Radio West, 1 juli 2005, 21.00 – 23.00 uur
Teksten, presentatie, voordrachten, geluidseffecten en muziekkeuze: Martin de Jong
Esmeralda: Esther Lammers
Alle overige rollen: Hans Ruitenberg
EERSTE UUR
Introductie
Muziek: Dave Rose & His Orchestra – Gay Spirits
Introductie eerste uur
Muziek: Elvis Presley – Talk About The Good Times
Buisdorpse geschiedenis
Muziek: Hooverphonic – Mad About You
Dorpsdichter Olaf Lafsteeg
Muziek: Diana Krall – Why Should I Care
Wondergenezer dokter Mentaal
Muziek: April Stevens – I Want A Lip
Buisdorpse folklore
Muziek: Howlin’ Wolf – Three Hundred Pounds Of Joy
Chef-kok World Eet Center
Muziek: Cassandra Wilson – Come On In My Kitchen
Directeur Mallepietjeschool
Opa Barrelmeijer
Muziek: The Pointer Sisters – Going Down Slowly
TWEEDE UUR
Introductie tweede uur
Muziek: Igor Stravinsky – Chant Des Bateliers Du Volga
Vervolg introductie
Muziek: Nina Hagen – Naturträne
Introductie componist Jacob Riller
Muziek: Chi Coltrane – Go Like Elijah
Buisdorpse Bennie
Muziek: Lou Bandy – Je Hebt Je Kranig Gehouden
Mr. Wijnand Dommes de Gil
Muziek: Yello & Shirley Bassey – The Rrhythm Divine
Buisdorpse naaktstranden
Muziek: Harry Nilsson – Laughing Man
Arie Wietzen
Muziek: Tom Jones – What A Party
Burgemeester Noten
Muziek: Queen – My Melancholy Blues
EERSTE UUR
INTRODUCTIE
Paul Waayers:
Iedere vrijdagavond tussen negen en elf hangt er een brandlucht in de studio van Radio West. De oorzaak: Hot Talk, een programma dat zich verbaal beweegt tussen waakvlam en uitslaande brand. Hot Talk: eigenzinnige radio, gemaakt door gastpresentators. Achter de Hot Talkmicrofoon zit de radiopyromaan van deze week. En dat is Martin de Jong, uit Buisdorp. En dat klinkt zo:
[Muziek: Dave Rose & His Orchestra – Gay Spirits]
INTRODUCTIE EERSTE UUR
Presentator:
U hoorde het al aan de muziek, we zijn vanavond in feeststemming. De gemeente Buisdorp, die zoals bekend in de driehoek Den Haag – Leiden ligt, bestaat 750 jaar. Dat wordt morgenavond grootscheeps gevierd in de Dorpsgehoorzaal. Hier op Radio West staan we tot middernacht uitvoerig stil bij dit bijzondere jubileum.
Het is feest, en bij een feest horen cadeautjes. Speciaal voor de luisteraars van Radio West heeft Busofa, de Buisdorpse Soep Fabriek, een wel zeer bijzondere prijs ter beschikking gesteld: een jaar lang gratis onbeperkt Busofa soep eten. U kunt die prijs winnen door het goede antwoord op de vraag te mailen naar info@buisdorp.com. We hebben burgemeester Noten van Buisdorp bereid gevonden de winnaar symbolisch een blik soep te komen overhandigen en burgemeester Noten kennende zal hij bij die gelegenheid graag een bordje soep mee-eten. Als ik mij niet vergis gaat zijn voorkeur uit naar tomatensoep. Met balletjes, uiteraard.
Momenteel zit tegenover mij Esmeralda. Volgens haar visitekaartje is zij business unit manager van de business unit regionale betrekkingen van Busofa, de soepfabriek die hoofdsponsor van de festiviteiten is. We zullen maar gewoon zeggen: Esmeralda van Busofa. Fijn dat je er bent.
Esmeralda:
Dank je. Het is fijn om er te zijn.
Presentator:
Esmeralda is naar de studio gekomen om ons op de hoogte te houden van de inzamelingsactie die vanmorgen begonnen is en daarbij gaat het zoals bekend om een regionaal cadeau voor de gemeente Buisdorp. En dan hebben we het dus echt om de hele regio. Dus inclusief de randgemeenten Bokkerzwaag, Grooterwaal, Vrouwezeeghe en Zeevenslooten.
Esmeralda:
Inderdaad, de hele regio. En zelfs daarbuiten.
Presentator:
Zelfs daarbuiten? Toe maar. Dat kan een geweldig cadeau worden. Hoeveel is er tot nu toe ingezameld?
Esmeralda:
Het personeel van Busofa heeft vanmorgen 1241 euro bijeengebracht. Bij café Den Olden Buys in de Buisstraat zijn ze gisteren al begonnen en daar werd onder de vaste klanten 523 euro opgehaald.
Presentator:
Als ik snel even uit mijn hoofd reken, 1241 plus 523, dat is om en nabij de 1648 euro. Dat lijkt me een mooi bedrag om mee te beginnen. Esmeralda, we komen in de loop van de uitzending uiteraard onmiddellijk bij je terug zodra er nieuws te melden is. Voor nu alvast bedankt.
In deze feestelijke uitzending is een groot aantal prominente en markante Buisdorpenaren in de studio van Radio West te gast. Ik noem er een paar: de dorpsdichter Olaf Lafsteeg, de componist Jacob Riller, de amuseur Arie Wietzen en de zanger die tot ver buiten de gemeentegrenzen aanhangers heeft: Buisdorpse Bennie.
Daarnaast bespreek ik de Buisdorpse gemeentepolitiek met mr. Wijnand Dommes de Gil, leider van het Volksdemocratisch Landsbelang, die een revolutionair normen- en waardenmanifest heeft opgesteld.
In het tweede uur is de hoofdgast burgemeester Onno Noten en in het eerste uur praat ik met de oudste inwoner van Buisdorp, opa Barrelmeijer. Opa Barrelmeijer is 103 jaar en verblijft in bejaardentehuis De Knekelburcht, maar is speciaal voor deze uitzending naar de studio gerold door zuster Esther.
Opa Barrelmeijer is als oudste Buisdorpenaar eregast op het grote gala dat morgenavond in de Dorpsgehoorzaal gehouden wordt. Op het podium is voor hem een speciale feeststoel neergezet, en als de brandweer een oogje wil toeknijpen, zal hij in die stoel op dat podium zo nu en dan een sigaartje opsteken.
Ik ga tegen het einde van het eerste uur uitgebreid met opa Barrelmeijer van gedachten wisselen over de goeie ouwe tijd.
[Muziek: Elvis Presley – Talk About The Good Times]
BUISDORPSE GESCHIEDENIS
Presentator:
Dat was een opname uit de beroemde Stax Studios te Memphis, Tennessee, van 14 december 1973, te vinden op de Elvis-cd Good Times. En Good Times, daar is deze uitzending aan gewijd. Buisdorp bestaat 750 jaar en ik ga u voorlezen wat ik over de ontstaansgeschiedenis heb aangetroffen op de officiële website van de gemeente: www.buisdorp.com. Op die site kunt u alles vinden over het verleden, over actuele zaken wordt bericht op www.buisdorp.web-log.nl. Dat is toch wel bijzonder. Bij mijn weten is Buisdorp de enige gemeente die een eigen weblog onderhoudt: www.buisdorp.web-log.nl. En zoals gezegd: als u in aanmerking wilt komen voor een jaar lang onbeperkt soep eten, dan kunt u het antwoord op de vraag mailen naar info@buisdorp.com.
Over de geschiedenis van Buisdorp staat op de website het volgende te lezen:
‘Buisdorp is allang geen dorp meer. In de loop der eeuwen dijde de gemeente uit tot een middelgrote stad met zo’n honderdduizend inwoners. Met een universiteit, een Academisch Ziekenhuis, een soepfabriek en een regionaal dagblad.
Het begon in 1255, het jaar waarin het toenmalige Buisgehucht door Graaf Dorus V dorpsrechten werden geschonken. Er bestaat helaas geen zekerheid omtrent de exacte datum waarop dit gebeurde. Midden negentiende eeuw is het kerkarchief van Buisdorp verloren gegaan: deels door brand, deels door het blussen.
De overlevering wil dat er kort na de toekenning van de dorpsrechten een rel uitbrak rond Graaf Dorus V, die, zoals dat in de volksmond heette, uit zijn bek stonk. Hij werd door een onderhorige horde gestenigd en voor alle zekerheid tweemaal gevierendeeld, waarna zijn tot achtsten herleide stoffelijk overschot verspreid werd over een aantal sloten en waterputten en het oorspronkelijke dorpsrechtendocument spoorloos verdween.
Er is jarenlang intensief gezocht naar de overblijfselen van Dorus V en het document dat hij mogelijkerwijs op delen van zijn skelet droeg, maar de magere oogst van talloze afgravingen was een enkele schedel, en die bleek van een aap te zijn.’
Tot zover de officiële gemeentesite www.buisdorp.com. Mijn eerste gast is zo dadelijk de dorpsdichter Olaf Lafsteeg, die een feestelijk gedicht schreef op het 750-jarig bestaan van Buisdorp. Maar ik wil eerst weten van Esmeralda, business unit manager van de business unit regionale betrekkingen van Busofa, de Buisdorpse Soep Fabriek, hoe de stand momenteel is. Want we zamelen in voor een regionaal cadeau voor Buisdorp.
Esmeralda:
Het gaat echt gigantisch, de giften stromen binnen. Ik kreeg een sms’je van Dikke Door, die heeft toegezegd dat haar hele nachtopbrengst voor het regionale cadeau is.
Presentator:
En zoals u wellicht weet is Dikke Door de eigenaresse van besloten nachtclub De Rode Buis, dus dat kan een flink bedrag worden. Hoe is de stand momenteel?
Esmeralda:
We zaten op 2511 euro, en er kwam net een fax binnen met een toezegging van 230 euro van voetbalvereniging Buisdorpse Boys.
Presentator:
2511 plus 230… dat maakt maar liefst 2657 euro!
[Muziek: Hooverphonic – Mad About You]
DORPSDICHTER OLAF LAFSTEEG
Presentator:
Hooverphonic, Mad About You. Mad about you, mad about Buisdorp. Iemand die helemaal gek van Buisdorp is, hoe kan het ook anders, is de dorpsdichter Olaf Lafsteeg.
Olaf Lafsteeg:
Zeker weten.
Presentator:
Voor de luisteraars die later hebben ingeschakeld wijs ik nog even op die prachtige, door de Buisdorpse Soep Fabriek Busofa beschikbaar gestelde prijs: een jaar lang onbeperkt soep eten, u hoorde het goed. Denkt u het antwoord op de vraag te weten, mail dat dan naar info@buisdorp.com. Olaf Lafsteeg, voor de luisteraars die u niet kennen, kan ik u waarschijnlijk het best typeren als een dichter van de oude stempel.
Olaf Lafsteeg:
Altijd alles in eigen beheer uitgegeven.
Presentator:
Het bijzondere aan uw oeuvre is dat elke bundel een thematische eenheid vormt. Ik denk bijvoorbeeld aan Knotwol, over uw breiende moeder.
Olaf Lafsteeg:
Die is dood.
Presentator:
Puur Roet, gewijd aan uw mijnwerkende vader.
Olaf Lafsteeg:
Die is dood.
Presentator:
In Ramp- en Tegenspoed, over uw eerste ex.
Olaf Lafsteeg:
Die is dood.
Presentator:
Delirium Deluxe, over uw gevecht met de fles.
Olaf Lafsteeg:
Ik had altijd dorst.
Presentator:
Het schoonheidsmonster, over uw tweede ex.
Olaf Lafsteeg:
Die is blijven leven.
Presentator:
Een wippie is nooit weg. Daarin staat de erotiek centraal.
Olaf Lafsteeg:
Ik had altijd zin.
Presentator:
En tot slot wil ik noemen Bloedloeder. Dat gaat over uw derde ex.
Olaf Lafsteeg:
Die is dood.
Presentator:
Sinds eind vorig jaar bent u de officiële dorpsdichter van Buisdorp en dat betekent dat we op de voorpagina van het Buisdorps Nieuwsblad een gedicht van u kunnen lezen als er iets bijzonders gebeurd is. Als we het over bijzondere gebeurtenissen hebben, dan hebben we het over 750 jaar Buisdorp. Daar hebt u ook een gedicht over gemaakt. Zou u dat willen voordragen?
Olaf Lafsteeg:
Nee, dat kan niet. Ik lees het morgenavond in de Dorpsgehoorzaal voor, op het gala. Zou niet goed zijn om dat gedicht nu al voor te lezen.
Presentator:
Ook niet een paar regels?
Olaf Lafsteeg:
Nou, vooruit, het begin dan:
Buisdorp
Waar de eeuwen vergleden
Van verleden naar heden
De rest bewaar ik voor morgenavond.
Presentator:
Toch zouden de luisteraars denk ik graag een heel gedicht van u horen. Zou dat gaan?
Olaf Lafsteeg:
Dan moet ik het uit mijn hoofd doen. Wat ik zelf een erg mooi gedicht van mezelf vind is ‘De Dood’.
Dood
We gaan dood
We leven en gaan dan dood
Jullie gaan dood
Ik ga dood
Allemaal gaan we dood
Straks wacht ons de dood
Presentator:
De dood is een terugkerend thema in uw werk. Het is alsof de dood u meer bezighoudt dan het leven.
Olaf Lafsteeg:
Het leven, daar geef ik niks om. Nee, het interesseert me allemaal niet. Why should I care?
[Muziek: Diana Krall – Why Should I Ccare]
WONDERGENEZER DOKTER MENTAAL
Presentator:
Diana Krall, Why Should I Care. Iemand die zich wel degelijk bekommert is mijn volgende gast, de Buisdorpse alternatieve genezer dokter Mentaal.
Dokter Mentaal:
Inderdaad.
Presentator:
Dokter Mentaal, u bent alternatief genezer, zoals dat genoemd wordt. U zet zich af tegen de reguliere medische wetenschap.
Dokter Mentaal:
Daar moet ik niks van hebben.
Presentator:
Waarom is dat?
Dokter Mentaal:
Huisartsen en specialisten worden gefinancierd door de farmaceutische industrie en om door de farmaceutische industrie gefinancierd te blijven worden moeten ze medicijnen voorschrijven. Die medicijnen zijn alleen maar goed voor de farmaceutische industrie, patiënten hebben er eigenlijk niks aan. Naast hun aandoeningen krijgen ze er ook nog eens bijwerkingen van. Tel uit je winst.
Presentator:
U heeft geen medicijnen gestudeerd. Desondanks bent u in staat zieken te genezen.
Dokter Mentaal:
Natuurlijk. Kijk maar naar de toneelwereld. Wie zijn de beste acteurs? De acteurs die niet naar de toneelschool geweest zijn.
Presentator:
U bent dus zonder medische achtergrond in staat patiënten te behandelen. Hoe doet u dat?
Dokter Mentaal:
Door me tot de kern van de zaak te beperken. Als iemand ziek is, geeft dat aan dat het kosmisch evenwicht in zijn lichaam verstoord is. Dat kan leiden tot een loopneus of een klont in de bloedbaan. Je kunt dan wel je neus gaan snuiten of zo’n klont bestralen, maar daarmee is het kosmisch evenwicht in het lichaam nog niet hersteld.
Presentator:
Hoe herstel je dat?
Dokter Mentaal:
Dat doe ik door middel van brain piercing. De hersenen zijn de zetel van het kosmisch evenwicht. Je kunt het vergelijken met de harde schijf van een computer. Als er in de harde schijf een bitje uitvalt functioneert de computer niet goed meer, dan is het kosmisch evenwicht binnen de computer verstoord. Een mens kan van alles gaan mankeren als er in zijn hersenen een bitje uitvalt. Met brain piercing kan ik dat weer recht breien.
Presentator:
Hoe gaat dat concreet in z’n werk?
Dokter Mentaal:
Ik breng de patiënt eerst hypnotisch onder zeil. Ik leid hem of haar naar een voorgeboortelijke roes, de zogenoemde Oerroes – een roes van rust. En dan ga ik rustig de brain piercing uitvoeren. Ik leg mijn tien vingers op de schedel van de patiënt, bovenop de tien evenwichtspunten die het kosmisch evenwicht horen te bewaken. Als ik me bovennatuurlijk concentreer, voel ik waar het evenwicht verstoord is en door op die plek in te zoomen krijg ik het ‘uitgevallen bitje’ weer aan de praat.
Presentator:
Brain piercing is dus een soort acupunctuur zonder naalden, dwars door je kop heen.
Dokter Mentaal:
Inderdaad.
Presentator:
En dat allemaal zonder medicijnen.
Dokter Mentaal:
Niet helemaal. Na elke behandeling krijgt de patiënt een tube Wonderzalf mee. Die zalf bevat Animo Zuren, die het kosmisch evenwicht stimuleren. Kan je overal op smeren, zowel inwendig als uitwendig.
Presentator:
Dan doet u dus toch zaken met de farmaceutische industrie.
Dokter Mentaal:
Welnee, ik heb die zalf zelf ontwikkeld, wat zullen we nou krijgen. De opbrengsten daarvan zijn voor de volle honderd procent voor mij. Daar ziet de farmaceutische industrie geen cent van!
Presentator:
Met andere woorden: u wordt er vooral zelf beter van.
Dokter Mentaal:
Ja zeg, dikke lip!
[Muziek: April Stevens – I Want A Lip]
BUISDORPSE FOLKLORE
Presentator:
April Stevens, I Want A Lip. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan verscheen er een speciale editie van het Buisdorps Nieuwsblad die niet alleen in de gemeente maar in de hele regio huis aan huis verspreid is. Ik lees een gedeelte voor van een artikel van de journalist Evert Huis in die krant:
‘Buisdorp is trots op haar tradities. Nog elk jaar wordt de geboortedag gevierd van Graaf Dorus V, de schenker van dorpsrechten. Ooit was het een dag gewijd aan bezinning, aan even stilstaan bij alle overleden Buisdorpenaren (dat worden er elk jaar meer), maar op den duur was het plechtige karakter verwaterd tot een aanleiding om de straat op te gaan en te hossen.
Klokke elf op de ochtend van de vijfde begint burgemeester Noten, gezeten in een huifkar aan het hoofd van een lange optocht, aan een rondrit door de oude binnenstad, en geeft daarmee het startsein voor de feestelijkheden.
Er marcheren muziekkorpsen, er worden vaandels vertoond, en in veelkleurige klederdracht gestoken Buisdorpenaren demonstreren allerlei oude ambachten, variërend van het handmatig bakken van die o zo kleffe maar o zo smakelijke Buisdorpse klapflappen, tot het authentiek met de mondkwast beschilderen van houten dekenkisten.
Soms worden op zo’n dag ingezetenen in het zonnetje gezet die zich verdienstelijk hebben gemaakt – dit overkwam vorig jaar de gepensioneerde adjudant Kleppers, die lang geleden landelijke bekendheid genoot door zijn rol bij de arrestatie van baron Mollekneep, de gentleman-seriemoordenaar die op twaalf terminaal zieken euthanasie had weten te plegen.
Het culturele leven wordt op 5 oktober niet vergeten; er is altijd wel een jubileum te vieren, zoals twee jaar terug dat van de eigenaar van bioscoop Corso, die zijn bedrijf destijds een halve eeuw leidde. Het viel voor de 73-jarige ome Cor niet mee om de concurrentiestrijd met de veelzalige megabioscopen vol te houden, maar met zijn deskundige vertoningsbeleid slaagde hij er jaar in, jaar uit in de opgeschoten jeugd in huis te halen. Ome Cor wist als geen ander wat die jeugd wilde zien; niet voor niets zorgden de kwaliteitsknokfilm Long Pong, de Karatemissionaris uit Hong Kong en de knotsgekke katholieke klucht De nacht van de lange onderbroeken in zijn bioscoop maandenlang voor volle zalen.
Zelfs een geweldenaar als ome Cor is niet in staat een bioscoop in zijn eentje te runnen – hij doet het samen met zijn 73-jarige echtgenote, tante Cor. ‘We heten allebei Cor,’ aldus een lachende tante Cor. ‘Dat geeft soms situaties, maar daar zijn we in die vijftig jaar wel aan gewend geraakt!’
De literatuur is in Buisdorp in goede handen bij kleine uitgeverij Hoeperdepoep. Daar werkt men momenteel hard aan een prestigieus project, het bewerken van klassieke werken uit de literatuur voor maagdarmpatiënten. Zo wordt van De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans De kleine kamer van Damokles gemaakt, van De ondergang van de familie Boslowits van Gerard Reve De stoelgang van de familie Boslowits, en van De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch De verstopping van de hemel. Als dit project, waarvan het eerste deel voor dit najaar gepland staat, aanslaat, wil men zich aan wereldliteratuur gaan wagen, waarbij onder meer gedacht wordt aan het omwerken van Jules Vernes De muiterij op de Bounty tot De schijterij op de Bounty.
In het eerste weekend van november worden in Buisdorp de Dekenfeesten gehouden. Tijdens dit evenement wordt de komst van de winter gevierd: het moment waarop de dekens uit de kast gehaald en op bed gelegd worden. Een ritueel dat teruggaat tot de dagen van Graaf Dorus V. Er wordt een optocht gehouden van praalwagens met daarop dekenkisten die op 5 oktober ambachtelijk met de mondkwast beschilderd zijn. Nadat men zich ongans heeft gegeten aan inheems vet vreten, kruipt men ’s avonds voldaan onder de dekens.
Een Buisdorp zonder sport zou niet denkbaar zijn. Voetbalvereniging Buisdorpse Boys draait in de tweede klasse van de amateurcompetitie verdienstelijk mee. Daarnaast heeft zich in Buisdorp naar voorbeeld van het Amerikaanse spektakelworstelen een snel groeiende groep van zwaarlijvige lolworstelaars gevormd, die elkaar wekelijks ter ontspanning bekampen.
Er wordt niet gelolworsteld door afgetrainde sportschoolatleten met een strakke achterpartij, maar door pure hobbyisten voorzien van een volvette sumoworstelaarsreet (die in pletsituaties meer rendement oplevert dan een lekker strak kontje).
Velen zullen zich de fameuze tweekamp herinneren tussen de vetgewichten Tinus de Pletter (in het dagelijks leven procuratiehouder) en Piet Graniet (een bloemist), waarbij de laatste, ondanks zijn robuuste artiestennaam, in de eerste ronde al een oorschelp moest prijsgeven. Een week later bracht de goedlachse hersenchirurg Rinus Rotskopper zijn opponent Joop de Moker (een gepensioneerd herenkapper) een op twee plaatsen geknakte ruggengraat toe, die De Moker er niet van weerhield, alvorens voorgoed het bewustzijn te verliezen, zich nog eenmaal vol op Rotskopper te storten en bij hem de dikke darm los te wrikken, zodat deze titanenontmoeting onbeslist eindigde. Aangezien de humanistische stervensbegeleider Bonzo Hercules tijdens de training onder vallend puin was bedolven en door zijn nabestaanden werd verontschuldigd, werd outsider Kobus Kapoentje (een ongehuwd couturier) tot winnaar van de vierkamp uitgeroepen. En Kapoentje woog maar 150 kilo.
[Muziek: Howlin’ Wolf – Three Hundred Pounds Of Joy]
CHEF-KOK WORLD EET CENTER
Presentator:
Howlin’ Wolf, Three Hunderd Pounds Of Joy, dat zal je maar over je heen krijgen. Het nummer werd onlangs door Jools Holland en Tom Jones gecoverd als Two Hundred Pounds Of Heavenly Joy, want Tom Jones, die op 7 juni jongstleden zijn vijfenzestigste verjaardag vierde, weegt naar schatting honderd pond minder dan Howlin’ Wolf woog.
Voorafgaand aan het grote gala in de Dorpsgehoorzaal is er voor alle genodigden een banket. Daarbij zal de soep ongetwijfeld verzorgd worden door Busofa, de Buisdorpse Soep Fabriek, die overigens ter gelegenheid van deze uitzending een waanzinnige prijs beschikbaar heeft gesteld: een jaar lang onbeperkt soep eten. U kunt voor die prijs in aanmerking komen door het antwoord op de vraag te mailen naar info@buisdorp.com.
De soep is van Busofa, maar afgezien van de soep wordt de catering voor het banket verzorgd door het World Eet Center aan de Nieuwe Doorlaat, het restaurant dat gespecialiseerd is in uitheemse gerechten. Te gast is de chef-kok van het World Eet Center, de heer Varendonk.
Fadrhonc:
Fadrhonc!
Presentator:
Weet u dat zeker? Ik heb hier staan Varendonk.
Fadrhonc:
Fadrhonc!
Presentator:
Fadrhonc dan. Meneer Fadrhonc, u gaat ervoor zorgen dat er morgenavond gesmuld wordt.
Fadrhonc:
Iek maak lekker eten!
Presentator:
Voor me heb ik de kaart van uw restaurant, en daarop wemelt het van de gerechten die we hier in Nederland niet dagelijks eten. Ik denk bijvoorbeeld aan Bengaalse bittergrutten.
Fadrhonc:
Ies lekker. Met de saus van de soja.
Presentator:
En u serveert ook Ghanese glibberhompen met Lombokse lellebelletjes.
Fadrhonc:
Ies oik lekker. Hete lellebelle.
Presentator:
Verder zie ik staan Soedanese zandverrassing.
Fadrhonc:
Ies lekker. Oit de Sudaan.
Presentator:
Dat waren de voorgerechten. In de categorie hoofdgerechten kunnen bij u terecht voor Birmaanse bidsprinkhanenbilletjes. En daarbij drinkt men bij voorkeur Taiwanese tijgerscrotumthee.
Fadrhonc:
Ies lekker ja.
Presentator:
En als toetje heeft u Senegalese scharrelslakkensnacks op het menu staan.
Fadrhonc:
Ies lekker voor de toe.
Presentator:
Het kan niet anders of het wordt morgenavond internationaal smullen. Dank u wel voor uw toelichting meneer Varen–
Fadrhonc:
Fadrhonc!
Presentator:
Ja. En fijn dat u voor deze toelichting helemaal naar de studio van Radio West hebt willen komen. Meneer Fadrhonc gaat weer terug naar de keuken – en Cassandra Wilson wacht hem daar op.
[Muziek: Cassandra Wilson – Come On In My Kitchen]
DIRECTEUR MALLEPIETJESCHOOL
Presentator:
Cassandra Wilson, Come On In My Kitchen, oorspronkelijk van Robert Johnson. Over Robert Johnson gaat het verhaal dat hij destijds zijn ziel aan de duivel verkocht heeft. Benieuwd wat hij daar nou voor kreeg. Zou er een eenheidsprijs betaald worden of levert elke ziel weer een ander bedrag op? Interessante materie.
In de keuken zit het dankzij meneer Faddrhonc wel goed, maar hoe zit het met de inzamelingsactie voor het regionale cadeau. Daar zijn we natuurlijk allemaal erg benieuwd naar. Esmeralda, hoe loopt het?
Esmeralda:
Ik kom echt om in de sms’jes. Tot nu toe hebben we al 4868 euro toegezegd gekregen. En even kijken – er komt nu weer 175 euro binnen, van Kokya Kokx en Appie Mortifa.
Presentator:
4868 plus 175, 3 opschrijven 1 onthouden, dat is ongeveer… ruwweg ruim tegen de 5000 euro. Fantastisch.
Tussen de bedrijven door een huishoudelijke mededeling. Het Gemeentebestuur verzoekt mensen van buiten Buisdorp om morgen niet met eigen vervoer naar de diverse feestlocaties te komen, tenzij u op doktersvoorschrift in bezit bent van zo’n auto’tje dat 45 km per uur rijdt.
Een groot deel van Buisdorp is morgen vanwege de feestelijkheden voor het autoverkeer afgesloten. Kirsten van Dissel heeft hierover al uitvoerig gesproken in het Verkeersjournaal van TV West, ik vat de belangrijkste reisbeperkingen voor u samen.
Vanwege de parade van historische schepen door de grachten van Buisdorp zijn morgen tussen 08.00 uur en 13.30 uur plaatselijke tijd de volgende bruggen dicht. Dat wil zeggen: open. Het gaat om: de Overlandse Brug, de Oud-Buisdorpse Brug, de Graaf Dorus V Brug, de Lampekap Brug, de Peper Brug, de Zwaarmakers Brug, de Van der Stam Brug, de Pereboom Brug, de Stofregen Brug, de Op den Beke Brug, de Deegroller Brug, de Stip Brug, de Hak Brug, de Loofhutjes Brug, de Kistemaker Brug en de Schroothamer Brug.
Ook de binnenstad is een deel van de dag goeddeels onbereikbaar. In de Dorpsstraat zal de ruimte tussen de diverse verkeersdrempels worden opgevuld met zand. Dit vanwege het passeren van de optocht van door paarden getrokken koetsen en huifkarren. Deze optocht staat gepland tussen 13.30 en 17.50 uur, maar houdt u er rekening mee dat de afzetting al een halfuur voordien, dus om 13.00 uur, aangebracht zal worden en dat die mogelijk pas een halfuur nadien, dus om 18.20 uur ongedaan gemaakt zal worden. Wie toch van plan is per auto naar Buisdorp te komen, kan zijn of haar voertuig gratis parkeren in de fabriekswijk Nijpendaal, op het parkeerterrein van soepfabriek Busofa. Daarvandaan rijden er de hele dag pendelbussen naar het centrum. U dient bedacht te zijn op enig oponthoud als u voor 13.30 uur van een pendelbus gebruikmaakt, want ook de pendelbussen zullen moeten wachten tot de bruggen weer open zijn. Of gesloten, zo u wilt. Voor alle zekerheid herhaal ik om welke bruggen het gaat: de Overlandse Brug, de Oud-Buisdorpse Brug, de Graaf Dorus V Brug, de Lampekap Brug, de Peper Brug, de Zwaarmakers Brug, de Van der Stam Brug, de Pereboom Brug, de Stofregen Brug, de Op den Beke Brug, de Deegroller Brug, de Stip Brug, de Hak Brug, de Loofhutjes Brug, de Kistemaker Brug en de Schroothamer Brug.
Terug naar de orde van het programma. Als volgende gast verwelkom ik de heer Piet van Dijk, directeur van de Buisdorpse Mallepietjeschool.
Piet van Dijk:
Goeienavond!
Presentator:
Meneer Van Dijk, het eigenwijsonderwijs is de laatste tijd veel in het nieuws.
Piet van Dijk:
Dat kende wel zeggen. Ze kommen d’r steeds naar vroagen!
Presentator:
Uw school is de enige in de regio waar eigenwijsonderwijs gegeven wordt.
Piet van Dijk:
Krek.
Presentator:
Hoeveel leerlingen zitten er op uw school?
Piet van Dijk:
Tussen de een en de tweehonderd.
Presentator:
Tussen de honderd en de tweehonderd.
Piet van Dijk:
Nee, tussen de een en de tweehonderd. Afhankelijk van het weer.
Presentator:
Want?
Piet van Dijk:
Als het mooi weer is goanen ze liever buitenspelen.
Presentator:
Het kan dus gebeuren dat er meer docenten dan leerlingen in de school aanwezig zijn.
Piet van Dijk:
Docenten?
Presentator:
Ik neem aan dat er leerkrachten zijn.
Piet van Dijk:
O zo. Ben je gek. Dat doet ik zelf wel. Beetje verhoalen vertellen en affentoe een bakkie chocolaaiemelk voor die gassies schenken. Of een lekker koppie soep.
Presentator:
En wat voor soep serveert u dan?
Piet van Dijk:
Soep van Busofa natuurlijk. Tomatensoep, maar ook welleris groentensoep. Soep met sliertjes!
Presentator:
Over soep gesproken, ik attendeer de luisteraars nog even op die waanzinnige prijs: een jaar lang onbeperkt soep voor wie het antwoord op de vraag weet. Mail uw antwoord naar info@buisdorp.com. Terug naar de Mallepietjeschool van de heer Piet van Dijk, die momenteel mijn gast is. Meneer Van Dijk, wat doen de leerlingen bij u zoal de hele dag?
Piet van Dijk:
Woar ze moar zin in hebben.
Presentator:
Welke lesmethode gebruikt u daarbij?
Piet van Dijk:
Lesmethode?
Presentator:
De leerlingen moeten toch leren rekenen. En hoe zit het met taal, lezen, aap noot mies wim zus jet teun vuur gijs lam kees bok weide does hok duif schapen. Dat soort zaken.
Piet van Dijk:
Nee, daar doen we niet oan. Maar we hebben wel Nintendo. En ze kunnen natuurlijk chatten. Dan leren ze spelenderwijs lezen en schrijven.
Presentator:
Hoe oud zijn de leerlingen?
Piet van Dijk:
Tussen de vijf en elf jaar, ommenabij.
Presentator:
Kinderen van rijke ouders zeker.
Piet van Dijk:
Alle ouders bennen tweeverdieners.
Presentator:
Dus die ouders zijn overdag niet thuis.
Piet van Dijk:
Nee, die motten werreke.
Presentator:
Ja ja. Nou, dan is het voor mij wel duidelijk hoe het zit met dat eigenwijsonderwijs op die Mallepietjeschool van u. Het is daar gewoon een crèche! Meneer Van Dijk, dondert u alstublieft op! Je moet zulke mensen niet in je programma hebben. Ik had veel beter een goed gesprek met opa Barrelmeijer kunnen hebben. En dat kan ik net zo goed nu gaan hebben. Voordat we aan het tweede uur beginnen is het wel aardig om van de oudste Buisdorpenaar een korte samenvatting van de afgelopen 100 jaar te horen.
Zo te zien is opa Barrelmeijer inmiddels wakker. Zuster Esther heeft hem een halfuur geleden helemaal ingesmeerd, het leek wel zo’n Thaise bodymassage waar je wel eens over leest. Toen hij binnengerold was zat opa Barrelmeijer aanvankelijk maar een beetje te mummelen, maar ik geloof dat hij nu redelijk bij de les is.
Als het snoer lang genoeg is kan ik wel even naar hem toe lopen… Ja, dat lukt aardig. Even op de hurken, dan kunnen we elkaar in de ogen kijken. Opa Barrelmeijer, kunt u mij verstaan? We gaan er maar van uit dat hij me verstaat. Opa Barrelmeijer, u bent de oudste inwoner van Buisdorp, u heeft zowat de hele vorige eeuw meegemaakt. Negentig jaar geleden begon u als jongste bediende, als volontair, zoals dat indertijd genoemd werd, bij Busofa, de Buisdorpse Soep Fabriek. U weet misschien dat Busofa voor deze uitzending een jaar lang onbeperkt – nee, dat zal hij waarschijnlijk niet weten. Maar ik ga er toch naar vragen.
Opa Barrelmeijer, hoe zou u het op uw leeftijd vinden om een jaar lang onbeperkt…
[geluid van verschrikkelijk wind]
Gatverdamme opa Barrelmeijer! O wat verschrikkelijk, ik zit helemaal onder. De kleren die ik aan heb, daar kan je een week lang soep van trekken… Techniek, hebben we wat klaarstaan tot het nieuws? Doe The Pointer Sisters maar.
[Muziek: The Pointer Sisters – Going Down Slowly]
TWEEDE UUR
INTRODUCTIE TWEEDE UUR
Presentator:
Welkom terug bij het laatste uur van deze marathonuitzending. We zijn vanmorgen om zes uur begonnen met onafgebroken berichtgeving over de gemeente Buisdorp, omdat die morgenavond in de Dorpsgehoorzaal het 750-jarig bestaan viert.
[Muziek: Igor Stravinsky – Chant Des Bateliers Du Volga]
VERVOLG INTRODUCTIE
Presentator:
Igor Stravinsky, Chant Des Batelies Du Volga, ofwel het lied van de Wolgaslepers. Uitgevoerd door het Orchestre D’Harmonie des gardiens de la paix de Paris, onder leiding van dirigent Claude Pichaureau. Wij draaiden voor u deze muziek, die aanmerkelijk minder vrolijk was dan wat er in het eerste uur te horen viel, om u vast in de stemming te brengen voor een verdrietige boodschap. Opa Barrelmeijer, de oudste inwoner van Buisdorp, is zojuist hier in de studio overleden. Kort voor het einde van het vorige uur blies hij zijn laatste adem uit, en u hebt kunnen horen dat hij dat niet via de neus of de mond deed.
Vroeger zeiden we: ‘Heden overleden, de koning van Zweden. Zijn laatste kreet was een knetterende scheet’, maar dat is wellicht een wat ongepast grapje. Het was bovendien geen pretje, ik zat werkelijk onder.
Dokter Mentaal heeft zijn best gedaan, maar met zijn brain piercing kon hij niets meer uitrichten. Hij verklaarde desgevraagd dat opa Barrelmeijer zo goed als geen brain meer had. Dan ben je natuurlijk uitgekakt. Zuster Esther is meteen begonnen met balsemen. Dat is een vak apart, als ik dat zo eens bekijk. Bij Radio West is zoiets bij mijn weten niet eerder tijdens de uitzending gebeurd, maar met iemand die zo oud is als opa Barrelmeijer kan je natuurlijk niet te lang wachten. Dat kan de airco niet bolwerken. Toch wel fascinerend om te zien hoe zuster Esther heel precies met een soort ijzerdraadje via de neus van opa Barrelmeijer diens hersenen tevoorschijn haalt. Ik zie dat dokter Mentaal gelijk had, die hersenen zijn niet veel soeps meer.
En dat brengt me op de prijsvraag van vanavond – de ongeëvenaarde soepproducent Busofa verzorgt een jaar lang onbeperkt soep eten, voor degene die het antwoord op de vraag weet en dat mailt naar info@buisdorp.com.
De verslagenheid in de studio van Radio West is groot. Ik had opa Barrelmeijer nog zoveel willen vragen. Opa Barrelmeijer had ons nog zoveel kunnen vertellen. Maar ja, wat niet kan dan kan niet. Een overledene is niet meer te interviewen. Je kunt ook niet handsfree masturberen. U zult begrijpen dat we vanwege het overlijden van opa Barrelmeijer het laatste uur van dit programma hebben moeten aanpassen, ik kom daar zo meteen op terug.
Als ik de lijst erbij pak zie ik dat de oudste inwoner van Buisdorp momenteel oma Tang is, zij is 101 jaar. Ze kwakkelt wat wegens een gebroken heupje, ik hoop dat zij de ochtend haalt en morgenavond op het gala aanwezig kan zijn. Mocht dat niet het geval zijn dan voorzie ik grote problemen.
In dat geval hebben we namelijk niet één oudste inwoner van Buisdorp, maar twee: dat zijn de gebroeders Boraal, 98 jaar oud. Dat kan mogelijk tot organisatorische problemen leiden, want op het podium van de Dorpsgehoorzaal staat maar een feeststoel voor de oudste Buisdorpenaar opgesteld, en je kunt van mensen op die leeftijd niet verwachten dat ze de hele avond bij elkaar op schoot gaan zitten.
Intussen gaan we dit laatste uur zo meteen van start met een live eerbetoon aan opa Barrelmeijer. In de studio is daarvoor aan de piano gaan zitten de Buisdorpse componist Jacob Riller, die eigenlijk naar de studio was gekomen om te vertellen over het strijkkwartet dat hij voor het 750-jarig bestaan van de gemeente gecomponeerd heeft.
Maar eerst een Duitstalige muzikale ode aan de voormalige oudste inwoner van Buisdorp. Dat zal u wellicht verbazen, maar het geslacht van opa Barrelmeijer komt namelijk uit Duitsland. Ik bedoel zijn voorgeslacht. Vanaf midden zeventiende eeuw woonden de Barrelmeijers in Buisdorp, voordien zaten ze in Beieren. De naam Barrelmeijer is een Buisdorpse verbastering van de oorspronkelijke familienaam Beiermeier. Vandaar dit Duitstalige muzikale eerbetoon.
[Muziek: Nina Hagen – Naturträne]
INTRODUCTIE COMPONIST JACOB RILLER
Presentator:
Nina Hagen, Naturträne, speciaal voor de betreurde opa Barrelmeijer. En rekent u maar dat hier in de studio ook de nodige träne geplengd zijn. Hoe zeggen de Duitsers dat? Gepflängt of zoiets. Ja, u moet het me maar niet kwalijk nemen, maar ik ben inmiddels ook helemaal uit mijn doen. Het is hier in de studio van Radio West een komen en gaan van belangstellenden en doodstoeristen die uit het plantsoen voor de deur gejatte bloemen en brandende waxinelichtjes om opa Barrelmeijer heen neerleggen. Goed bedoeld allemaal, maar opa Barrelmeijer had mogelijk begraven willen worden, dus als de boel door die waxinelichtjes in de fik gaat zijn we nog verder van huis.
Over tot de orde van het programma. Volgens het draaiboek zou ik de componist Jacob Riller nu vragen naar de bijzondere muziek die hij componeert, maar hij is al aan de piano gaan zitten om een ode te gaan brengen aan opa Barrelmeijer. Gelukkig hadden we gistermiddag een voorgesprek, zodat ik kort wat over de componist kan vertellen. De 48-jarige Jacobus Riller is zoon van een beroepsmilitair en een amateurvioliste. Zijn familieomstandigheden hebben Riller gevormd. Hij zet zich af tegen alles wat militair is en alles wat naar klassieke muziek riekt en hij maakt gebruik van wapentuig en klassieke muziek om aan zijn afkeer uitdrukking te geven.
Hij ontwikkelde een geheel eigen stijl van componeren, die hij militant-avant-gardistisch noemt. Tot zijn bekendste werken behoren een Octet voor blazers en bazooka, een Mijnenveldballet en een Oratorium voor gemengd koor en vuurpeloton.
Ter nagedachtenis aan opa Barrelmeijer speelt hij nu een etude voor piano en handgranaat. Het stuk begint met een allegro assegaai molton al dente gespeeld door de linkerhand. Nee, hij gaat nu met zijn rechterhand naar zijn binnenzak en –
[geluid ontploffing]
Nou, daar zijn we dan mooi klaar mee. Dat is dode nummer twee in krap een kwartier tijd. Zo te zien is de schade beperkt gebleven omdat Riller de granaat in zijn binnenzak had zitten. De piano ligt helemaal uit elkaar, maar verder valt het wel mee. Jongens, leg Riller maar zolang naast opa Barrelmeijer, dan zien we straks wel verder.
Op zo’n manier loopt de hele uitzending in de soep. O, over soep gesproken: zoals ik al een aantal malen gezegd heb, Busofa, de beroemde Buisdorpse Soep Fabriek, heeft speciaal voor deze uitzending een bijzondere prijs beschikbaar gesteld: een jaar lang onbeperkt soep eten. Als u denkt het antwoord op de vraag te weten, mail dat dan naar info@buisdorp.com en ding mee naar die unieke prijs: een jaar lang onbeperkt soep eten.
U hoorde zojuist de componist Jacob Riller, althans de ontploffing die hij zichzelf aandeed. Je vraagt je af wat zo iemand bezielt. Op zo’n manier aan je einde komen zou voor mij niks zijn, en voor Chi Coltrane ook niet.
[Muziek: Chi Coltrane – Go Like Elijah]
BUISDORPSE BENNIE
Presentator:
Chi Coltrane, Go Like Elijah, hier in de studio live begeleid door het Groot Buisdorps Gospelkoor Hosanna – jammer dat u thuis alleen de plaat kon horen.
Er is hier momenteel van alles aan de hand. Er is onder het zingen door het Groot Buisdorps Gospelkoor Hosanna gedanst om de stoffelijke overschotten van opa Barrelmeijer en Jacob Riller. Dat was erg smaakvol en ontroerend.
Omdat het leven doorgaat voor degenen die niet zijn overleden, totdat ook zij aan de beurt zijn uiteraard, gaan we maar gewoon door met de inzamelingsactie. Esmeralda, wat is de meest actuele stand?
Esmeralda:
We hadden tien minuten geleden nog 4857 euro en we zitten nu op 4794 euro.
Presentator:
Dan is er in de laatste tien minuten zeg maar zo’n 80 euro bijgekomen.
Esmeralda:
Nee, er is ongeveer 60 euro afgegaan vanwege een krans voor opa Barrelmeijer en Jacob Riller.
Presentator:
Samen één krans?
Esmeralda:
Ja.
Presentator:
Nou, dat valt dan nog mee. Hoe kom je na zo’n tweevoudig sterfgeval weer in de feeststemming? Dat kan je maar met één iemand voor elkaar krijgen en ik weet dat de harten van vele vrouwelijke luisteraars sneller gaan kloppen als ik zeg wie dat is. Zal ik het maar zeggen?
Buisdorpse Bennie:
Wel ja joh.
Presentator:
Buisdorpse Bennie, Buisdorps koning van de smartlap! Bennie, fijn dat je d’r bent.
Buisdorpse Bennie:
Jij ook.
Presentator:
Ben, je staat morgenavond in de Dorpsgehoorzaal. Wat kunnen de mensen van je verwachten?
Buisdorpse Bennie:
De mensen gaan morgenavond finaal uit hun dak. En het dak gaat eraf. Wordt giganteus. Zeker weten. Ik heb vroeger veel geschnabbeld, en als het optreden kat in ’t bakkie was, dan zeiden we: ’t is soepie!
Presentator:
Bennie, je begint nu over soep, en dan moet ik de luisteraars toch weer even attenderen op die weergaloze prijs, beschikbaar gesteld door Busofa, de internationaal vermaarde Buisdorpse Soep Fabriek. Wie het antwoord op de vraag weet, en u kunt dat antwoord mailen naar info@buisdorp.com, die kan een jaar lang onbeperkt soep winnen.
Buisdorpse Bennie:
Godsammeliefhebbe.
Presentator:
Zeg dat wel. Bennie, ik heb je de afgelopen jaren een keer of tien zien optreden, en ik kan me niet voorstellen dat het dak er morgenavond niet af gaat. Het gebeurt maar zelden dat je tijd hebt om geïnterviewd te worden, dit is een mooie gelegenheid om je loopbaan even met je door te nemen. Het begon bijna veertig jaar geleden voor je.
Buisdorpse Bennie:
Klopt. Ik was achttien.
Presentator:
Je brak meteen door naar het grote publiek met je eerste plaat, Tranen Op Een Kinderwang.
Buisdorpse Bennie:
Zelf geschreven. Het was thuis altijd huilen. Mijn vader dronk en mijn moeder dronk mee.
Presentator:
Daar weten je trouwe fans alles van, want jouw tweede single, ook een grote hit, was Vader Zit Weer In De Bak.
Buisdorpse Bennie:
Die zat steeds in de bak, ja.
Presentator:
Daarna kwam Moeder Schreit Nu Elke Dag.
Buisdorpse Bennie:
Omdat vader in de bak zat.
Presentator:
Maar je allergrootste hit was toch wel Wat Ben Je Toch Een Pokkewijf.
Buisdorpse Bennie:
Daar was ik indertijd helaas mee getrouwd.
Presentator:
Het bijzondere aan jou vind ik dat je nieuw talent altijd een kans hebt willen geven. Ik herinner me bijvoorbeeld dat je jaren geleden Jantje Smit bij je op het podium haalde. Hij was toen drie jaar.
Buisdorpse Bennie:
Dat is nou een grote vent geworden, hè?
Presentator:
We mogen geen Jantje meer zeggen. Het is nou Jan.
Buisdorpse Bennie:
Jan Smitje.
Presentator:
Een hoogtepunt in jouw carrière was ongetwijfeld de plaat die je gemaakt heb met de wereldberoemde tenor Omo Savate. Het duet uit de Oestertelers. Dat was een belevenis.
Buisdorpse Bennie:
Daar krijg ik nog de rillingen van. Die man woog driehonderd kilo! Z’n reet liep van z’n schouderbladen tot z’n knieholten!
Presentator:
Ik zei het aan het begin al even bij wijze van grapje, maar je hebt werkelijk een ongelooflijk succes bij de vrouwen. Al bijna veertig jaar. Ik heb over jou wel eens horen zeggen: Bennie stopt ’m overal in, behalve in het stopcontact.
Buisdorpse Bennie:
Dat zijn allemaal van die verhalen die een eigen leven zijn gaan leiden, daar doe je niks tegen. Als dat allemaal waar was zou ik nu zonder ruggenmerg tegenover je zitten.
Presentator:
Ben, morgenavond de Dorpsgehoorzaal, dat wordt fenomenaal. Zou je nu alvast wat voor de luisteraars willen zingen?
Buisdorpse Bennie:
Nee, pleur op joh, geen denken aan. Ik moet m’n stem sparen.
Presentator:
Dat is jammer. Maar we willen de lusteraars toch een beetje een idee geven van wat er morgenavond gaat gebeuren. En daarom draaien we nu een plaatje van een van je idolen. Ben, bedankt! Hier komt een van Bens grote voorbeelden, met een lied dat we willen opdragen aan de zojuist hier in de studio overleden opa Barrelmeijer, die – enfin, ik moest een schoon overhemd aan.
[Muziek: Lou Bandy – Je Hebt Je Schitterend Gehouden]
WIJNAND DOMMES DE GIL
Presentator:
Lou Bandy, Je Hebt Je Schitterend Gehouden, opgedragen aan opa Barrelmeijer, die zich ook schitterend gehouden heeft, al liep het zojuist nogal onsmakelijk met hem af. Bandy heette in werkelijkheid Dieben, en maakte daar Bandy van: Die-ben, Ban-dy. Dat is tussendoor even een weetje voor wie het nog niet wist. Ik snap trouwens niet wat er mis was met Dieben, maar wie ben ik. Zijn eveneens zingende broer heette uiteraard ook Dieben, en die maakte er Derby van. Dat kon in die tijd allemaal maar.
Tussen de bedrijven door een huishoudelijke mededeling, in aanvulling op de eerder gedane huishoudelijke mededeling waarin ik u attendeerde op het open dan wel dicht zijn van een aantal bruggen. Daarover is een vraag binnengekomen van Irene uit Bokkerzwaag. Die neemt morgen de bus van Bokkerzwaag, via Vrouwezeeghe en Zeevenslooten naar Buisdorp en wil weten of dat problemen geeft. Irene moet er net als alle anderen rekening mee houden dat morgen tussen 08.00 uur en 13.00 uur de volgende bruggen open en/of dicht zijn: de Overlandse Brug, de Oud-Buisdorpse Brug, de Graaf Dorus V Brug, de Lampekap Brug, de Peper Brug, de Zwaarmakers Brug, de Van der Stam Brug, de Pereboom Brug, de Stofregen Brug, de Op den Beke Brug, de Deegroller Brug, de Stip Brug, de Hak Brug, de Loofhutjes Brug, de Kistemaker Brug en de Schroothamer Brug.
Terug naar de orde van de uitzending. Tegenover mij heeft plaatsgenomen mr. Wijnand Dommes de Gil, leider van het Volksdemocratisch Landsbelang, de grootste partij van Buisdorp.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
En dat is maar goed ook!
Presentator:
Meneer Dommes de Gil, welkom. Voor mensen van buiten Buisdorp die u niet kennen, u was degene die ervoor gezorgd heeft dat het college vorig jaar ten val kwam.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Inderdaad, dat wordt in Buisdorp de ochtend van Dommes de Gil genoemd. Ik heb bij die gelegenheid de Partij van de Waarheid de wacht aangezegd.
Presentator:
Wat was de aanleiding?
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Heel simpel, men wilde komen tot invoering van een onzinnige milieuheffing, de zogenoemde Bolustax. Ik had meteen in de gaten dat daar een luchtje aan zat.
Presentator:
Wat was precies de Bolustax?
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Kortweg kwam het erop neer dat de Partij van de Waarheid tot het malle inzicht gekomen was dat de hondenbelasting een onrechtvaardige heffing was, omdat voor elke hond hetzelfde bedrag moet worden betaald, terwijl een volwassen bouvier qua ontlasting veel meer afscheidt dan pakweg een pekinees.
Presentator:
Dat klinkt redelijk.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Dat klinkt helemaal niet redelijk. De door de Partij van de Waarheid geïnitieerde milieuheffing kwam erop neer dat hondenbezitters bij hun aangifte hondenbelasting het gewicht van hun dier zouden moeten vermelden, waarna ambtelijk per hond een ontlastingsmodus kon worden becijferd die fiscaal omgeslagen op de aanslag zou drukken. Natuurlijk volkomen zottigheid, en daar heb ik ze ook op gewezen. Ik heb becijferd dat het ambtenarenapparaat van Buisdorp met 12.875% zou moeten groeien om die Bolustax administratief te kunnen behappen. Want gaat u maar na: men geeft het gewicht van een pasgeboren pup op, maar het gewicht van zo’n beestje neemt met de dag toe. Wie controleert dat? De wethouder die de hondenpoep in z’n portefeuille heeft moet tienduizenden ambtenaren belasten met het om de haverklap wegen van opgroeiende honden!
Presentator:
Ik moet bekennen dat ik zelf niet zo ingevoerd ben in de Buisdorpse gemeentepolitiek. Ik heb daarom gistermiddag een voorgesprek gevoerd met de heer Dommes de Gil. We hebben toen samen gezellig een bord soep gegeten.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Die soep is mij inderdaad zeer goed bekomen.
Presentator:
Dat wil ik geloven, want het was dan ook echte Busofa bliksoep, vakkundig ingeblikt door de wereldvermaarde Buisdorpse Soep Fabriek Busofa. En tussen twee haakjes: Busofa heeft voor deze speciale uitzending een fenomenale prijs beschikbaar gesteld. Een jaar lang onbeperkt soep eten – en die prijs gaat naar degene die het antwoord op de vraag weet, en dat mailt naar info@buisdorp.com.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Die prijs ga ik zonder meer winnen.
Presentator:
Meneer Dommes de Gil denkt een jaar lang onbeperkt soep te gaan winnen. Hoe kunt u daar zo zeker van zijn?
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Dat lijkt me klip en klaar: het Volksdemocratisch Landsbelang heeft een antwoord op alle vragen.
Presentator:
Gauw terug dan naar de actualiteit. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan is uw partij gekomen met het manifest Terug naar de Basis, waarin u hamert op het naleven van fatsoensnormen.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Inderdaad. De heer Balkenende, die op zichzelf een verrekt goeie job doet, dat moet ik hem nageven, de heer Balkenende treedt regelmatig naar buiten met zijn normen en waarden. Als hij dat doet ga ik er altijd goed voor zitten. Maar zodra hij normen en waarden gezegd heeft is het verhaal al uit. Er komt verder niets, behalve: hoe we in dit land met elkaar omgaan. Wij van het Volksdemocratisch Landsbelang hebben die problematiek tot achter de komma uitgewerkt in het manifest Terug naar de Basis.
Presentator:
Als het aan u ligt gaat er nogal wat gebeuren.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
En dat is ook bitter nodig. Neem de kwestie van de hoofddoekjes. Er zijn er die zeggen: die hoofddoekjes, die moeten verboden worden. Wij zeggen: die hoofddoekjes zijn een zegen. Laat maar zitten. Daarnaast bepleiten wij de herinvoering van de hoed. Mannen, jongelui ook wellicht, moeten weer een hoed gaan dragen. Als je op straat een ander met een hoed op tegenkomt, dan groet je elkaar door even de hoed te lichten. Het is in dit land de verkeerde kant op gegaan met de normen en waarden toen in de krijgsmacht de groetplicht werd afgeschaft, vergeet dat niet.
Presentator:
Daar zegt u zo wat.
Mr. Wijnand Dommes de Gil:
Het zijn dat soort gebruiken uit het verleden die we destijds lichtvaardig hebben weggedaan, maar die heus zo gek nog niet waren. Voor een dame de deur openhouden, daar is nooit iemand minder van geworden. Heren, als u geweest bent: de bril omlaag, het is verdikkeme toch een kleine moeite. En mensen, gewoon netjes elke week onder de douche of in bad. En dan meteen schoon ondergoed aan, dan ben je de hele week fris.
[Muziek: Yello & Shirley Bassey – The Rhythm Divine]
BUISDORPSE NAAKTSTRANDEN
Presentator:
The Rhythm Divine van Yello, een duo bestaande uit Boris Blank en Dieter Meier, met als gastvocaliste Shirley Bassey, en die naam zegt u waarschijnlijk wel wat.
U bent natuurlijk net zo benieuwd als ik naar de inzamelingsactie voor het regionale cadeau. Esmeralda, komen er veel giften binnen?
Esmeralda:
Het is haast niet bij te houden. Ik kreeg een sms’je van ome Cor en tante Cor Corsen, als ik het goed heb opgeschreven.
Presentator:
Van bioscoop Corso.
Esmeralda:
En die hebben allebei een zesde van een halve maand AOW toegezegd. Dat komt dan bovenop de 5237 euro die de laatste tussenstand was, en dat is bij elkaar… Dat moet jij maar even uitrekenen, ik ben niet zo sterk in hoofdrekenen.
Presentator:
Ik zal dat zo meteen precies voor je uitrekenen. Dank je wel tot zover, Esmeralda. Voordat de laatste twee gasten aan bod komen nog wat informatie over de gemeente Buisdorp. In de jubileumeditie van het Buisdorps Nieuwsblad staat een interessant artikel van Evert Huis over de zeven naaktstranden en zeven nudistenverenigingen van Buisdorp. Ik lees u er een fragment van voor.
‘Zeven nudistenverenigingen – dat lijkt voor een betrekkelijk kleine gemeente als Buisdorp vrij veel. Maar het blijkt in de praktijk nu eenmaal niet gemakkelijk te zijn katholieke, gereformeerde, protestantse, islamitische, humanistische, olmoonse en atheïstische nudisten gezamenlijk aan het naaktrecreëren te krijgen.
Het goede nieuws is dat er laatste maanden een kentering valt waar te nemen. Bestuursleden van elkaar voorheen te vuur en te zwaard bestrijdende nudistenverenigingen hebben het schoorvoetend gelegde telefonische contact in alle stilte weten uit te bouwen tot incidentele lijfelijke ontmoetingen in het Buisdorps Conferentieoord – het blote feit dat men elkaar in de ogen kijkt, geeft aan dat de wil aanwezig is om tot samenwerking te komen.
Misschien, zo filosofeerde een van de voorzitters (een zonnebrandoliemagnaat die zich na een bijna-blootervaring tot het nudisme bekeerd had) in zijn clubblad, misschien komt er een tijd waarin er sprake zal zijn van een overkoepelende naaktorganisatie die de belangen van alle nudistenverenigingen behartigt – uiteraard zodanig dat ieder zijn individuele naaktidentiteit behoudt.
Een collega-voorzitter (importeur van naaktconfectie) viel hem in zijn eigen orgaan volmondig bij. “Wat mij betreft zitten we hier vandaag nog liever dan morgen met elkaar naakt om de tafel om te praten over een naaktvakbond voor alle gezindten en over de haalbaarheid van een levensverzekering met een naaktclausule. Want het is toch van de gekke dat de verzekeringsmaatschappijen niet uitkeren wanneer iemand naakt is komen te overlijden!”
Wie Buisdorp in westelijke richting verlaat, bereikt na krap anderhalve kilometer het strand, en wie vervolgens vijfhonderd meter in noordelijke richting gaat, belandt bij het eerste (van oudsher zwaar gereformeerde) naaktstrand. Het wordt tegenwoordig niet meer door een metershoge schutting van het textielstrand gescheiden – de tijd dat badkleding dragende zonnebaders het bij de aanblik van onbedekte primaire geslachtskenmerken te kwaad kregen, ligt gelukkig achter ons.
Nudisme is meer dan de hele dag maar in je blote reet lopen. (In feite is de afwezigheid van kleren een bijkomstigheid.) Het gaat de nudist om een diep gevoeld besef van in totale harmonie met de omgeving zijn.
Sinds de jaren twintig van de vorige eeuw heeft het nudisme in Buisdorp een ontwikkeling doorgemaakt. De meeste nudistenverenigingen beschikken vandaag de dag over een volwaardig verenigingsgebouw waar onder meer lezingen gehouden worden – hiermee moge het beeld ontzenuwd zijn dat sommigen nog altijd hebben van rond het kampvuur hangende naakte malloten die met zang en gitaarspel hun lustgevoelens in toom trachten te houden.
Niet alleen worden er in zo’n verenigingsgebouw lezingen gehouden over zaken die de geestelijke ontwikkeling betreffen: men doet er ook uitbundig aan amateurtoneel, er zijn volks- en stijldansavonden en er is zelfs gelegenheid je aan Latijns-Amerikaanse dans over te geven; men kan er naaktschaken, men kan er blootbowlen.
Zoals gezegd, het nudisme heeft een ontwikkeling doorgemaakt. Vroeger hadden veel nudisten een verkrampte houding tegenover zoiets wezenlijks als de erotiek. In hun drang geaccepteerd te worden als gezonde, doodnormale mensen die zich zonder bijbedoelingen uitkleden, werd de erotiek maar al te vaak weggemoffeld – het zal dan ook geen verbazing wekken dat onder nudisten het geboortecijfer en het aantal soa-gevallen ver beneden het landelijk gemiddelde liggen.
Aan het begin van de eenentwintigste eeuw lijkt daar verandering in te komen. Schuchter maar vastberaden hebben enkele vooruitstrevende nudistenverenigingen het najagen van lichamelijk genot in hun statuten opgenomen. Er bestaat sinds kort een nulzesnummer voor dating zonder kleding, en op menig feestelijk avondje vormt de dresstease de uitsmijter. Bij een dergelijk schouwspel kleedt een qua bloot lichaam door de natuur niet misselijk bedeelde jongedame zich ten overstaan van een zaal uitzinnige nudisten prikkelend langzaam aan – en als zij als laatste een bontjas heeft aangetrokken, zijn de mannelijke toeschouwers vaak zo door bronst overmand geraakt, dat ze aanstalten maken zich ook aan te kleden.
Als het zo doorgaat zal er een tijd komen dat ook op de naaktstranden van Buisdorp een erectie als de normaalste zaak van de wereld gezien wordt.’
[Muziek: Harry Nilsson – Laughing Man]
ARIE WIETZEN
Presentator:
Harry Nilsson, Laughing Man. Dat geeft u al een idee van mijn volgende gast, en als ik zeg hup faldericus! dan weet u helemaal zeker wie er nu naast me zit.
Arie Wietzen:
Ja, ik. Hup faldericus!
Presentator:
Dat kan natuurlijk alleen maar Arie Wietzen zijn, de Buisdorpse rasamuseur. Zeventig lentes jong, maar nog altijd niet ingehaald door de concurrentie.
Arie Wietzen:
Welke concurrentie?
Presentator:
Zo is het maar net. Arie treedt al vijftig jaar op, en we kennen hem allemaal vanwege zijn strooien hoed en zijn sapperdeflapschoenen met windkussenzolen.
Arie Wietzen:
Is altijd lachen. Zeg, je had het net over die naaktstranden. Ik kom van de week een ouwe maat van me tegen, die is vroeger een keer naar zo’n naaktstrand geweest. Hij zei: dat is niks voor mij, ik kreeg van de zenuwen een erectie. Ik zeg: dan had je een erectia nervosa.
Presentator:
Anorexia nervosa.
Arie Wietzen:
Een erectia nervosa!
Presentator:
Een… O, nou heb ik ’m door. Da’s een goeie, ja. Arie, jouw loopbaan begon in de jaren vijftig in het schnabbelcircuit.
Arie Wietzen:
Dat was een geweldige tijd. Daar kan je over lezen in dat boek van Henk van Gelder, daar kom ik ook in voor. We zijn het hele land door geweest. Ik trad op met een combo’tje. Zat een leuk mokkeltje in, die speelde piano. Ze komt op een avond vlak voor we op moeten panisch naar me toe. Ze zegt: ‘Arie, ik kan vanavond niet spelen, ik heb een vingerblessure.’ Ik zeg: ‘Meid, hoe kan je daar nou bij geblesseerd raken!’
Presentator:
Die was weer aan de pikante kant, zoals we van Arie gewend zijn. Arie, jouw repertoire, waar haal je dat vandaan?
Arie Wietzen:
Overal. De humor ligt op straat, zeggen ze welleris. En dat is ook zo. Laatst nog. Ik had een scheur in m’n broek. Komt er zo’n jong ding naar me toe, ze zegt: ‘Arie, je hebt een scheur in je broek.’ Ik zeg tegen d’r: ‘Jij niet dan?’
Presentator:
En daar komt bij, een goeie grap verouderd niet.
Arie Wietzen:
Welnee.
Presentator:
Je doet ook nog altijd Sam en Moos.
Arie Wietzen:
Die blijven goed. Wat zit je te kijken?
Presentator:
Nou, ik dacht, misschien…
Arie Wietzen:
Oké, ik doe d’r wel even een. Onderlaatst komt Moos Sam tegen. Zegt Moos: ‘Hee, Sam, hoe gaat ’t ermee?’ Zegt Sam: ‘Nou, niet zo best. Ik ben exhibitionist.’ Zegt Moos: ‘Ik wist niet dat je gestopt was.’
Presentator:
Dat was een doordenkertje. Arie, morgenavond doe je in de Dorpsgehoorzaal de centrale presentatie. En dat doe je samen met burgemeester Noten. Hoe staat het met de voorbereiding?
Arie Wietzen:
Ook toevallig dat je daarover begint, ik sprak Noten vanmiddag bij de repetitie. Ik zeg: ‘Noten, ben je d’r klaar voor?’ Hij zegt: ’Ik weet ‘t niet, ik weet ’t niet.’ Ik zeg: ‘Kom joh, Noten. Hoe zit het met je zelfvertrouwen?’ Hij zegt: ‘Ik vertrouw mezelf voor geen cent!’
Presentator:
Ik trap er elke keer weer in. Ik denk: Arie gaat gewoon antwoord geven, en dan wordt het weer een dolletje. Maar even serieus, hoe staan de zaken ervoor?
Arie Wietzen:
Ik ging toennet nog even in de Dorpsgehoorzaal kijken, het is er nu nog een soepzooitje.
Presentator:
En over soep gesproken, als ik je even mag onderbreken: de tot in alle uithoeken van de aarde bekende Buisdorpse Soep Fabriek Busofa stelt speciaal voor deze uitzending een jaar lang onbeperkt gratis soep eten beschikbaar – en u kunt de gelukkige zijn, als u het antwoord op de vraag mailt naar info@buisdorp.com. Arie, even serieus, zijn jullie er klaar voor?
Arie Wietzen:
In feite is het allemaal geregeld. We waren er van de week feitelijk al uit. Gisteravond hadden we bij de burgemeester thuis een geweldige party om dat te vieren. Echt een gigant van een party. Ze hebben Paula, de dochter van Noten, nog in het water gegooid.
[Muziek: Tom Jones – What A Party]
BURGEMEESTER NOTEN
Presentator:
Tom Jones, What A Party, opgenomen op 8 juni 1966. De dag ervoor, op 7 juni 1966, vierde Tom Jones zijn 26ste verjaardag, die ongetwijfeld in een party ontaard zal zijn. Vandaar waarschijnlijk dat hij zong: ‘What a party we had last night.’ Een dergelijke party werd gisteravond ten huize van de eerste burger van Buisdorp gegeven. Burgemeester Onno Noten, hartelijk welkom. Het zijn voor u enerverende tijden.
Burgemeester Noten:
Dat zijn het voor een burgemeester altijd.
Presentator:
De gekozen burgemeester is voorlopig van de baan. U bent opgelucht?
Burgemeester Noten:
Ja en nee.
Presentator:
Hoe bedoelt u?
Burgemeester Noten:
Ja wel en nee niet. Kijk, voor mij persoonlijk maakt het geen enkel verschil. Als mijn ambtstermijn erop zit word ik herbenoemd, dat is een uitgemaakte zaak. En als we het systeem van gekozen burgemeesterschap hadden ingevoerd dan zou ik gekozen worden. Dus dat blijft gelijk. Maar doordat het gekozen burgemeesterschap van de baan is zijn we wel ontkomen aan het Jan Doedel-effect, en daar ben ik blij om.
Presentator:
Het Jan Doedel-effect?
Burgemeester Noten:
Ja, in zes van de tien gemeenten is de burgemeester een Jan Doedel. Als je de burgemeester zou mogen kiezen dan heb je straks in negen van de tien gemeenten een Jan Doedel als burgemeester. Iedereen kan zich verkiesbaar stellen. Een gepensioneerde boeienkoning, een slagersknecht, een grensrechter, noem maar op. Stel je voor dat Arie Wietzen burgemeester van Buisdorp werd!
Presentator:
Dat is toch wel opmerkelijk. Zojuist maakte Arie Wietzen een grap over u en nu maakt u weer een grap over hem, dat betekent dat jullie aan elkaar gewaagd zijn. En dat belooft wat voor morgenavond.
Burgemeester Noten:
Ik zei zo-even al dat het leven van een burgemeester altijd enerverend is, en dat is het ook, maar wat er de afgelopen weken allemaal op me afgekomen is dat grenst aan het onvoorstelbare. Je kunt wel zeggen dat ik de hele historie van de afgelopen 750 jaar met me ronddraag, en dan overdrijf ik niet. We hebben kei- en keihard gewerkt om er morgenavond met z’n allen een gigantisch feest van te maken.
Presentator:
Wat kunnen we allemaal verwachten?
Burgemeester Noten:
U heeft zelf al de nodige tippen van de sluier opgelicht. Arie Wietzen, Olaf Lafsteeg, Buisdorpse Bennie… Het is een trieste zaak dat de begenadigde componist Jacob Riller en de heer opa Barrelmeijer er niet bij kunnen zijn. Mijn gedachten gaan op dit moment in de eerste plaats uit naar hun nabestaanden, als die er zijn. Ik neem aan dat er in de komende week voor de heer Riller een stille tocht gehouden zal worden…
Presentator:
Ik ben bang dat daar niet aan te ontkomen zal zijn. Er is voor opa Barrelmeijer al een condoleanceregister op internet geopend, luisteraars kunnen hun gevoelens van medeleven kwijt via het mailformulier op www.buisdorp.web-log.nl. Het maakt niet uit of u opa Barrelmeijer persoonlijk gekend hebt, het gaat om uw gevoelens. Namens Radio West overigens het verzoek om niet meer naar de studio te komen voor het deponeren van bloemen, waxinelichtjes en halfzachte gedichten, het is nu wel duidelijk dat u het erg vindt dat opa Barrelmeijer niet meer leeft. Burgemeester Noten, wat kunnen we morgenavond verder nog verwachten?
Burgemeester Noten:
Ik heb helaas het draaiboek niet bij me, maar uiteraard zijn Coby en Mia van de partij, de Trekzakzusjes.
Presentator:
Het beroemde Buisdorpse accordeonduo.
Burgemeester Noten:
Zitten al zestig jaar in het vak. Ongelooflijk.
Presentator:
Een rare vraag misschien voor een burgemeester, maar stel: u gaat uit eten, het is tenslotte een feestelijke tijd. Waar begint u dan mee?
Burgemeester Noten:
Dan begin ik doorgaans met soep. Tomatensoep, als het kan. Met balletjes.
Presentator:
Inderdaad, en soep, dat kunnen de luisteraars naar dit programma een jaar lang onbeperkt eten – als zij tenminste het antwoord op de vraag mailen naar info@buisdorp.com.
Burgemeester Noten:
Het lijkt mij een goede zaak dat zij dit doen. Als burgemeester moet je boven de bedrijven staan, maar alla, Buisdorp bestaat maar één keer 750 jaar en ik zou dan ook op persoonlijke titel de loftrompet willen steken over die voortreffelijke soepfabriek van ons. Busofa heeft Buisdorp groot gemaakt, en dat zeg ik los van het commissariaat dat ik bij ze vervul.
Presentator:
Naast uw burgemeesterschap vervult u nog een commissariaat bij Busofa?
Burgemeester Noten:
U kijkt daar wat vermanend bij, maar een burgemeester moet zich kunnen oriënteren op wat er zich in de maatschappij op het niveau van het bedrijfsleven zoal afspeelt. En dat heeft zijn voors en zijn tegens. Ik doe kennis op over de wereld van de soep, maar daar staat tegenover dat ik als commissaris uitgesloten ben van deelname aan de prijsvraag, en dus niet kan meedingen naar een jaar onbeperkt soep eten. Dat ervaar ik persoonlijk toch als een beperking.
Presentator:
Burgemeester, het wordt voor u morgen een lange dag, ik bedank u zeer voor uw komst en wens u succes voor morgenavond. Esmeralda, wat is op dit moment de stand?
Esmeralda:
Ik heb goed nieuws, we zaten een kwartier geleden nog op 5849 euro, ik krijg net een fax binnen van Dorustinus.
Presentator:
De bekende Buisdorpse studentenvereniging Dorustinus.
Esmeralda:
En die hebben laten weten dat alle 337 leden van hun vereniging ieder 17 euro 50 zullen storten.
Presentator:
Dat is fenomenaal. Dat is 337 maal 17,50 plus 5849 euro, dat is… Een enorm bedrag. Dank je wel, Esmeralda. Wij gaan zo langzamerhand naar het einde van dit programma toe. Voor Buisdorp moet de party nog beginnen, voor ons is-ie bijna afgelopen.
[Muziek: Queen – My Melancholy Blues]
Presentator:
Queen, My Melancholy Blues, van News Of The World, uit 1977. We zijn er bijna doorheen. Volgende week geen Hot Talk, dan is er het North Sea Jazz Festival. Voor de laatste keer in Den Haag, volgend jaar in Rotterdam. En het jaar erna hopelijk in Buisdorp. Als u het half zo leuk vond als wij, dan vonden wij het twee keer zo leuk als u. En die ‘wij’, dat zijn:
Teksten, presentatie, voordrachten en geluidseffecten: Martin de Jong
Esmeralda: Esther Lammers
Olaf Lafsteeg: Hans Ruitenberg
Dokter Mentaal: Hans Ruitenberg
Chef-kok Fadrhonc: Hans Ruitenberg
Piet van Dijk: Hans Ruitenberg
Buisdorpse Bennie: Hans Ruitenberg
Wijnand Dommes de Gil: Hans Ruitenberg
Arie Wietzen: Hans Ruitenberg
Burgemeester Noten: Hans Ruitenberg
Zuster Esther, opa Barrelmeijer, en Jacob Riller waren zichzelf.
Met dank aan Esther Lammers en Hans Ruitenberg
© Copyright Martin de Jong, Den Haag. Alle rechten voorbehouden.