgpremie geleid had. (20-05)

Kokkerellen! Toen ik nog lagereschoolde schotelde mijn moeder me soms rijst met bruine suiker voor, een traktatie. De receptuur was eenvoudig en is me altijd bijgebleven: rijst koken, bruine suiker eroverheen plus een stukje boter. Had daar wel weer zin in dus bruine suiker gekocht en er alvast wat van ingenomen op beschuitjes. Paar weken later: rijst (tegenwoordig in een builtje, de vooruitgang hou je niet tegen) tien minuten laten koken, stukje boter erbij en toen de bruine suiker. Maar die was keihard geworden en om er wat van op de rijst te krijgen moest ik te werk gaan als een archeoloog die een fossiel uit een rotsblok probeert te hakken. Wel lekker, maar niet meteen voor herhaling vatbaar. (23-05)

Bekend verschijnsel? Op het perron in een stilstaande trein zitten en dan niet weten of die is gaan rijden of dat de trein op het belendende spoor dat is gaan doen. Zojuist: stapte in op de parkeerplaats voor de supermarkt en had voordat ik gestart had het gevoel dat mijn auto achteruit ging rijden, dus trapte op de rem. Het was de auto naast me, die ervandoor ging. (25-05)

Stel, het gaat volgende week, over een halfjaar, een keer regenen en ik moet dan tram of trein hebben: daarin zal ik me met een mondkapje moeten vertonen. Daarom gisteren de HEMA Loosduinse Hoofdstraat in. Het is er wegens corona eenrichtingsverkeer, je wordt (ook als man) bij binnenkomst richting het damesondergoed gestuurd. En dan dwaalt onwillekeurig je blik af, net als je gedachten: want een string kan ook een mondkapje worden, een beha zelfs twee. Maar voor iemand met een kleine beurs is tien reguliere mondkapjes voor zeven euro verstandiger. Ook met het oog op een eventuele bankroof. (27-05)

De zon drijft velen richting het strand. Bij mijn dagelijkse wandeling naar Kijkduin zie ik vele gezinsverbanden waarbij de jongsten een emmer en schep met zich mee voeren. Wat zouden ze daarmee van plan zijn? De emmer vol zand scheppen en mee naar huis nemen? Moeten we ons zorgen maken als iedereen dat doet? Al het zand weg geschept, de zee bij stormvloed op volle kracht over de duinen heen en Loosduinen in? (30-05)

Een held vanaf Rawhide tot en met The Mule: Clint Eastwood is vandaag negentig jaar geworden! (31-05)

Op een gegeven moment weet Rutte het natuurlijk ook niet meer: zeggen dat je gewoon naar de kapper kan als je geen gezondheidsklachten hebt. En hoe zat het dan weer met eerdere berichtgeving dat je geen klachten kunt hebben maar wel besmet zijn en dan anderen kunnen besmetten? Hij had zich vrijdag in het Gesprek met de minister-president kunnen revancheren want toen stelde Ron Fresen (61) strenge vragen: stel dat mensen toch naar Frankrijk willen? Dat kan niet, aldus Rutte, want je kan niet door België en ook niet via Duitsland. Fresen dom, als een journalist kan zijn, nog een keer die vraag stellen, Rutte verzuimde helaas te zeggen: Hoe dan? (01-06)

De kapper droeg een mondkapje dat mogelijk het virus tegenhield maar zijn wartaal ging er dwars doorheen. Het begon al bij mijn binnenkomst, toen hij tegen de klant die hij onder handen had zei dat ze het in Rotterdam beter getroffen hadden dan in Amsterdam, met de burgemeester, ook al was dat een Turk. Misschien kwam het doordat hij de afgelopen weken van acht tot acht had gewerkt, wat voor een zeventigplusser niet mis is. Hij maakte hoe dan ook een wat verwarde indruk. Zo zei hij tegen mij: ‘Ik was zeven weken open maar ik ben nu weer dicht.’ (04-06)

Je hoort soms de gekste dingen, zoals gisteren in EenVandaag. Daar zei iemand: ‘We staan als één man achter elkaar.’ (05-06)

Coronagekte deel 136. Om besmetting te voorkomen is er bij de apotheek afgebakend. Maar achter de balie staan twee medewerkers bijna schouder aan schouder. Daar zeg ik uiteraard wat van. ‘We werken hier alleen met elkaar,’ luidt het sprakeloos makende antwoord. Ik zeg dus niet: ‘En niemand kan buiten de apotheek een besmetting oplopen en die binnen overdragen?’ Het verzilverde recept moet ik ‘thuis weggooien’ want men mag het niet aanraken. Dat is me te dol. Ik vouw het dubbel en drop het in het bakje voor getrokken nummers. (06-06)

Black lives matter, dat vond Elvis al als klein jochie, toen hij zijn fietsje weggaf aan een nog armer zwart vriendje. In 1968, kort na de moord op Martin Luther King, zong hij gepassioneerd If I can dream (verwijzend naar Kings I have a dream speech), in 1969 ingetogen In the ghetto. Op Facebook verschijnen de laatste tijd ‘reaction videos’ van jonge Afro-Amerikanen die de nummers voor het eerst horen en ervan ondersteboven zijn. Deze video laat zien hoezeer. (08-06)

Black lives matter, vindt ook Tom Jones. In een interview vertelde hij hoe raar hij het als vijfjarige vond dat toen het bevrijdende Amerikaanse leger door de straat liep de zwarten onder hen dat aan de andere kant deden. Hier (samen met Josh Osho) een cover van een protestsong uit 1939 van Big Bill Broonzy over rassenscheiding, met een korte gesproken introductie. (09-06)

Black lives matter was ook Frank Sinatra uit het hart gegrepen. In de jaren veertig zong hij The House I live in, een pleidooi voor verdraagzaamheid tussen bevolkingsgroepen. En vanaf de jaren veertig tot in de jaren tachtig zong hij Ol’ Man River, eenmaal met Martin Luther King in het publiek, die erdoor tot tranen geroerd was. (10-06)

Hier laat Stevie Wonder (niet kort, wel krachtig) horen waarom (ook) black lives matter. (11-06)

De special zou in december uitgezonden worden en besluiten met een kerstlied. Maar. In juni, tijdens de opnames, werd Robert Kennedy vermoord, het greep Elvis net zo aan als de moord op Martin Luther King in april in nota bene Memphis. De producer tegen arrangeur Earl Brown: ‘Write me the greatest song you ever wrote.’ Deadline: de volgende dag. Het werd Elvis’ meest gepassioneerde vertolking, die er ook (juist) nu nog inhakt. (11-06)

Net als alle supermarkten neemt Albert Heijn alle mogelijke maatregelen om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen, zoals het reinigen van de handgreep van winkelwagentjes. Maar dan komt Martin de Jong boodschappen doen. Vanmorgen verslapte tweemaal mijn concentratie en werd ik er door een dame (twee verschillende, gelukkig) op gewezen dat ik met haar winkelwagentje aan de wandel was gegaan. (12-06)

Zoals u dat van ons gewend bent beginnen we de uitzending met het laatste nieuws uit de open inrichting. In Liverpool zijn op Penny Lane de straatnaambordjes beklad, volgens actievoerders is de straat vernoemd naar slavenhandelaar James Penny. In werkelijkheid moest er ooit een penny tol betaald worden om erdoorheen te mogen, aldus de burgemeester. In Buisdorp blijven we met beide benen op de grond staan, en is vooralsnog alleen het Coenplein omgedoopt tot Coen Moulijnplein. (13-06)

Geachte heer/mevrouw, Voorheen betaalde ik bij u voor 30 liter Linda Spaans kattenbakvulling 6,50 euro. Zojuist betaalde ik voor Linda Spaans 6,95 euro, terwijl er nog maar 20 liter in zit. Kunt u mij zeggen waarom de prijs met 45 cent is gestegen terwijl wat je daarvoor krijgt met dertig procent is afgenomen? (22-06)

Moest gistermiddag per trein naar Haarlem. Vanuit Loosduinen fietsen naar Den Haag Centraal lag voor de hand maar op het Malieveld werd weer gedemonstreerd, en ik wilde niet in een ME-fuik eindigen, dus werd het de tram. Voor het eerst van mijn leven met een mondkapje in het openbaar vervoer viel niet mee, vooral de neusbedekking. Toen de trein op gang gekomen was maakte ik die bedekking maar ongedaan. Wat wel nog wat last gaf was de inname van water en een broodje, ook omdat ik niet wist of dat zomaar toegestaan was. (24-06)

Het enige nut van klagen is dat je er verslag van kan doen. Een reactie van de Vogelkelder naar aanleiding van een ingediende klacht: de kattenbakvulling was niet alleen 45 cent duurder geworden, ook een derde in omvang afgenomen. Een vrouwelijke vogel bericht dat de prijs inderdaad ‘wat is gestegen’ en laat mijn constatering dat die door de afgenomen inhoud in feite met 30 procent is toegenomen buiten beschouwing. ‘Onze excuses voor het ongemak.’ Geen idee wat dat ongemak zou kunnen zijn, integendeel: hoef voortaan beduidend minder gewicht de trappen op te sjouwen. (25-06)

Ook al sta ik in mijn recht, soms denk ik: ach, laat maar gaan. Zoals eergisteren. Had bij Fame (onder de Media Markt) de blu-ray Bicycle Thieves opgedolven, die dankzij mijn kortingspas slechts 16,19 euro kostte. Boven, nabij de kassa, werd frisdrank koel gehouden. Vanwege de hitte wilde ik wel een cola light, die 1,99 euro deed. Maar ik moest 18,19 pinnen: er was 2 euro aangeslagen! Ik ken mensen die dan stennis getrapt zouden hebben en kwaad zijn weggelopen zonder Bicycle Thieves of cola light af te rekenen, maar ik dacht: ach, laat maar gaan. (26-06)

Een brief van Stedin Netbeheer B.V., dat kan geen goed nieuws zijn. ‘U heeft geen stroom op 25-06-2020 tussen 08:30 en 12:30 uur. Wij doen onze (sic) uiterste best om deze periode zo kort mogelijk te houden.’ Schakelde de pc voor de zekerheid om 08:03 uur uit en trof even later voor de portiekingang gravers aan die in een kuil stonden, verderop dito. Ze waren op zoek naar een storing en hadden die rond 12:30 uur gevonden in kuil twee maar konden nu niets doen. Volgende week, zeker, schatte ik. Nee, dat werd wel later want er moest eerst weer een brief verzonden worden. Om 12:47 uur in de brievenbox bericht gevonden van Breijer Centrale Verwarming, men komt onderhoud uitvoeren: 16 juli 2020 dagdeel: 8:00 – 12:30. Als er dan maar stroom is. (27-06)

Een snelle hap is te prefereren boven een hap die langer in de magnetron moet. Eerst een paar gaatjes in de pasta pesto verpakking geprikt, daarna vier (!) minuten magnetron, de verpakking verwijderd en het op een smikkelen gezet. Maar dat mislukte een beetje. (Zoals het spreekwoord zegt kan je hier van de vloer eten, dat toch maar niet gedaan: ik had nog wat pinda’s op voorraad.) (28-06)

Al om 09.04 uur Loosduinse tijd burgerlijk baldadig geweest, in de HEMA. ‘Wilt u een mandje nemen?’ ‘Nee.’ Want ik hoefde slechts bij de kassa naast de ingang beltegoed te kopen en had geen zin in de waanzin van de dag. (29-06)

Ik weet niet of je het een gave zou kunnen noemen maar ik kreeg het zojuist voor elkaar met een enkel woord een vraagsteller het zwijgen op te leggen. Het was een menneke van de ING waar ik naar binnen wilde. ‘Moet u bij de balie zijn of bij de automaten?’ ‘Ja.’ (30-06)

Ik werd soms uit de klas gestuurd, dus een paar rijen teruggezet worden was eigenlijk niet bijzonder. Of toch wel. Theater Dakota is een soort gymzaal waar tafeltjes voor de maximale dertig bezoekers stonden, ik ging maar vooraan zitten. Freek trad vijf kwartier op, een halfuur later een tweede voorstelling. Ik streek weer vooraan neer, Freek kwam weer van achteren op. Maar nu zei hij: ‘Martin, zou je wat naar achteren willen gaan zitten? We kennen elkaar heel goed, en…’ Kortom: als hij mij de hele tijd zag zitten zou hem dat uit de concentratie halen. Dat moet zoiets zijn als in een coverbandje spelen en dan Elvis op de eerste rij zien zitten. (02-07)

Op scholen wordt er geen Nederlands meer onderwezen, zodat iedereen maar wat zegt. Bijvoorbeeld ‘voor hun’ in plaats van ‘voor hen’. De volgende keer dat ik iemand op meer of minder dan anderhalve meter afstand hoor zeggen ‘voor hun’ zal ik vragen: ‘Voor hun wat?’ (06-07)

Apparatuur heeft soms geen zin. De cd-wisselaar wisselt niet altijd, een videorecorder kwam ooit pas op gang na een klap ertegen. Van de twee usb-poorten doet een het al jaren niet meer, de andere hapert. Van de week kreeg ik de iPod niet met iTunes verbonden, dat gaf zo’n inwendige softwareconsternatie dat toen het wel lukte het apparaat niet herkend werd: ik kan de iPod niet meer synchroniseren. Gistermiddag gaf YouTube geen geluid, iTunes ook niet. Moest ik voortaan Uitzending gemist missen? Pc uitgezet en na een halfuurtje aan, en elk geluid klinkt weer als muziek in mijn oren. (07-07)

Gisteren naar Amsterdam, daar eerst mijn boterkoekadresje in de Jordaan (waar alle standbeelden nog staan). Banketdame: ‘Eet u ’m meteen op?’ ‘Nee, in Den Haag.’ Ik heb een reputatie op te houden maar om al in de winkel een hele boterkoek in de muil te duwen… ‘Ik heb er nog een voor de helft,’ zei ze. Een halve boterkoek? Dat is de moeite niet, die gaat in mijn holle kies. Maar ze bedoelde een hele voor de halve prijs want nog maar een week houdbaar. Zo lang heb ik uiteraard niet gewacht met innemen. (Vanwege die beperkte houdbaarheid vanmorgen het restant weggewerkt.) (08-07)

De trein had een toilet zoals ik niet eerder had meegemaakt: na een druk op de knop schoof de deur open. Hoe zou ie weer dichtgaan? Want ik had liever niet dat ze me in actie zagen, zeker niet als ik de verplichte anderhalve meter afstand tot de pot aan mijn laars lapte. Op nog zo’n knop gedrukt: toilet spoelde door. Getracht de deur handmatig dicht te krijgen, wat met geweld een beetje lukte. Met een knop die ik toen pas zag ging het goed, de rest ook. (09-07)

Een les voor de volgende keer: een stiltecabine kiezen. Tussen Centraal en Sloterdijk aan gene zijde van het gangpad twee jongedames zonder mondkapje die in de weer waren met oogschaduw, met als gespreksonderwerp een van de moeders die door een van haar echtgenoten geslagen werd. Van Sloterdijk tot voorbij Leiden achter me een man die onophoudelijk zakelijk telefoneerde. Kreeg zin ernaast te gaan zitten en te doen of ik ook telefoneerde en dan luid commentaar te geven op het gekakel van die kwast. (10-07)

Een flyer in de bus van mijn beste kameraad: de politie. Wie wel eens aangifte heeft gedaan weet dat in die kringen de schriftelijke uitdrukkingsvaardigheid beter kan (bij een bekeuring is dat een meevaller, dan vervalt wegens de gemaakte vormfout de boete). Maar goed, het is dertig jaar geleden dat ik de moedwillige verminking van een buitenspiegel aangaf, tegenwoordig zal men wel communicatiedeskundigen inzetten, zeker voor een professionele flyer. ‘Herkend u de mannen van de camerabeelden? Dan bent u een belangrijke getuige.’ Dat ben ik dus niet. (14-07)

Kattenkwaad! In de vroege ochtend de computer aangezet – maar het lichtje van het beeldscherm lichtte niet op en de lampjes van het modem evenmin. Was er een halve stop doorgeslagen? Onder het bureau gezien, waar een wirwar van snoeren uitmondt in een vijfvoudige stekkerdoos met een aan-/uitknop die op uit stond. Want Aagje houdt zich soms onder het bureau op de pc-systeemkast op en had toen ze eraf sprong de uitknop geraakt. Pas toen alles het naar behoren deed wilde ik weer leven. (15-07)

‘Drie lekkerbekkies, drie haringen?’ vroeg de visboer mij kennende. Die wilde ik inderdaad, en voor de variatie ditmaal bovendien een schol en een makreel. Lekkerbekken en haringen kostten tezamen 11,50, via hoofdrekenen kwam de visboer uit op het totaalbedrag 19,35 euro. Dat kon lang niet iedereen meer, hoofdrekenen, goed zeg. Maar hij moest wel want er was een nieuwe kassa aangebracht en hij wist niet hoe die werkte. (16-07)

Het lukte bij de HEMA niet meteen een handdoek te vinden omdat die daar baddoek genoemd wordt. Maar uiteindelijk raak geschoten en ermee naar de kassa, waar ik graag een plastic zak voor mijn nieuwe handdoek wilde. Dat bleek er een te zijn waar aan alle kanten met grote letters HEMA op stond en die me 20 cent gekost zou hebben als ik zo gek was geweest. Met stembeheersing: ‘Ik maak reclame voor de HEMA en moet daar 20 cent voor betalen?!?!??’ (Niet vergeten, de volgende keer als er gevraagd wordt of ik een plastic zak wil, zeggen: nee, dank u, ik heb al een houten been.) (20-07)

Er zit een luchtje aan Suske en Wiske. Mijn collectie had ik in de jaren tachtig weggedaan omdat ik geld nodig had voor een cd-speler. (Behalve De Keizerkraker, een illegale persiflage.) Maar de firma Vandersteen begon een serie Classics, waarvan ik De apenkermis kocht (in mijn tijd De apekermis geheten). Recent raakte die reeks in de aanbieding, van 9,99 voor 3,99 euro, en verwierf ik ook Het hondenparadijs. De afprijzing stond vermeld op een grote sticker. En die wilde er niet af. Lang geleden had ik bij een cd-doosje sticker remover ingezet, waardoor dat doosje smolt. Bij Suske en Wiske ging het met terpentine vlekkeloos. Behalve dus die stank. (21-07)

Soms werp je de handdoek in de ring, of de hoorn op de haak (wat mobiel nog niet meevalt). In het voorlaatste deel van de National Geographic serie over de Romeinse Republiek wordt een verzamelband geadverteerd, die is tot 1 augustus met 3,50 euro korting te bestellen, en dat gaat ‘met de code verzamelband’. Maar die wordt niet geaccepteerd en de verbinding met de dame van de helpdesk was dermate slecht dat ik de verbinding maar verbrak. (22-07)

Beter kan de dag niet beginnen: een ommetje hardlopen en om halfacht bij terugkeer een brief van Haag Wonen in de brievenbox vinden. Het tien jaar geleden verstrekte ‘PKVW-certificaat Beveiligde Woning én extra voorzieningen’ verloopt dit jaar. Ik kan dat uit eigen zak laten verlengen doch doe dit niet: de twee rookmelders werken op batterijen en als die leeg raken klinkt er hels gepiep, ook midden in de nacht. En dan moet je de trap op om batterijen te vervangen, ook midden in de nacht. Dus die batterijen zitten er al zeker acht jaar niet meer in. En ik heb me geen moment onveilig gevoeld, ook omdat ik niet rook. (23-07)

Drat! Simone Beekman heeft blijkens haar Automatisch antwoord tot 27 juli vakantie en miste daardoor mijn mail! ‘Dag Simone, Jullie klantenservice reageert niet op mail, vandaar dat ik het hogerop zoek en de marketingmanager benader. Zoals hieronder aangegeven wordt achterin de reeks over de Romeinse Republiek een verzamelband geadverteerd, met tot 1 augustus 3,50 euro korting, ‘met de code: verzamelband’. Maar op de site van de shop wordt die code niet geaccepteerd en de korting dus niet verdisconteerd. Hoe moet dat, als het al bijna 1 augustus is?’ (24-07)

Jeugdsentiment! Op drie steenworpen afstand huist een Kringloop waar een ex-buurvrouw de boeken bestiert, en als ex-medeweker van een boekhandel is zij daar bedreven in. Aangetroffen in een bak met meer delen in de reeks deze Douwe Egberts uitgave die ik toen ik onder de tien was bezat maar later niet meer. Een gaaf exemplaar waar dankzij gespaarde koffie- en theepunten kleurenfoto’s in geplakt konden worden en dat is secuur gedaan. Slechts vijf euro! (25-07)

Geen jeugdsentiment! Een schoolkameraad las met grote gretigheid Perry Rhodan, in de hier afgebeelde reeks, waarbij men op het eerste plaatje zo te zien het hoofd van John Wayne geleend heeft. Ik las dat destijds niet maar toen ik me voorbereidde op een interview met André Kuipers (twee maanden jonger dan ik) las ik dat hij Perry Rhodan evenzeer met grote gretigheid gelezen had. Dus toen ik van de week bij de Kringloop drie steenworpen hiervandaan een doos vol ervan zag liggen, in goede conditie en à vijftig cent, kocht ik er voor de aardigheid vijf. Thuisgekomen dacht ik: stel je voor dat ze mij evenzeer bevallen. Dus de volgende dag er nog eens twintig gekocht. (26-07)

Een week of wat geleden was er geen Granny Smith op voorraad, daarom probeerde ik Jazz. Die appel bevalt mij zeer maar heeft ten opzichte van Granny Smith een groot nadeel, er zit een sticker op waar Jazz op staat: nergens voor nodig omdat het op de verpakking ook staat. Een paar dagen geleden had ik mazzel: een appel zonder sticker. Maar op de volgende zaten er drie! (27-07)

Naast metaalmoeheid bestaat er tv-moeheid, leek het wel. Ik drukte het toestel aan, dan hoor je een klik, en dan nog een – maar de tweede bleef uit. Het kon de leeftijd zijn (2001) en repareren dan de moeite niet meer, dus het internet op om wat nieuws te zoeken. Een halfuur later de oude nog een keer geprobeerd: en die gaf weer beeld en geluid. Niet meer uitzetten lijkt me het beste. (27-07)

Naar aanleiding van de tv-perikelen gedroomd dat de tv-reparateur die in mijn jonge jaren over de vloer kwam over de vloer kwam. Ooit was hij uren bezig om een toestel aan de praat te krijgen waarvan de stekker niet in het stopcontact bleek te zitten. Dat wist hij nog, toen ik hem er in de droom aan herinnerde. (Dat hij nog werkzaam was! Dat hij nog leefde!) Ook gedroomd dat een ex na vier jaar niet langer een ex was, mooi zo, en bovendien dat ik nog schoolgaand was en dermate slecht mijn best deed dat ik zou blijven zitten, me realiserend dat ik nu wel wat oud was voor de middelbare school. En dit was pas de eerste nacht van de vakantie! (28-07)

De EO-radio wilde aandacht besteden aan het belang van lezen (werkwoord) en boeken (zelfstandig naamwoord), een goede zaak. Iemand van onze redactie mocht daarover komen vertellen, ook een goede zaak. Maar het programma werd vanochtend van 6.00 tot 7.00 uur rechtstreeks uitgezonden! Het zou fijn zijn als ik of een collega ‘om 5.30-5.45 uur bij het Radiopark bij Hilversum Mediapark zou kunnen zijn’. In plaats van zo gek te zijn heb ik tot 6.10 uur uitgeslapen. (02-08)

Je kunt het zot bedenken maar het kan altijd zotter. Tot 1 augustus gold er 3,50 euro korting op een National Geographic verzamelband, bij online bestellen moest de code VERZAMELBAND worden ingevuld. Maar die werkte niet. Op 22 juli de klantenservice gemaild: geen antwoord. Op 24 juli de marketingmanager gemaild: geen reactie. Op 28 juli nog een keer de klantenservice gemaild: zes uur later mail van Patrick die liet weten dat het nu zou moeten werken. Het werkte, dus besteld. Op 30 juli mail van Florentine: de code werkte inderdaad niet maar ze had er een voor me aangemaakt die wel werkte: NNGGNVBL. (03-08)

Soms lukt het niet iemand iets aan het verstand te brengen. Een gemondkapte buurvrouw kwam me tegemoet en zei geruststellend: ‘Ik ben niet besmet, hoor!’ Ik zei: ‘Hoe weet je dat?’ Ze zei: ‘Ik ben getest.’ Ik zei: ‘Wanneer?’ Ze zei: ‘Vorige week.’ Ik zei: ‘Maar als je getest bent en niet besmet bleek te zijn kan je de volgende dag alsnog besmet raken. Een uur later zelfs. Getest wil niet zeggen beschermd.’ Wegens tekortschietend verstand kon ze dat niet begrijpen. (04-08)

Uit nostalgie bezocht ik gisteren een bieb waar ik in 1994 voor het laatst was geweest. Een bekend gezicht achter de balie, dus ik zei: ‘U heeft een bekend gezicht.’ Ze zei: ‘U ook.’ Werkte ze al lang bij de bieb? Al 42 jaar. Een tijdje gekletst, toen weer op weg en tijdens het fietsen kwam ze weer helemaal terug in mijn herinnering. Dat was niet zo vreemd want ze had nog steeds een paardenstaart, een tenger postuur en een innemende glimlach. (05-08)

Al voor halfnegen bij Albert Heijn consternatie op mijn naam weten te zetten. Men heeft in de nieuwe XL De Savornin Lohmanplein hangende afscheidingen tussen de kassa’s aangebracht. Had al eens met mijn rugtas iemand zo’n afscheiding in zijn gezicht geduwd. Zojuist ontdeed ik met mijn karretje een afscheiding van de bevestiging. ‘Daar moet een ladder aan te pas komen,’ zei ik. Nee, u kunt er wel bij. Maar ik was te klein (nou ja, deed alsof). Een andere klant kreeg het voor elkaar, nadat hij het onderdeel gevonden had dat ik bij mijn zogenaamde bevestigingspoging ook nog losgewerkt had. (20-08)

Wegens drukte had ik me niet eerder verdiept in de zaak-Grapperhaus. Die holle bolle badmuts is van Veiligheid en Justitie en denkt daardoor onder en boven de wet te kunnen leven. Totdat er een filmpje uitlekt. Het had niet mogen gebeuren, zei hij (ik denk dat hij het uitlekken van dat filmpje bedoelde). Als hij dat achteraf wist, waarom wist hij het vooraf dan niet en handelde ernaar? Maar goed nieuws voor wie zwaar beboet is voor ontoelaatbare dichtbijheid: vecht het aan, toon de rechter het filmpje en zeg dat het niet meer zal gebeuren. Dan is volgens Rutte de kous af. Tenminste, als het een hooggeplaatste betreft. (30-08)

Voor het eerste interview na het zomerreces op weg naar Utrecht. Op de autoradio een gesprek waarin ik dingen over Grapperhaus hoorde die me nog onbekend waren, zoals zijn invloed op de KRO. Dat kwam, zo bleek aan het slot, doordat het niet over Grapperhaus maar over de nauwelijks betreurde Simonis ging. Dan in Utrecht aan een vergadertafel op een stoel. Ik dacht: wat krijgen we nou. Want ter linkerzijde kwamen de stoelpoten buitenwaarts in beweging, en ter rechterzijde ook. En ineens zat ik met mijn bantamgewicht door de stoel gezakt op de grond! (04-09)

Fred Teeven loopt zich waarschijnlijk al warm (02-09)

Yes! Bij Albert Heijn is eindelijk Sinterklaassnoepgoed te krijgen! (03-09)

Over anderhalf uur moet ik op maar dat weerhoudt me er niet van onzin te signaleren. Clementine van Wijngaarden in de VARAgids over On Golden Pond, met Henry en Jane Fonda: ‘Het is de eerste film waarin vader en dochter speelden en het zou Henry’s laatste zijn.’ Dan is het toch de ENIGE film waarin ze samen speelden! (12-09)

Moest gisteren om twaalf uur in Hengelo zijn, al om kwart over negen uit Loosduinen vertrokken. Om kwart over elf had ik 72 van de 200 kilometer afgelegd: voor het bereiken van de snelweg een kwartier file, bij Utrecht een uur lang niet sneller dan stapvoets. Want er was een auto op z’n kop beland. Dan hoop je dat het roekeloos rijden was, dat het voertuig duur en total loss is en de verzekering het niet dekt. (Om kwart voor een in Hengelo.) (17-09)

Voor achten gaan hardlopen en al na drie minuten tot stilstand gekomen en een kwartier gebleven (fris, in T-shirt): op de Strausslaan nam een kat een duif te grazen. Kat weggejaagd, naderende andere kat ook. Duif bloedde en had gehavende vleugel. Hondenuitlaatster: geen telefoon. Bezige monteur: kon geen 0900-nummers bellen. Maar daar kwam een schoolmeisje naar buiten. Zij belde de Dierenambulance, kreeg te horen dat ze om halfnegen bij een vogelopvang terechtkon. Maar dan moest ze op school zijn. Dan graag duif in doos doen. Meisje haalde doos, Martin tilde duif op, duif schoot struikgewas in. Bij de volgende poging vloog de vogel hoog de lucht in. En ik ben niet eens bij de padvinderij geweest. (18-09)

Eindelijk boter op mijn hoofd. Albert Heijn Basic Bakken en Braden moet je schudden voor gebruik, ze hadden ook wel op het flacon kunnen aangeven dat de dop er dan goed op moet zitten. (22-09)

Het is bij alle tentoongespreide humor intriest, de teloorgang van het lezen onder jongeren. Bij wijze van wanhoopsoffensief zet Stichting Lezen een infantiele influencer in (te zien vanaf 8.30) die niet leest maar toch een boek aanprijst, en het heeft over een boek ‘die’ – en niemand die bij de opname betrokken was kwam op het idee haar te verbeteren. Misschien omdat de doelgroep ‘het boek dat’ niet verstaat. Dat past dan bij de voortschrijdende debilisering onder de jeugd die maakt, zo bleek uit een onderzoek, dat zij het als een persoonlijke aanval opvatten wanneer iemand een sms afsluit met een punt. [+ YouTube Lubach] (28-09)

Moet ik nu ook in het verzet gaan? Wat als ik straks Den Haag niet meer uit of in mag, terwijl ik woensdag in Maastricht een interview heb. Kan ik als ik onderweg aangehouden word zeggen dat ik mijn auto in Rijswijk geparkeerd had? Moet ik, als bij Sounds in Delft de Japanse import-box 1999 (Prince) onverhoopt aankomt, na zonsondergang derwaarts fietsen, zonder verlichting te voeren? Morgen vragen hoe Jan van de Media Markt dat denkt te doen: want hij komt vijf dagen per week uit Rotterdam naar zijn werk. (28-09)

Op 25 februari werd de ongezien al gehate ING Scanner opgestuurd. Dankzij lang leve corona hoefde die niet onmiddellijk in werking gesteld te worden maar vorige week bleek betalen niet meer per TAN-code te kunnen. Dus zondag er zuchtend voor gaan zitten: zesmaal de bijgeleverde instructie gelezen, driemaal de animatie-instructie gezien en toen loos gegaan met activeren. Ik moest op het scherm een kleurcode scannen, wat door mijn trillende hand niet vlot ging en daarna nog twee keer moest gebeuren, met dezelfde trillende hand (de andere trilde nog meer), plus weer eens een wachtwoord verzinnen. Maar ik kan het nu, met twee handen! (30-09)

De persconferentie bracht ook een mazzeltje: Den Haag blijft voorlopig een gedemilitariseerde zone, zodat ik morgen vanuit het kernwapenvrije Loosduinen naar Maastricht kan rijden. Als ze me daar tenminste willen ontvangen.(En nu snel uitloggen want Stedin gaat de stroom er voor een paar uur af gooien.) (29-09)

Een dag die een uur langer duurt en ik ben nu al moe. (25-10)

Mijn favoriete muziekcolumnist is Mart Smeets: bij niemand anders tref je zoveel onzin aan. In de VARAgids laat dit licht zijn licht schijnen over Elvis en diens covers, waaronder ‘Je t’appertiens’, van Gilbert Bécaud. Smeets: ‘een liedje dat Elvis ooit in het voorbijgaan hoorde en het liet vertalen tot ‘Let it be me’ en er een wereldhit mee had.’ Niet dus. Elvis nam het in februari 1970 in Las Vegas op. Hij had het niet in het voorbijgaan gehoord noch het laten vertalen: dat was veel eerder al gebeurd, de Everly Brothers hadden er in 1959 een grote hit mee. Een wereldhit was voor Elvis niet weggelegd, omdat zijn versie niet op single werd uitgebracht. (03-11)

TRUMPETGESCHAL! (07-11)

Weer kunnen klagen! ‘Het is bij u gebruikelijk dat de prijs van de voorbestelling gehanteerd wordt, ook als de prijs bij verschijnen hoger is geworden, dat is mooi. Maar in mijn geval deed zich het omgekeerde voor, en dat is niet zo mooi. Toen ik op 5 oktober voorbestelde bedroeg de prijs 61,72 euro. Op 24 oktober kreeg ik van u bericht dat er nog niet geleverd kon worden. Gisteravond was dat gelukkig wel het geval. Maar toen ik zojuist het item op uw site bekeek bleek de prijs ervan gedaald te zijn naar 57,99 euro, terwijl mij 61,72 euro in rekening wordt gebracht.’ Nou ja, valt nog mee: het American Book Center vraagt voor de Amerikaanse editie van The Shirley Jackson Collection 95,25 euro, voor de Engelse 103,15 euro. En ik krijg dankzij mijn klagen van Amazon.nl 5 euro korting bij de volgende bestelling. (17-11)

De Telegraaf (de zelfbenoemde gezondverstandkrant) heeft geen pikeurs op het gebied van taalkunde in dienst. Een lead prominent op de site: ‘Een ambtenaar van de Belastingdienst adviseerde al in 2017 om toeslagouders te compenseren en stelde gigantische vraagtekens bij de handelswijze van de fiscus.’ Die ambtenaar stelde geen vragen maar vraagtekens, gigantische zelfs. (En handelswijze dient geschreven te worden als handelwijze.) (17-11)

Met niet minder verbazing dan bij voorgaande gelegenheden hoorde ik iemand ‘dagdagelijks’ zeggen. Wat is het verschil met ‘dagelijks’? Bestaat er ook zoiets als ‘nachtdagelijks’? (18-11)

Wakker geworden met wartaal. MSN.com citeert minister Hugo de Jonge, die met betrekking tot het coronavaccin zei: ‘Er gloort licht aan het einde van de horizon.’ Dus niet aan het einde van de tunnel. (Benieuwd waar dat einde van de horizon te vinden is.) (21-11)

Alweer wakker geworden met wartaal. Nu in een bericht over de JFVD, waarvan enkele ‘coördinatoren’ voor hun lol homofoob en antisemitisch hadden zitten appen. De bek op pootjes die dit mallotencircus voorzit neemt daar nu het is uitgelekt afstand van, men gaat onderzoeken ‘hoe dit in de toekomst beter kan worden voorkomen’. Het was in hun optiek dus niet goed genoeg voorkomen. Ik had zelf het idee dat het helemaal niet voorkomen was. (22-11)

Behalve vuurwerk afsteken is in Den Haag met de jaarwisseling het carbidschieten verboden. Dat is een potentieel scrotumverwoestende manier van herrie maken waar we geen ervaring mee hebben, dus misschien maar beter ook dat we er niet aan beginnen. Ook omdat de ziekenhuizen hier alleen gespecialiseerd zijn in het repareren van oogballen. (23-11)

‘Baudet, Baudet!’ zei Duimelot. ‘Eerst nog wat wartaal!’ zei likkepot. (24-11)

Het is de tijd van de onmacht van de overheid. Ondanks coronamaatregelen in Den Haag 55 feestvierders in een huis van 80 vierkante meter. Ook in Den Haag een vuurwerkverbod met de jaarwisseling en daarom nu al flink erop los geknald met (illegaal) vuurwerk. En burgemeester Jan kan weinig meer zeggen dan: dat had niet mogen gebeuren. Op straatniveau is de baldadige burger de schuldige, bij de toeslagenaffaire is het de onmachtige, onderling vingerwijzende overheid die veel grotere, vaak onherstelbare overlast veroorzaakt. (29-11)

Fat shaming is een akelige zaak en ik vrees dat ik me daar ten opzichte van de caissière van de HEMA zojuist onbedoeld schuldig aan heb gemaakt door haar met oprechte belangstelling te vragen of het een kerskindje zou worden. ‘Een kerstkindje? Nee.’ (30-11)

De keukenverlichting is in 1994 door een deskundige bevestigd, de gloeilamp is sindsdien geloof ik eenmaal vervangen (ik heb in de keuken weinig te zoeken). Dat viel niet mee, het omhullende glas is bevestigd met drie tegenstribbelende haken waarvan je er een naar buiten moet trekken. Zaterdag was het weer nodig, pas gisterochtend lukte het en bracht ik een lamp in die vijftien jaar moet meegaan. Ik zie nu al op tegen het vervangen omdat mijn krachten dan verder vervallen zullen zijn. (01-12)

Een prominent D66’er is een beetje in opspraak wegens betichting van grensoverschrijdend seksueel gedrag. De goede man eens gegoogeld en beland op de site van het bedrijf Dröge & van Dimmelen waar men hem prominent citeert: ‘Klanten wil ik leren zich te bewegen in het maatschappelijke en politieke veld. Daarvoor reik ik ze, om in visserstermen te spreken, graag de hengel aan.’ Zijn eigen hengel, zal hij bedoelen. (10-12)

Holy moly, ik kan een mogelijk belangwekkend chatbericht niet bekijken want de hele afdeling chat is ineens ontoegankelijk geworden. De gegeven verklaring: ‘De link waar je op hebt geklikt, is mogelijk buiten werking of de pagina is verwijderd.’ Facebook gaat voortvarend te werk met de eigen ontmanteling. (11-12).

Dear Sir/Madam,
I enjoyed your excellent Shirley Jackson volume Novels and stories. In the ‘Note on the texts’ (p. 819) it says: ‘The texts are printed without alteration except for the correction of typographical errors.’ It seems that in the process you have added one, for on page 514 (line 11) a sentence ends in a comma:
“I’ve had enough,” he said,
Sincerely,
Martin de Jong
The Hague
The Netherlands

Witte zwanen, zwarte zwanen / Wie gaat er mee naar Engeland varen? / Engeland is gesloten / De sleutel is gebroken / Is er dan geen smid in ’t land / Die de sleutel maken kan? / Laat doorgaan, laat doorgaan / Wie achter is moet voorgaan! (21-12)

Ongeplaatst ikje
In oktober 1992 kocht ik de eerste druk van De ontdekking van de hemel. Afgelopen vrijdag zag ik bij kleine maar fijne Delftse boekhandel De omslag de jubileumeditie liggen, waar een sticker op was aangebracht. Het boek kostte slechts 20 euro – maar zou eind juli jongstleden 5 euro duurder worden. Ik keek de bedrijfsleidster vragend aan, op het smekende af, en daar smolt haar hart van. ‘U krijgt het boek voor 20 euro, daar heb ik het voor ingekocht. Ik vind het zo kinderachtig om die sticker eraf te halen.’ En terwijl ik 20 euro pinde haalde ze de sticker eraf. (07-11-2017)

© Copyright Martin de Jong, Den Haag. Alle rechten voorbehouden.

techniek: Maarten van der Peet